Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi w Wydziale XVIII Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Artur Piotr Wewióra

protokolant: Michał Frajtak

rozpoznawszy w dniu: 11 maja 2016 roku

w Ł. na rozprawie

sprawę z powództwa: Miasta S. W.

przeciwko: R. T.

o: zapłatę

(1)  zasądza od pozwanego R. T. na rzecz powoda Miasta S. W. 270,40 zł, z odsetkami:

(a)  ustawowymi od 6 lutego 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku,

(b)  ustawowymi za opóźnienie od 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

(2)  ustala wynagrodzenie A. Z. jako kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego na 60 zł (sześćdziesiąt złotych), które nakazuje wypłacić:

(a)  30 zł (trzydzieści złotych) – z zaliczki uiszczonej przez powoda;

(b)  30 zł (trzydzieści złotych) – ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi;

(3)  zasądza od pozwanego R. T. na rzecz powoda Miasta S. W. 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

(4)  nie obciąża pozwanego R. T. nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

XVIII C 5329/15

UZASADNIENIE

I.  Stanowiska stron .

Pozwem z 1 grudnia 2014 roku, nadanym pocztą 27 listopada 2014 roku, powód Miasto S. W., reprezentowany przez adwokata, domagał się zasądzenia od pozwanej R. T. 270,40 zł z ustawowymi odsetkami od 6 lutego 2014 roku do dnia zapłaty, nadto kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, że dochodzone roszczenia wynikają z przejazdu pozwanego bez ważnego biletu stołeczną komunikacją miejską. (k. 2 – 3)

Postanowieniem z 26 października 2015 roku ustanowiono dla pozwanego kuratora jako dla nieznanego z miejsca pobytu. (k. 20)

Kurator wniósł o oddalenie powództwa. (k. 27)

Do zamknięcia rozprawy 11 maja 2016 roku strony nie zmieniły swoich stanowisk odnośnie przedmiotu sporu. (k. 36)

II.  Ustalenia faktyczne i ocena dowodów.

Pozwany korzystał 22 stycznia 2014 roku z publicznego transportu zbiorowego, którego organizatorem jest powód przez swoją jednostkę organizacyjną – Zarząd (...). Nie posiadał ważnego dokumentu przewozu w postaci biletu. W związku z tym wezwano pozwanego do uiszczenia 4,40 zł opłaty za przewóz oraz 266 zł opłaty dodatkowej; łącznie o 270,40 zł. Kwota nie została uiszczona.

(wezwani e do zapłaty, k. 5 )

III.  Ocena roszczenia.

Między powodem a pozwanym została zawarta odpłatna umowa przewozu (art. 16 ust. 1 p.p.1). Ustawodawca na wypadek nieuiszczenia wynagrodzenia – to jest nieposiadania przez pasażera ważnego biletu na przejazd – upoważnia przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego do nałożenia opłaty dodatkowej za przejazd (art. 33a ust. 3 p.p.), w wysokości określonej bądź to na podstawie rozporządzenia właściwego ministra, bądź – jak w przypadku powoda – Radę Miasta Stołecznego W. (art. 34a ust. 2 p.p.). W razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu, przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawia wezwanie do zapłaty (art. 33a ust. 3 p.p.).

Pozwany nie posiadał ważnego biletu, w związku z tym zasadnie powód domaga się zasądzenia na jego rzecz zarówno należności za przewóz, jak i opłaty dodatkowej. Roszczenie powoda jest również zasadne co do odsetek za opóźnienie, przy czym należało uwzględnić zmiany w tym zakresie od 1 stycznia 2016 roku, kiedy to wprowadzono pojęcie odsetek ustawowych za opóźnienie, jako obecnie odrębne od pojęcia odsetek ustawowych.

IV.  Koszty.

Pozwany przegrał sprawę w całości.

Na koszty procesu powoda złożyło się: 30 zł opłaty od pozwu, 60 zł wynagrodzenia pełnomocnika według stawek minimalnych, 30 zł wykorzystanej zaliczki na poczet kosztów ustanowienia kuratora; łącznie 120 zł (art. 98 § 3 w związku z art. 99 k.p.c.).

Pozwany obowiązany jest zwrócić powodowi całość poniesionych kosztów procesu (art. 98 § 1 k.p.c.).

Wynagrodzenie kuratora ustalono przy uwzględnieniu nakładu pracy, w wysokości nie wyższej aniżeli stawki minimalne pełnomocnika będącego adwokatem (§ 1 rozporządzenia2).

Zdecydowano o nieobciążeniu pozwanego 30 zł na rzecz Skarbu Państwa tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych z uwagi na to, że wobec nieustalonego adresu pozwanego, nakłady na odzyskanie tej sumy byłyby niewspółmierne do wartości hipotetycznie wyegzekwowanej kwoty, skoro w sposób oczywisty nie objęłaby ona kosztów nakładu pracy i środków służb administracji sądowej (art. 113 ust. 4 u.k.s.c.).

1 Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (j.t. – Dz.U. z 2000 r., Nr 50, poz. 601 z późn. zm.).

2 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. poz. 1476).