Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Kamila Firko

Protokolant Kamila Salamon

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy D. K.-S.

po rozpoznaniu w dniach: 30.04.2015 roku, 16.06.2015 roku, 6.08.2015 roku, 29.09.2015 roku, 12.11.2015 roku, 22.12.2015 roku, 15.03.2016 roku, 21.04.2016 roku sprawy karnej

B. B.

urodzonego (...) w K.

syna A. i W. z d. S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 15 lipca 2014 roku w Ś. w woj. (...), bezpośrednio po dokonaniu kradzieży jednej butelki wina o wartości 9,99 zł w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, użył przemocy wobec pracownika ochrony sklepu (...), polegającej na uderzeniu, kopaniu, szarpaniu za odzież i pchnięciu,

tj. o czyn z art. 281 k.k.;

I.  oskarżonego B. B. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 281 k.k. i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza mu karę roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności oskarżonemu warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt I wyroku kary pozbawienia wolności, na wypadek zarządzenia jej do wykonania, zalicza okres zatrzymania oskarżonego od dnia 15 lipca 2014 roku godzina 19.15 do dnia 16 lipca 2014 roku godzina 12.00;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości, zaliczając wydatki poniesione w toku postępowania na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 lipca 2014 roku w sklepie (...) przy ulicy (...) w Ś., około godziny 19.00, oskarżony B. B., schował do trzymanej w ręku torby jedną butelkę wina S. o pojemności 1 litra i wartości 9,99 zł, po czym stanął na chwilę w kolejce do kasy, a następnie przeciskając się przeszedł linię kas, nie regulując należności za zabrany alkohol i zmierzając w stronę wyjścia ze sklepu.

Dowód:

zeznania świadka B. J. (1) (poprzednio J.) - k. 4-6, 35-37, 97-98,

zeznania świadka J. G. - k.31-33, 94v.-95, 97v.-98,

częściowo wyjaśnienia oskarżonego – k. 9-12,19-21, 42-43, 94v.

Widząc zachowanie oskarżonego poprzez system monitoringu, pracownica ochrony B. J. (1) (poprzednio J.), wybiegła za oskarżonym na teren pasażu sklepu, za linią kas. Poinformowała oskarżonego, że jest pracownikiem ochrony i dlaczego podjęła interwencję. Słysząc słowa pokrzywdzonej, B. B., użył wobec niej słów wulgarnych, pchnął ją, uderzył w bark i próbował opuścić sklep. Pokrzywdzona trzymając oskarżonego za rękę, wprowadziła go z powrotem na teren sklepu, oskarżony w tym czasie zachowywał się agresywnie, popychał ją, szarpał i kopał po nogach, próbując uciec ze sklepu ze skradzionym towarem.

Dowód:

zeznania świadka B. J. (1) (poprzednio J.) - k. 4-6, 35-37, 97-98,

zeznania świadka J. G. - k.31-33, 94v.-95, 97v.-98,

Pokrzywdzona wprowadziła oskarżonego do pomieszczenia monitoringu, gdzie świadek J. G. pomagała jej zatrzymać oskarżonego do przyjazdu Policji. Podczas oczekiwania oskarżony stawał się coraz bardziej agresywny. Obie pracownice sklepu były zmuszone przewrócić go na stół i przytrzymywać aż do przyjazdu funkcjonariuszy Policji. Odebrane oskarżonemu siłą przez pokrzywdzoną wino nie było uszkodzone. Podczas zdarzenia B. B. wyzywał obsługę sklepu a następnie policjantów, znajdował się pod wpływem alkoholu, badanie wykazało 1,23 promila alkoholu we krwi. Po przyjeździe Policji oskarżony został zatrzymany.

Dowód:

zeznania świadka B. J. (1) (poprzednio J.) - k. 4-6, 35-37, 97-98,

zeznania świadka J. G. - k.31-33, 94v.-95, 97v.-98,

protokół z badania stanu trzeźwości, k. 2,

protokół zatrzymania, k. 3.

W trakcie postępowania sądowego firma pokrzywdzona nie dysponowała już nagraniem z monitoringu z dnia zdarzenia. Monitoring nie obejmował przestrzeni za kasami.

Dowód:

zeznania świadka B. J. (2) (poprzednio J.) - k. 4-6, 35-37, 97-98,

pismo (...) Sp. z o.o. z dnia 12.01.2016 r., k. 130.

B. B. nie cierpi na chorobę psychiczną, niedorozwój umysłowy ani inne zakłócenie czynności psychicznych. Jest uzależniony od alkoholu. W chwili popełnienia czynu miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodziły warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód:

opinia sądowo – psychiatryczna, k. 45-47.

Oskarżony, urodzony (...), z zawodu technik budowlany, jest emerytem i wdowcem, utrzymuje się z emerytury w wysokości 2100 złotych netto. Nie był karany.

Dowód: dane osobowe – k. 9, 94,

dane o karalności – k. 140.

B. B. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 281 k.k. i wyjaśnił, że co prawda dokonał zaboru wina ale nie stosował żadnej przemocy względem pracownic sklepu i po oddaniu wina na zapleczu zachowywał się spokojnie (k. 9-12,19-21, 42-43, 94v.).

Sąd zważył nadto, co następuje:

Materiał dowodowy zebrany w sprawie w postaci zeznań pokrzywdzonej B. J. (1) (poprzednio J.) oraz świadka J. G. jednoznacznie wskazuje na to, że B. B. dopuścił się zarzuconego mu czynu z art. 281 k.k.

Jak wynika z wiarygodnych i konsekwentnych zeznań pokrzywdzonej – pracownicy ochrony sklepu (...), oskarżony zatrzymany podczas próby opuszczenia sklepu (...) bez uiszczenia należności za schowane do torby wino, zastosował wobec pracownicy ochrony przemoc, próbując utrzymać się w posiadaniu skradzionego towaru. Niewątpliwie bowiem zachowanie polegające na szarpaniu, uderzaniu w bark, pchnięciu i kopaniu pracownicy ochrony należy potraktować jako zastosowanie wobec niej przemocy (tak też Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 8 lutego 2001 roku, II Aka 18/01, OSA 2002/4/32, Prok.i Pr.-wkł. 2002/2/17). Wszystkie wyżej wymienione czynności podjął oskarżony podczas udaremnienia opuszczenia przez niego sklepu i przeprowadzania go na zaplecze sklepu. Dopiero na zapleczu sklepu udało się odebrać oskarżonemu skradziony towar, a i tam oskarżony zachowywał się agresywnie względem obu świadków.

Zeznania pokrzywdzonej znajdują uzupełnienie w zeznaniach świadka J. G. w części dotyczącej agresywnego zachowania oskarżonego w pomieszczeniu monitoringu podczas oczekiwania na przyjazd funkcjonariuszy Policji. W tej części zdarzenia świadek brała bowiem bezpośredni udział, pomagając pracownicy ochrony zatrzymać oskarżonego do przyjazdu Policji. Co prawda świadek J. G. nie uczestniczyła w ujęciu oskarżonego za linią kas przez pokrzywdzoną oraz nie widziała zachowania oskarżonego przed jego umieszczeniem w pomieszczeniu monitoringu, to jednak jej zeznania potwierdzają ten fragment zeznań B. J. (1), w którym opisuje ona agresywne zachowanie mężczyzny na zapleczu sklepu. Obie pracownice, opisując zachowanie B. B., stwierdziły, że aby utrzymać go na miejscu do przyjazdu patrolu, musiały go przytrzymywać. Mężczyzna zachowywał się nadpobudliwie, używał wobec obu świadków słów obelżywych. Był pod wyraźnym wpływem alkoholu (co znalazło odzwierciedlenie w protokole badania stanu trzeźwości oskarżonego).

Należy nadto zauważyć, że świadkowie są pracownicami sklepu, osobami obcymi dla oskarżonego, jak zeznała B. J. (1) – jako pracownik ochrony podejmowała wiele tego rodzaju interwencji. W ocenie Sądu trudno dopatrzyć się po stronie świadków jakiegokolwiek interesu w bezpodstawnym obciążaniu oskarżonego swoimi zeznaniami.

W zestawieniu ze spójnymi, konsekwentnymi i wiarygodnymi dowodami Sąd dał wiarę wyjaśnieniom B. B. jedynie w tej części, w jakiej są one zbieżne z pozostałymi dowodami, tj. w części, w jakiej oskarżony potwierdził fakt kradzieży butelki wina i podjęcia próby opuszczenia sklepu. Pozostałą część wyjaśnień oskarżonego Sąd potraktował jako wyraz realizacji przyjętej linii obrony. Na marginesie trzeba zauważyć, że opisywany przez oskarżonego sposób zachowania pokrzywdzonej i drugiego świadka, polegający na szarpaniu go, krzyczeniu, obezwładnianiu zupełnie bez powodu w sytuacji, kiedy oskarżony miał się zachowywać się spokojnie, nie stosować przemocy, nie ubliżać i spokojnie czekać na przyjazd Policji jest w ocenie Sądu sprzeczny z zasadami doświadczenia życiowego. Przyjmując za wiarygodną wersję oskarżonego należałoby przyjąć, że obie pracownice sklepu (...) zachowały się podczas zdarzenia zupełnie irracjonalnie, w sposób pozbawiony jakiejkolwiek logiki.

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego i ustalony na jej podstawie stan faktyczny prowadzą do jednoznacznego wniosku, że oskarżony swoim działaniem zrealizował wszystkie znamiona przestępstwa kradzieży rozbójniczej stypizowanego w art. 281 k.k. oraz że czynu tego dopuścił się działając w zamiarze bezpośrednim kierunkowym – w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżony najpierw dokonał kradzieży butelki wina a następnie użył przemocy wobec pracownicy ochrony sklepu, aby utrzymać się w posiadaniu skradzionego towaru. Skradziona butelka została odebrana oskarżonemu dopiero na zapleczu sklepu.

Czyn oskarżonego jest czynem zawinionym. Oskarżony jako osoba dorosła, w pełni sprawna umysłowo jest podmiotem zdolnym do ponoszenia winy. Jednocześnie oskarżony nie znajdował się w jakiejkolwiek anormalnej sytuacji motywacyjnej, która w jakimś stopniu usprawiedliwiłaby naruszenie przez niego normy prawnej.

Społeczna szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu jest niewątpliwie znaczna. O. na ocenę tego stopnia wpłynęły przede wszystkim okoliczności popełnienia czynu - działanie pod wpływem alkoholu oraz fakt agresywnego zachowania oskarżonego, także po popełnieniu przestępstwa i ujęciu na gorącym uczynku i to dodatkowo w miejscu publicznym.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował podeszły wiek oskarżonego, który dotychczas nie był karany, jego tryb życia przed popełnieniem przestępstwa oraz fakt odzyskania skradzionego towaru przez pokrzywdzonego.

Sąd baczył przy tym, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy oskarżonego oraz wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Efektem rozważenia wszystkich powyższych okoliczności było wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w najniższym ustawowym wymiarze – tj. roku pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu tryb życia przed popełnieniem przestępstwa i dotychczasowa niekaralność B. B. uzasadniały przyjęcie, że pomimo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności osiągnie ona wobec oskarżonego swój cel.

Dlatego też w oparciu o przepis art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby, uznając, że okres ten będzie wystarczający do wdrożenia oskarżonego do przestrzegania obowiązującego porządku prawnego.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt I i II części rozstrzygającej wyroku.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej do wykonania, zgodnie z przepisem art. 63 § 1 k.k. zaliczono oskarżonemu zatrzymanie od dnia 15 lipca 2014 roku, godz. 19.15 do dnia 16 lipca 2014 roku, godz. 12.00.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego, zwalniając go od obowiązku ponoszenia kosztów procesu.