Sygn. akt III Cz 990/16
Dnia 14 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędziowie: SO Anna Hajda
SR del. Łukasz Malinowski
po rozpoznaniu w dniu 14 września 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej
z wniosku wierzyciela (...) Bank Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.
z udziałem J. G.
o egzekucję świadczeń pieniężnych
w przedmiocie nadzoru nad egzekucją z nieruchomości prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Żorach B. W. w sprawie
Km 1657/13
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Żorach
z dnia 8 marca 2016 r., sygn. akt I Co 795/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSR del. Łukasz Malinowski SSO Leszek Dąbek SSO Anna Hajda
Sygn. akt III Cz 990/16
Sąd Rejonowy w Żorach w postanowieniu z dnia 8 03 2016r. sprostował oczywistą niedokładność swego postanowienia z dnia 1 10 2015r. – w którym przysądził na rzecz K. O. wskazane w nim spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu - w ten sposób, że w sentencji postanowienia po słowach „za cenę 90 000,00 (dziewięćdziesiąt tysięcy) złotych” dodał słowa „która została w całości zapłacona na rachunek depozytowy Ministra Finansów”, uznając, że podane nieprawidłowość orzeczenia podlegała sprostowaniu z urzędu w oparciu o regulację
Orzeczenie zaskarżył dłużnik J. G., który wnosił o jego uchylenie.
Zarzucał, że brak jest podstaw do sprostowania orzeczenia z dnia 1 10 2015r.,
gdyż do sanowania występujących w nim wadliwości mogło dojść tylko w drodze jego uzupełnienia. Ponadto podnosił, że istnieją wątpliwości dotyczące uiszczenia przez nabywcę nieruchomości ceny jej nabycia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Sąd Rejonowy ferując postanowienie z dnia 1 10 2015r. – wbrew obowiązkowi wynikającemu z regulacji § 184 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 06 2015r. Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. z 2015r., poz. 925) – nie zamieścił w jego sentencji stwierdzenia, iż cena nabycia została uiszczona.
Z materiału sprawy jednoznacznie wynika, ze nabywca nieruchomości uiścił
w całości cenę nabycia nieruchomości i wbrew temu co podnosi zażalenie w tym zakresie brak jest jakichkolwiek wątpliwości (potwierdzają to dowody wpłaty– k. 156 akt Km 1657/13 oraz k. 31 akt I Co 795/13).
Stwierdzenie tej okoliczności nie dotyczy zasadniczej treści rozstrzygnięcia, jakim jest przysądzenie prawa do nieruchomości (stanowiła jedną z jego merytorycznych przesłanek, którą uwzględniono przy ferowaniu sprostowanego postanowienia).
Dlatego zamieszczenie tego stwierdzenia w postanowieniu o przysądzeniu prawa ma jedynie wymiar techniczny, informujący o uiszczeniu przez nabywcę ceny nabycia nieruchomości, co dodatkowo potwierdza fakt ustanowienia tego wymogu
we wskazanym powyżej akcie prawnym regulującym „wewnętrzną organizację”
i „porządek funkcjonowania sądów powszechnych” (§ 1 rozporządzenia).
Brak omawianego stwierdzenia w treści orzeczenia o przysądzeniu własności stanowi zatem jego „niedokładność” - w rozumieniu regulacji art. 350 § 1 k.p.c. - którą należało sanować z urzędu.
Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym postanowieniu
i zażalenie jest bezzasadne
Resumując zaskarżone postanowienie odpowiada prawu i dlatego zażalenie pozwanego jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
SSR del. Łukasz Malinowski SSO Leszek Dąbek SSO Anna Hajda