Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dzierżoniów, dnia 13 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie V Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Bogdan Jurgiewicz

Protokolant: Dorota Magdziarczyk

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2015 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa J. M.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę 5 344,70zł

I.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.344zł 70gr (pięć tysięcy trzysta czterdzieści cztery złote siedemdziesiąt groszy) z odsetkami ustawowymi od dnia 10 lutego 2015r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.485zł tytułem zwrotu kosztów postępowania,

III.  w dalszej części powództwo oddala.

Sygnatura akt: V GC 113/15

UZASADNIENIE

J. M. pozwem z dnia 10 lutego 2015r. wniósł o zasądzenie od (...) S.A. w S. kwoty 5.344,70zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 17 stycznia 2015r. do dnia zapłaty, w tym kwoty 603,50zł tytułem skapitalizowanych odsetek liczonych od kwoty 4.741,20zł za okres od 16 stycznia 2014r. do 16 stycznia 2015r., oraz kosztami procesu. Uzasadniając roszczenie podał, że P. M. umową z dnia 2 listopada 2013r. przeniósł na niego swoją wierzytelność względem pozwanego ubezpieczyciela. Cedent, jako poszkodowany w wypadku komunikacyjnym z dnia 24 września 2013r., gdzie ucierpiał jego pojazd marki C. (...) o nr. rej. (...), zmuszony był wynająć samochód zastępczy na czas niemożliwości użytkowania własnego pojazdu, tj. na okres 34 dni. Powód, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w dniu 25 września 2013r. wypożyczył poszkodowanemu samochód marki S. (...), co potwierdzono umową najmu nr (...). W dniu 2 listopada 2013r. z tego tytułu powód wystawił na jego rzecz fakturę VAT nr (...) na kwotę 6.691,20zł. Dysponując umową cesji powód zwrócił się do strony pozwanej o uregulowanie należności za wynajem pojazdu zastępczego, jednak ostatecznie wypłacono mu sumę 1.950zł i uznając za zasadny okres najmu przez 15 dni obniżono przyjętą przez powoda dobową stawkę najmu w kwocie 160zł netto/dobę do kwoty 130zł brutto. Powód wskazał, że bacząc na zasadę pełnego odszkodowania, koszty poniesione tytułem wynajmu samochodu zastępczego mieszczą się w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Jednocześnie utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej uszkodzenia stanowi szkodę majątkową. W odpowiedzi na wezwanie do wypłaty odszkodowania uzupełniającego strona pozwana podtrzymała uprzednią decyzję. Powód wskazał brak obowiązku poszkodowanych co do poszukiwania najtańszej dostępnej oferty wynajmu jak również podniósł brak możliwości szerokiego wyboru odpowiednich usługodawców na swoim rynku lokalnym. Żądanie pozwu objęło uzupełniającą należność za wynajem pojazdu, tj. różnicę pomiędzy wartością faktury wystawionej przez powoda, a kwotą mu wypłaconą.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów postępowania. Pozwana uznała co do zasady swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia szkodowego, jednak kwestionowała wysokość przyjętej przez powoda dobowej stawki najmu pojazdu, poczytując ją za zawyżoną wobec średnich stawek z rynku lokalnego. W ocenie pozwanej, obowiązek poszkodowanego w zakresie nie przyczyniania się do powiększania rozmiarów szkody wyraża się również poprzez nie korzystanie z wygórowanych usług najmu pojazdów. Kwestionowała również zasadność wynajmu zastępczego ponad okres 15 dni, obejmujących 1 dzień od dnia wynajmu do dnia oględzin, 6 dni oczekiwania na dodatkowe oględziny, 5 dni technologicznego czasu naprawy i 3 dni organizacyjne. Poszkodowany w ocenie pozwanej nie reagował na opieszałość warsztatu naprawczego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 września 2013r. należący do P. M. pojazd marki C. (...) uległ uszkodzeniu na skutek kolizji drogowej. W konsekwencji poszkodowany w dniu 25 września 2013r. wynajął od powoda pojazd zastępczy marki S. (...), za cenę 160zł netto za dobę.

(Dowód: -umowa najmu nr (...), k. 21-22 akt,

-protokół wydania i odbioru pojazdu, k. 23-24 akt)

Po upływie 34-dniowego okresu wynajmu, w dniu 2 listopada 2013r., powód wystawił na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 6.691,20zł, płatną w terminie 14 dni.

(Dowód: - faktura VAT nr (...)r., k. 25 akt)

Jednocześnie sporządzono umowę cesji, na mocy której P. M. scedował na powoda swoją wierzytelność względem strony pozwanej, obejmującą roszczenie o zwrot kosztów wynajmu pojazdu zastępczego.

(Dowód: - umowa przelewu wierzytelności, k. 18-19 akt,

-powiadomienie dłużnika o przelewie, k. 20 akt,

-upoważnienie, k. 26 akt)

W oparciu o powyższe powód zwrócił się do strony pozwanej o uregulowanie należności za wynajem zastępczy pojazdu. Strona pozwana uznała zasadność 15-dniowego okresu wynajmu pojazdu zastępczego, jednocześnie obniżając przyjętą przez powoda dobową stawkę najmu do kwoty 130zł brutto/dobę.

W dniu 7 stycznia 2014r. kwotę 1.950zł przekazano na rachunek bankowy powoda.

(Dowód: - pismo pozwanej z dnia 03.01.2014r., k. 29 akt,

-potwierdzenie przelewu, k. 30 akt)

W konsekwencji w styczniu 2014r. powód wezwał pozwaną do wypłaty odszkodowania uzupełniającego w kwocie 4.741,20zł, wskazując na brak podstaw do obniżenia przyjętych przez niego cen oraz kwestionowania zasadności okresu wynajmu zastępczego.

(Dowód: - pismo powoda z dnia 07.01.2014r., k. 30 akt)

Strona pozwana odmówiła zmiany uprzednio podjętej decyzji odszkodowawczej.

(Dowód: - pismo pozwanej z dnia 14.04.2014r., k. 32-34 akt,

-pismo pozwanej z dnia 16.07.2014r., k. 35 akt)

Pojazd poszkodowanego przebywał w warsztacie naprawczym w okresie od 28 września do 4 listopada 2013r.

(Dowód: - oświadczenie warsztatu, k. 51 akt)

Wypożyczalnie pojazdów na terenie województwa (...) oferowały niższe stawki dobowe za wynajem pojazdów, z zastrzeżeniem konieczności zapłaty kaucji i/bądź ustaleniem limitu przejechanych kilometrów, a także zapłatą za podstawienie i zwrot pojazdu.

(Dowód: - porównywalne oferty wynajmu, k. 52-55 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Bezsporna w sprawie była okoliczność uznania odpowiedzialności przez stronę pozwaną za skutki szkody komunikacyjnej z dnia 24 września 2013r. Bezsporny był również fakt, że poszkodowany wynajął od powoda pojazd zastępczy na okres oczekiwania na decyzję ubezpieczyciela, a następnie scedował swoją wierzytelność względem pozwanej z tytułu odszkodowania za wynajem pojazdu zastępczego na powoda. Spornym okazało się to, czy powód zasadnie dochodził odszkodowania uzupełniającego nie uznając dokonanego przez pozwaną obniżenia wysokości przyjętej przez niego dobowej stawki wynajmu, w świetle zarzutów strony pozwanej o zawyżeniu tejże w stosunku do stawek obowiązujących na rynku lokalnym. Sporna była również zasadność wynajmu zastępczego ponad okres 15 dni.

Całość materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dała podstawę do dokonania przez Sąd oceny, że żądanie pozwu było zasadne, a ubezpieczyciel winien w tym przypadku pokryć szkodę w wysokości poniesionej przez poszkodowanego. Strona pozwana w odpowiedzi na pozew podała, że wedle jej wiedzy stawki wynajmu pojazdów oscylują w granicach znacznie niższych cen aniżeli przyjęte przez powoda. Z materiału dowodowego wynikało, że stawki innych wypożyczalni faktycznie opiewały na różne wartości, jednak potencjalny klient związany był obowiązkiem zapłaty kaucji w granicach kilkuset złotych i/bądź limitem przejechanych kilometrów. Nadto wypożyczalnie niejednokrotnie naliczają dodatkowe opłaty za podstawienie i odbiór pojazdu z danego miejsca. Żadnego z powyższych warunków względem swoich klientów nie stawia powód. Nade wszystko jednak wypożyczalnie odległe od miejsca zamieszkania poszkodowanego nie stanowią właściwego dla niego rynku lokalnego, a trudno nawet oczekiwać, aby poszkodowany fatygował się do odległego miejsca innym środkiem lokomocji poszukując najkorzystniejszej z punktu widzenia ubezpieczyciela oferty wynajmu.

Należy wskazać, że sama zasadność roszczenia do ubezpieczyciela o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego w sytuacji szkody całkowitej nie budzi wątpliwości w świetle przyjęcia idei, że utrata możliwości korzystania z rzeczy stanowi szkodę majątkową (tak SN w wyroku z dnia 8 września 2004r., IV CK 672/03). Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne na wynajem pojazdu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Idąc zaś tropem praktyki można stwierdzić, że wydatki konieczne w tym przedmiocie oznaczać będą czynsz najmu pojazdu zastępczego zasadniczo o podobnej klasie do pojazdu uszkodzonego, ustalony w oparciu o średnie stawki przyjęte na danym rynku lokalnym.

Zakres szkody może niewątpliwie przybrać różne rozmiary lecz nie powinno to mieć wpływu na samą zasadę odpowiedzialności wyrażoną w art. 361 k.c. Mając na względzie jednoznaczne stanowisko orzecznictwa w kwestii możliwości domagania się zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego od ubezpieczyciela o ile są konieczne, Sąd uznał, że koszt wynajmu pojazdu we wskazanym przez powoda okresie, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, mieścił się w ramach poniesionej szkody w rozumieniu art. 361 k.c. Na podstawie przedstawionego przez stronę pozwaną materiału dowodowego nie sposób było bowiem ustalić, aby na terenie rynku lokalnego właściwego dla powoda (B.-D.) stosował on zawyżone dobowe stawki wynajmu w porównaniu do innych oferujących tego typu usługi podmiotów. Sąd nie badał bowiem cen podanych przez powoda, które ten miał prawo kształtować dowolnie, ale uprawnienia poszkodowanego do skorzystania z jego usług. Strona pozwana nie wykazała istnienia i działania analogicznej wypożyczalni w okolicy powoda i stosowanych przez nią stawek, a w okolicznościach wolnego rynku sam fakt prowadzenia przez powoda działalności o przedmiotowym profilu jest niewątpliwie dla potencjalnych poszkodowanych korzystny z punktu widzenia ich praw i równości procesowej stron postępowania o zapłatę odszkodowania za zastępczy wynajem pojazdu. Ostatecznie odnosząc się do zarzutu strony pozwanej o obowiązku poszkodowanego do nie przyczyniania się do powiększania rozmiarów szkody należało wskazać, że w sytuacji powzięcia wiadomości o szkodzie ubezpieczyciel mógł sam powiadomić zainteresowanego o możliwości wynajmu zastępczego wraz ze wskazaniem odpowiednich wypożyczalni i modeli pojazdów, które uważał za odpowiednie.

Z kolei w kwestii oceny zasadności okresu wynajmu zastępczego Sąd dokonał ustalenia, że poszkodowany związany był czasem naprawy wykonywanej przez konkretny warsztat, a strona pozwana ostatecznie nie podważyła słuszności czasu naprawy, co do którego strona powodowa przedstawiła szczegółowe wyjaśnienia. Mając na względzie powyższe, a także wyrażoną w art. 361 § 1 i § 2 k.c. zasadę pełnego odszkodowania, powództwo należało uznać za zasadne, o czym na podstawie art. 822 k.c. w. zw. z art. 471 k.c. w zw. z art. 361 k.c. orzeczono jak w wyroku. Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art. 481 i 482 k.c. jednak od daty wytoczenia powództwa mając na względzie skapitalizowanie części odsetek i ich wliczenie przez powoda do wartości przedmiotu sporu.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. przyjmując, że powód wygrał niniejszy spór w całości. Pozwaną obciążono obowiązkiem zwrotu kosztów procesu poniesionych przez powoda, na które złożyła się opłata od pozwu w kwocie 268zł, koszty zastępstwa prawnego w kwocie 1.217zł na podstawie par. 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).