Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2016 r. w Nowym Sączu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. SKA w W.

przeciwko B. P.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej B. P. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. SKA w W. kwotę 1.540 zł (jeden tysiąc pięćset czterdzieści złotych);

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  koszty procesu między stronami wzajemnie znosi;

IV.  nadaje wyrokowi w pkt I rygor natychmiastowej wykonalności.

Z:/

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

Dnia 16 czerwca 2016 roku

Sygn. akt I C 190/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r.

W dniu 9 grudnia 2015 roku do Sądu Rejonowego w L.wpłynęło powództwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. przeciwko B. P. o zapłatę. Powód domagał się od zasądzenia od pozwanej : kwoty 2600 złotych z tytułu niespłaconej kwoty pożyczki wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 27 października 2015 roku, kwoty 138,70 złotych z tytułu odsetek umownych w wysokości czterokrotnej stopy lombardowej za faktyczne opóźnienia w spłacie rat należności głównej zgodnie z warunkami Umowy Pożyczki Odnawialnej (...) za okres od dnia 8 kwietnia 2015 roku do 26 października 2015 roku, kwoty 197,6 złotych z tytułu prowizji przy obsłudze pożyczki naliczonych zgodnie z warunkami Umowy Pożyczki Odnawialnej (...)oraz kwoty 44 złotych z tytułu opłat manipulacyjnych za czynności windykacyjne związanych z opóźnieniem w spłacie pożyczki naliczonych zgodnie z warunkami Umowy Pożyczki Odnawialnej (...) W uzasadnieniu powództwa spółka (...) podniosła, iż B. P. 18 lipca 2002 roku zawarła z powodem umowę pożyczki odnawialnej (...) Pozwanej miały zostać przekazane umówione wcześniej środki finansowe poprzez przelew na jej konto bankowe. Pozwana B. P. przedmiotową umową zobowiązała się spłacać tę pożyczkę do dnia 7 kwietnia 2015 roku. Mimo upływu zobowiązania pożyczka ta nie została według powoda spłacona. Do B. P. trzykrotnie powód miał kierować wezwania zapłaty. Pomimo to pozwana nie uiściła pożyczkobiorcy należnej sumy pieniężnej.

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy (...)w L. (...)stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w N. jako sądu właściwości ogólnej pozwanej.

Zarządzeniem z dnia 15 lutego 2016 roku Referendarz Sądu Rejonowego w N. stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. W skutek tego sprawa została skierowana na rozprawę.

Pozwana B. P. nie ustosunkowała się w żaden sposób do wniesionego przeciwko niej pozwu. Pomimo skutecznego doręczenia jej wezwania na rozprawę nie stawiła się ona w Sądzie Rejonowym w N. i na skutek jej nieobecności 16 czerwca 2016 roku Sąd wydał wyrok zaoczny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

7 lutego 2015 roku B. P. za pośrednictwem portalu internetowego (...) zawarła ze spółką (...) sp. z o.o. umowę pożyczki na kwotę 1400 złotych. Zgodnie z umową pożyczki pożyczkobiorca B. P. miała otrzymać kwotę 1400 złotych. W zamian zobowiązała się do zwrócenia w terminie do 9 marca 2015 roku kwoty 1400 złotych powiększonej o sumę prowizji wartą 140 złotych. Całkowite roczne oprocentowanie tej pożyczki miało wynieść na podstawie umowy 218, 9 %.

Dowód :umowa Pożyczki Odnawialnej (...)/ Twoje Warunki Pożyczki – k. 15-17, wiadomości o potwierdzeniu rejestracji wysłana przez Pożyczkodawcę-14, aneks do umowy pożyczki odnawialnej – k. 19

Zgodnie z umową pożyczkodawca (...) sp. z o.o. jeszcze tego samego dokonała przelewu umówionej kwoty 1400 złotych na indywidualnych rachunek bankowy B. P. podany przez nią w kwestionariuszu do umowy pożyczki.

Dowód :dowód przelewu kwoty pożyczki- 22

Pomimo wezwania do zapłaty pozwana B. P. nie dokonała zwrotu świadczenia. Z uwagi na fakt, że wobec pozwanej dokonano szeregu czynności windykacyjnych, a w szczególności pożyczkobiorcę wezwano trzykrotnie do zapłaty do przysługujących wierzytelności doliczono kwotę 44 tytułem opłaty manipulacyjnej. Po bezskutecznej windykacji przedmiotowych wierzytelności pożyczkodawca (...) sp. z o.o. dokonał w dniu 31 lipca 2015 roku cesji wyżej opisanej wierzytelności na Powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W..

Dowód: porozumienie o rozliczeniu z fizyczną dostawą z dnia 31 lipca 2015 r. wraz z załącznikiem A – portfelem referencyjnym stanowiącym listę wierzytelności objętych cesją – 23-24, wiadomość e – mail informująca o dokonanej cesji – k. 29

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez Powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W.. Dowody z dokumentów Sąd uznał za wiarygodne z uwagi na okoliczność, że stanowiąc dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone ( art. 244 k.p.c.) oraz tego, że osoby, które je podpisały złożyły zawarte w nich oświadczenia(art. 245 k.p.c.), korzystają z domniemania autentyczności i prawdziwości. Nie były one również kwestionowane przez pozwanego. W ocenie Sądu dokumenty te są dokumentami wiarygodnymi. Zostały one sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa przez osoby do tego upoważnione. Sąd nie powziął także wątpliwości odnośnie zawartej w nich treści. Wobec powyższych okoliczności i biernej postawie pozwanej B. P. Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie oparł się w całości na dokumentach przedstawionych przez powoda.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo okazało się częściowo zasadne.

Pozwana B. P. w dniu 7 lutego 2015 roku zawarła z wierzycielem (...) sp. z o.o. umowę pożyczki kwoty 1400 złotych. Umowa ta w istocie stanowiła umowę o kredyt konsumencki. Pozwana B. P. nie spłaciła w umówionym terminie ustalonej w umowie z 7 lutego sumy pieniężnej. Z dokumentów przedstawionych przez powoda wynika, że pozwana nie uregulowała żadnej części umówionej sumy pieniężnej.

Bez wątpienia pozwana zawarła umowę pożyczki jako konsument, zatem w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz. U. 2011, nr 126, poz. 715). Zgodnie z art. 3 ust. 2 tej ustawy za umowę o kredyt konsumencki uważa się również umowę pożyczki.

Zgodnie z art. 29 ustawy, umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany niezwłocznie doręczyć umowę konsumentowi. Umowa powinna być sformułowana w sposób jednoznaczny i zrozumiały.

Nadto, zgodnie z art. 30 ustawy, umowa o kredyt konsumencki powinna określać w szczególności:

1)  imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego;

2)rodzaj kredytu;

3)czas obowiązywania umowy;

4)całkowitą kwotę kredytu;

5)terminy i sposób wypłaty kredytu;

6)stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, o ile ma zastosowanie do pierwotnej stopy oprocentowania kredytu; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy;

7)rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta ustaloną w dniu zawarcia umowy o kredyt konsumencki wraz z podaniem wszystkich założeń przyjętych do jej obliczenia;

8)zasady i terminy spłaty kredytu, w szczególności kolejności zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy, w tym informację o prawie, o którym mowa w art. 37 ust. 1;

9)zestawienie zawierające terminy i zasady płatności odsetek oraz wszelkich innych kosztów kredytu, w przypadku gdy kredytodawca lub pośrednik kredytowy udziela karencji w spłacie kredytu;

10)informację o innych kosztach, które konsument zobowiązany jest ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki, w szczególności opłatach, prowizjach, marżach oraz kosztach usług dodatkowych, jeżeli są znane kredytodawcy, oraz warunki na jakich koszty te mogą ulec zmianie.

Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności, wyrażoną m.in. w art. 6 k.c. i 232 k.p.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Z załączonych przez powoda dowodów w tej sprawie niewątpliwie wynika, że bezsporne jest w niniejszej sprawie udzielenie pozwanej B. P. przez spółkę (...) pożyczki w kwocie 1400 złotych. Tylko bowiem przelew tej sumy jest udowodniony za pomocą odpowiedniego dokumentu. Tym samym zgodnie z zasadą ciężaru dowodu Powód nie udowodnił udzielenia pożyczkobiorcy przez spółkę (...) kwoty 1200 złotych, która wedle twierdzeń powoda miała być wypłacona pozwanej w terminie późniejszym. Dlatego też Sąd nie miał wątpliwości, że w przypadku należności głównych w niniejszej sprawie należy zasądzić jedynie kwotę wypłaconą B. P. z tytułu umowy pożyczki zawartej 7 lutego 2015 roku. Tym samym wobec braku udowodnienia przez Powoda przelewu kwoty dodatkowej pożyczki pozwanej B. P. powództwo w tym zakresie należało oddalić. Za uzasadnione Sąd uznał w niniejszej sprawie także zasądzenie kwoty 140 złotych tytułem prowizji od udzielonej przez instytucje finansową pożyczki. Wobec oddalenia powództwa związanego z dodatkową pożyczką udzieloną B. P. należało poprzestać jedynie na prowizji związanej z udzieleniem pierwszej pożyczki. W przypadku bowiem zawartej 5 marca 2015 roku pożyczki skonsolidowanej prowizja uległa stosownemu powiększeniu z uwagi na wzrost ogólnej kwoty pożyczki. Niezasadnym również było zasądzenie odsetek umówionych w umowie pożyczki (...) z 7 lutego 2015 roku z uwagi na fakt, że przekraczają one odsetki maksymalne określone w kodeksie cywilnym.

Także wyliczenie odsetek umownych nie jest możliwe do zweryfikowania. Nie wskazano od jakiej kwoty za jaki okres odsetki te zostały naliczone. Z kolei naliczenie opłat manipulacyjnych także budziło wątpliwości co do ich zasadności gdyż nie zostały wy6kazane podstawy do ich naliczenia.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w pkt I i II wyroku.

W związku z nieobecnością pozwanej B. P. na rozprawie i jej wcześniejszą biernością w tym postępowaniu Sąd Rejonowy w N. zdecydował się na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wydać w tej sprawie wyrok zaoczny. Wyrok ten co do zasady uwzględnia powództwo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W.. Tym samym zgodnie z treścią artykułu 333 § 1 pkt. 3 k.p.c. Sąd w tym przypadku był zobligowany do wydania temu wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

Z uwagi na częściowe jedynie uwzględnienie pozwu koszty Sąd między stronami wzajemnie zniósł na podstawie art. 100 k.p.c.

SSR Agnieszka Poręba

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

N., dnia (...)