Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Magdalena Bombała

Protokolant: Katarzyna Romanow

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa D. S.

przeciwko K. S.

o obniżenie alimentów

oraz z powództwa K. S.

przeciwko D. S.

podwyższenie alimentów

I. oddala powództwo;

II. oddala powództwo wzajemne;

III. zasądza od powoda – pozwanego wzajemnie na rzecz pozwanej – powódki wzajemnej kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III RC 413/13

UZASADNIENIE

Powód D. S., pozwem z dnia 7 maja 2013r. wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych na rzecz pozwanej K. S. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyki z dnia 22 stycznia 2002r. z kwoty po 250 zł miesięcznie do kwoty po 150 zł miesięcznie oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania wskazał, iż od daty ostatniego rozstrzygnięcia o obowiązku alimentacyjnym względem pozwanej, zaszły istotne zmiany w jego życiu. W dniu 31 sierpnia 2009r. został zwolniony z pracy i mimo prób jej poszukiwania, nie udało m się znaleźć zatrudnienia. Aktualnie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy we W. (dalej PUP we W.) jako bezrobotny bez prawa do zasiłku. Podał nadto, iż od około roku cierpi na silne bóle kręgosłupa. Stwierdzono u niego przepuklinę kręgosłupa, co uniemożliwia mu wykonywanie ciężkich prac.

W odpowiedzi na pozew z dnia 5 lipca 2013r. pozwana K. S., zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata wniosła o oddalenie powództwa. Jednocześnie wystąpiła z powództwem wzajemnym przeciwko powodowi (pozwanemu wzajemnemu) o podwyższenie alimentów zasadzonych wyrokiem tut. Sadu z dnia 22 stycznia 2013r. z kwoty po 250 zł miesięcznie do kwoty po 1000 zł miesięcznie płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rak powódki wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia złożenia pozwu.

Wniosła również o zasądzenie od powoda (pozwanego wzajemnego) na rzecz pozwanej (powódki wzajemnej) kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg. norm przepisanych.

Na uzasadnienie żądania pełnomocnik pozwanej (powódki wzajemnej) podał, że od czasu ustalenia na jej rzecz alimentów przez tut. Sąd w 2002r. doszło do zmiany stosunków. Wówczas K. S. uczęszczała do szkoły podstawowej, zaś aktualnie jest studentką I roku studiów. Jej aktualne usprawiedliwione potrzeby wzrosły i wynoszą około 1800-2000 zł miesięcznie, na co składają się wydatki związane ze studiami, zakupem biletów komunikacji miejskiej, leczeniem, opłatami za mieszkanie.

Pismem procesowym z dnia 12 sierpnia 2012r. powód (pozwany wzajemny) zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o oddalenie powództwa wzajemnego w całości oraz zasądzenie od pozwanej (powódki wzajemnej) na rzecz powoda (pozwanego wzajemnego) kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Pełnomocnik D. S. podkreślił w w/w piśmie, że od 2002r. z uwagi na upływ czasu, doszło do zmian w sytuacji obu stron postępowania. Podkreślił on jednak, że powód aktualnie jest bezrobotny, nadto ma on na utrzymaniu dodatkowo 16 – letniego syna z drugiego małżeństwa. Zakwestionował on potrzeby K. S. w postaci ultrabooka czy nowoczesnego dyktafonu oraz wskazał, że pozwana (powódka wzajemna) ma możliwość podjęcia dodatkowego zatrudnienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. S. ur. (...) jest córką D. S. i A. G. (1).

Dowód: bezsporne.

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyki z dnia 22 stycznia 2002r. w sprawie III RC 1301/01 zasądzono od D. S. na rzecz małoletniej K. S. tytułem podwyższonych alimentów kwotę po 250 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, płatne do rąk matki, poczynając od 20 listopada 2001r., w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed tut. Sądem dnia 5 grudnia 1995r. w sprawie III RC 1101/95 w kwocie po 150 zł miesięcznie.

Wyrok uprawomocnił się w dniu 15 lutego 2003r.

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyki z dnia 22 stycznia 2002r. w aktach sprawy III RC1301/01.

W dacie wskazanego orzeczenia D. S. pracował na stanowisku stolarza meblowego na podstawie umowy o pracę na czas określony w wymiarze ½ etatu i uzyskiwał z tego tytułu dochód w wysokości 400 – 500 zł netto miesięcznie. Zamieszkiwał wraz z żoną i synem S., który wówczas miał 4,5 roku oraz z matką w jej mieszkaniu, którego koszty utrzymania wynosiły około 600 zł miesięcznie. Jego żona – R. S. z tytułu wykonywanej pracy na stanowisku Kierownika D. w (...) Sp. z o.o. zarabiała 550 zł miesięcznie netto.

Dowód: dokumenty zgromadzone w aktach sprawy tut. Sądu o sygnaturze: III RC 1301/01.

K. S. miała wówczas 10 lat i uczęszczała do III klasy szkoły podstawowej. Miesięczny koszt jej utrzymania – jak podawała jej matka na rozprawie w dniu 22 stycznia 2002r. wynosił około 500 zł miesięcznie.

A. G. (1) pracowała jako starsza pielęgniarka w (...) Szpitalu (...) i z tego tytułu uzyskiwała wynagrodzenie w wysokości około 900 zł netto miesięcznie.

K. S. mieszkała wraz z matką i ojczymem – W. G. w trzypokojowym mieszkaniu kwaterunkowym, którego miesięczne koszty utrzymania kształtowały się na poziomie 500 zł. Ojczym pozwanej (powódki wzajemnej) pracował jako Kierownik Zespołu w firmie (...) sp. z o.o. z wynagrodzeniem w wysokości około 3000 zł netto miesięcznie.

Dowód: dokumenty zgromadzone w aktach sprawy tut. Sądu o sygnaturze: III RC 1301/01.

D. S. nadal zamieszkuje wraz z matką, żoną i synem w mieszkaniu komunalnym przy ul. (...) we W., gdzie głównym najemcą jest jego matka – H. S.. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą około 1420 zł miesięcznie. Składają się nań opłaty za: czynsz najmu, w który wliczone są opłaty za wodę i ścieki – 1072 zł, energię elektryczną – 140 zł oraz telefon stacjonarny – 136 zł oraz telewizję – 71 zł.

Z racji tego, że opłaty za mieszkanie nie były uiszczane regularnie oraz problemów finansowych rodziny S., H. S. wystąpiła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. o przyznanie dodatku mieszkaniowego.

Decyzją Prezydenta W. z dnia 19 marca 2013r. wymienionej przyznano dodatek mieszkaniowy w wysokości 753 zł miesięcznie na okres od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r.

Mieszkanie zajmowane przez wymienionych nadal jest zadłużone.

Dowód: przesłuchanie powoda(pozwanego wzajemnego) – D. S. k. 66-66 verte, potwierdzenie wpłat za telefon w (...) S.A. k. 50, pokwitowanie przyjęcia dokonania przelewu k. 52, blankiety opłat za energie elektryczną k. 53, faktura Vat za wodę k. 54, potwierdzenie wpłaty na rzecz (...) sp. z o.o. k. 59, wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego k. 47, decyzja nr SDMI/02571/2013 k. 51.

H. S. jest na emeryturze i uzyskuje z tego tytułu świadczenie w wysokości 1320 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie powoda(pozwanego wzajemnego) – D. S. k. 66-66 verte, zaświadczenie z ZUS k. 48.

Żona powoda (pozwanego wzajemnego) R. S. jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas określony od dnia 15.06.2013r. do dnia 14.12.2013r. na ½ etatu w (...) s.c. G. C., A. L. na stanowisku pizzer i uzyskuje wynagrodzenie w wysokości 800 zł netto miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie powoda(pozwanego wzajemnego) – D. S. k. 66-66 verte, umowa o pracę z dnia 15.06.2013r. k. 49.

Syn powoda (pozwanego wzajemnego) S. S. (3) ma 16 lat i jest uczniem technikum. Cierpi na alergię i przyjmuje leki, których koszt wynosi około 70 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie powoda(pozwanego wzajemnego) – D. S. k. 66-66 verte.

D. S. ma 48 lat, z zawodu jest stolarzem.

W latach 2009-2010 przez kilka miesięcy pracował w firmie (...) we W., jednak z uwagi na trudne warunki pracy, zrezygnował z zatrudnienia. Uzyskiwał tam wynagrodzenie w wysokości około 1800 – 1900 zł miesięcznie brutto. Po raz ostatni D. S. był zatrudniony pracował w 2011r. Obecnie podejmuje on jedynie prace dorywcze z czego uzyskuje dochód od 200 do 400 zł miesięcznie.

Dowód: przesłuchanie powoda(pozwanego wzajemnego) – D. S. k. 66-66 verte.

D. S. jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku od dnia 17 sierpnia 2011r. Wcześniej był zarejestrowany w PUP we W. w następujących okresach:

- od dnia 17 lutego 1994r. do dnia 21 lipca 1994r. i status osoby bezrobotnej utracił z dniem 22 lipca 1994r. z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa się w wyznaczonym terminie;

- od dnia 22 stycznia 1996r. do dnia 19 marca 1996r. i status osoby bezrobotnej utracił z dniem 20 marca 1996r. z powodu podjęcia pracy;

- od dnia 11 sierpnia 2009r. do dnia 26 stycznia 2010r. i status osoby bezrobotnej utracił z dniem 27 stycznia 2010r. z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa w wyznaczonym terminie;

- od dnia 11 lutego 2011r. do dnia 6 marca 2011r. i status osoby bezrobotnej utracił z dniem 7 marca 2011r. z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa w wyznaczonym terminie.

Z informacji PUP we W. z dnia 6 sierpnia 2013r. i 11 września 2013r. wynika, że D. S. w trakcie rejestracji uzyskał od pośrednika trzy skierowania na rozmowy kwalifikacyjne do pracodawców na oferowane stanowiska odpowiadające jego kwalifikacjom zawodowym jednak nie uzyskał zatrudnienia z następujących powodów:

- wybór innego kandydata przez pracodawcę;

- brak kontaktu zwrotnego na złożona ofertę droga e – mailową;

- odmowa pracodawcy, którego zdaniem miejsce wykonywania pracy bezrobotnego było zbytnio oddalone od miejsca zamieszkania.

Aktualnie D. S. otrzymał zgłoszenie do doradcy zawodowego w tut. Urzędzie w celu opracowania Indywidualnego Planu działania , nadto otrzymał skierowanie do udziału w organizowanych przez PUP Targach Pracy w dniu 13 września 2013r.

Z informacji PUP z dnia 11 września 2013r. wynika nadto, ze w okresie ostatnich 6 miesięcy do (...) wpłynęły oferty pracy dla stolarza z proponowanym wynagrodzeniem: 1600 zł, od 2000 do 2500 zł i 2200 zł brutto miesięcznie.

Dowód: informacja z PUP we W. z dnia 6.08.2013r. i 11.09.2013r. k. 57, 71-72.

D. S. w okresie od 12 do 19 kwietnia 2013r. był hospitalizowany w (...) Szpitalu (...) we W.. Został skierowany do Szpitala z powodu podejrzenia miopatii. W trakcie obserwacji szpitalnej u wymienionego nie stwierdzono miopatii. Rozpoznano natomiast zmiany zwyrodnieniowe odcinak szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa, hiperlipidemię mieszaną, nadciśnienie tętnicze, astmę oskrzelową i nikotynizm.

Po wykonaniu badań D. S. został wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym z zaleceniami regularnego przyjmowania leków: A., P. i A..

Dowód: karta leczenia szpitalnego k. 45.

Z uwagi na schorzenia neurologiczne, powód (pozwany wzajemny) wymaga objęcia stałą opieką poradni specjalistycznej.

Dowód: zaświadczenie z Poradni Neurologicznej z dnia 28.05.2013r. k. 46.

D. S. nie utrzymuje kontaktów z córką. Ostatni raz widział się z nią podczas jej Komunii Świętej. K. S. nie chce ponownie tych kontaktów nawiązać i również o to wcześniej nie zabiegała.

Dowód: przesłuchanie powoda(pozwanego wzajemnego) – D. S. k. 66-66 verte, przesłuchanie pozwanej (powódki wzajemnej) – zapis na płycie CD.

K. S. ma 22 lata. Nadal zamieszkuje wraz z matką i ojczymem. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą około 670 zł i składają się nań miesięczne opłaty za: czynsz – 456,30 zł, fundusz remontowy – 95,79 zł, energię elektryczną i Internet – 50 zł.

Dowód: przesłuchanie pozwanej (powódki wzajemnej) – zapis na płycie CD, potwierdzenia przelewów za opłaty mieszkaniowe k. 26-29.

Jest studentką III roku studiów na kierunku dziennikarstwa na Wydziale Filologicznym (...). Nadto w październiku 2013r. rozpoczyna naukę na drugim kierunku studiów: filologii serbsko – chorwackiej. Osiąga ona bardzo dobre wyniki w nauce. Koszty związane z zakupem podręczników oraz pozostałych materiałów edukacyjnych kształtują się na poziomie 150 zł miesięcznie. Nadto wymieniona co najmniej dwa razy w roku uczestniczy w wyjazdach studenckich w ramach (...) Międzynarodowego Trybunału Karnego, na co wydatkuje średnio 1000 zł rocznie.

Dowód: przesłuchanie pozwanej (powódki wzajemnej) – zapis na płycie CD, lista kandydatów przyjętych na I rok studiów filologii serbsko – chorwackiej k. 58, decyzja nr 2226/2013 z dnia 17.07.2013r. k. 75, karta przebiegu studiów k. 62.

Miesięczne usprawiedliwione potrzeby K. S. wynoszą obecnie około 1500 zł miesięcznie i oprócz w/w kosztów związanych z edukacją 230 zł ( 150 +83) i mieszkaniem - 220 zł (670 : 3 ) – składają się nań koszty: wyżywienia – około 500 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia – około 150 zł miesięcznie, kosmetyków – około 100 zł miesięcznie, biletu miesięcznego – 50 zł miesięcznie. Doliczyć do nich należy koszty leczenia, w tym stomatologicznego w kwocie średnio po 150 zł miesięcznie. K. S. bowiem jest alergikiem, ma stwierdzoną chorobę skóry – twardzinę skórną i trądzik młodzieńczy. Nadto ma wadę wzroku, co wiąże się z koniecznością zmiany okularów raz na 2-3 lata, których koszt oscyluje wokół 350 zł.

Pozwana (powódka wzajemna) interesuje się również fotografią, koszty związane z realizowaniem pasji kształtują się na poziomie około 50 zł miesięcznie.

Do usprawiedliwionych potrzeb pozwanej (powódki wzajemnej) wliczyć należy również koszty wypoczynku, które wymieniona określiła na poziomie 500 zł w skali roku.

Dowód: przesłuchanie pozwanej (powódki wzajemnej) – zapis na płycie CD.

Wymieniona w marcu 2013r. pracowała na podstawie umowy zlecenia na ½ etatu w (...) i osiągnęła z tego tytułu dochód w wysokości 528,74 zł. Pracę przerwała po miesiącu albowiem nie była w stanie jej połączyć ze studiami.

Dowód: przesłuchanie pozwanej (powódki wzajemnej) – zapis na płycie CD, zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu k. 24 - 25.

A. G. (1) pracuje na stanowisku starszej pielęgniarki w (...) Szpitalu (...) we W.. W okresie od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. osiągnęła wynagrodzenie odpowiednio w wysokości: 2618 zł, 2789 zł, 6035 zł netto, co daje średni miesięczny dochód netto w wysokości 3 814,49 zł.

Dowód: zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z dnia 10.09.2013r. k. 74.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo główne i wzajemne podlegało oddaleniu.

Podstawa prawno materialną obu powództw był art. 138 k.r.o., zgodnie z którym w razie zmiany stosunków, można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę (zwiększenie, ale i zmniejszenie) zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Z racji tożsamej podstawy prawej w zakresie obu żądań, Sąd przeanalizował sytuację powoda (pozwanego wzajemnego) w zakresie jego możliwości majątkowych i zarobkowych, a także sytuację pozwanej (powódki wzajemnej) w kontekście jej potrzeb. Tym samym poprzez porównanie warunków istniejących w dacie wyroku ustalającego obowiązek alimentacyjny D. S. wobec K. S. na kwotę po 250 zł miesięcznie z warunkami obecnymi, Sąd mógł ocenić, czy po stronie zobowiązanego i uprawnionej do alimentów zachodzi przesłanka z art. 138 k.r.o.

Na wstępnie zauważyć należy, że z racji tego, że ostatnie orzeczenie w zakresie ustalania wysokości obowiązku alimentacyjnego powoda (pozwanego wzajemnego) względem córki miało miejsce w dniu 22 stycznia 2002r., a więc ponad 12 lat temu, oczywistym jest, że już tylko z tego powodu i związanego z upływem czasu wzrostu cen towarów i usług, po obu stronach postępowania, doszło do zmian z jednej strony w kontekście możliwości zarobkowych D. S., jak i z drugiej strony w zakresie usprawiedliwionych potrzeb K. S..

Jak zostało ustalone na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach tut. Sądu o sygn. III RC 1301/01, które Sąd w całości uznał za wiarygodne, D. S. w dacie orzekania w w/w sprawie pracował na stanowisku stolarza meblowego na podstawie umowy o pracę na czas określony w wymiarze ½ etatu i uzyskiwał z tego tytułu dochód w wysokości 400 – 500 zł netto. Z racji tego, że wymieniony nie wykazał, że nie mógł wówczas podjąć zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, Sąd przyjął, że jego możliwości zarobkowe kształtowały się wówczas na poziomie około 1000 zł netto miesięcznie, co oznacza, że były one zbliżone do zarobków matki pozwanej (powódki wzajemnej) A. G. (2), która wówczas osiągała wynagrodzenie w wysokości 900 zł netto miesięcznie. Do jego wydatków Sąd wliczył ¼ ogólnych kosztów mieszkania, tj. kwotę 150 zł miesięcznie oraz koszty utrzymania 4,5 letniego syna S., które jednak nie zostały na etapie poprzedniego postępowania sprecyzowane.

Sąd po przeanalizowaniu twierdzeń powoda (pozwanego wzajemnego) i przedłożonych przez niego na tę okoliczność dowodów, doszedł do przekonania, że przy uwzględnieniu czasu, jaki upłynął od 2002r., jego możliwości zarobkowe kształtują się na podobnym poziomie. Wymieniony co prawda w trakcie całego postępowania, starał się wykazać, że takich możliwości z racji braku stałego zatrudnienia i pogorszenia stanu zdrowia nie posiada niemal wcale, nie mniej powyższemu Sąd nie dał wiary, uznając jego twierdzenia w tym zakresie za gołosłowne.

Pamiętać należy, że zgodne z treścią art. 135 par. 1 k.r.o. - zasadą jest oparcie się na możliwościach zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, a nie tylko na jego aktualnych zarobkach. Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (orzeczenie SN z dnia 16.05.1975). Innymi słowy pojęcie możliwości zarobkowych należy rozumieć nie jako faktycznie uzyskiwane dochody zobowiązanego, ale jako możliwości ich uzyskania, przy dołożeniu najwyższej staranności.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Sąd nie przyjął – wbrew twierdzeniom powoda (pozwanego wzajemnego), że jego aktualne możliwości zarobkowe wyczerpują się w dochodach uzyskiwanych z prac dorywczych w kwocie maksymalnie 400 zł miesięcznie. Fakt, że wymieniony jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku od 17 sierpnia 2011r., co wynika z przedłożonej przez niego dokumentacji z PUP we W.,

o powyższym przesądzać nie może.

Przeciwnie, Sąd uznał, że aktualnie możliwości zarobkowe D. S. wynoszą nie mniej aniżeli 1600 zł brutto miesięcznie, a więc około 1200 zł netto miesięcznie. Powyższe Sąd ustalił w oparciu o informację z PUP we W. z dnia 11 września 2013r., z której wynika, że w okresie ostatnich 6 miesięcy do PUP wpłynęły oferty pracy dla osób w zawodzie stolarza, gdzie proponowane wynagrodzenie wynosiło: 1600 , od 2000 do 2500 zł i 2200 zł brutto miesięcznie. W tym miejscu wskazać należy również, że Sąd, jak wynika z powyższego, przyjął najniższe z proponowanych wynagrodzeń przy ustalaniu możliwości zarobkowych powoda (pozwanego wzajemnego). W tym zakresie bowiem wziął pod uwagę fakt, że D. S. ma aktualnie 48 lat i jest osobą schorowaną. Niewątpliwe wymieniony wykazał za pośrednictwem przedłożonej dokumentacji lekarskiej, której Sąd nadał walor wiarygodności, że od czasu ustalenia po raz ostatni jego obowiązku alimentacyjnego względem córki, stan jego zdrowia uległ pogorszeniu. Nie jest to jednak równoznaczne z faktem, że wymieniony w ogóle pracy zarobkowej podjąć nie może. Nie przedstawił on w ramach niniejszego postępowania orzeczenia Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych czy Komisji ds. Orzekania o Niepełnosprawności, że jest on niezdolny do wykonywania pracy w ogóle, czy też pracy określonego rodzaju.

Z karty informacyjnej leczenia szpitalnego w (...) Szpitalu (...) we W. wynika, że w trakcie obserwacji szpitalnej u wymienionego nie stwierdzono miopatii, nie mniej rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe odcinak szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa, hiperlipidemię mieszaną, nadciśnienie tętnicze, astmę oskrzelową i nikotynizm. Nadto z uwagi na schorzenia neurologiczne, powód (pozwany wzajemny) wymaga objęcia stałą opieką poradni specjalistycznej. Właśnie względy zdrowotne, w szczególności zaś problemy z kręgosłupem stwierdzone u powoda (pozwanego wzajemnego) zadecydowały o ustaleniu jego możliwości zarobkowych na niższym poziomie, tj. 1600 zł brutto miesięcznie.

Sąd wreszcie dokonał również porównania w zakresie wydatków D. S., jakie aktualnie ponosi na własne utrzymanie. Powyższe jest bowiem nierozerwalnie związane z ustaleniem zakresu możliwości zarobkowych. Na przedmiotowe wydatki składają się w pierwszej kolejności koszty utrzymania mieszkania. Wymieniony wraz z żoną i synem oraz matką – H. S. zamieszkuje w mieszkaniu komunalnym, gdzie głównym najemcą jest jego matka. Mieszkanie jest zadłużone, jego koszty utrzymania są wysokie i wynoszą średnio 1420 zł miesięcznie i składają się nań miesięczne opłaty za: czynsz najmu, w który wliczone są opłaty za wodę i ścieki – 1072 zł, energię elektryczną – 140 zł oraz telefon stacjonarny – 136 zł i telewizję – 71 zł. Jak Sąd ustalił, decyzją Prezydenta W. z dnia 19 marca 2013r. H. S., na jej wniosek, przyznano dodatek mieszkaniowy w wysokości 753 zł miesięcznie na okres od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r. , co oznacza, że w tym okresie opłaty mieszkaniowe, jakie rodzina musi ponosić wynoszą około 667 zł miesięcznie, z czego ¼ , a więc 166 zł miesięcznie, przypada
w rzeczonym okresie na powoda (pozwanego wzajemnego). Przy czym Sąd wziął pod uwagę, że dodatek mieszkaniowy, jak wynika z w/w decyzji, ma charakter czasowy i nie można przyjmować, że będzie on H. S. przyznany na dalszy okres, co z kolei oznaczałoby, że koszty utrzymania mieszkania przypadające na powoda (pozwanego wzajemnego) będą wynosiły, tak jak przed kwietniem 2013r. aż 355 zł miesięcznie.

Z racji tego, że przy ocenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego uwzględnia się również ciążące na nim obowiązki alimentacyjne, i to niezależnie od tego czy wykonuje je dobrowolnie, tak jak w wypadku syna, czy tez na podstawie wyroku sądowego, jak w wypadku córki, Sąd po stronie powoda (pozwanego wzajemnego) zaliczył do nich ½ kosztów utrzymania jego syna S., jaką wraz z matką chłopca musi ponosić. Sam powód poza wskazaniem, że chłopiec ma aktualnie 16 lat i uczęszcza do technikum, nie podał, na jakim poziomie te koszty się kształtują, nie mniej już tylko przedmiotowe dane pozwalają przyjąć, że wraz z kosztami edukacji, mieszkania, zakupu odzieży, obuwia i wyżywienia nie są one niższe aniżeli 1000 zł miesięcznie, co oznacza, że ½ pokrycia tych kosztów obciąża powoda (pozwanego wzajemnego).

Mając na uwadze wszystkie przedstawione okoliczności, Sąd uznał, że aktualne, szerokorozumiane możliwości zarobkowe D. S. pozwalają mu jednak na partycypowanie w kosztach utrzymania córki na dotychczasowym poziomie 250 zł miesięcznie i oddalił jego żądanie o obniżenie alimentów, o czym orzekł w pkt I wyroku.

Powyższe uzasadnione jest tym bardziej, że usprawiedliwione potrzeby K. S., od czasu ostatniego ustalenia ich wysokości przez Sąd w dniu 22 stycznia 2002r. istotnie wzrosły.

W dacie w/w wyroku kształtowały się one bowiem na poziomie około 500 zł miesięcznie, co Sąd ustalił na podstawie dowodu z przesłuchania jej matki w sprawie III RC 1301/01. Wówczas pozwana (powódka wzajemna) uczęszczała do szkoły podstawowej, przypadające na nią koszty utrzymania mieszkania wynosiły 166 zł miesięcznie. Aktualnie zaś potrzeby te kształtują się na poziomie około 1500 zł miesięcznie. W tym miejscu wskazać należy, że Sąd dokonując ustaleń w tym zakresie oparł się w na dowodzie z przesłuchania pozwanej (powódki wzajemnej), które uznał za wiarygodne niemal w całości i przedłożonej przez nią dokumentacji, w szczególności w postaci zaświadczeń ze studiów i dowodów opłat za mieszkanie, które za wiarygodne uznał. Za zbyt wygórowane Sąd uznał jedynie jej twierdzenia odnośnie do ponoszonych przez nią kosztów wyżywienia, zakupu odzieży i kosmetyków, które wymieniona szacowała na poziomie odpowiednio 1000 zł, 200-300 zł i 200 zł miesięcznie i ustalił je na niższym poziomie odpowiednio po 500, 150 i 100 zł miesięcznie. Na powyższe wpływ miał przede wszystkim fakt, że wymieniona nie przedłożyła na wskazane okoliczności dowodów w postaci chociażby f/v za czynione na poczet wymienionych potrzeb zakupy, a wiek pozwanej (powódki wzajemnej) oraz możliwości zarobkowe jej rodziców w powiązaniu z zasadami logicznego rozumowania, nie pozwalają przyjąć, że na zaspokojenie w/w potrzeb wydatkuje ona tak znaczne środki finansowe. W pozostałym zakresie Sąd wliczył w poczet kosztów jej utrzymania, wszystkie podawane przez nią składniki, w tym także w podanej przez nią wysokości.

Tym samym ustalając, że wymieniona jest studentką III roku studiów na kierunku dziennikarstwa na Wydziale Filologicznym (...), a od października 2013r. rozpoczyna naukę na drugim kierunku studiów: filologii serbsko – chorwackiej, Sąd wliczył w poczet kosztów jej utrzymania koszty związane z zakupem podręczników oraz pozostałych materiałów edukacyjnych, a także koszty uczestnictwa w wyjazdach studenckich w ramach (...) w łącznej kwocie 230 zł miesięcznie. Wliczył w ich poczet również 1/3 kosztów mieszkania - 220 zł oraz wskazane wyżej koszty: wyżywienia – około 500 zł miesięcznie, zakupu odzieży i obuwia – około 150 zł miesięcznie, kosmetyków – około 100 zł miesięcznie oraz biletu miesięcznego – 50 zł miesięcznie i okresowych kosztów leczenia dermatologicznego, alergicznego i stomatologicznego w kwocie średnio po 150 zł miesięcznie. Sąd jak usprawiedliwione potraktował również wydatki związane z pasją powódki (pozwanej wzajemnej) - fotografią (50 zł miesięcznie) oraz koszty wypoczynku, na poziomie – jak podała – około 500 zł w skali roku.

Z zestawienia powyższego bezspornie wynika, że pozwana (powódka wzajemna) wykazała, że od czasu sadowego ustalenia po raz ostatni wysokości alimentów na jej rzecz, jej usprawiedliwione potrzeby uległy istotnemu wzrostowi.

Powyższe jednak, wbrew jej twierdzeniom zawartym w powództwie wzajemnym, nie może przesądzać automatycznie o uwzględnieniu jej powództwa o podwyższenie alimentów.

Na takie zapatrywanie Sądu składa się kilka okoliczności.

Nie można zapominać o tym, że granicą partycypowania zobowiązanych w kosztach utrzymania uprawnionych są ich możliwości zarobkowe, co wynika wprost z treści art. 135 par. 1 krio, zgodnie z którym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i majątkowych możliwości zarobkowych zobowiązanego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 10.10.1969 r., które nadal jest aktualne, zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej strony zaś możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego winny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego (III CRN 350/69). Jak zostało szczegółowo omówione w pierwszej części uzasadnienia, możliwości zarobkowe D. S. rozumiane jako wypadkowa jego zarobków i wydatków nie pozwalają mu na przyczynianie się do zaspokajania potrzeb córki w wyższym niż dotychczas zakresie.

Co więcej od daty poprzedniego rozstrzygnięcia istotnemu wzrostowi uległy możliwości zarobkowe matki powódki. A. G. (1), nadal pracuje na stanowisku starszej pielęgniarki w szpitalu, nie mniej jej średnie miesięczne wynagrodzenie wzrosło z kwoty 900 zł netto miesięcznie do kwoty 3800 zł netto miesięcznie. W tamtym czasie matka pozwanej (powódki wzajemnej) osiągała dochody zbliżone do pozwanego, nadto częściowo realizowała obowiązek alimentacyjny względem córki poprzez osobiste starania w jej utrzymanie i wychowanie, co aktualnie z racji wieku K. S. nie ma już takiego znaczenia. Aktualnie zaś z racji tego, że dochody A. G. (1) wzrosły kilkukrotnie, a nadto w odróżnieniu od powoda (pozwanego wzajemnego) nie ma innych zobowiązań alimentacyjnych, zdaniem Sądu winna ona w większym niż D. S. zakresie partycypować w kosztach utrzymania córki.

Sąd wreszcie uwzględnił fakt, że K. S. mimo probiernia nauki na poziomie studiów wyższych w systemie dziennym, może chociażby w okresie trwających 3 miesiące wakacji podejmować prace dorywcze w niepełnym wymiarze godzin, np. ½ etatu i w ten sposób uzyskiwać dochody w wysokości około 500 zł miesięcznie, a więc około 1500 zł w skali roku, z czego będzie mogła zaspokoić choć część kosztów jej bieżącego utrzymania. Przyjmując powyższe, zwłaszcza w zakresie wysokości ewentualnych zarobków pozwanej (powódki wzajemnej) Sąd uwzględnił podaną przez nią okoliczność dotyczącą świadczonej przez nią w marcu 2013r. pracy w wymiarze ½ etatu na rzecz (...).

Z tych wszystkich względów, Sąd również, nie znalazł podstaw do uwzględnienia powództwa wzajemnego, o czym orzekł w pkt II wyroku.

Sąd na zasadzie art. 100 k.p.c. obciążył powoda - pozwanego wzajemnie obowiązkiem zwrotu kosztów procesu w kwocie 120 zł na rzecz pozwanej-powódki wzajemnej wynikającej z różnicy wysokości kosztów zastępstwa procesowego.