Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. w Kaliszu

apelacji Agencji (...) w W.

od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wlkp. Wydział IV Pracy

z dnia 1 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV P 18/16

w sprawie z powództwa P. B.

przeciwko Agencja (...) w W.

o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę

1.  Prostuje oczywistą omyłkę w wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wlkp. Wydział IV Pracy z dnia 1 kwietnia 2016 r. w sprawie IV P 18/16 w ten sposób, że:

a)  w wierszu dotyczącym określenia strony pozwanej zamiast „Agencja (...)w W. (...) Oddział Regionalny w P.” wpisuje „Agencja (...)w W.”,

b)  w punkcie I zaskarżonego wyroku zamiast „Agencja (...)w W. (...) Oddział Regionalny w P.” wpisuje „Agencja (...)w W.”,

c)  w punkcie II zaskarżonego wyroku zamiast „Agencja (...)w W. (...) Oddział Regionalny w P.” wpisuje „Agencja (...)w W.”,

d)  w punkcie III zaskarżonego zamiast „Agencja (...)w W. (...) Oddział Regionalny w P.” wpisuje „Agencja (...)w W.”,

e)  w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku każdorazowo w miejsce słów „Agencja (...)w W. (...) Oddział Regionalny w P.” wpisuje „Agencja (...)w W.”,

2.  Oddala apelację,

3.  Zasądza od pozwanego Agencji (...) w W.na rzecz powoda P. B.kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą.

SSO Ewa Nowakowska SSO Marzena Głuchowska (spr.) SSO Piotr Leń

UZASADNIENIE

Powód P. B.pozwał Agencję (...)w W. (...) Oddział Regionalny w P.o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę.

Ostatecznie określił wysokość odszkodowania na kwotę 16 944,00 zł. W uzasadnieniu podniósł, że pozwany naruszył przepisy, ponieważ dokonał odwołania równoznacznego z wypowiedzeniem bez uprzedniej zgody Rady Gminy, której powód jest członkiem. Powód domagał się nadto od pozwanego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany wnosił o oddalenie powództwa i zwrot kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Twierdził, że skoro stosunek pracy powoda zostanie rozwiązany z dniem 31.05.2016 r., to do tego dnia Rada Gminy może podjąć uchwałę wyrażającą zgodę i wobec tego powód przedwcześnie przyjął, że nastąpiło naruszenie przepisów formalnych.

Wyrokiem z dnia 01.04.2016 r. w sprawie IVP 18/16 Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 16944,00 zł oraz orzekł o kosztach postępowania.

Rozstrzygając sprawę Sąd I instancji ustalił co następuje.

Aktem powołania z dnia 21.01.2011 r. powód został powołany z dniem 24.01.2011 r., na stanowisko Kierownika (...)Biura Powiatowego (...) Oddziału (...)Agencji (...) na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca świadczona była w jednostce pozwanego w miejscowości P..

W wyborach samorządowych w 2014 r. powód został wybrany radnym Gminy i Miasta N.. Funkcję te pełni do dnia dzisiejszego.

Dnia 04.02.2016 r. pozwany otrzymał akt odwołania go ze stanowiska Kierownika (...)Biura Powiatowego (...) Oddziału (...)Agencji (...) z dniem otrzymania wskazanego pisma.

Zgodnie z informacją załączoną do aktu odwołania, stosunek pracy zostanie rozwiązany z powodem z upływem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 31.05.2016 r.

Pozwany wystąpił z wnioskiem datowanym na dzień 22.03.2016 r. do Rady Gminy i Miasta N. o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z powodem.

Miesięczne wynagrodzenie powoda wynosi 5 648,00 zł.

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd I instancji przyjął, iż pozwany przy wypowiadaniu stosunku pracy, naruszył przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, poprzez wypowiedzenie powodowi stosunku pracy bez uzyskania uprzedniej zgody Rady Gminy, co było konieczne wobec tego, iż powód jest radnym. Stąd powodowi zasądzono odszkodowanie w kwocie 16944,00 zł. Sąd orzekł w myśl art. 69 kp,45 § 1kp i 47 ¹ kp.

Powyższy wyrok został zaskarżony w całości przez pozwanego. Skarżący zarzucił wyrokowi: niedokonanie jakichkolwiek ustaleń na okoliczność przyczyn odwołania powoda z zajmowanego stanowiska, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, naruszenie prawa materialnego – art. 8 kp w zw. z art. 22 ustawy o samorządzie gminnym przez jego niezastosowanie, mimo iż powołanie się powoda na szczególną ochronę pracy radnego było sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa w sytuacji, gdy rozwiązanie nastąpiło na podstawie odwołania, nie miało związku z wykonywaniem mandatu radnego i nie zaistniały żadne przyczyny związane z wykonywaniem przez powoda mandatu radnego, które mogłyby uzasadnić odmowę wyrażenia przez Radę Gminy i Miasta N. zgody na rozwiązanie stosunku pracy.

Składając powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Składający apelację wniósł o przeprowadzenie dowodu zuchwały Rady Gminy i Miasta N. z dnia 28.04.2016 r. o odmowie wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z powodem.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

Na rozprawie w dniu 09.06.2016 r. pozwany podniósł zarzut nieważności postępowania, podnosząc iż dla powoda pracodawcą była Agencja (...)w W., a nie jej Oddział (...).

Powód oponował przeciwko powyższemu zarzutowi, podnosząc iż pozwał Agencję (...) w W..

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.

Apelacja jest niezasadna.

Sąd I instancji poczynił ustalenia faktyczne, które Sąd II instancji przyjmuje za swoje z uzupełnieniem, iż w dniu 28.04.2016 r. Rada Gminy i Miasta N.podjęła Uchwałę Nr (...)o odmowie wyrażenia zgody na rozwiązanie stosunku pracy z Radnym Gminy i Miasta N. P. B.. Trafne także z tych ustaleń wywiódł wnioski.

Po pierwsze ustosunkować należy się do zgłoszonego na rozprawie zarzutu nieważności postępowania polegającego na tym, iż dla powoda pracodawcą była Agencja (...)w W., a nie jej Oddział (...), który nie ma zdolności sądowej. Ponieważ okoliczność dotyczącą nieważności postępowania, Sąd bierze pod uwagę z urzędu, zgłoszenie tego zarzutu na rozprawie w dniu 09.06.2016 r., nie wpływa na konieczność jego zbadania.

Zgodnie z art. 379 kpc nieważność postępowania zachodzi jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna, jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej, organu powołanego do jej reprezentowania lub przedstawiciela ustawowego, albo gdy pełnomocnik strony nie był należycie umocowany, jeżeli o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczy się sprawa wcześniej wszczęta albo jeżeli sprawa taka została już prawomocnie osądzona, jeżeli skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa, albo jeżeli w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy. W niniejszej sprawie powód określił w pozwie stronę pozwaną : Agencja (...) ul. (...), (...) W.. Dotyczy (...)Oddział Regionalny ul. (...),(...) P.. Powód prawidłowo wskazał w pozwie stronę pozwaną. W wyroku z dnia 06.11.2013 r. w sprawie III PK 116/12 (Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 2014 r. Nr 9 poz. 130,str. 469), stwierdzono, iż oddział regionalny Agencji (...)nie ma zdolności sądowej i procesowej w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 460 kpc w związku z art. 11 ustawy z dnia 09.05.2008 r. o Agencji (...)– Dz. Nr 98 poz. 634 ze zm.). Z art. 2 ust 1 oaz art. 11 ustawy z dnia 09.05.2008 r. o Agencji (...)wynika, iż osobowość prawa przysługuje Agencji (...)i to ona jest pracodawcą w stosunku do pracowników zatrudnionych w oddziałach. W sytuacji, gdyby jako pozwany w sprawie występował Oddział (...)Agencji (...)wyrok Sądu Rejonowego nie mógłby się ostać wobec tego, iż w postępowaniu występował podmiot nie mający zdolności sądowej i postępowanie byłoby dotknięte nieważnością, co w konsekwencji prowadziłoby do uchylenia wyroku i odrzucenia pozwu zgodnie z art. 379 punkt 2 w związku z art. 199 § 1 punkt 3 kpc. W niniejszej sprawie powód prawidłowo określił stronę pozwaną wskazując Agencję (...)w W.. Pozew został doręczony na adres Agencji (...) (...)Oddział Regionalny w P., jednakże trafił on do właściwego podmiotu, gdyż odpowiedź na pozew z dnia 07.03.2016 r. sporządził pełnomocnik, wskazując, iż reprezentuje stronę pozwaną – Agencję (...)z siedzibą w W.. Pełnomocnictwo zostało udzielone pełnomocnikowi pozwanego przez działającego w imieniu i na rzecz Agencji (...)w W., Prezesa Agencji (...). Zawiadomienie o terminie rozprawy zostało wysłane dla pozwanego na adres (...) Oddziału (...)w P.oraz dla pełnomocnika pozwanego czyli Agencji (...)– A. K.na adres do doręczeń. Pozwany Agencja (...)w W.o terminie rozprawy była powiadomiona. We wniosku dowodowym z dnia 25.03.2016 r. pozwany wskazał, jako pozwanego Agencję (...)z siedzibą w W.. Na rozprawie przed Sądem Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim w dniu 01.04.2016 r. obecny był pełnomocnik pozwanego Agencji (...)z siedzibą w W.- radca prawny Ł. J.. Pełnomocnik przedstawił pełnomocnictwa procesowe udzielone przez Prezesa Agencji i (...)do reprezentowania Agencji (...)w W.. Prawidłowo określona strona pozwana - Agencji (...)w W.była poinformowana o rozprawie i reprezentowana przez pełnomocnika ustanowionego przez Agencję (...)w W.. W protokole rozprawy przed Sądem Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 01.04.2016 r. jako stronę pozwaną wskazano Agencję (...)w W. (...)Oddział Regionalny w P.. Podobnie Sąd określił stronę pozwaną w wyroku z dnia 01.04.2016 r.

W sprawie niniejszej pozwanym była Agencję (...)w W.. Strona ta była w sprawie reprezentowana, czyli w sprawie uczestniczyła i nie była pozbawiona możliwości obrony swych praw. W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania. Błąd w określeniu dodatkowo w sentencji wyroku, poza Agencją (...)w W.– (...) Oddział Regionalny w P., nie powoduje stwierdzenia, iż w sprawie występowała strona pozbawiona zdolności sądowej. Powyższy błąd skorygować należy poprzez sprostowanie oczywistej omyłki i pominięcie w wyroku w określeniu strony pozwanej słów „(...) Oddział Regionalny w P.”. Sąd w tym zakresie orzekł w oparciu o art. 350 § 1 i 3 kpc.

Co do zarzutu niedokonania jakichkolwiek ustaleń na okoliczność przyczyn odwołania powoda z zajmowanego stanowiska, które to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, stwierdzić należy. W piśmie informującym powoda o odwołaniu ze stanowiska Kierownika (...)Biura Powiatowego (...) Oddziału (...)Agencji (...)wskazano, iż stosunek pracy z powodem zostanie rozwiązany za wypowiedzeniem w związku z tym odwołaniem. W piśmie z dnia 22.03.2016 r. skierowanym przez Agencję (...) (...) Oddział Regionalny do Rady Gminy i Miasta N., wniesiono o wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy z powodem. W piśmie tym zawarto informację, iż u podstaw zamierzonego rozwiązania stosunku pracy nie leżą zdarzenia związane z wykonywaniem mandatu radnego. Powyższe stwierdzenie uznać należy za blankietowe, w żaden sposób nie poddające się ocenie czy sprawdzeniu. Pozwany w żadnym piśmie kierowanym do powoda, nie wskazywał na okoliczności leżące u podstaw odwołania powoda. Pozwany nie podnosił na rozprawie okoliczności mających uzasadniać odwołanie powoda, nie zgłosił także wniosków dowodowych dotyczących takich okoliczności. Sąd I instancji nie uchylił się od wyjaśnienia jakichkolwiek okoliczności, które podnosiłyby strony procesu. Nie rozstrzygał także żądania powoda w kontekście zgodności ze społecznym przeznaczeniem tego prawa, gdyż takiego zarzutu pozwany nie podniósł. Pozwany w apelacji wskazuje, iż stosunek pracy z powołania związany jest z mniejszą stabilnością zatrudnienia, gdyż pracownik może być w każdym czasie odwołany, a pracodawca nie musi wskazywać przyczyny odwołania. I taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Trudno więc przyjąć za zasadny zgłoszony w apelacji zarzut, iż Sąd nie badał przyczyn odwołania powoda. Przyczyny odwołania powoda nie zostały wskazane, a w apelacji pozwany wskazuje, iż jedyną przyczyną odwołania powoda była polityka kadrowa polegająca na odwołaniu wszystkich kierowników biur powiatowych w kraju. Tak sformułowana przyczyna odwołania pracownika, wymyka się spod jakiejkolwiek kontroli Sądu.

Co do zarzutu naruszenie prawa materialnego – art. 8 kp w zw. z art. 22 ustawy o samorządzie gminnym przez jego niezastosowanie, mimo iż powołanie się powoda na szczególną ochronę pracy radnego było sprzeczne ze społeczno- gospodarczym przeznaczeniem prawa w sytuacji, gdy rozwiązanie nastąpiło na podstawie odwołania, nie miało związku z wykonywaniem mandatu radnego i nie zaistniały żadne przyczyny związane z wykonywaniem przez powoda mandatu radnego, które mogłyby uzasadnić odmowę wyrażenia przez Radę Gminy i Miasta N. zgody na rozwiązanie stosunku pracy, stwierdzić należy. Za trafny uznać należy pogląd, iż nie w każdej sytuacji naruszenia przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy, czy to za wypowiedzeniem czy bez wypowiedzenia z winy pracownika, z pracownikiem którego stosunek pracy podlega przepisom ochronnym, zasadne jest roszenie pracownika o odszkodowanie. w orzecznictwie utrwalony jest pogląd iż możliwe jest oddalenie powództwa w takiej sytuacji z powołaniem się na przepis art. 8 kp. Aby zastosowanie tej konstrukcji było możliwe konieczne jest ustalenie przyczyny rozwiązania stosunku pracy, aby ocenić jej ciężar w stosunku do ważności formalnych uchybień przy rozwiązywaniu stosunku pracy. W niniejszej sprawie, jak wskazuje pozwany w apelacji przyczyna rozwiązania stosunku pracy w żaden sposób nie leżała po stronie powoda, nie była wywołana postępowanie powoda czy jego stosunkiem do wykonywanej pracy. Zarzut, iż powołując się na uchybienia pozwanego przy rozwiązywaniu stosunku pracy, powód dokonał nadużycia prawa lub jego roszczenie jest sprzeczne ze społeczno- gospodarczym przeznaczeniem tego prawa, uznać należy za chybiony. Pozwany przypisuje sobie prawo oceny, czy powód realizując swoje uprawnienia wynikające z Kodeksu Pracy, postępuje właściwie czy nie, czy Rada Gminy i Miasta N. odmawiając zgody na rozwiązane stosunku pracy z radnym postąpiła właściwe czy nie, natomiast odmawia prawa oceny swojego postępowania w stosunku do konkretnego pracownika. Zgodzić się należy z poglądem, iż nie w każdej sytuacji organy samorządowe winny odmawiać zgody na rozwiązanie stosunku pracy z radnym, jednakże należy pozostawić tym organom możliwość dokonania oceny danej sytuacji. W okolicznościach niniejszej sprawy, nić nie wskazuje aby stanowisko Rady mogło zostać narażone na zarzut nadużycia prawa. Stanowisko Rady zaopatrzone jest w uzasadnienie stanowiska i uzasadnienie to koresponduje z treścią wniosku pracodawcy z dnia 22.03.2016 r. Przywołane przez pozwanego w apelacji orzecznictwo Sądu Najwyższego jest w pełni aprobowane przez skład orzekający w niniejszej sprawie, z tym że w żaden sposób nie przystaje do okoliczności niniejszej sprawy i nie podważa stanowiska Sądu I instancji.

Z uwagi na powyższe apelacja podlegała oddaleniu jako bezzasadna w myśl art. 385 kpc.

SSO Ewa Nowakowska SSO Marzena Głuchowska (spr.) SSO Piotr Leń