Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Jelenia Góra, dnia 08 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Paweł Siwek

Protokolant:Małgorzata Sporna

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2016 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w J.

przeciwko H. K. i K. K.

o zapłatę

I.  odrzuca pozew co do kwoty 1.394,01 zł (jeden tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt cztery złote i jeden grosz);

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony powodowej (...) sp. z o.o. w J. solidarnie na rzecz pozwanych H. K. i K. K. kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1608/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 kwietnia 2015 r. (...) sp. z o.o. w B. domagał się zasądzenia od H. K. i K. K. kwoty 2.314,69 zł z ustawowymi odsetkami od wskazanych kwot.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, iż strona pozwana jest odbiorcą wody na cele bytowe, a także na jej rzecz są odprowadzane ścieki.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 maja 2015 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt I Nc 3065/15, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze powództwo uwzględnił w całości.

Sprzeciw od powyższego orzeczenia złożyli H. K. i K. K..

W swoim środku zaskarżenia strona pozwani zarzucili spełnienie świadczenia co do kwoty 1.021,13 zł ujętych w pozycjach 1 - 4 oraz 11 - 12.

Zarzucili również naruszenie powagi rzeczy osądzonej co do roszczenia wynikającego z faktur obejmujących pozycje 5-10 z uwagi na wydany w dniu 02 czerwca 2014 r. przez Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrok w sprawie I C 383/14.

Z ostrożności procesowej pozwani podnieśli również zarzut przedawnienia części roszczeń.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) sp. z o.o. w B. oraz H. K. i K. K. łączy umowa o dostarczanie wody i odbiór ścieków.

(Dowód: - okoliczność bezsporna)

Z tytułu dostarczania wody i odbioru ścieków (...) sp. z o.o. w B. wystawił H. K. i K. K. za okres od 2012 r. do 28 lutego 2015 r. faktury na łączną kwotę 2.314,69 zł.

(Dowód: - rozrachunek k. 7

- ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 06.03.2015 r. k. 8 wraz z potwierdzeniem nadania k. 9

- faktura VAT nr (...) k. 10

- faktura VAT nr (...) k. 11

- faktura VAT nr (...) k. 12

- faktura VAT nr (...) k. 13

- faktura VAT nr (...) k. 14

- faktura VAT nr (...) k. 15

- faktura VAT nr (...) k. 16

- faktura VAT nr (...) k. 17

- faktura VAT nr (...) k. 18

- faktura VAT nr (...) k. 19

- faktura VAT nr (...) k. 20

- faktura VAT nr (...) k. 21)

W dniach 29 czerwca 2015 r. i 15 lipca 2015 r. H. K. i K. K. uiścili należności z tytułu faktur nr (...).

(Dowód: - potwierdzenia przelewu k. 35 – 36)

Wyrokiem z dnia 02 czerwca 2014 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I C 383/14, Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze oddalił powództwo (...) sp. z o.o. w B. przeciwko H. K. i K. K. o zapłatę za odprowadzanie ścieków w latach 2010 – 2012 uznając powództwo za niezasadne.

(Dowód: - wyrok Sadu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 02.06.2014 r., sygn. akt I C 383/14, k. 71 akt sprawy I C 383/14 wraz z uzasadnieniem)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo co do kwoty 1.394,01 zł podlegało odrzuceniu a w pozostałej części oddaleniu.

W pierwszym rzędzie należało się odnieść do należności za odprowadzanie ścieków w 2012 r., których dotyczyły faktury nr (...).

Wszystkie te faktury zostały wystawione w dniu 02 stycznia 2015 r.

Nieistotne było jednak data wystawienia tych faktur, ale jakiego dotyczyły one okresu. Z opisu wynikało, że obejmowały one okres od 31 grudnia 2011 r. do 14 grudnia 2012 r.

A zatem strona powodowa dochodziła tych samych należności co w sprawie I C 383/14, tyle że wcześniej wystawiła nowe faktury.

Abstrahując już od oceny moralnej takiego postępowania, to nie mogło ono odnieść skutku prawnego.

Nadal bowiem są to te same roszczenia. I nie zmienia tego faktu, zgodnie z twierdzeniami strony powodowej, iż w poprzednim postępowaniu nie wykazano ilości odprowadzanych ścieków a teraz dokonano wyliczeń i rozliczenia.

Przede wszystkim akurat z uzasadnienia wyroku w sprawie I C 383/14 wynika, że powództwo oddalono bo (...) sp. z o.o. w B. nie potrafił wykazać, że w ogóle były odprowadzane ścieki.

Pozwani w tym zakresie podtrzymywali swoje zarzuty i w tym postępowaniu, czyli podtrzymywali zarzuty już prawomocnie raz osądzone.

Ponadto gdyby nawet strona powodowa miała rację co do przyczyn oddalenia powództwa, to niekompetentne przygotowanie się do procesu nie zmieniałoby faktu, że całe roszczenie zostało już raz osądzone. To że strona powodowa teraz lepiej się przygotowała nie zmienia tego faktu.

W tym miejscu jedynie na marginesie należało uznać za kuriozalne wyjaśnienie strony powodowej, że roszczenia w części za 2012 r. się nie przedawniły bo wystawiono nowe faktury z terminem płatności na dzień 23 stycznia 2015 r.

Jak stanowi art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. sąd odrzuci pozew jeżeli sprawa jest już w toku albo została prawomocnie osądzona.

I dlatego orzeczono jak w pkt I wyroku.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu, albowiem pozwani spełnili świadczenia z pozostałych faktur, a strona powodowa nie cofnęła w tym zakresie swojego roszczenia (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2014 r., III CZP 119/13, OSNC 2015/1/1).

Odnośnie kosztów postępowania, to jak stanowi art. 98 § 1 i 3 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Pozwani wygrali w zakresie w jakim powództwo zostało odrzucone oraz w jakim zostało oddalone. Przy czym nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia o kosztach postępowania fakt uiszczenia należności po wniesieniu pozwu, albowiem strona powodowa nie cofnęła w tym zakresie powództwa.

I dlatego pozwanym należało się w całości zwrot kosztów postępowania.

W niniejszej sprawie na koszty te w przypadku pozwanych złożyła się opłata skarbowa 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego 600 zł (§ 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późń. zm.)).