Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 26 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Wieluniu I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Ewelina Puchalska

Protokolant:sekr. D. A.

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 w Wieluniu

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko R. C.

o zapłatę

1.  oddala powództwo,

2.  zasądza od powoda Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą
w W. na rzecz pozwanego R. C. 180,00 (sto osiemdziesiąt złotych)
z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

S

Sygn. akt I C 493/15

UZASADNIENIE

Powód Towarzystwo (...) S.A. w W. wystąpił przeciwko pozwanemu R. C. o zapłatę kwoty 1 205,19 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 29 czerwca 2015 roku do dnia zapłaty
i zasądzenie kosztów procesu.

Od wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty sprzeciw wniósł pozwany, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, następujący stan faktyczny:

Strony łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych zawarta na okres od dnia 04 czerwca 2011 r. do dnia 03 czerwca 2012 r. o numerze polisy (...), dotycząca należącego do pozwanego samochodu marki T. (...) o nr rej. (...). (bezsporne)

W dniu 31 maja pozwany R. C. skierował do powoda pisemne wypowiedzenie łączącej strony umowy przesyłając je listem poleconym. (dowód: potwierdzenia nadania przesyłki listowej poleconej k. 47, informacja Poczty Polskiej S.A. k. 53)

Wypowiedzenie umowy powód otrzymał w dniu 06 czerwca 2012 r. (bezsporne, okoliczność przyznana k. 48)

Pismem z dnia 19 czerwca 2012 r. powód poinformował pozwanego, iż
w związku z brakiem pisemnego wypowiedzenia umowy ubezpieczenia, została zawarta następna umowa na okres kolejnych 12 miesięcy, wystawił polisę wznowioną i ustalił płatność składki w wysokości 889 zł do dnia 19 lipca 2012 r. (dowód: pismo informujące o wznowieniu umowy k. 28, polisa wznowiona k. 28v)

Pozwany nie uiścił składki ze wznowionej polisy. (bezsporne)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie twierdzeń powoda, popartych przedstawionym przez niego pismem wypowiadającym umowę ubezpieczenia wraz z dowodem jej nadania w dniu 31 maja 2012 r. Rodzaj przesłanej powodowi korespondencji będącej przesyłką poleconą, Sąd ustalił na podstawie informacji z Poczty Polskiej S.A. (...) otrzymania przez powoda wypowiedzenia umowy złożonego przez pozwanego Sąd ustalił na podstawie twierdzeń powoda, których pozwany nie kwestionował.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Do zawartej przez strony umowy z niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w brzmieniu obowiązującym w czasie zawarcia pierwszej umowy przez strony, a więc w czerwcu 2011 r. Wynika to bowiem z treści art. 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r o zmianie ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym do umów ubezpieczenia zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Kwestie dotyczące wypowiedzenia umowy łączącej strony regulował zatem obowiązujący w okresie od 01 stycznia 2004 r. do 25 marca 2013 r. przepis art. 28 ust.1, zgodnie z którym jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy. Z kolei art. 18 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym do dnia 10 lutego 2012 r. stanowił, iż zawiadomienia i oświadczenia, które w związku
z umową ubezpieczenia obowiązkowego składane przez strony tej umowy, powinny być sporządzane na piśmie i doręczane za potwierdzeniem odbioru lub przesyłane listem poleconym.

Wskazać należy, iż dodany z dniem 11 lutego 2012 r. do art. 18 ust. 3 wprowadzający zasadę, że w przypadku nadania oświadczenia o wypowiedzeniu lub odstąpieniu od umowy ubezpieczenia obowiązkowego drogą pocztową za datę jego złożenia uważa się datę nadania przesyłki listowej w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego, miał za zadanie wykluczyć wątpliwość, z jaką datą (stempla pocztowego) następuje złożenie takiego oświadczenia (por. K. Niezgoda, Komentarz do art. 18 ustawy „Ubezpieczenia obowiązkowe” 2012, Legalis).

Przedstawiona przez powoda argumentacja, iż do czasu wprowadzenia tej regulacji zastosowanie mają ogólne zasady dotyczące składania oświadczeń woli,
w tym art. 61 k.c. wprowadzający zasadę kwalifikowanego doręczenia, a więc uzależnionego od dojścia oświadczenia do adresata i możliwość zapoznania się adresata z treścią oświadczenia, co do zasady jest słuszna, ale pomija kwestię tego, że przepis ten ma charakter względnie obowiązujący i strony mogą w umowie przewidzieć inny moment przesądzający o skutecznym złożeniu oświadczenia woli. Analizować należy też, z punktu widzenia przeciętnego ubezpieczającego, to jak rozumie on treść zawartej umowy i warunki jej wypowiedzenia, a także okoliczności konkretnego przypadku, w jakim doszło do złożenia wypowiedzenia umowy.

Z okoliczności faktycznych niniejszej sprawy wynika, iż pozwany wypowiadając umowę powodowi kierował się literalnym brzmieniem art. 28 ustawy
o ubezpieczeniach obowiązkowych i nadał przesyłką poleconą oświadczenie
o wypowiedzeniu umowy w dniu 31 maja 2012 r. uznając, iż termin do złożenia takiego oświadczenia upływa w dniu 02 czerwca 2012 r. Mając na względzie podjęte przez pozwanego działania zmierzające do skutecznego wypowiedzenia umowy, zdaniem Sądu nie można odmówić pozwanemu prawa do uznania umowy za rozwiązaną i skutecznie wypowiedzianą na skutek oświadczenia nadanego w dniu 31 maja 2012 r. z punktu widzenia zasad współżycia społecznego: zasady uczciwego działania, słabszej pozycji jako strony umowy, niewyposażonej, jak pozwany,
w doświadczony zespół doradców, czuwających nad prawidłowym stosowaniem prawa.

Mając na uwadze powyższe Sąd oddalił powództwo i orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c.