Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt SNO 71/15
POSTANOWIENIE
Dnia 20 listopada 2015 r.
Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący)
SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
Protokolant : Katarzyna Wojnicka
w sprawie M. S.
sędziego Sądu Rejonowego
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 20 listopada 2015 r.,
zażaleń, wniesionych przez sędziego i Zastępcę Rzecznika Dyscyplinarnego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego - Sądu Dyscyplinarnego w […]
z dnia 10 września 2015 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi
Apelacyjnemu - Sądowi Dyscyplinarnemu do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 10 września 2015 r. Sąd Apelacyjny – Sąd
Dyscyplinarny stwierdził swą niewłaściwość i sprawę sędziego Sądu Rejonowego
M. S., przekazał Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym w
[…] jako organowi właściwemu. Zostało ono wydane w następujących
okolicznościach sprawy.
Wiceprezes Sądu Rejonowego w […] dnia 6 sierpnia 2015 r. zwrócił wyżej
wymienionemu sędziemu – na podstawie art. 37 § 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.
o ustroju sądów powszechnych (jedn. tekst Dz. U. z 2015 r. poz. 133 ze zm. – dalej
„u.s.p.”) – uwagę, że w 2 sprawach […] nie zostały sporządzone w terminie
uzasadnienia orzeczeń. Na skutek złożonego przez sędziego dnia 14 sierpnia 2015
2
r. pisemnego zastrzeżenia, wiceprezes uchylił uwagę w części dotyczącej sprawy
XVI C …6/11 i zawiadomił sędziego, że w pozostałym zakresie jego zastrzeżenie –
na podstawie art. 37 ust. 5 u.s.p. – zostanie przekazane do rozpoznania Sądowi
Apelacyjnemu – Sądowi Dyscyplinarnemu w […].
Dnia 21 sierpnia 2015 r. Wiceprezes Sądu Apelacyjnego w […] przekazał
zastrzeżenie sędziego M. S. Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie
Okręgowym w […], który – jego zdaniem – jest właściwy do podjęcia w sprawie
czynności przewidzianych przez prawo. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego,
powołując się na art. 37 ust. 5 u.s.p., zwrócił przekazane zastrzeżenie sędziego
Sądowi Apelacyjnemu – Sądowi Dyscyplinarnemu dnia 27 sierpnia 2015 r.
Zdaniem Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego decyzja Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym jest nieuzasadniona.
Niesporządzenie uzasadnienia orzeczenia w terminie nie stanowi objętego art. 37
u.s.p. uchybienia z zakresu działalności administracyjnej sądu, lecz jest
nieprawidłowym wykonywaniem przez sędziego urzędu i obowiązków służbowych
w rozumieniu art. 107 § 1 u.s.p. W tej sytuacji – w ocenie Sądu – sędziego można
pociągnąć do odpowiedzialności za przewinienie dyscyplinarne, po
przeprowadzeniu przez rzecznika dyscyplinarnego postępowania na podstawie art.
114 § 1 u.s.p.
Postanowienie Sądu Dyscyplinarnego – Sądu Apelacyjnego zaskarżyli
Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym oraz sędzia M. S. i
wnieśli o jego uchylenie. Skarżący zarzucili, że Sąd Apelacyjny – Sąd
Dyscyplinarny z naruszeniem art. 37 § 4 i § 5 u.s.p., uznał, iż nie jest właściwy od
rozpoznania przekazanego mu zastrzeżenia sędziego.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 37 § 4 u.s.p. w wypadku stwierdzenia uchybienia w zakresie
sprawności postępowania sądowego, prezes sądu niezwłocznie, jednak nie później
niż w terminie trzydziestu dni od dnia powzięcia wiadomości o uchybieniu, może
zwrócić na nie uwagę na piśmie i żądać usunięcia skutków tego uchybienia.
Sędzia, którego dotyczy zwrócona uwaga, może w terminie siedmiu dni złożyć
3
prezesowi sądu pisemne zastrzeżenie. Przepis art. 108 § 1 stosuje się
odpowiednio.
W przypadku złożenia zastrzeżenia – w myśl art. 37 § 5 u.s.p. – prezes sądu w
terminie czternastu dni uchyla uwagę albo przekazuje sprawę do rozpoznania
sądowi dyscyplinarnemu, zawiadamiając sędziego o sposobie rozpatrzenia
zastrzeżenia.
Artykuł 110 ust. 2 u.s.p. stanowi zaś wprost, że sądy dyscyplinarne są
właściwe do orzekania w sprawie, o której mowa w art. 37 § 5 u.s.p.
W tej sytuacji podniesiony w zażaleniach zarzut, że zaskarżone
postanowienie zostało wydane z naruszeniem art. 37 § 4 i § 5 u.s.p. należało
uznać za uzasadniony. Z przytoczonych regulacji wynika bowiem jednoznacznie, że
wyłącznie sąd dyscyplinarny jest właściwy do rozpoznania zastrzeżenia sędziego,
jeżeli prezes sądu, nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, przekazał je na
podstawie art. 37 § 5 u.s.p. sądowi dyscyplinarnemu. Tej oceny nie zmienia
okoliczność, że przedmiotem uwagi, zdaniem Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego, nie może być sprawność postępowania w zakresie terminowego
sporządzania uzasadnień. Nie zwalnia ona bowiem od rozpoznania przekazanego
zastrzeżenia sędziego i wydania orzeczenia w przedmiocie udzielonej na postawie
art. 37 § 4 u.s.p. uwagi. Rozpoznanie zastrzeżenia sędziego ma znaczenie z
punktu widzenie regulacji zawartej w art. 37 § 6 u.s.p., dotyczącej skutków
udzielenia sędziemu uwagi. W wypadku uwzględnienia zastrzeżenia sędziego
dokumentów dotyczących zwrócenia uwagi nie dołącza się bowiem do akt
osobowych sędziego i nie dokonuje się wzmianki w wykazie służbowym, o którym
mowa w art. 57 § 1 u.s.p. Ponadto postępowanie dyscyplinarne nie można być
traktowane – co także podniesiono w literaturze – jako alternatywa dla zwrócenia
uwagi na podstawie art. 37 § 4 u.s.p, ponieważ nie każde naruszenie sprawności
postępowania będzie stanowić delikt dyscyplinarny.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny orzekł, jak
w sentencji (art. 437 § 2 k.p.c. w związku art. 128 u.s.p.).
4
kc