Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt V GC 551/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dzierżoniów, dnia 14 września 2015 r.

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie V Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Bogdan Jurgiewicz

Protokolant: Dorota Magdziarczyk

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2015 r. w Dzierżoniowie na rozprawie sprawy

z powództwa T. D.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w D.

o zapłatę 25 403,90zł

I.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 25.403zł 90gr (dwadzieścia pięć tysięcy czterysta trzy złote dziewięćdziesiąt groszy) z odsetkami ustawowymi od dnia 4 maja 2014r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.688zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygnatura akt: V GC 551/15

UZASADNIENIE

T. D. pozwem z dnia 12 maja 2015r. domagał się zasądzenia od (...) sp. z o.o. w D. zasądzenia kwoty 25.403,90zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 4 maja 2014r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. Uzasadniając roszczenie powód wskazał, że pozwana zakupiła od niego kukurydzę na łączną kwotę 56.286,30zł, co udokumentowano wystawieniem faktury vat nr (...). Pozwana dokonała zapłaty kwoty 30.882,40zł, a wezwanie do zapłaty pozostałej części ceny nabycia towaru pozostało bezskuteczne. W stosunku do tak określonego roszczenia tut. Sąd w dniu 21 maja 2015r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (V GNc 776/15). Strona pozwana zaskarżyła w/w nakaz wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów postępowania. Wskazując na okoliczność przejściowej utraty płynności finansowej wnosiła o rozłożenie dłużnego świadczenia na 10 rat płatnych miesięcznie. W toku dalszych pism procesowych powód nie wyraził zgody na rozłożenie świadczenia na raty powołując się na okoliczność składania przez stronę pozwaną wielokrotnych deklaracji co do zamierzonej spłaty należności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. D., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Gospodarstwo Rolne, w kwietniu 2014r. sprzedał na rzecz (...) sp. z o.o. w D. ponad 75 ton kukurydzy o łącznej wartości 56.286,30zł. Jednocześnie wystawił on fakturę vat nr (...) z terminem zapłaty przypadającym na dzień 3 maja 2014r.

(Dowód: -okoliczności bezsporne,

- faktura vat nr (...), k. 7 akt,

-3 dokumenty wydania towaru, k. 8 akt)

Powyższą należność strona pozwana uregulowała do kwoty 30.882,40zł, a w kwietniu 2015r. powód wezwał ją do zapłaty kwoty 25.403,90zł.

(Dowód: -okoliczności bezsporne,

- wezwanie do zapłaty z dnia 20.04.2015r., k. 10-11 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie. Bezspornym w sprawie był fakt istnienia stosunku cywilnoprawnego pomiędzy stronami, opartego o umowę sprzedaży kukurydzy. Bezsporna była także suma zaległości finansowej zaistniałej po stronie pozwanej jak i prawo powoda domagania się wymagalnego długu. Sporna okazała się kwestia możliwości rozłożenia sumy dłużnej na raty. Analiza całości materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dała podstawę do dokonania przez Sąd oceny, że strona pozwana nie udowodniła istnienia przesłanek uzasadniających zastosowanie art. 320 k.p.c. Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanej o rozłożenie dochodzonego świadczenia na raty, albowiem moratorium wynikające z powołanego przepisu uwarunkowane jest przekonaniem Sądu, że po stronie wnioskodawcy zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające przyznanie mu dodatkowej ochrony. Pozwana nie powołała żadnych konkretnych okoliczności uzasadniających zgłoszony wniosek, jak na przykład narażenie jej płynności finansowej na szkodę, konieczność bieżącego regulowania określonych zobowiązań, opisanie stanu finansowego przedsiębiorstwa, a pamiętać należy, że ochrona dłużnika wynikająca z powołanego przepisu nie może być stawiana ponad ochronę wierzyciela w procesie cywilnym i wymaga uwzględnienia wszelakich okoliczności sprawy, w tym uzasadnionego interesu podmiotu inicjującego proces (wyrok SA w Katowicach z dnia 19 grudnia 2014r., V ACa 235/14). Ponadto powód powołał się na fakt, że pozwana wielokrotnie już składała mu deklarację o niezwłocznej spłacie długu, do którego to twierdzenia pozwana się nie odniosła (art. 230 k.p.c.). Mając powyższe na względzie powództwo należało uznać za zasadne, o czym na podstawie art., 535 k.c. orzeczono jak w pkt I wyroku. Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art. 481 k.c. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. przyjmując, ze powód wygrał niniejszy spór w całości. Pozwaną obciążono obowiązkiem zwrotu kosztów procesu przez niego poniesionych, na które złożyła się opłata od pozwu w kwocie 1.271zł i koszty zastępstwa prawnego w kwocie 2.417zł na podstawie par. 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13