Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku, Wydział IV Cywilny Odwoławczy

W składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariusz Struski

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2013r. w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa K. S. i L. S. przeciwko Z. D.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 4 czerwca 2013r. sygn. akt I C 2655/12

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że :

a/ zasądza od pozwanej Z. D. solidarnie na rzecz powodów K. S. i L. S. kwotę 3000 (trzy tysiące) zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 20 grudnia 2012r. do dnia zapłaty i oddala powództwo w pozostałej części;

b/ zasądza od pozwanej Z. D. solidarnie na rzecz powodów K. S. i L. S. kwotę 869,07 (osiemset sześćdziesiąt dziewięć, 07/100) zł. tytułem zwrotu części kosztów,

2.  oddala apelację w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanej Z. D. solidarnie na rzecz powodów K. S. i L. S. kwotę 505,04 ( pięćset pięć, 04/100) zł. tytułem zwrotu części kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt IV Ca 448/13

UZASADNIENIE

Rozpoznając złożoną przez powodów L. S. i K. S. apelację od wyroku Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 4 czerwca 2013r. sygn. akt IC 2655/12, w którym oddalono ich pozew wniesiony przeciwko pozwanej Z. D. o zapłatę kwoty 5.116,80 zł tytułem odszkodowania za szkodę, którą powodowie ponieśli przez to, że liczyli na zawarcie umowy przyrzeczonej, przy uwzględnieniu treści art. 505 ¹³ § 2 kpc, Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja w części zasługuje na uwzględnienie.

W postępowaniu uproszczonym apelacja może być oparta wyłącznie na zarzutach naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie, albo naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy (art. 505 ^{( 9 )}§ 1 ^{( 1)} kpc). Rolą Sądu Okręgowego było zatem dokonanie oceny, czy rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego wydane zostało z naruszeniem, jak zarzucono w apelacji, prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 i art. 232 kpc w sposób mający wpływ na wynik sprawy. Jednocześnie bacząc na treść art. 382 k.p.c., Sąd II instancji ma nie tylko uprawnienie, ale wręcz obowiązek rozważenia na nowo całego zebranego w sprawie materiału oraz dokonania własnej, samodzielnej i swobodnej oceny, w tym oceny zgromadzonych dowodów (uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 1998 r., II CKN 704/97 - za pośrednictwem Systemu Informacji Prawnej Lex). Sąd II instancji nie ogranicza się zatem tylko do kontroli Sądu I instancji, lecz bada ponownie całą sprawę, a rozważając wyniki postępowania przed sądem I instancji, władny jest ocenić je samoistnie. Postępowanie apelacyjne jest przedłużeniem procesu przeprowadzonego przez pierwszą instancję, co oznacza, że nie toczy się on na nowo.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił Sądowi rozpoznającemu apelację na konstatację, że dokonane przez Sąd Rejonowy rozstrzygnięcie nie jest w pełni prawicowe. Nie dotyczy to jednak wniosków wywiedzionych z przeprowadzonego postępowania dowodowego w zakresie zakwestionowania udowodnienia zawarcia przez powodów z biurem nieruchomości umowę pośrednictwa kupna, poniesienia kosztów wynagrodzenia prowizyjnego z tego tytułu przez to, że pozwana odstąpiła od umowy przyrzeczonej i uchyliła się od zawarcia umowy przyrzeczonej nadto zapłaty kwoty 123 zł tytułem kosztów poniesionych na udzielenie przez K. S. jej mężowi L. S. pełnomocnictwa do nabycia nieruchomości objętej umowa przedwstępną. W tej mierze apelacja wywiedziona przez stronę powodową stanowi wyłącznie polemikę z prawidłowym stanowiskiem Sądu Rejonowego. W opinii Sądu Okręgowego jako taka nie mogła odnieść zamierzonego skutku. Sąd drugiej instancji ustalenia i rozważania Sądu a quo uznaje więc za własne, bez potrzeby ich powtarzania. Roszczenie tak uzasadniane przez apelujących wobec braku dowodów faktycznego jego poniesienia nie mieści się w granicach utraconych korzyści ( lucrum cessans).

Natomiast umknęło Sądowi , że ustalając bezsprzecznie okoliczność zawarcia w dniu 8 maja 2012r przez pozwaną Z. D. z powodami L. S. i K. S. w zwykłej formie pisemnej przedwstępną umowę sprzedaży, w której strony zobowiązały się zawrzeć w terminie do dnia 30.06.2012r umowę przyrzeczoną ustalono także, iż tytułem zabezpieczenia wykonania niniejszej umowy przez kupujących ( powodów ) wpłacili oni na czas trwania umowy przedwstępnej do depozytu Kancelarii (...) w S. kwotę 3.000zł ., a w przypadku odstąpienia od umowy przez sprzedająca ( pozwaną) kwota ta zostanie zwrócona przez sprzedającą kupującym w terminie 7 dni. Jednoznaczna treść umowy w zakresie dokonanej wpłaty nie została zakwestionowana przez pozwaną.

Sąd rozpoznając żądanie zapłaty odszkodowania nie jest związany podstawą prawną dochodzonego roszczenia. Sąd orzeka w oparciu o ustalenia faktyczne i tylko wyjście poza nie, może narazić wydanie wyroku na podniesienie zarzutu naruszenia przepisu art. 321 § 1 k.p.c . W tym stanie rzeczy, okoliczność wpłaty przez powodów kwoty 3.000zł. oraz obowiązku zwrotu tej sumy przez pozwaną w przypadku odstąpienia przez nią od umowy w terminie 7 dni winna zostać wzięta pod uwagę w ramach realizacji obowiązku zastosowania prawa materialnego przez sąd a quo. Wobec tego, należało rozważyć uwzględnienie roszczenia do wysokości 3000zł. a w pozostałym zakresie powództwo oddalić jako niezasadne.

Mając powyższe na względzie, apelację powodów, mocą art. 386 § 1 k.p.c. przy zast. art. 471 k.c i 361 k.c. i art. 367k.c. oraz art. 481, 455k.c. należało uwzględnić w części i orzec jak w pkt 1 lit a . Jednocześnie z powodu wyniku postępowania orzeczono jak w pkt 1 lit b c o kosztach należnych powodom, na mocy art. 98, 99 k.p.c. i 108 § 1k.p.c. oraz § 6 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…).

W dalszej zaś części, na mocy art. 385 k.p.c. apelację oddalono (pkt 2 ).

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono, jak w pkt 3 na podstawie art. 108 § 1, 98 i 99 kpc oraz przy zast. § 6 w zw. z 12 pkt 1 rozporządzenia MS z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…).