Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jacek Witkowski

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 września 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie J. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury pomostowej

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1219/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.09.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił J. Z. przyznania prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach na podstawie przepisów ustawy z dnia 19.12.2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237 poz. 1656 ze zm.) albowiem wnioskodawca nie udowodnił 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Od decyzji tej odwołanie złożył J. Z., który wnosił o jej zmianę i jednocześnie stwierdził, że nie jest w stanie przedłożyć właściwych dokumentów.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie argumentując, iż ubezpieczony udowodnił na dzień 1.01.1999 r. 3 lata, 9 miesięcy i 4 dni zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony J. Z., uprawniony do emerytury na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 poz. 748) złożył w dniu 9.09.2015 r. wniosek o przyznanie mu prawa do rekompensaty na podstawie art. 21 ustawy o emeryturach pomostowych. Pozwany organ rentowy na podstawie złożonej wcześniej dokumentacji, a w szczególności świadectw pracy w szczególnych warunkach, zaliczył J. Z. do kategorii pracy w szczególnych warunkach okresy zatrudnienia w (...) w latach 1967-1971 tj. 1 rok i 9 miesięcy i 10 dni oraz okres służby wojskowej w latach 1968-1970 tj. łącznie 3 lata, 9 miesięcy i 4 dni. W związku z tym, zaskarżoną decyzja z dnia 10.09.2015 r. odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do rekompensaty, gdyż nie spełnił on warunku 15 lat pracy w warunkach szczególnych (k. 11 a. e.).

W toku postepowania rozpoznawczego organ rentowy zaliczył wnioskodawcy okres zatrudnienia w (...) od tj. 1.02.1989 r. do 30.11.1990 r., który wcześniej nie był brany pod uwagę (k. 15 a. s.). Łącznie okres pracy w warunkach szczególnych zaliczony przez ZUS wyniósł 5 lat, 7 miesięcy i 4 dni. Ubezpieczony J. Z. podczas przesłuchania informacyjnego wnosił o zaliczenie do kategorii pracy w warunkach szczególnych następujących okresów: od dnia 1.03.1972 r. do 30.06.1975 r. w Wojewódzkim Zakładzie (...) w P. Oddział w S., gdzie zatrudniony był jako mechanik samochodowy pracujący w kanałach, następnie okres od 10.07.1975 r. do 30.09.1979 r. w PP (...) w L. P. w S., gdzie również pracował jako mechanik pojazdów samochodowych, a także okres od 14.09.1980 r. do 15.02.1983 r. w Przedsiębiorstwie (...) w W. jako mechanik samochodowy pracujący w kanałach. Następnie, wnosił o zaliczenie okresu pracy w Zakładzie Budownictwa (...) w S. od dnia 18.02.1983 r. do 13.08.1983 r. na stanowisku lakiernika samochodowego (k. 12v).

Sąd ustalił, iż ubezpieczony J. Z. w okresie zatrudnienia w Wojewódzkim Zakładzie (...) w P. P. Terenowa w S. pracował na terenie bazy pojazdów ciężarowych. Były tam naprawiane samochody marki S. i T. (k. 13 zeznania A. K.). Ubezpieczony większość swoich zadań wykonywał w kanale naprawiając pojazdy ciężarowe. Średnio jego praca w kanale w ciągu dniówki roboczej wynosiła ok. 6 godzin, zaś pozostałe 2 godziny przeznaczone były na innego rodzaju prace. W okresie od 10.07.1975 r. do 30.09.1979 r. J. Z. pracował jako mechanik samochodowy. Naprawiane były głównie samochody osobowe tj. F. (...), P., Syrena, a także samochody dostawcze marki N. i Ż.. Pracę tę wykonywał przede wszystkim w kanale (k. 12v zeznania K. K.). W kolejnym okresie zatrudnienia ubezpieczony pracował w Przedsiębiorstwie (...) w W.. Tam naprawiał pojazdy ciężarowe jako mechanik wykonujący pracę w kanale (zeznania ubezpieczonego k. 12v i 50v oraz ogólne świadectwo pracy k. 12 a. r.). Od dnia 18.02.1983 r. do 13.08.1983 r. ubezpieczony wykonywał pracę lakiernika samochodowego będąc zatrudnionym w (...) w S. (zeznania ubezpieczonego oraz świadectwo pracy k. 13).

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy daje podstawę do zaliczenia dwóch okresów zatrudnienia wskazanych przez ubezpieczonego jako praca w warunkach szczególnych, a mianowicie okresów pracy w Przedsiębiorstwie (...) w W., gdzie ubezpieczony pracował przy naprawie pojazdów ciężarowych marki S. i T. i pracę tę wykonywał w pełnym wymiarze wykonując ją w kanale. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego odnośnie wymiaru czasu pracy. Jego twierdzenia znajdują częściowe potwierdzenie w dokumentacji zawartej w aktach osobowych. Sąd zaliczył również okres zatrudnienia ubezpieczonego w (...) w S. na stanowisku lakiernika samochodowego. Swoje ustalenie Sąd oparł na podstawie świadectwa pracy tzw. ogólnego, w którym jednoznacznie wskazany został rodzaj pracy wykonywanej przez ubezpieczonego.

Sąd nie zaliczył natomiast do kategorii pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia J. Z. w Wojewódzkim Zakładzie (...) w P. od 1.03.1972 do 30.06.1975 r. Odnośnie rodzaju wykonywanej tam pracy Sąd dysponował większą ilością dowodów tj. oprócz akt osobowych, zeznaniami świadków tj. A. K. i S. F.. Pierwszy z wymienionych świadków był przełożonym ubezpieczonego i zeznał on, iż J. Z. jako mechanik samochodowy przebywał w kanale naprawczym średnio 6 godzin w ciągu dniówki roboczej. Sąd nie dał wiary zeznaniom ubezpieczonego i świadka S. F. odnośnie wykonywania pracy przez ubezpieczonego w pełnym wymiarze dniówki roboczej. Stanowcze zeznania bezpośredniego przełożonego mają większy walor dowodowy niż wspomniane zeznania ubezpieczonego i drugiego świadka. Ponadto, zdaniem Sądu, brak jest podstaw faktycznych do zaliczenia okresu zatrudnienia ubezpieczonego jako pracy w warunkach szczególnych w (...) Oddział w S. od 10.07.1975. do 30.09.1979 r. Poczynione ustalenia wskazują, że ubezpieczony naprawiał przede wszystkim samochody osobowe. Naprawy tego typu pojazdów nie wymagają w większości wykonywania tych czynności w kanale naprawczym. Zatem, nawet część czasu pracy wykonywana w kanale nie może kwalifikować się jako praca wykonywana w warunkach szczególnych. Przepis par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. (Dz. U. Nr 8 poz. 43) stanowi, iż praca o charakterze pracy w warunkach szczególnych powinna być wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy. Czynności mechanika samochodowego nie są pracą w warunkach szczególnych, o ile nie wykonuje on pracy w kanałach remontowych, gdyż wykaz A dział XIV poz. 14 załącznika do cyt. rozporządzenia Rady Ministrów określa, iż jedynie czynności mechanika wykonywane w kanałach remontowych należą do kategorii pracy w warunkach szczególnych. W świetle poczynionych ustaleń J. Z. nie wykonywał pracy w kanałach remontowych w pełnym wymiarze zarówno w Wojewódzkim Zakładzie (...) w P., jak i w (...) Stacja Obsługi w S..

W tej sytuacji Sąd Okręgowy przyjął, iż wnioskodawca nie wykazał na dzień 1.01.1999 r. 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach, a jedynie 8 lat, 7 miesięcy i 1 dni. Nie spełnił zatem przesłanek wyrażonych w art. 21 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych do uzyskania prawa do rekompenstaty.

Mając powyższe na względzie, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 1 orzekł jak w sentencji.