Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Justyna Alfawicka

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę pomostową

na skutek odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 3 marca 2016 r.

znak (...)

oddala odwołanie.

SSO Regina Stępień

Sygn. akt V U 350/16

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 3 marca 2016 r., znak: (...), odmówił wnioskodawcy J. M. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, iż ubezpieczony nie spełnił wszystkich przesłanek przyznania prawa do tego świadczenia, albowiem nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach wynoszącego co najmniej 15 lat (a jedynie okres 13 lat, 10 miesięcy i 7 dni) oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą. Zakład nie uznał za pracę w szczególnych warunkach okresów pracy wnioskodawcy:

- od 5 maja 1982 r. do 31 stycznia 1987 r. i od 7 marca 1988 r. do 31 maja 1995 r., gdyż wnioskodawca nie przedłożył świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, a przedłożona dokumentacja zastępcza w postaci angaży nie potwierdza, że w ww. okresach wnioskodawca wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, a zeznania świadków nie podlegają rozpatrzeniu,

- od 23 listopada 1998 r. do 31 marca 1999 r., ponieważ pracodawca w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych błędnie określił charakter wykonywanej pracy oraz podane stanowisko pracy, tj. kierowca piaskarko-solarki w „AZ” 1998/99 nie zostało wymienione w Dziale VIII pod poz. 2 i w punkcie 1 zarządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z 1 lipca 1983 r., tj. zarządzenia, które jako podstawę prawną podaje zakład,

- od 24 listopada 1999 r. do 31 marca 2000 r., ponieważ zakład pracy w punkcie 8 świadectwa pracy z dnia 31 marca 2000 r. nie podał żadnej podstawy prawnej potwierdzającej wykonywanie pracy w szczególnych warunkach,

- od 1 stycznia 2015 r. do 30 lipca 2015 r., ponieważ zakład pracy nie zgłosił wnioskodawcy do ZUS jako pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu wskazał, że w okresie od 5 maja 1982 r. do 31 maja 1995 r. był zatrudniony w firmie (...) S.A. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, co potwierdzają świadkowie, których zeznania przedłożył w ZUS. Pracowali oni w tej firmie w tym samym okresie co on i jego zatrudnienie potwierdzają też świadectwa pracy tych pracowników zawarte w ich aktach emerytalnych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu powołał te same okoliczności, które zostały wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca J. M., ur. (...), wiek 60 lat ukończył w dniu (...)

Wnioskodawca wykazał ogólny staż pracy w wymiarze 36 lat, 7 miesięcy i 23 dni, w tym 36 lat, 5 miesięcy i 6 dni okresów składkowych oraz 2 miesiące i 17 dni okresów nieskładkowych, z czego organ rentowy zaliczył mu 13 lat, 10 miesięcy i 7 dni jako okresy pracy w szczególnych warunkach.

Wnioskodawca od 15 grudnia 2003 r. do chwili obecnej pozostaje w zatrudnieniu w (...) Logistyka Sp. z o.o. w P..

/bezsporne, a nadto akta ubezpieczeniowe ZUS/

Sąd zważył:

Odwołanie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.jedn.: Dz.U. z 2015 r., poz. 965 z późn. zm.), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Jak wynika z treści zacyt. przepisu, dla przyznania zainteresowanemu prawa do emerytury pomostowej konieczne jest spełnienie łącznie wszystkich wymienionych wyżej warunków. Oznacza to, iż niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza możliwość przyznania wnioskodawcy prawa do tego świadczenia. Ustawa nie przewiduje przy tym konstrukcji „warunkowego” prawa do emerytury pomostowej, polegającej na przyznaniu prawa do świadczenia pod warunkiem np. rozwiązania stosunku pracy w przyszłości. Warunki te bowiem –wszystkie bez wyjątków– muszą być spełnione na moment składania przez uprawnionego wniosku, w tym także warunek rozwiązania stosunku pracy.

W przedmiotowej sprawie bezspornym było, co zresztą potwierdził także sam ubezpieczony, że nie rozwiązał on ze swoim aktualnym pracodawcą(...)Logistyka Sp. z o.o. w P.– stosunku pracy. Nie spełnił tym samym jednego z ww. warunków przyznania prawa do emerytury pomostowej. W takim stanie rzeczy, nie było podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji organu rentowego. Bezprzedmiotowe stały się też rozważania odnośnie posiadanych przez wnioskodawcę okresów pracy w szczególnych warunkach, albowiem nawet uznanie, że ten warunek ubezpieczony spełnił, nie spowodowałoby pozytywnego dla niego rozstrzygnięcia Sądu, z uwagi właśnie na niespełnienie warunku z pkt 7 art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, tj. nierozwiązanie stosunku pracy.

Z powyższych zatem względów Sąd –w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c.– odwołanie wnioskodawcy jako niezasadne oddalił, o czym orzekł w sentencji wyroku.