Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 481/16

POSTANOWIENIE

Dnia 4 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Tomasz Pawlik

Sędziowie: SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

SR (del.) Joanna Łukasińska-Kanty

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 maja 2016 roku w Gliwicach

sprawy z wniosku B. J. i P. G.

z udziałem Skarbu Państwa - Starosty (...)

o ustanowienie drogi koniecznej

na skutek zażalenia uczestnika postępowania

na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 4 lutego 2016 r., sygn. akt I Ns 2210/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Joanna Łukasińska-Kanty SSO Tomasz Pawlik SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Cz 481/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 4 lutego 2016r. Sąd Rejonowy w Gliwicach umorzył postępowanie oraz stwierdził, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie (art. 520§1 k.p.c.). Na uzasadnienie wskazał, że uczestnik nie sprzeciwiał się żądaniu ustanowienia służebności drogi koniecznej, a jedynie domagał się ustanowienia służebności za wynagrodzeniem. Nadto, Sąd zwrócił uwagę na względy słuszności oraz nieznaczny nakład pracy pełnomocnika uczestnika.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie złożył pełnomocnik uczestnika, wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zobowiązanie wnioskodawców solidarnie do zapłaty na rzecz uczestnika kwoty 240 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, a także kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W jego ocenie, wnioskodawcy skierowali sprawę na drogę postępowania sądowego bez należytego rozważenia zasadności swego żądania, dlatego cofnięcie wniosku winno być uznane jako przegranie sprawy, skutkujące obowiązkiem zwrotu kosztów na podstawie art. 98 k.p.c.

W odpowiedzi, pełnomocnik wnioskodawców wniósł o oddalenie zażalenia oraz zasądzenie od uczestnika kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Wskazał, że sprawa była prowadzona w postępowaniu nieprocesowym, dlatego Sąd zasadnie zastosował art. 520 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Regulacja prawna z art. 520 § 1 k.p.c. statuuje zasadę ponoszenia kosztów przez strony postępowania, adekwatnie do zainicjowanych przez nie czynności. Podlega ona ograniczeniu w sytuacji, gdy każda ze stron jest w różnym stopniu zainteresowana wynikiem tego postępowania lub gdy ich interesy są sprzeczne. Sąd zatem dopiero po stwierdzeniu rozbieżności interesów lub różnego stopnia zainteresowania w rozstrzygnięciu wniosku, może stosunkowo, wedle art. 520 § 2 k.p.c. i 520 § 3 k.p.c. rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jedną stronę w całości.

Zwrócić należy uwagę, że w rozpoznawanej sprawie uczestnik nie sprzeciwiał się zawartym we wniosku żądaniu ustanowienia służebności drogi koniecznej, domagając się li tylko ustanowienia tej służebności za wynagrodzeniem. W związku zatem z brakiem zaistnienia okoliczności warunkujących zastosowanie regulacji zawartej w art. 520 § 2 k.p.c. i art. 520 § 3 k.p.c. słusznie uznał Sąd Rejonowy, iż podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowić winien art. 520 § 1 k.p.c. Podkreślić przy tym należy, że w postępowaniu nieprocesowym nie ma "pojedynku" dwóch przeciwstawnych stron, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który powinien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu, na podstawie art. 98 k.p.c. (zob. P. Telenga (w:) Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego, A. Jakubecki (red.), Lex, nr 497030, 2016).

Wobec powyższego, na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.

SSR (del.) Joanna Łukasińska – Kanty SSO Tomasz Pawlik SSO Magdalena Balion - Hajduk