Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Kuraj

Ławnicy: M. K., J. S.

Protokolant: Ewelina Grześkowiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2016 r.we W.

sprawy z powództwa W. M.

przeciwko (...) we W.

o odszkodowanie

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 1817 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  nieuiszczone koszty sądowe zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Powódka W. M. pozwem z dnia 25 lutego 2015 roku (data prezentaty Sądu) skierowanym przeciwko (...) z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od strony pozwanej na jej rzecz kwoty 13 656,60 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za bezzasadne wykluczenie z członkostwa w Spółdzielni oraz o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, iż jej zdaniem brak było podstaw do wykluczenia jej z członkostwa w (...) we W., gdyż nie wystąpiły po jej stronie okoliczności uzasadniające zarzut naruszenia § 8 pkt 3 oraz § 20 pkt 1 podpunkt 1 statutu pozwanej Spółdzielni.

Odnosząc się do zarzutów sformułowanych w uzasadnieniu do uchwały Rady Nadzorczej nr (...) w sprawie wykluczenia powódki podniosła ona, iż naruszenie § 8 pkt 3 statutu miało dotyczyć postanowień odnoszących się do wykonywania przez członka rodziny pozostającego z powódką we wspólnym gospodarstwie domowym działalności konkurencyjnej w stosunku do strony pozwanej. Powódka wskazała, iż co prawda jest na stałe zameldowana wraz z synem, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, we W. przy ul. (...), jednak faktycznie powódka wraz z małżonkiem mieszkają odrębnie, nie prowadząc wspólnego gospodarstwa domowego z synem K. M., dlatego ta okoliczność nie może stanowić podstawy wykluczenia powódki z członkostwa w pozwanej Spółdzielni.

Odnosząc się do zarzutu wielokrotnego kontaktowania się z telefonu służbowego Spółdzielni z numerem (...), który widniał na stronie internetowej firmy (...) założonej przez jej syna K. M., powódka nie zaprzeczając, iż kontaktowała się z powyższym numerem telefonu wskazała, iż należy on do jej małżonka R. M.. Powódka podała, iż wprawdzie kartę do telefonu otrzymała od pozwanej, ale abonament opłacany był przez cały okres jego używania przez powódkę, bowiem jego koszt był potrącany przy każdej miesięcznej wypłacie wynagrodzenia. Wobec powyższego pracodawca nie ponosił żadnych obciążeń z tytułu rozmów prowadzonych za pośrednictwem takiego aparatu i w istocie miał on charakter urządzenia prywatnego. Powódka podniosła ponadto, iż Rada Nadzorcza pozwanej Spółdzielni w uzasadnieniu uchwały o wykluczeniu powódki z członkostwa nie wskazała jakiego okresu dotyczy powyższy zarzut. Według powódki Rada Nadzorcza na posiedzeniu, podczas którego wysłuchiwana była powódka przed podjęciem uchwały wskazywała, że zarzut ten odnosi się do rozmów prowadzonych w październiku i listopadzie 2014 r., podczas gdy syn powódki rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dopiero od 1 grudnia 2014 r. Powódka podniosła, iż prowadzenie rozmów telefonicznych nawet o charakterze prywatnym z członkami najbliższej rodziny w sytuacji, gdy pozwana nie dysponuje dowodem , iż rozmowy te miały treść godzącą w jej dobra nie może stanowić przesłanki do wykluczenia powódki z członkostwa w Spółdzielni.

W odpowiedzi na zarzut zaproponowania usługobiorcy, który zadzwonił do Rejonowego Zakładu Kominiarskiego nr 9 we W. wykonania usługi wydania opinii kominiarskiej wraz z montażem wkładu kominowego podając numer telefonu widniejący na stronie internetowej konkurencyjnej firmy (...) założonej przez jej syna K. M., powódka podniosła, iż nigdy nie przekazała wykonania opinii kominiarskiej ani innego zlecenia do działalności swojego syna. Również jej małżonek nie realizował żadnych prac, które wiązałyby się z działalnością pozwanej Spółdzielni. Według powódki pozwana szukała pretekstu, aby jak najszybciej rozstać się z nią oraz jej mężem, byłym prezesem tejże Spółdzielni. Powódka podkreśliła ponadto, że co najmniej od lipca 2014 r. strona pozwana w swojej działalności nie wykonywała montażu wkładów kominowych na skutek wypadku pracownika, który dotychczas wykonywał te prace. Wobec usilnych nalegań klienta powódka podała numer telefonu swojego małżonka jako osoby mogącej pomóc we wskazaniu wykonawcy takich robót. Według powódki powszechną praktyką było odsyłanie klientów do innych podmiotów, w tym konkurencyjnych wobec strony pozwanej w odniesieniu do prac związanych z montażem wkładów kominowych. Małżonek powódki przekazał klientowi informację, iż nie zajmuje się tego rodzaju sprawami. Powódka podniosła, iż została poddana prowokacji, co zostało potwierdzone przez członków Rady Nadzorczej. Jej syn K. M. nie wykonywał montaży wkładów budowlanych, bowiem nie posiada takich uprawnień. Powódka powołała się na zapisy umowy o zakazie konkurencji stanowiące, iż w przypadku naruszenia zakazu konkurencji poprzez montaż wkładów kominowych pracodawca będzie mógł rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika dopiero w przypadku powtórnego naruszenia zakazu konkurencji. Według powódki takie postanowienia świadczą o tym, że powszechną praktyką w przedsiębiorstwie pozwanej Spółdzielni było montowanie przez jej pracowników wkładów kominowych z pominięciem pracodawcy, a pozwana sama uznała takie działania jako nie stanowiące ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych.

Powódka zaprzeczyła ponadto jakoby potwierdziła, iż zaproponowała zainteresowanemu klientowi wykonanie usługo montażu przez męża R. M., ponieważ jej małżonek nie wykonywał żadnych prac, które mogłyby skutkować naruszeniem zakazu konkurencji w czasie trwania stosunku zatrudnienia. Powódka wskazała jego numer telefonu jedynie jako osoby, która mogłaby pomóc we wskazaniu wykonawcy powyższych robót.

Podsumowując swoje stanowisko powódka wskazała, iż nie wystąpiły przesłanki, które mogłyby dać podstawę do przypisania jej naruszenia zasad współżycia społecznego, gdyż realizowała wszystkie nałożone na nią obowiązki członka określone w § 16 statutu Spółdzielni z wymaganą starannością i sumiennie. Nie były na nią nakładane żadne kary porządkowe. Powódka podniosła także, że brak jest przesłanek dających podstawę do przypisania jej naruszenia postanowień statutu Spółdzielni z powodów wskazanych powyżej. Według powódki nie wystąpiły również przesłanki uzasadniające przypisanie jej naruszenia postanowień umowy o zakazie konkurencji zawartej w dniu 4 grudnia 2013 r. Nie wykonywała ona żadnej aktywności gospodarczej, tak na własny rachunek, jak i na rzecz innych podmiotów. Strona pozwana formułując powyższy zarzut nie wskazała, które postanowienia umowy o zakazie konkurencji zostały naruszone, dlatego też zdaniem powódki przypisanie jej naruszenia powyższej umowy nie znajduje podstaw.

W odpowiedzi na pozew (...) z siedzibą we W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Strona pozwana wskazała, że twierdzenia powódki o nie zamieszkiwaniu wspólnie z synem K. M. podnoszone są jedynie dla potrzeb niniejszego postępowania, albowiem z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych powódki wynika, iż podawała ona ten adres jako adres swojego zamieszkania i nigdy nie dokonała zmiany w tym zakresie. Podobnie mąż powódki wskazywał w wytaczanych przeciwko Spółdzielni powództwach swój adres zamieszkania na ul. (...).

Z faktu, iż powódka przyznała, że numer telefonu, z którym wielokrotnie się kontaktowała, a który został umieszczony na stronie internetowej (...) należy do jej męża R. M. strona pozwana wywiodła, iż powódka w istocie przyznała, że jej mąż prowadził za pośrednictwem działalności gospodarczej syna działalność konkurencyjną wobec pozwanej pozostając z powódką we wspólnym gospodarstwie domowym. Według pozwanej takie wnioski wydają się również wypływać z zasad doświadczenia życiowego, skoro mąż powódki z chwilą odwołania z funkcji prezesa nie świadczył pracy w Spółdzielni, a syn jest studentem. Tezę tę ma potwierdzać dodatkowo fakt, iż mąż powódki został wykluczony ze Spółdzielni również z powodu świadczenia usług konkurencyjnych wobec pozwanej w trakcie pozostawania jej członkiem i nie odwołał się od uchwały o wykluczeniu.

Ponadto strona pozwana podała, iż mąż powódki rozpoczął działalność gospodarczą pod tą samą nazwą co syn (...)dokładnie tego samego dnia, w którym działalność syna została zawieszona, tj. 2 marca 2015 r.

Strona pozwana podniosła również, iż powódka przyznała się do wskazania numeru telefonu swojego męża w związku z pytaniem kontrahenta w sprawie wydania opinii kominiarskiej oraz montażu wkładu kominowego, złożyła również wyjaśnienia w tej sprawie na posiedzeniu Rady Nadzorczej w dniu 19 lutego 2015 r.

Zdaniem strony pozwanej znamienny jest również fakt, iż powódka wskazała, iż praktyką w zakresie montażu wkładów kominowych jest odsyłanie potencjalnych kontrahentów do wykonawcy (...) R. R., natomiast wskazała ona w takim przypadku numer telefonu swojego męża.

Wobec powyższego pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka W. M. była zatrudniona u strony pozwanej (...) z siedzibą we W. na podstawie umów o pracę w okresie od dnia 26 listopada 2001 r. do dnia 1 grudnia 2014 r. na stanowiskach pomocy technicznej i gospodarczej, a następnie pomocy technicznej. W dniu 1 grudnia 2014 r. pomiędzy powódką a stroną pozwaną zostało zawarte porozumienie, na mocy którego dotychczasowa umowa o pracę zawarta w dniu 26 listopada 2001 r. przekształcona została w spółdzielczą umowę o pracę w związku z przyjęciem powódki w poczet członków Spółdzielni uchwałą Zarządu z dnia 31 października 2006 r., ze skutkiem od dnia 31 października 2006 r.

Dowody:

–

umowy o pracę – akta osobowe c. B 5, 7, 12;

–

porozumienie z dnia 1 grudnia 2014 r. – akta osobowe c. B 55.

Członkiem (...) był także mąż powódki R. M., który następnie pełnił funkcję prezesa jej zarządu. Małżonkowie zamieszkali w M., podczas gdy ich syn K. M. oraz córka A. M. wraz z mężem mieszkali we W. przy ulicy (...).

Dowód:

–

zeznania świadka R. M. – k. 138;

–

zeznania świadka K. M. – k. 152;

–

zeznania świadka A. M. k. 152.

W dniu 4 grudnia 2013 r. z powódką została zawarta umowa o zakazie konkurencji w trakcie trwania stosunku pracy. Zgodnie z jej § 4 niezależnie od odpowiedzialności materialnej w przypadku zawinionego naruszenia zakazu konkurencji Pracodawca będzie mógł rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. W przypadku naruszenia zakazu konkurencji poprzez montaż wkładów kominowych Pracodawca będzie mógł rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika dopiero w przypadku powtórnego naruszenia zakazu konkurencji (§ 5 umowy).

Dowód:

- umowa z dnia 4 grudnia 2013 r. - akta osobowe c. B 51

W dniu (...) syn powódki K. M. rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej pod firmą (...). W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP jako miejsce wykonywania działalności wskazano ul. bp. T. P. 8 lok. 8. Przeważająca działalność gospodarcza została określona kodem (...) 81.21.Z „Niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych”.

Dowód:

–

wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP K. M. - k. 67.

W okresie od 1 listopada 2014 r. do 12 stycznia 2015 r. powódka wielokrotnie kontaktowała się z numerem (...) należącym do jej męża R. M.. Numer ten podany był na pozostającej w budowie stronie internetowej przedsiębiorstwa (...) Usługi (...) prowadzonego przez syna powódki. Powódka wykonywała połączenia z numeru 533 304 646, który był własnością Spółdzielni. Za korzystanie z niego comiesięcznie z wynagrodzenia powódki potrącana była kwota abonamentu.

Dowody:

–

kserokopia wydruku maila z dnia 9 czerwca 2014 r. - k. 34;

–

kserokopia odcinków wypłaty wynagrodzenia W. M. – k. 35;

–

wykaz połączeń – k. 90-98.

W dniu 13 stycznia 2015 r. pracownica Spółdzielni T. Ż. na polecenie prezesa Spółdzielni zadzwoniła do swojego znajomego A. Z. i poprosiła go, aby wykonał telefon do Zakładu (...) przy ul. (...) we W. i zgłosił usługę wydania opinii kominiarskiej wraz z montażem wkładu kominowego. A. Z. w rozmowie telefonicznej z W. M. otrzymał numer telefonu osoby, która miałaby wykonać usługę montażu wkładu kominowego. Był to numer 570 684 786 należący do męża powódki.

Dowody:

–

notatka służbowa z dnia 13 stycznia 2015 r. - k. 86;

–

zeznania świadka J. M. k. 153;

–

zeznania świadka T. S. k. 164.

Pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. Zarząd (...) zwrócił się do (...) o przedłożenie opinii w związku z zamiarem podjęcia przez Radę Nadzorczą uchwały w przedmiocie wykluczenia powódki ze Spółdzielni. W piśmie datowanym na 14 stycznia 2015 r. Zarząd oświadczył, iż nie wnosi zastrzeżeń co do wykluczenia W. M..

Dowód:

–

pismo Zarządu (...) z dnia 13 stycznia 2015 r. - akta osobowe c. B 57;

–

pismo (...) z dnia 4 stycznia 2015 r. - akta osobowe c. B 58.

W dniu 14 stycznia 2015 r. pracownicy Rejonowego Zakładu Kominiarskiego Nr (...) sporządzili notatkę służbową dotyczącą współpracy z W. M., w której zwrócili się do Zarządu Spółdzielni z prośbą o rozwiązanie problemów zaistniałych we współpracy z powódką z uwagi na jej trudny charakter i opryskliwe i pogardliwe traktowanie. Ponadto wyrażono wątpliwość w lojalność powódki wobec firmy ze względu na zaistniałe w ostatnim czasie okoliczności.

Dowód:

–

notatka służbowa z dnia 14 stycznia 2015 r. - k. 85.

Pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. powódka została wezwana przez Radę Nadzorczą (...) do złożenia wyjaśnień w związku z zamiarem podjęcia uchwały w przedmiocie wykluczenia jej ze Spółdzielni. Powódka złożyła wyjaśnienia na posiedzeniu w dniu 19 stycznia 2015 r.

Dowód:

–

pismo Rady Nadzorczej (...) z dnia 15 stycznia 2015 r. - akta osobowe c. B 59.

W dniu 19 stycznia 2015 r. Rada Nadzorcza (...) z siedzibą we W. podjęła uchwałę nr (...), na mocy której powódka została wykluczona z członkostwa w Spółdzielni w trybie § 22 Statutu Spółdzielni w związku z treścią § 8 pkt 3 oraz § 20 pkt 1 podpunkt 1 Statutu. W uzasadnieniu powyższej uchwały podano, iż Rada Nadzorcza postanowiła wykluczyć ze Spółdzielni W. M. mając na względzie następujące okoliczności:

–

(...) syn W. K. M. założył konkurencyjną wobec Spółdzielni działalność gospodarczą, co ma znaczenie z punktu widzenia § 8 pkt 3 statutu Spółdzielni (...)

–

W. M. będąc pracownikiem i członkiem Spółdzielni wielokrotnie kontaktowała się z telefonu służbowego Spółdzielni z numerem (...), który widnieje na stronie internetowej firmy (...), założonej przez jej syna K. M.;

–

w dniu 31.01.2015 r. W. M. zaproponowała usługobiorcy, który zadzwonił do Rejonowego Zakładu Kominiarskiego Nr 9 we W. przy ul. (...), wykonanie usługi wydania opinii kominiarskiej wraz z montażem wkładu kominowego przez kominiarza podając numer telefonu, który widnieje na stronie internetowej konkurencyjnej firmy (...), założonej przez jej syna K. M.;

–

W. M. podczas składania wyjaśnień na posiedzeniu Rady Nadzorczej w dniu 19.01.2015 r. potwierdziła, że numer (...), który widnieje na stronie internetowej firmy (...), założonej przez jej syna K. M., należy w rzeczywistości do jej męża R. M.. Potwierdziła również, iż zaproponowała zainteresowanemu klientowi wykonanie usługi montażu wkładu kominowego przez męża R. M..

W uzasadnieniu uchwały podano również, iż mając na uwadze powyższe, dalsze pozostawanie przez powódkę członkiem Spółdzielni nie da się pogodzić z zasadami współżycia społecznego oraz z postanowieniami statutu Spółdzielni, a także postanowieniami o zakazie konkurencji i wyczerpują przyczyny wykluczenia opisane w art. 193 § 1 pkt 1 i 2 ustawy Prawo Spółdzielcze z przyczyn uzasadnionych według przepisów prawa pracy rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika oraz w razie ciężkiego naruszenia obowiązków członkowskich i umyślnego działania na szkodę Spółdzielni.

Przedmiotowa uchwała została doręczona powódce w dniu 21 stycznia 2015 r.

Dowód:

–

Uchwała Rady Nadzorczej nr (...) (...) we W. z dnia 19 stycznia 2015 wraz z pismem adresowanym do powódki – akta osobowe c. C 1.

Z dniem 2 marca 2015 r. działalność przedsiębiorstwa (...) została zawieszona W marcu 2015 r. mąż powódki R. M. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług kominiarskich.

Dowód:

–

wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP K. M. - k. 67;

–

zeznania świadka R. M. – k. 138.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy wynosi 3272,50 zł ,

Dowód:

- zaświadczenie o wynagrodzeniu k.58

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Podstaw prawną roszczenia powódki stanowił przepis art. 196 § 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2016 r., poz. 21). Zgodnie z tym przepisem członkowi spółdzielni, który mimo bezzasadnego wykluczenia ze spółdzielni albo wykreślenia z rejestru członków nie dochodzi przywrócenia do pracy ani nawiązania członkostwa, przysługuje odszkodowanie odpowiadające wynagrodzeniu za okres wypowiedzenia. W niniejszej sprawie kluczową kwestię stanowiło więc ustalenie zasadności wykluczenia powódki z członkostwa w (...) z siedzibą we W. dokonanego na mocy uchwały Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 19 stycznia 2015 r. Przepisy Prawa spółdzielczego stanowią, iż wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić z przyczyn uzasadniających według przepisów prawa pracy rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, a także w razie ciężkiego naruszenia obowiązków członkowskich lub umyślnego działania na szkodę spółdzielni. Przepisy paragrafu poprzedzającego nie wyłączają stosowania art. 24 § 1 (art. 193 § 1 i 2). Zgodnie z art. 24 § 1 i 2 powołanej ustawy spółdzielnia może rozwiązać stosunek członkostwa tylko przez wykluczenie albo wykreślenie członka. Wykluczenie członka ze spółdzielni może nastąpić w wypadku, gdy z jego winy umyślnej lub z powodu rażącego niedbalstwa dalsze pozostawanie w spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami statutu spółdzielni lub dobrymi obyczajami. Statut określa przyczyny wykluczenia. Powyższy przepis pozostawia bliższe określenie przyczyn wykluczenia do uznania organu stanowiącego prawo wewnątrzspółdzielcze w granicach ustanowionych przez art. 24 § 1 Prawa spółdzielczego oraz bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa.

W niniejszej sprawie podstawę wykluczenia powódki z członkostwa w (...) we W. stanowiła treść § 8 pkt 3 oraz § 20 pkt 1 podpunkt 1 statutu Spółdzielni. Zgodnie z § 8 pkt 3 członkiem Spółdzielni może być osoba fizyczna, która nie wykonuje, ani nie wspomaga w żaden sposób sama, ani członkowie rodziny, pozostający z nią we wspólnym gospodarstwie domowym, działalności gospodarczej tego samego rodzaju oraz nie wykonuje sama, ani członkowie rodziny, pozostający z nią we wspólnym gospodarstwie domowym, pracy w zakładzie prowadzącym działalność konkurencyjną w stosunku do Spółdzielni bez zgody Zarządu. Treść § 20 pkt 1 podpunktu 1 wskazuje natomiast, iż wykluczenie członka ze Spółdzielni może nastąpić w przypadku, gdy z jego winy dalsze pozostawania w Spółdzielni nie da się pogodzić z postanowieniami Statutu Spółdzielni lub z zasadami współżycia społecznego, w szczególności w razie ciężkiego naruszenia przez członka obowiązków członkowskich, umyślnego działania na szkodę Spółdzielni lub naruszenia postanowień o zakazie konkurencyjności.

Obowiązkiem Sądu w niniejszej sprawie była weryfikacja zaistnienia przyczyn wykluczenia podanych w uzasadnieniu uchwały Rady Nadzorczej o wykluczeniu powódki ze Spółdzielni oraz ustalenie czy wypełniły one przesłanki wskazanych powyższej postanowień statutu w przedmiocie wykluczenia członka Spółdzielni. Swoje ustalenia Sąd oparł przede wszystkim na dowodach z dokumentów, których autentyczność nie budziła wątpliwości oraz nie była kwestionowana przez strony. Sąd wziął pod uwagę również zeznania świadków: R. M., K. M., A. M., a także W. B., J. M., T. S. oraz stron uznając je za wiarygodne w zakresie w jakim pozostawały w zgodzie z pozostałym materiałem dowodowym. W tym miejscu należy podkreślić, iż sprzeczność w zeznaniach świadków K. M. i R. M. odnośnie prowadzonych rozmów w zakresie prowadzonej przez syna R. M. i powódki – K. M. działalności gospodarczej osłabia wiarygodność zeznań tych świadków. Mając bowiem na uwadze chociażby zasady doświadczenia życiowego wskazać należy, iż syn powódki będąc studentem i rozpoczynając działalność gospodarczą w zakresie usług , którymi od lat zajmował się jego ojciec musi nasuwać wniosek, iż z pewnością kontaktował się w tym zakresie ze swoim ojcem. Powódka podnosiła, iż syn również był zatrudniony u pozwanej na umowę zlecenie i wiedział na czym polega tego rodzaju działalność, jednak należy podkreślić, iż jego praca u strony pozwanej była w znacznym stopniu ograniczona i krótkotrwała.

W ocenie Sądu z ustalonego w sprawie stanu faktycznego, opartego na całokształcie materiału dowodowego, wynika że w sprawie zaistniały okoliczności wskazujące na nielojalne działanie powódki względem pozwanej Spółdzielni. Dotyczy to przede wszystkim zarzutu przekazania potencjalnemu kontrahentowi numeru telefonu jej małżonka. Powódka przyznała, iż powszechną praktyką pracowników Spółdzielni było odsyłanie kontrahentów zainteresowanych usługą montażu wkładów kominowych do stron internetowych lub wskazywanie jako potencjalnego wykonawcy firmy (...) R. R. z siedzibą we W.. Tymczasem w takiej sytuacji podała ona numer telefonu swojego męża jako osoby, która według jej twierdzeń miała pomóc klientowi we wskazaniu wykonawcy takich robót. Zdaniem Sądu takie działanie powódki odbiega od zasad logiki, które nakazywałyby odesłanie potencjalnego kontrahenta bezpośrednio do przedsiębiorstwa zajmującego się montażem wkładów kominowych, jak było to praktykowane przez pracowników, a nie do osoby nie zajmującej się wykonywaniem takich usług, która miała jedynie pomóc we wskazaniu potencjalnego wykonawcy. Zachowanie powódki w tym przypadku uzasadnia przekonanie, że w sposób celowy przekazała ona klientowi numer telefonu do swojego małżonka. Kwestii pojawienia się tego samego numeru telefonu na stronie internetowej przedsiębiorstwa (...) członkowie rodziny M. nie potrafili jednoznacznie wyjaśnić w swoich zeznaniach. Zdaniem Sądu działanie powódki w tym przypadku wypełniło przesłankę określoną w § 8 pkt 3 statutu, a mianowicie przesłankę wspomagania działalności gospodarczej tego samego rodzaju. Określony w § 6 przedmiot działalności Spółdzielni obejmuje między innymi kod PKD 81.21.Z „Niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych”. Tym samym kodem określony został główny przedmiot działalności przedsiębiorstwa (...) należącego do syna powódki. Co prawda skierowanie przez powódkę potencjalnego kontrahenta do (...) R. R. również wypełniłoby tę przesłankę, jednakże odstąpienie od powszechnie przyjętej praktyki odsyłania klientów do tego wykonawcy zaakceptowanej przez Spółdzielnię i podanie przez powódkę numeru telefonu swojego męża świadczy o działaniu w celu wspierania innej działalności gospodarczej prowadzonej w tym samym zakresie przedmiotowym. Nie ma przy tym znaczenia, że w tym określonym momencie Spółdzielnia nie prowadziła działalności w zakresie montażu wkładów kominowych, gdyż chodzi tu o zakres działalności określony w statucie taką aktywność obejmujący.

W zakresie zarzutu wielokrotnego kontaktowania się przez powódkę z telefonu służbowego Spółdzielni z numerem (...), który widnieje na stronie internetowej firmy (...), założonej przez jej syna K. M., to co prawda powódka kontaktowała się jeszcze przez rozpoczęciem wykonywania działalności gospodarczej przez jej syna z tym numerem, co może wskazywać na prywatny charakter korzystania z telefonu o numerze 533 304 946 przez powódkę to jednak z wykazu połączeń wynika, iż powódka wykonywała połączenia zarówno w godzinach pracy, jak i poza nimi. W ocenie Sądu fakt częstego kontaktu z numerem – jak później się okazało numerem męża , który to numer w ocenie sądu nieprzypadkowo znalazł się na stronie internatowej konkurencyjnej w stosunku do pozwanej firmy syna powódki dawał podstawę do obawy pozwanej, iż jej interesy mogą być zagrożone, jak też uznać takie działania za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Zarzut naruszenia zakazu konkurencji poprzez syna powódki mającego pozostawać z nią we wspólnym gospodarstwie domowym nie znalazł potwierdzenia. W tym zakresie za wiarygodne uznał zeznania świadków A. M., K. M. oraz R. M., którzy zgodnie twierdzili, iż państwo M. wyprowadzili się z mieszkania przy ulicy (...) we W. do domu w M.. Fakt pozostawania powódki we wspólnym gospodarstwie domowym z synem prowadzącym działalność konkurencyjną wywodzony był przez stronę pozwaną z posiadania przez K. M. takiego samego adresu jak figurujący w aktach osobowych powódki, jednakże należy mieć na uwadze, że nawet wspólne zamieszkiwanie tych osób nie oznaczałoby automatycznie prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego, gdyż konieczne jest wystąpienie jeszcze innych okoliczności takich jak wspólne zaspokajanie potrzeb życiowych. W niniejszej sprawie zdaniem Sądu sprzeczne byłoby jednak z zasadami doświadczenia życiowego przyjęcie, iż państwo M. nadal mieszkają razem z synem, córką oraz jej mężem w mieszkaniu przy ulicy (...), podczas gdy są oni właścicielami domu jednorodzinnego położonego w M.. W tym zakresie Sąd nie znalazł powodów, aby twierdzenia powódki oraz zeznania członków jej rodziny uznać za niewiarygodne.

W tym miejscu należy zauważyć, iż chociaż w ocenie Sądu nie wszystkie zarzuty przedstawione powódce przez Spółdzielnię stanowiących podstawę jej wykluczenia z członkostwa znajduje uzasadnienie, to zadaniem Sądu w niniejszej sprawie była jedynie weryfikacja czy zarzuty te znajdują odzwierciedlenie w przyczynach wymienionych w statucie jako stanowiące podstawę wykluczenia ze Spółdzielni. Kwestia wyboru właściwej sankcji wobec pozwanej należała w niniejszej sprawie wyłącznie do organów Spółdzielni. Ponieważ ani przepisy Prawa spółdzielczego ani postanowienia statutu nie stanowią, iż w razie konieczności zastosowania sankcji wobec członka właściwe organy spółdzielni powinny wykorzystać kolejno odpowiednie sankcje od najłagodniejszej do najsurowszej, adekwatność kary nie podlegała w tym przypadku kontroli Sądu. Takie stanowisko przyjął też Sąd Najwyższy w wyroku z 8 maja 1973 r. ( I PR 90/73, OSNCP 1973, nr 11, poz. 203).

Reasumując należy stwierdzić, iż z ustalonego w sprawie stanu faktycznego, opartego na całokształcie materiału dowodowego, wynika że wykluczenie powódki W. M. z członkostwa w (...) z siedzibą we W. dokonane na mocy uchwały Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 19 stycznia 2015 r. było uzasadnione. W ocenie Sądu działania powódki wyczerpały przesłanki określone w statucie Spółdzielni stanowiące podstawę do wykluczenia członka Spółdzielni. Jednocześnie te statutowe przesłanki są zgodne z przepisami bezwzględnie obowiązującego prawa, w szczególności z postanowieniami ustawy Prawo spółdzielcze. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazuje, iż powódka dopuściła się umyślnie takich naruszeń które mogły stanowić podstawę wykluczenia członkostwa spółdzielni. Jak słusznie podnosiła strona pozwana, przy ocenie zebranego materiału dowodowego w tym wypadku należy wziąć pod uwagę również zasady doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu całokształt okoliczności w sprawie wskazuje, iż powódce można( wbrew jej twierdzeniom) zarzucić brak lojalności w stosunku do pracodawcy . Należy wskazać, iż to na pracowniku ciąży obowiązek powstrzymywania się od działań zmierzających do wyrządzenia pracodawcy szkody czy nawet ocenianych jako działania na niekorzyść pracodawcy. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż sposób działania strony pozwanej w postaci zastosowanej prowokacji w stosunku do powódki należy ocenić jako naganny, to jednak zauważyć należy , iż strona pozwana miała ograniczoną możliwość udowodnienia powódce działania na jej niekorzyść czy szkodę. W trakcie prowadzonego postępowania w żaden sposób nie zostało wykazane aby powódka w jakiś sposób była szykanowana. W związku z powyższym roszczenie powódki o odszkodowanie za bezzasadne wykluczenie z członkostwa w Spółdzielni nie zasługiwało na uwzględnienie (punkt I wyroku).

O obowiązku zwrotu kosztów przez powódkę stronie pozwanej Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3, w zw. z § 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804). Wysokość kosztów została ustalona zgodnie z powołanymi przepisami na kwotę 1 817 zł, na którą składają się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1 800 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Sąd nie znalazł podstaw do obciążenia powódki nieuiszczonymi kosztami sądowymi i z tego względu zostały one zaliczone na rachunek Skarbu Państwa zgodnie z treścią art. 97 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 623).