Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 września 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Zenon Węcławik

Protokolant: Anna Gembalska

po rozpoznaniu w dniu 7 września 2016 r. w Kamiennej Górze na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Finanse Sp. z o.o. w L.

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz strony powodowej (...) Finanse Spółka z o.o. w L. kwotę 200,00 zł (dwieście i 00/100 złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3.04.2016 r. do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala,

III.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. na rzecz strony powodowej (...) Finanse Sp. z o.o. w L. kwotę 167,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 137,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt I C 413/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Finanse Spółka z o.o. w L., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, w pozwie z dnia 15.04.2016 roku wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. V. (...) w W. kwoty 200,00 zł z ustawowymi odsetkami dnia 25.12.2015 r. oraz zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu żądania podniosła, że poszkodowani wypadkiem drogowym z dnia 13.02.2016 r. A. P. i M. P. (1) dokonali cesji swoich roszczeń wobec strony pozwanej w zakresie kosztów najęcia pojazdu zastępczego wynoszących 1.880,00 zł. Pozwany wypłacił poszkodowanemu w tym zakresie świadczenie odszkodowawcze jedynie w kwocie 1.680,00 zł, które zdaniem powoda nie skompensowało szkody w pełnym zakresie.

Strona pozwana (...) S.A. V. (...) w W., działająca również przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o oddalenie powództwa w całości. Podniosła, że miejsce zamieszkania poszkodowanego wypadkiem jest odległe o ok. 70 km od siedziby strony powodowej, która wynajęła poszkodowanemu pojazd zastępczy i nabyła od niego wierzytelność. Skonkludowała więc, że poszkodowany mógł zmniejszyć szkodę poprzez najęcie pojazdu zastępczego bliżej miejsca swego zamieszkania za odpowiednio mniejszy koszt, w tym przypadku koszt dostawy pojazdu wynoszący 200,00 zł. Zdaniem pozwanej szkoda w tym zakresie nie pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z wypadkiem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Poza sporem było, że w dniu 13.02.2016 r. w J. zdarzył się wypadek drogowy w wyniku, którego wystąpiła szkoda w samochodzie osobowym marki P. (...), nr rej. (...), należącym do A. P. i M. P. (2). Okoliczność tę potwierdzają akta szkodowe nr 3196752/001 na k. 49 i 51 akt.

Strona powodowa (...) Finanse spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w L. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której m.in. wynajmuje pojazdy zastępcze.

( dowód: odpis KRS na k. 3 – 9 )

W dniu 19.02.2016 r. w L., poszkodowani A. P. i M. P. (2) zawarli z (...) Finanse Spółka z o.o. w L. umowę najmu pojazdu zstępczego - samochodu marki T. (...), nr rej. (...), na okres od 19.02.2016 r. do 4.03.2016 r., za cenę w wysokości 140,00 zł brutto za jeden dzień i dodatkowo płatne 200,00 zł brutto za dostarczenie i odbiór pojazdu.

( dowód: umowa najmu samochodu na k. 24 - 26 akt, protokół zdawczo-odbiorczy na k. 25 akt i warunki umowy najmu pojazdu na k. 26 akt )

Umową z dnia 19.02.2016 r. poszkodowani A. P. i M. P. (2) dokonali cesji roszczenia na rzecz (...) Finanse Spółka z o.o. w L. w zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego.

( dowód: umowa cesji praw na k. 27 akt )

Poza sporem w sprawie pozostało, że pojazd zastępczy został dostarczony poszkodowanym z L. do B. i odebrany następnie z B. po tym, jak poszkodowani przestali z niego korzystać. A. P. i M. P. (2) korzystali z pojazdu zastępczego w okresie od 19.02.2016 r. do 2.03.2016 r.

( dowód: umowa najmu samochodu na k. 24 - 26 akt i wezwanie do zapłaty na k. 28 akt )

(...) Finanse Spółka z o.o. w L. wystawiła A. P. i M. P. (2) fakturę VAT nr (...) za korzystanie z pojazdu zastępczego na kwotę 1.880,00 zł, uwzględniając w rozliczeniu 12 dni po 140,00 zł i 200,00 zł za dostawę i odbiór pojazdu. Następnie, jako cesjonariusz poszkodowanych, pismem z dnia 3.03.2016 r., wezwała (...) S.A. V. (...) w W. do zapłaty kwoty objętej powyższą fakturą na jej rzecz do dnia 9.03.2016 r. W odpowiedzi na to, w dniu 10.03.2016 r. pozwany ubezpieczyciel przyznał stronie powodowej z tego tytułu kwotę 1.680,00 zł, która uwzględniała jedynie wynagrodzenie za najem pojazdu zastępczego w okresie od 19.02.2016 r. do 2.03.2016 r., bez kosztów jego dostawy poszkodowanym i odbioru. Nie zgadzając się z tym strona powodowa, pismem z dnia 11.03.2016 r., wezwała pozwanego ubezpieczyciela do zapłaty 200,00 zł. Należności tej jednak strona pozwana dotychczas nie zapłaciła.

( dowód: wezwania do zapłaty na k. 28 i 29 oraz dowody nadania na k. 30 i 31 akt )

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Sama zasada odpowiedzialności strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. za szkodę, do jakiej doszło na skutek wypadku z dnia 13.02.2016 r. w J., w samochodzie osobowym marki P. (...), nr rej. (...), należącym do A. P. i M. P. (2), była w sprawie bezsporna. (...) S.A. uznało tę odpowiedzialność i wypłaciło cesjonariuszowi poszkodowanych - (...) Spółka z o.o. w L., świadczenie z tytułu odpowiedzialności cywilnej za sprawcę wypadku w kwocie 1.680,00 zł. Przyznane odszkodowanie nie uwzględniało jednak kosztów dostawy i odbioru pojazdu zastępczego w kwocie 200,00 zł. Poczynione w sprawie ustalenia dają podstawę do oceny, iż wypłacone świadczenie nie pokrywa w pełni doznanej szkody. Zgodnie z regułą wynikającą z art. 361 § 2 k.c., na gruncie odpowiedzialności odszkodowawczej obowiązuje zasada pełnego odszkodowania, a zatem odszkodowanie powinno pokryć w pełni doznaną szkodę ( zob. np. wyrok SO w Gdańsku z dnia 7 października 2011 r., III Ca 611/11 - Lex nr 1714055 ). Świadczenie odszkodowawcze powinno być więc wypłacone w wysokości odpowiadającej kosztom najmu pojazdu zastępczego w zakresie uzasadnionym konkretną sytuacją.

Jeżeli chodzi o fakt poniesienia kosztów najmu pojazdu zastępczego i ich wysokość, a także przelew wierzytelności z tego tytułu stwierdzić trzeba, że okoliczności te powinny zostać udowodnione zgodnie z ogólnymi regułami dowodowymi przez stronę powodową ( art. 6 k.c. w zw. z art. 509 k.c. i art. 513 § 1 k.c. ). Pozostawało to jednak w sprawie poza sporem, a pozwany ubezpieczyciel wypłacił nawet stronie powodowej koszt najmu pojazdu zastępczego, tyle że pomniejszony o 200,00 zł kosztu dostawy i odbioru pojazdu zastępczego. Jego zdaniem bowiem, poszkodowani nie dołożyli należytych starań w celu zmniejszenia szkody, poprzez najęcie pojazdu zastępczego w odległości mniejszej niż 70 km i tym samym - eliminację kosztów związanych z dostawą i odbiorem pojazdu. Zważyć jednakże trzeba, że wykazanie możliwości najęcia pojazdu przez poszkodowanych bliżej ich miejsca zamieszkania ( implicite możliwość uniknięcia kosztów jego dostawy ), należało do strony pozwanej, ponieważ to ona właśnie podniosła tę okoliczność z zamiarem wyprowadzenia z niej korzystnych dla siebie skutków prawnych. (...) S.A. poprzestało jednak tylko na samym twierdzeniu w powyższym zakresie i nie poparło go jakimikolwiek dowodami. Nie ma w takiej sytuacji żadnych podstaw do przyjęcia jakiejkolwiek winy pozwanych w spowodowaniu kosztów dostawy i odbioru pojazdu zastępczego, w tym także w postaci rażącego niedbalstwa ( art. 826 § 1 i 3 k.c. ).

W rezultacie uznać należało, że działanie poszkodowanych ( najęcie samochodu w odległości blisko 70 km od miejsca zamieszkania ) było normalnym następstwem wypadku z dnia 13.02.2016 r. i mieści się w granicach odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela - art. 361 § 1 k.c. ( zob. uchwała 7 sędziów SN z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11 – Legalis nr 381501 i wyrok SN z dnia 8 września 2004 r., IV CK 672/03 - Lex nr 146324 ). Wyklucza to jednocześnie możliwość przypisania poszkodowanym przyczynienia się do zwiększenia szkody ( art. 362 k.c. ).

Mając powyższe ustalenia i rozważenia na uwadze, na mocy cytowanych przepisów oraz artykułów 34 ust. 1 i 36 ustawy z 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych ( DzU nr 1214, poz. 1152 ze zm. ) w zw. z art. 436 k.c., art. 361 § 2 k.c. i art. 805 § 1 k.c. orzeczono, jak w punkcie I wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie podlegały zasądzeniu od dnia 3.04.2016 r., na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w związku z art. 817 § 1 k.c. i art. 14 ust 1 cytowanej wyżej ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, co uwzględnia upływ 30 dni od chwili wezwania strony pozwanej do zapłaty w dniu 3.03.2016 r. W pozostałym więc zakresie należało powództwo oddalić ( punkt II wyroku ).

O kosztach procesu w punkcie III wyroku postanowiono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Sąd zasądził wynagrodzenie pełnomocnika wysokości stawki minimalnej wynoszącej 120,00 zł. Poza tym, zasądzeniu podlegał koszt opłaty sądowej w kwocie 30,00 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa wynosząca 17,00 zł.