Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 roku

sprawy A. G.

oskarżonego z art. 177§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 13 czerwca 2013 roku, sygnatura akt II K 301/13

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że punktowi II jego dyspozycji nadaje treść: na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 46 § 2 kk orzeka od oskarżonego A. G.na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. D.nawiązkę w kwocie 2000 (dwóch tysięcy) złotych;

II. zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. D. kwotę 420 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym;

III. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 629/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 13 czerwca 2013 roku sygnatura akt II K 301/13 wobec A. G.oskarżonego o to, że w dniu 25 lipca 2012 roku w Ś., województwie (...), naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym powodując nieumyślnie wypadek, w ten sposób, że kierując rowerem wjechał na chodnik znajdujący się przed Urzędem Miasta w Ś., nie przeznaczony do ruchu pojazdów, a następnie kontynuując jazdę tym chodnikiem, nie zachowując należytej ostrożności i należytej obserwacji drogi, doprowadził do potrącenia pieszego K. D., skutkiem czego pieszy K. D.doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu i otwartymi ranami powłoki głowy – łuku brwiowego i okolicy ciemieniowo – potylicznej prawej, a także powłoki górnej, otarcia naskórka prawego łokcia oraz zaburzeń koncentracji pamięci świeżej i bólu głowy, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej dni siedmiu tj. o czyn z art. 177 § 1 kk

I.  postępowanie karne wobec A. G.na podstawie art. 66 § 1 kk w zw. z art. 67 § 1 kk warunkowo umorzył na okres próby roku;

II.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 5 kk orzekł wobec oskarżonego A. G.obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. D.kwoty 2000 (dwóch tysięcy) złotych płatnych w 4 (czterech) miesięcznych ratach od lipca 2013 roku poczynając;

III.  na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego A. G.na rzecz oskarżyciela posiłkowego K. D.wydatki związane z jego udziałem w sprawie w kwocie 516,60 złotych (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy),

IV.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie zaliczając wydatki na rachunek Skarbu Państwa i nie obciążył go opłatą sądową.

Z wyrokiem tym nie pogodził się prokurator, który na podstawie art. 425 kpk oraz art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok w części odnoszącej się do orzeczenia obowiązku zadośćuczynienia na korzyść oskarżonego. Na podstawie art. 438 pkt 1 kpk wyrokowi powyższemu zarzucił obrazę przepisu prawa materialnego, to jest art. 67 § 3 kk, polegającą na jego niewłaściwym zastosowaniu, poprzez orzeczenie A. G.zadośćuczynienia w kwocie 2000 zł, podczas gdy przywołany przepis nie przewiduje możliwości jego orzeczenia i zgodnie z jego dyspozycją Sąd warunkowo umarzając postępowanie karne może orzec świadczenie pieniężne lub nawiązkę. Podnosząc powyższe zarzuty i powodując się na przepis art. 437 § 1 i 2 kk wniósł o zmianę pkt II części dyspozytywnej zaskarżonego orzeczenia poprzez orzeczenie od A. G.na rzecz K. D.nawiązki w kwocie 2000 zł.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Apelacja jako zasadna zasługuje na uwzględnienie.

Ustalenia faktyczne zaskarżonego wyroku w zakresie sprawstwa i stopnia zawinienia oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości popełnionego występku, zakwalifikowanego z art. 177 § 1 kk uzasadniają warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego A. G., tu uzasadnienie jest w pełni prawidłowe.

Słusznie jednak apelujący zarzucił obrazę prawa materialnego art. 67 § 3 kk w zakresie orzeczenia przez Sąd I instancji niewłaściwego środka probacyjnego. Przepis ten nie pozwala na orzeczenie wobec sprawcy przestępstwa zadośćuczynienia a jedynie m.in. naprawienie szkody, świadczenie pieniężne lub nawiązkę. W okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy tj. ustalonych obrażeń ciała oskarżyciela posiłkowego oraz poczynionych z oskarżonym uzgodnień na posiedzeniu w dniu 13.06.2013 r. słusznym jest orzeczenie od oskarżonego nawiązki na rzecz oskarżyciela posiłkowego w kwocie go satysfakcjonującej tj. 2000 tys. złotych.

Z przytoczonych względów zaskarżony wyrok należało zreformować stosownie do wniosku apelującego.

O kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 2 kpk i art. 624 § 1 kpk, mając za uzasadnione względami słuszności zwolnienie oskarżonego od ich ponoszenia.