IV U 317/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:st. sekr. sądowy Dorota Malewicka
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-11-2013
-
Osoba publikująca:Marta Żuk
-
Korektor:Marta Żuk
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV U 317/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 października 2013r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący |
SSO Jerzy Zalasiński |
|
Protokolant |
st. sekr. sądowy Dorota Malewicka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2013r. w S.
odwołania B. J.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 13 lutego 2013 r. Nr (...)
w sprawie B. J.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o wysokość emerytury
zmienia zaskarżoną decyzję i ustala B. J. wysokość emerytury od dnia 01 września 2013r. w kwocie 1304,86 zł (jeden tysiąc trzysta cztery 86/100) przy przyjęciu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 48,85%.
Sygn. akt IV U 317/13
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia 13.02.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu B. J. prawa do przeliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru. W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że ubezpieczony nie złożył zaświadczenia wystawionego przez pracodawcę na druku Rp-7.
Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony B. J. wnosząc o wyliczenie wysokości świadczenia w oparciu o wynagrodzenie w latach 1981-1985.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie złożył zaświadczenia o dochodach na druku Rp-7, a złożone kartoteki nie spełniają wymogów formalnych.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.
Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu. Sąd Okręgowy ustalając wysokość wynagrodzenia za pracę osiąganego przez ubezpieczonego w 20 najkorzystniejszych latach i wyliczając wskaźnik wysokości podstawy wymiaru oparł się na opinii biegłej księgowej A. D. (k. 18-20). Sąd podzielił opinię biegłej w całej rozciągłości, ponieważ biegła oparła swoje wyliczenia o dokumenty znajdujące się w ZUS i w nadesłanych przez Urząd Wojewódzki w K. w postaci kart wynagrodzeń, karty zasiłkowej, zaświadczeń, świadectw pracy, informacji o stawkach godzinowych wynagrodzenia w poszczególnych okresach. Pełnomocnik organu rentowego nie wnosił zastrzeżeń do treści opinii biegłej. Wobec powyższego Sąd uznał okoliczności dowodzone opinią biegłej za przyznane. Wyliczony w oparciu o tak ustalone wynagrodzenie B. J. w latach: 1981-1985 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 48,85%. , a wysokość emerytury wyniosła 1304,86 zł. (k.27). Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 14 par. 1 i 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.