Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Rzeźniowiecka (spr.)

Sędziowie: SSA Jacek Zajączkowski

SSA Anna Rodak

Protokolant: stażysta Marta Kuzańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2016 r. w Ł.

sprawy J. P.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego P. Terenowej w N.

o ustalenie terminu wypłaty renty

na skutek apelacji J. P.

od wyroku Sądu Okręgowego w Płocku

z dnia 25 sierpnia 2015 r. sygn. akt VI U 1120/14

oddala apelację.

Sygn. akt III AUa 1903/15

UZASADNIENIE

J. P. wniosła odwołanie od decyzji Prezesa KRUS z dnia 27 grudnia 2013r. , w której organ rentowy dokonał przeliczenia renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy od dnia 01.01.2014 r. i ustalił wysokość świadczenia na 271,28 zł. miesięcznie oraz sposób płatności ustalony w 10 dniu miesiąca, co kwartał z góry.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i przekazanie sprawy do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Płocku.

Postanowieniem z dnia 19 marca 2014 r. Sąd Okręgowy w Nowym Sączu na podstawie 461 § 3 k.p.c. przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Płocku.

Wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2015 r. Sąd Okręgowy w Płocku oddalił odwołanie J. P. oraz przyznał adwokatowi R. J. wynagrodzenie w kwocie 60 zł. powiększone o należny podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu na rzecz odwołującej.

Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i prawnych:

J. P. pobierała rentę rolniczą w pełnej wysokości do dnia 30.04.2012 r. Następnie decyzją z dnia 16.04.2012 r. wstrzymano jej wypłatę części uzupełniającej świadczenia od dnia 01.05.2012 r. z powodu rozwiązania umowy dzierżawy. Do dnia 31.12.2013 r. wypłata składkowej renty rolniczej dla odwołującej była realizowana przez KRUS w C., natomiast od 01.01.2014 r. przez KRUS w N.. W dniu 13.03.2013 r. czeska instytucja ubezpieczeniowa potwierdziła okres zatrudnienia odwołującej na terenie Czech od dnia 24.09.1975 r. do 31.03.1980 r. KRUS w C. zaliczył powyższy okres, jako polskie zatrudnienie. Wobec tego KRUS w N. przejął wypłatę świadczenia od dnia 01.01.2014 r., jednakże nie ustalono nowej wysokości renty z uwzględnieniem okresu zatrudnienia czeskiego, wobec faktu, że okres ten został już zaliczony, jako polskie zatrudnienie. Decyzją z dnia 27.12.2013 r. organ rentowy z urzędu ustalił nowy termin wypłaty świadczenia. Wysokość świadczenia pozostała bez zmian i wynosiła nadal 271,28 zł. miesięcznie. W związku z powyższym od dnia 01.01.2014 r. odwołująca ma wypłacane świadczenie w 10 dniu, co kwartał z góry. W pozostałej części wysokość świadczenia, jak i zasady jej wypłaty nie uległy zmianie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy uznał odwołanie J. P. za bezzasadne. Sąd Okręgowy wskazał, iż z treści złożonego odwołania wynika, iż J. P. kwestionuje nowo ustalony termin wypłaty świadczenia, bowiem zarówno wysokość jak i inne warunki wypłaty renty nie uległy zmianie w zaskarżonej decyzji.

Czyniąc dalsze rozważania prawne Sąd Okręgowy przywołał treść art. 49 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników z dnia 20 grudnia 1990 r. (Dz. U z 2015 r. poz. 704), zgodnie, z którym, wypłata świadczenia z ubezpieczenia następuje przez doręczenie uprawnionemu należnej kwoty za pośrednictwem operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. poz. 1529) lub innej osoby. Za zgodą uprawnionego Kasa może stosować inne formy wypłaty. Wypłata świadczenia przysługującego co miesiąc jako świadczenie stałe lub okresowe następuje każdego miesiąca w dniu oznaczonym w decyzji, z zastrzeżeniem ust. 3. Jeżeli natomiast miesięczna wypłata świadczeń z ubezpieczenia, o których mowa w ust. 2, nie przekroczyłaby kwoty emerytury podstawowej, świadczenie może być wypłacone z góry, tak aby jedna wypłata była równa co najmniej kwocie najniższej emerytury. Powyższa odnosząca się do wypłaty świadczeń regulacja zakłada zatem, że świadczenia wypłaca się w cyklach miesięcznych, w dniu ustalonym w decyzji organu rentowego jako termin płatności świadczeń.

W przypadku odwołującej miesięczna wypłata świadczenia nie przekroczyłaby kwoty emerytury podstawowej, zatem świadczenie może być wypłacane z góry, w sposób ustalony przez organ rentowy. Tym samym uznać należy, iż termin płatności świadczenia odwołującej został ustalony przez organ rentowy prawidłowo, wobec czego wydana przez organ rentowy decyzja jest prawidłowa. Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie. O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł na podstawie § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 461) przyznając adwokatowi R. J. wynagrodzenie w kwocie 60 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) powiększone o należny podatek VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu na rzecz J. P. według stawki minimalnej przewidzianej w § 11 ust. 2 dla tego rodzaju sprawy, określonej na 60 zł (sześćdziesiąt złotych).

Apelację od powyższego wyroku wniosła ubezpieczona w jej treści wskazując, iż nie zgadza się z rozstrzygnięciem Sądu Okręgowego w Płocku. W uzasadnieniu apelacji skarżąca wskazał na sposób wyliczenia renty rolniczej, który w jej odczuciu winien mieć zastosowanie na gruncie przedmiotowej sprawy. Ponadto skarżąca przywołała poszczególne okresy pracy oraz nauki stanowiące w jej ocenie podstawę wyliczeń. Skarżąca wielokrotnie wyraziła również niezadowolenie z obecnej sytuacji politycznej, sposobu traktowania rolników przez organy administracji publicznej oraz w sposób szczególnie negatywny odniosła się do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja wnioskodawczyni, jako nieuzasadniona, podlegała oddaleniu. Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Okręgowy znajdują oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym w tym przede wszystkim w zgromadzonych dokumentach stanowiących jego zasadnicze źródło. Poczynione ustalenia Sąd Apelacyjny w pełni podziela i przyjmuje za własne w myśl art. 382 k.p.c. Skarżąca nie postawiła w treści apelacji takich zarzutów, które pozwalałyby na podważenie poczynionych przez Sąd Okręgowy ustaleń faktycznych oraz dokonanej oceny prawnej.

Zaskarżona w toku postępowania przed Sądem Okręgowym decyzja organu rentowego z dnia 27 grudnia 2013 r. ustalała odwołującej nowy termin wypłaty świadczenia, od dnia 01.01.2014 r. z uwagi na jego wypłatę w części składkowej. Sposób płatności świadczenia przez organ rentowy wskazany został na 10 dzień miesiąca, co kwartał z góry. W pozostałej części zarówno wysokość świadczenia jak i zasady jego wypłaty nie uległy zmianie.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy, iż spór na gruncie przedmiotowej sprawy wyznaczony w pierwszej kolejności przedmiotem decyzji organu rentowego zaskarżonej do sądu ubezpieczeń społecznych, a w drugim rzędzie przedmiotem postępowania sądowego determinowanego zakresem odwołania od tejże decyzji zogniskował się wokół kwesti daty comiesięcznej wypłaty świadczenia przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na rzecz J. P..

Jak słusznie zauważył Sąd pierwszej instancji kwestię wypłaty świadczenia rolniczego reguluje art 49 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników stanowiąc, że wypłata świadczenia przysługującego co miesiąc następuje każdego miesiąca w dniu oznaczonym w decyzji. Nie ulega zatem wątpliwości, iż ustawodawca pozostawił organowi rentowemu możliwość swobodnego kształtowania terminu w którym świadczenia mają być wypłacane. Tym samym organ rentowy może również dokonywać swobodnych zmian ustalonego wcześniej terminu, niezależnie od toważyszących okoliczności. Mając na uwadze powyższe w pełni uprawnionym należało uznać stanowisko Sądu Okręgowego zgodnie z którym decyzja Prezesa KRUS odpowiadała prawu.

Mając na uwadze całość poczynionych rozważań, Sąd Apelacyjny nie znajdując uzasadnionych podstaw do uwzględnienia podniesionych zarzutów, apelację J. P. oddalił na podstawie art. 385 k.p.c.