IV Cz 590/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-11-2013
-
Osoba publikująca:Iwona Janeczek
-
Korektor:Agnieszka Sobocińska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I Co 1144/13
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV Cz 590/13
POSTANOWIENIE
Dnia 31 października 2013 r.
Sąd Okręgowy w Słupsku, IV Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzebski
Sędziowie: SSO Mariola Watemborska,
SSO Mariusz Struski (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013r. w Słupsku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi dłużnika E. D. na czynność Komornika Sądowego przy SR w Lęborku Michała Merstcha polegającej na zajęciu w sparwie Km 2120/09 świadczenia emerytalnego dłużnika, zakwestionowaniu opłaty egzekucyjnej ustalonej w zajęciu oraz wniosku skarżącego o umorzenie
z udziałem wierzyciela (...) sp. z o.o. w K.
na skutek zażalenia dłużnika E. D. na postanowienie Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 26 sierpnia 2013r., sygn. akt I Co 1144/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
Sygn. akt IV Cz 590/13
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Lęborku zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę dłużnika jako spóźnioną w zakresie dotyczącym postanowienia komornika Michała Merstcha z dnia 2 listopada 2010r. w przedmiocie ustalenia kosztów oraz oddalił skargę w pozostałej części dotyczącej zajęcia świadczeń emerytalnych w KRUS i ZUS oraz braku podstaw do umorzenia egzekucji.
Zażalenie na przedmiotowe postanowienie w zakresie odrzucenia skargi na postanowienie ustalające koszty egzekucyjne w postanowieniu komornika z dnia 2 listopada 2010r. wywiódł dłużnik pozwany, który zakwestionował ponownie prawidłowość i podstawę dla ustalenia kosztów.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia wyraża prawidłowe stanowisko Sądu I instancji, które oparte na ustaleniu momentu doręczenia dłużnikowi zaskarżonego postanowienia komornika z dnia 2 listopada 2013r. nakazywało przyjąć wywiedzenie skargi na tę czynność po upływie terminu do jej wniesienia.
Tym samym zażalenie dłużnika wraz z jego oceną odnośnie nieprawidłowości w wydaniu przez organ egzekucyjny postanowienia z dnia 2 listopada 2013r. jako nie mogło odnieść zamierzonego skutku, ponieważ nie wskazuje na błąd sądu w ustaleniu niezachowania terminu do wywiedzenia skargi.
W tym stanie okoliczności, Sąd II instancji orzekł, jak w sentencji (art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.).