Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Sławomir Kaczor – spr.

Sędziowie: SO Elżbieta Kowalska

SO Katarzyna Żmigrodzka

Protokolant: prot. Katarzyna Zabielska

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2013 roku

sprawy G. K.

oskarżonego z art. 157 § 2 k.k..

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

z dnia 6 marca 2013 r. sygn. akt VII K 472/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie zapadłe w przedmiocie zryczałtowanych kosztów postępowania;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.

XI Ka 681/13 UZASADNIENIE

G. K. oskarżony został o to, że w dniu 14 kwietnia 2012r. w C. na posesji A. W. przewrócił oraz wielokrotnie uderzając, szarpiąc oraz kopiąc leżącego T. W. naruszył jego nietykalność cielesną oraz doprowadził do doznania przez pokrzywdzonego stłuczenia stawu biodrowego, otarcia naskórka goleni prawej, obrzęku i krwiaka okolicy łopatki lewej oraz kilku krwiaków ramienia lewego, które to obrażenia naruszyły prawidłowe funkcjonowanie organizmu na okres poniżej 7 dni

tj. o czyn z art.157 § 2 k.k.

Wyrokiem z dnia 6 marca 2013r. Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej na mocy art.66 § 1 k.k. i art.67 § 1 k.k. postępowanie karne przeciwko G. K. warunkowo umorzył na okres próby roku; zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 60 zł tytułem opłaty i na rzecz oskarżyciela prywatnego T. W. kwotę 300 zł tytułem zwrotu uiszczonych zryczałtowanych kosztów postępowania.

Od wyroku tego apelację wniósł obrońca oskarżonego. Zaskarżając rozstrzygnięcie w całości zarzucił obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, a w szczególności:

1. art.4, art.7 i 410 k.p.k. poprzez dokonanie oceny zebranego materiału dowodowego w sposób dowolny z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania i oparcie rozstrzygnięcia tylko na części zebranych w sprawie dowodów oraz wyciagnięcie z nich błędnych wniosków, że oskarżony G. K. dopuścił się zarzuconego mu czynu, podczas gdy prawidłowa, całościowa ocena zebranego materiału dowodowego winna doprowadzić Sąd do wniosku, że oskarżony nie spowodował powstania obrażeń u ciała u oskarżyciela prywatnego, a powstały one wcześniej podczas awantury z ojcem A. W.;

2. naruszenie art.622 k.p.k. poprzez zasądzenie od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego kwoty 300 zł tytułem zwrotu uiszczonych przez niego zryczałtowanych kosztów postępowania podczas gdy na podstawie art.622 k.p.k. koszty te zostaną oskarżycielowi zwrócone na skutek warunkowego umorzenia postępowania, a zatem rozstrzyganie o tych kosztach było zbędne.

Podnosząc powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od dokonania zarzuconego mu czynu, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Białej Podlaskiej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja w zakresie pierwszego ze sformułowanych w niej zarzutów nie zasługuje na uwzględnienie. Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd Rejonowy rozpoznając sprawę niniejszą nie dopuścił się nieprawidłowości zarzuconych w tej części środka odwoławczego.

Nie ma wiec racji skarżący twierdząc, iż Sąd Rejonowy pominął wynikającą z zeznań części świadków okoliczność w postaci agresywnego zachowania A. W. wobec żony w dniu 14 kwietnia 2012r. Ustalenia sądu I instancji w tej kwestii są bowiem całkowicie odmienne i poprzestać należy w tym miejscu na odesłaniu autora apelacji do uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

Wbrew stanowisku skarżącego niczego w sprawie nie przesądzają zeznania świadka E. M.. Wymieniony świadek stwierdziła bowiem, że w istocie słyszała odgłosy awantury, w której brał udział A. W., wskazujące na jego agresywne zachowanie. Rzecz jednak w tym, że takie zachowanie wyżej wymienionego, w tym również krzyki kierowane przez niego do synów, E. M. umiejscowiła w czasie jako mające miejsce około godziny 17 (k.56v). Co się zaś tyczy godzin późniejszych świadek kategorycznie zaprzeczyła posiadaniu wiedzy na temat przebiegu wydarzeń na posesji sąsiadów. Powołane zeznania nie mogą więc stanowić podstawy do stwierdzenia, iż sprawcą obrażeń stwierdzonych u pokrzywdzonego był jego ojciec, jak również do zanegowania faktu zaatakowania go przez oskarżonego w późnych godzinach wieczornych – co ustalił Sąd Rejonowy.

Analiza zeznań pokrzywdzonego w żadnej mierze nie pozwala na podzielenie stanowiska obrońcy, zgodnie z którym T. W. w toku procesu przedstawił trzy różne wersje przebiegu zdarzenia objętego zarzutem aktu oskarżenia. W pierwszej kolejności podkreślić bowiem należy, że wymieniony zeznania składał tylko raz. To zaś, że przebiegu zdarzenia nie opisał identycznie w protokole przyjęcia ustnej skargi oraz w toku rozprawy nie może przesądzać o nieprawdziwości jego zeznań.

Reasumując stwierdzić należy, że skoro poza zakresem oceny Sądu Rejonowego nie pozostał żaden z przeprowadzonych dowodów, a poczynione w sprawie ustalenia faktyczne zostały oparte wyłącznie na dowodach prawidłowo ujawnionych, to nie może być mowy o zarzuconej w apelacji obrazie art.410 k.p.k. Wolna od nieprawidłowości jest również wyczerpująca ocena tego materiału dowodowego, co przesądza o nietrafności zarzutu obrazy art.4 i 7 k.p.k.

Rację ma natomiast skarżący zarzucając obrazę art.622 k.p.k. poprzez zasądzenie przez Sąd Rejonowy od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego zwrotu równowartości uiszczonych przez T. W. zryczałtowanych kosztów postępowania. Kwota poniesiona z tego tytułu przez oskarżyciela prywatnego winna zostać mu zwrócona na mocy zarządzenia prezesa Sądu Rejonowego. Nieprawidłowość tą Sąd I instancji zresztą spostrzegł, czemu dał wyraz w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku.

Z tych względów, a nadto nie stwierdzając nieprawidłowości podlegających uwzględnieniu z urzędu, Sąd Okręgowy na podstawie art.437 § 2 k.p.k. orzekł jak w wyroku.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie opłaty za postępowanie odwoławcze nastąpiło na podstawie art.636 § 1 k.p.k. w z art.