Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w S.

przeciwko R. B. i M. B. (1)

o wydanie

I.  nakazuje pozwanym R. B. i M. B. (1), aby opróżniły i wydały powódce (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w S. lokal mieszkalny położony w S. przy ul. (...) w stanie wolnym od osób i rzeczy;

II.  ustala, że pozwanym przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego;

III.  wstrzymuje wykonanie wyroku w punkcie I do czasu złożenia pozwanym przez Gminę M. S. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

IV.  zasądza od pozwanych in solidum na rzecz powódki kwotę 337 zł (trzysta trzydzieści siedem złotych) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt III C 1789/15

UZASADNIENIE

w postępowaniu zwykłym

Powódka S. Spółdzielnia Mieszkaniowa w S. pozwem z dnia 27 listopada 2015 r. wniosła o nakazanie pozwanym M. B. (1) i R. B., aby opróżniły lokal mieszkalny przy ul. (...) w S. i wydały go powódce w stanie wolnym od osób i rzeczy, nadto o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż powódka jest właścicielem przedmiotowego lokalu, a pozwane zajmują go bez tytułu prawnego. M. B. (1), której przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do tego lokalu, została wykreślona spośród członków spółdzielni w związku z uporczywym uchylaniem się od wnoszenia opłat za lokal, skutkiem czego prawo to wygasło.

Na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 r. pozwana M. B. (1) zadeklarowała, że spłaci zadłużenie wobec powódki i podejmie starania, by nie stracić mieszkania. Na kolejnej rozprawie pozwana, również w imieniu R. B., wniosła o umożliwienie jej spłaty zadłużenia za mieszkanie w ratach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Lokal mieszkalny przy ul. (...) w S. stanowi własność powódki (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w S..

Pozwanej M. B. (1), będącej wówczas członkiem powodowej Spółdzielni, lokal ten przydzielono w dniu 2 grudnia 1994 r. na warunkach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu.

Uchwałą z dnia 10 grudnia 2008 r. Rada Nadzorcza powódki wykreśliła M. B. (1) ze spółdzielni z uwagi na uchylanie się od uiszczania opłat za lokal, mimo upomnień i wezwań do zapłaty. W związku ze spłatą zadłużenia wraz z odsetkami, Rada Nadzorcza podjęła w dniu 2 lipca 2012 r. uchwałę o uchyleniu uchwały z dnia 10 grudnia 2008 r.

Z uwagi na powstanie kolejnych zaległości w opłatach za lokal, w dniu 16 lutego 2015 r. Rada Nadzorcza powódki podjęła uchwałę o wykreśleniu M. B. (1) z rejestru członków Spółdzielni. M. B. (1) nie wniosła odwołania od tej uchwały. Skutkiem pozbawienia pozwanej członkostwa w Spółdzielni, jej prawo do lokalu wygasło.

W przedmiotowym lokalu M. B. (1) zamieszkuje wraz z matką R. B..

Niesporne , a nadto dowód:

- przydział k. 8 akt członkowsko - lokalowych

- deklaracja k. 9 akt członkowsko – lokalowych

- uchwała z dnia 10.12.2008 r. k. 14- 15 akt członkowsko – lokalowych

- uchwała z dnia 2.07.2012 r. k. 61 akt członkowsko – lokalowych

- zaproszenie k. 73 akt członkowsko – lokalowych

- potwierdzenie odbioru i koperta k. 72 akt członkowsko – lokalowych

- uchwała z dnia 16.02.2015 r. k. 6, a także k. 74 akt członkowsko – lokalowych

- pismo powódki z dnia 17.02.2015 r. k. 7, a także k. 76 akt członkowsko – lokalowych

- potwierdzenie odbioru i koperta k. 8, a także k. 75 akt członkowsko – lokalowych

Pismem z dnia 8 września 2015 r. powódka wezwała M. B. (1) do wydania lokalu w dniu 23 września 2015 r., co nie nastąpiło.

Niesporne, a nadto d owód:

- wezwanie k. 9

- potwierdzenie odbioru i koperta k. 10

Pozwane nie korzystają z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w S.. Nie są osobami ubezwłasnowolnionymi.

R. B. ma (...)lata, jest w stanie demencji starczej, ma trudności z chodzeniem. M. B. (1) sprawuje nad nią opiekę.

R. B. otrzymuje rentę rodzinną w kwocie 1.477,16 zł po potrąceniu należności egzekwowanych na podstawie tytułu wykonawczego.

M. B. (1) pracuje w zakładzie pogrzebowym za wynagrodzeniem w wysokości 1.400 zł netto.

Pozwane nie mają możliwości zamieszkania w innym lokalu, niż obecnie zajmowany.

Dowód:

- pismo MOPR k. 37

- pismo PUP k. 41

- pismo Sądu Okręgowego w (...) k. 43

- zaświadczenie lekarskie k. 67

- zaświadczenie k. 74

- decyzja ZUS k. 75-76

- zeznania M. B. k. 68-69

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Podstawę prawną powództwa stanowił art. 222§1 k.c. , zgodnie z którym właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

Okolicznością bezsporną w niniejszej sprawie było, że lokal mieszkalny, którego wydania powódka zażądała, stanowi jej własność. Niekwestionowane również było, iż pozwanym nie przysługuje obecnie żadne skuteczne wobec właściciela uprawnienie do władanie tym lokalem. Wprawdzie bowiem pozwanej M. B. (1) przysługiwało w przeszłości spółdzielcze lokatorskie prawo do tego lokalu, jednakże prawo to wygasło na skutek utraty przez pozwaną członkostwa w powodowej Spółdzielni, skutkiem uchwały Rady Nadzorczej powódki z dnia 16 lutego 2015 r., zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Ten bezsporny stan faktyczny znalazł również odzwierciedlenie w treści dokumentów załączonych do pozwu, jak również znajdujących się w aktach członkowsko – lokalowych, których wiarygodność nie budziła zastrzeżeń.

W tym stanie rzeczy należało stwierdzić, że ziściły się wszystkie materialnoprawne i formalne przesłanki żądania wydania lokalu. Wskazać w tym miejscu należy, iż ewentualna spłata przez pozwane zadłużenia w opłatach za lokal, której wolę pozwane deklarowały, nie powodowałaby automatycznie uzyskania przez pozwane na nowo tytułu prawnego do lokalu. Kwestia ta leżała poza zakresem postępowania w tej sprawie i nie mogła stać na przeszkodzie jej rozpoznaniu. Z tych względów Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

Zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Z tych względów należało ocenić, czy pozwanym takie uprawnienie przysługuje, czy też nie.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ww. ustawy Sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego, orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. W świetle ust.4 tego artykułu, Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec:

1) kobiety w ciąży,

2) małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,

3) obłożnie chorych,

4) emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej,

5) osoby posiadającej status bezrobotnego,

6) osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały

- chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.

Wprawdzie pozwane, w świetle informacji PUP, MOPR i Sądu Okręgowego w (...) nie spełniały przesłanek do otrzymania lokalu socjalnego wynikających z ust. 4, jednakże biorąc pod uwagę brak zastrzeżeń powódki co do sposobu korzystania przez pozwane z lokalu i uwzględniając wiek i stan zdrowia R. B. oraz fakt, iż M. B. (1) jest jedyną osobą sprawującą nad nią opiekę, jak też niewielką wysokość uzyskiwanych przez pozwane dochodów, a także brak możliwości wyprowadzenia się przez pozwane do innego mieszkania, należało przyjąć, iż takie uprawnienie przysługuje pozwanym w oparciu o ust. 3 cyt. artykułu. W tym zakresie Sąd oparł się o zaświadczenia przedstawione przez pozwane, decyzję ZUS i zeznania pozwanej M. B. (1), których wiarygodność nie rodziła wątpliwości. W tej sytuacji orzeczono jak w punkcie II wyroku.

W konsekwencji powyższego ustalenia sąd zobligowany był zawrzeć w punkcie III wyroku orzeczenie o treści przewidzianej w art. 14 ust. 6 przywołanej ustawy. Przepis ten stanowi, że orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania zawarte w punkcie IV wyroku oparto o przepis art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. Pozwane przegrały proces, dlatego zobowiązane był zwrócić powódce poniesione przez nią koszty postępowania, tj. opłatę od pozwu – 200 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powódki – 120 zł i opłatę skarbową od pełnomocnictwa procesowego – 17 zł.