Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

K., dnia 6 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt-spr.

Sędziowie: S.S.O. Marian Raszewski

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzycielki G. P.

z udziałem dłużników E. P. i M. P.

ze skargi na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Krotoszynie A. S. z dnia 8 lutego 2016 r. w przedmiocie postanowienia o ukończeniu opisu i oszacowania nieruchomości w sprawie Km 1568/14

w przedmiocie zażalenia dłużników E. P. i M. P.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Krotoszynie

z dnia 28 kwietnia 2016 r., sygn. akt I Co 147/16

postanawia:

1.  oddalić zażalenie,

2.  zasądzić solidarnie od dłużników E. P. i M. P. na rzecz wierzycielki G. P. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego .

SSO Marian Raszewski SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski

Sygn. akt II Cz 538/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Krotoszynie oddalił skargę dłużników E. P. i M. P. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Krotoszynie A. S.,
z dnia 8 lutego 2016 r. w przedmiocie postanowienia o ukończeniu opisu i oszacowania nieruchomości, dokonaną w sprawie Km 1568/14.

W uzasadnieniu wskazano, iż w ocenie Sądu Rejonowego opinia sporządzona przez biegłego celem określenia wartości przedmiotowych nieruchomości nie budzi zastrzeżeń, jest całościowa i zupełna. W oparciu o brzmienie art. 152 i 153 ustawy o gospodarce nieruchomościami Sąd Rejonowy ocenił, że biegły właściwie przyjął na potrzeby wyceny zajętej nieruchomości metodę porównywania parami. Z tej przyczyny ustalona przez rzeczoznawcę wartość rynkowa przedmiotowych nieruchomości była najbardziej prawdopodobna z cen możliwych do uzyskania na rynku. W ocenie Sądu I instancji biegły uwzględnił wszystkie atrybuty tych nieruchomości, zarówno ich położenie, przeznaczenie, stan techniczny, uzbrojenie, standard wykończenia i rodzaj zabudowy. Odnosząc się do zarzutu dłużników, iż właściwym było przeprowadzenie wyceny jedynie działki nr (...) Sąd Rejonowy wskazał, iż egzekwowane świadczenia przekraczają oszacowaną wartość tej działki.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wnieśli dłużnicy zaskarżając je w całości
i domagając się uchylenia postanowienia o zakończeniu opisu i oszacowania nieruchomości
z uwagi na przyjęcie zaniżonej wartości nieruchomości.

W uzasadnieniu wskazano, iż nie jest prawdziwe twierdzenie Sądu Rejonowego,
iż wartość szacowanych nieruchomości została ustalona właściwie gdyż ceny gruntów
w ostatnim czasie drastycznie spadły. Skarżący wskazali również na konieczność uiszczenia należności podatkowych z uwagi na sprzedaż nieruchomości przed upływem 5 lat od jej otrzymania.

W odpowiedzi na zażalenie wierzycielka wniosła o jego oddalenie i przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy, zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy dokonał dokładnej
i wnikliwej oceny opinii biegłego, stanowiącej podstawę dokonania zaskarżonej czynności Komornika Sądowego w postaci ukończenia opisu i oszacowania nieruchomości stanowiących przedmiot postępowania egzekucyjnego. Zauważenia wymaga, iż celem wyjaśnienia wątpliwości i zarzutów podnoszonych przez dłużników w skardze na czynność komornika biegły, który początkowo sporządził obszerną opinię pisemną, złożył również dodatkowe wyjaśnienia w piśmie, które wpłynęło do Sądu w dniu 22 marca 2016 r. (k. 14).

Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez dłużników w zażaleniu podkreślić należy w pierwszej kolejności, iż w zasadzie stanowią one powtórzenie zarzutów podniesionych w skardze na czynność komornika inicjującej niniejsze postępowanie, stąd zostały już szczegółowo i wyczerpująco wyjaśnione przez Sąd I instancji. W konsekwencji
w istocie nie stanowią zarzutów wobec orzeczenia Sądu Rejonowego a jedynie dowolną polemikę z jego rozstrzygnięciem, w tym w szczególności odmienną ocenę opinii biegłego,
z którą skarżący się nie zgadzają z uwagi na niekorzystną, ich zdaniem, wysokość wartości przedmiotowej nieruchomości.

Zauważyć trzeba, że Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r.
w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. z 2004 r.,
Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.) – zwane dalej rozporządzeniem, precyzyjnie wskazuje sposób określania wartości nieruchomości, które polega na określaniu wartości prawa własności lub innych praw do nieruchomości (§ 3 ust. 1 rozporządzenia). Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia określanie wartości nieruchomości poprzedza się analizą rynku nieruchomości, w szczególności w zakresie uzyskiwanych cen, stawek czynszów oraz warunków zawarcia transakcji. Wskazać przy tym należy, iż podstawy do zastosowania poszczególnych przepisów zawartych w tym akcie prawnym pozostają w gestii biegłego, który posiada wiadomości specjalne, a w konsekwencji jest w stanie ocenić jaka metoda dokonania wyceny w danym stanie faktycznym jest możliwa do przeprowadzenia a także jaka będzie najbardziej miarodajna i obiektywnie wiarygodna.

Z analizy operatu wynika także, że nie zasługuje na uwzględnienie zarzut skarżących, który oparty został jedynie na własnym, subiektywnym przekonaniu, że biegły dokonując wyceny znacząco zaniżył wartość szacowanych nieruchomości.

Podkreślenia także wymaga, że żadnego wpływu na czynności podejmowane
w postępowaniu egzekucyjnym nie mają mogące ewentualnie powstać w przyszłości inne obciążenia nałożone na dłużników a wynikające z prawa podatkowego czy też podjętych przez nich zobowiązań.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Marian Raszewski SSO Wojciech Vogt SSO Janusz Roszewski