Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania W. B. (B.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania W. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 9 czerwca 2015 r. Znak (...)

zmienia zaskarżona decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego obliczenia od maja 2015r wysokości emerytury ubezpieczonego zgodnie z art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy uwzględnieniu, że wskaźnik wysokości podstawy jej wymiaru przed zastosowaniem jego ograniczenia wynosi 269,90%.

Sędzia

Sygn. akt IX U 929/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.06.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu W. B. (B.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na fakt, iż nie przedłożył on dokumentów potwierdzających zarobki uzyskane przynajmniej częściowo po przyznaniu emerytury.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, domagał się jej zmiany poprzez przeliczenie emerytury podnosząc, iż znowelizowana z dniem 01.05.2015r. ustawa emerytalna daje podstawy do obliczenia emerytury w wysokości wyższej od obecnie przysługującego świadczenia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia 10.07.1992r. jest uprawniony do emerytury górniczej. Wypłata świadczenia została zawieszona z powodu osiągania dochodu z tytułu pozostawania w zatrudnieniu. Organ rentowy podjął wypłatę emerytury od dnia 29.10.1992r. po przedłożeniu przez ubezpieczonego świadectwa pracy wydanego w dniu 29.10.1992r.

Podstawa wymiaru emerytury została ustalona z trzech lat kalendarzowych od 01 stycznia 1982r. do 31 grudnia 1984r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 366,48% i został ograniczony do 250%.

W dniu 07.05.2015r. ubezpieczony złożył wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru, powołując się na przepisy ustawy emerytalnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 05.03.2015r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W rozpoznaniu powyższego wniosku organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję opisaną na wstępie.

Oddział ZUS wskazał, iż w oparciu o posiadane dokumenty z akt emerytalnych nie da się obliczyć podstawy wymiaru w sposób opisany w art.15 ustawy emerytalnej czyli w oparciu o zarobki z 10 kolejnych, bądź 20 dowolnych i najkorzystniejszych lat kalendarzowych, bowiem w aktach znajdują się zarobki jedynie z trzech lat tj. 1982-1984.

Po otrzymaniu decyzji odmownej ubezpieczony zwrócił się do archiwum przechowującego akta z (...), skąd otrzymał uwierzytelnione kopie dokumentów potwierdzających wynagrodzenie za ata 1979-1992.

W toku niniejszego postępowania w oparciu o opinię biegłej z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego, dopuszczoną w sprawie dla ustalenia w sposób najbardziej korzystny wskaźnika wysokość podstawy wymiaru z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek przypadających w części po przyznaniu świadczenia tj. podstawy wymiaru składek za rok 1992 oraz podstawy wymiaru z wcześniejszych lat zatrudnienia ubezpieczonego w (...) od 1979 -1992 na podstawie oryginalnej dokumentacji płacowej znajdującej się w aktach osobowych, Sąd ustalił iż najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczony z lat 1969,1974-1992 z uwzględnieniem wartości węgla deputatowego 2,5 tony jest wyższy niż 250% i wynosi 269,90%.

Strony nie wniosły zastrzeżeń do opinii.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o dokumentację akt emerytalnych, akt osobowych z okresu zatrudnienia ubezpieczonego w (...) R. oraz opinię biegłej z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego mgr H. P. z dnia 03.04.2016r (k. 39-77).

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2015r., poz. 748 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe ubezpieczony spełnia warunki umożliwiające przeliczenie emerytury na podstawie art.110a ustawy emerytalnej.

Powyższe wynika jednoznacznie z opinii powołanej biegłej z zakresu emerytur, rent i kapitału początkowego, która na podstawie oryginalnych dokumentów osobowych, zarobkowych przy uwzględnieniu obowiązujących przepisów płacowych odtworzyła wynagrodzenia ubezpieczonego, a następnie obliczyła najkorzystniejszy wwpw z uwzględnieniem zarobków osiągniętych w części po przyznaniu emerytury. Obliczony przez biegłą wskaźnik wysokości podstawy wymiaru okazał się być wyższy od 250% i może stanowić podstawę przeliczenia świadczenia.

W ocenie Sądu opinia biegłej jest rzetelna, wydana w oparciu o fachową wiedzę na podstawie szczegółowej analizy przedłożonej dokumentacji.

Nie została ona również zakwestionowana przez żadną ze stron postępowania.

Mając powyższe na uwadze Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

Sędzia