Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII C 989/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 27 września 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu w dniu 27 września 2016 roku w Łodzi

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. we W.

przeciwko B. D.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej B. D. na rzecz powoda (...) Bank S.A. we W. kwotę 13.657,19 zł. (trzynaście tysięcy sześćset pięćdziesiąt siedem złotych dziewiętnaście groszy)

a)  wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 r. nie wyższymi od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, od kwoty 12.906,18 zł. (dwanaście tysięcy dziewięćset sześć złotych osiemnaście groszy) od dnia 26 października 2015 r. do dnia 4 kwietnia 2016 r., a od kwoty 12.637,94 zł. (dwanaście tysięcy sześćset trzydzieści siedem złotych dziewięćdziesiąt cztery grosze), od dnia 5 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty,

b)  wraz z odsetkami ustawowymi, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, od kwoty 989,77 zł. (dziewięćset osiemdziesiąt dziewięć złotych siedemdziesiąt siedem groszy) od dnia 26 października 2015 r. do dnia 4 kwietnia 2016 r., a od kwoty 393,37 zł. (trzysta dziewięćdziesiąt trzy złote trzydzieści siedem groszy) od dnia 5 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty

c)  oraz kwotę 193 zł. (sto dziewięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu,

1.  umarza postępowanie w pozostałej części.

Sygn. akt VIII C 989/16

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2015 roku powód (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wytoczył przeciwko pozwanej B. D. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 14.007,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 989,77 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 12.906,18 zł od dnia 26 października 2015 roku do dnia zapłaty, ponadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 176 zł.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z braku zapłaty przez pozwaną kwoty z tytułu zawartej w dniu 27 listopada 2013 roku umowy kredytowej. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: niespłacony kapitał - 12.906,18 zł, odsetki - 989,77 zł oraz koszty monitów i upomnień - 111,24 zł.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 2-4)

W dniu 6 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Nakaz ten zaskarżyła sprzeciwem w całości pozwana B. D.. W uzasadnieniu sprzeciwu, nie kwestionując faktu zawarcia przedmiotowej umowy, pozwana podniosła, że powód nie uwzględnił dokonywanych przez nią wpłat.

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi.

(nakaz zapłaty k. 4v., sprzeciw k. 6-7, postanowienie k. 9)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podniósł, że pozwana po wytoczeniu przedmiotowego powództwa uiściła na jego rzecz kwotę 350 zł, na skutek czego powód cofnął powództwo co do kwoty 268,24 zł w zakresie kapitału oraz co do kwoty 81,76 zł w zakresie odsetek. W związku z powyższym powód wniósł o zasądzenie kwoty:

- 12.637,94 zł tytułem kapitału z odsetkami umownymi: od kwoty 12.906,18 zł od dnia 26 października 2015 roku do dnia 4 kwietnia 2016 roku oraz od kwoty 12.637,94 zł od dnia 5 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

- 908,01 zł tytułem odsetek z odsetkami ustawowymi: od kwoty 989,77 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 4 kwietnia 2016 roku oraz od kwoty 393,37 zł od dnia 5 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

- 111,24 zł tytułem kosztów monitów i upomnień.

(pismo procesowe powoda k. 30-31)

Na rozprawie w dniu 27 września 2016 roku pełnomocnik powoda oraz pozwana nie stawili się.

(protokół rozprawy k. 37)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana B. D. w dniu 27 listopada 2013 roku zawarła z powodem (...) Bank Spółką Akcyjną we W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...). Na mocy zawartej umowy bank udzielił pozwanej kredytu w wysokości 16.875,91 zł, który pozwana zobowiązała się spłacić w 48 miesięcznych ratach w kwocie po 487,86 zł w przypadku pierwszych 47 rat oraz 488,12 zł w przypadku ostatniej raty, płatnych do 16-go dnia każdego miesiąca, przy czym termin wymagalności pierwszej raty ustalono na dzień 16 stycznia 2014 roku. Termin spłaty kredytu strony oznaczyły na dzień 16 grudnia 2017 roku. Niespłacenie raty kredytu w ustalonym terminie powodowało powstanie zadłużenia przeterminowanego, od którego bank pobierał odsetki karne w wysokości odsetek maksymalnych, tj. równych czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

Pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacała w terminie rat kredytu, na skutek czego zadłużenie pozwanej z powyższego tytułu, przy uwzględnieniu dokonywanych przez pozwaną wpłat, wyniosło na dzień 25 października 2015 roku 14,007,19 zł, z czego kwota 12.906,18 zł stanowiła kapitał, 989,77 zł odsetki za opóźnienie, zaś 111,24 zł opłaty i prowizje.

(umowa kredytu k. 19-20, zestawienie wpłat k. 17-18, okoliczności bezsporne)

Już po wytoczeniu powództwa, w dniu 5 kwietnia 2016 roku pozwana uiściła na rzecz powoda kwotę 350 zł, którą powód zaksięgował w następujący sposób: 268,24 zł na poczet kapitału, 81,76 zł na poczet odsetek.

(okoliczności bezsporne)

Opisany stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w sprawie dokumentów, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, w zakresie po modyfikacji pismem procesowym opatrzonym datą 29 kwietnia 2016 roku, jest zasadne w całości i podlega uwzględnieniu.

Na wstępie czynionych w niniejszej sprawie rozważań podnieść należy, że strona powodowa w piśmie procesowym, o których mowa wyżej, cofnęła żądanie pozwu w zakresie kwoty 268,24 zł tytułem kapitału oraz kwoty 81,76 zł tytułem odsetek.

Uznając, że częściowe cofnięcie powództwa przez powoda nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierza również do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.), na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 k.p.c., Sąd umorzył postępowanie w sprawie w części, w której nastąpiło cofnięcie, orzekając jak w punkcie 2 sentencji wyroku

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanej załączonymi do pozwu dokumentami, a pozwana, choć w treści sprzeciwu kwestionowała wysokość dochodzonego roszczenia podnosząc, że dokonywała spłaty zadłużenia, to jednak nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swoich słów (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), nie stawiła się również na rozprawie w dniu 27 września 2016 roku, w konsekwencji twierdzenia pozwanej Sąd uznał za gołosłowne. Jednocześnie, jak wynika z załączonego przez powoda zestawienia wpłat, uwzględniał on wszelkie wpłaty dokonane przez B. D., przy czym każdą wpłatę powód księgował na poczet należności głównej, odsetek, kosztów upomnień oraz opłaty za pakiet.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 13.657,19 zł:

- z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 roku nie wyższymi od dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w stosunku rocznym, od kwoty 12.906,18 zł od dnia 26 października 2015 roku do dnia 4 kwietnia 2016 roku oraz od kwoty 12.637,94 zł od dnia 5 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

- z ustawowymi odsetkami, przy czym od dnia 1 stycznia 2016 roku z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, od kwoty 989,77 zł od dnia 26 października 2015 roku do dnia 4 kwietnia 2016 roku oraz od kwoty 393,37 zł od dnia 5 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1, § 2 i § 2 1 k.c. i w całości zgodne z żądaniem powoda. Wyraźnego podkreślenia wymaga przy tym, że w piśmie procesowym opatrzonym datą 29 kwietnia 2016 roku powód jednoznacznie wskazał, że w zakresie kwoty składającej się na należność odsetkową, tj. kwoty 908,01 zł, wnosi o jej zasądzenie z odsetkami ustawowymi: od kwoty 989,77 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 4 kwietnia 2016 roku oraz od kwoty 393,37 zł od dnia 5 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty. Jako, że tak oznaczone żądanie nie zostało zmodyfikowane w dalszej części procesu, Sąd był tym żądaniem związany (art. 321 § 1 k.p.c.). Zaznaczyć przy tym należy, że Sąd nie jest zobowiązany do dociekania, czy powód właściwie oznaczył swoje żądanie i jeśli powód, choćby na skutek omyłki, błędnie oznaczy część roszczenia, w ten sposób, że wniesie o zasądzenie odsetek od należności niższej, aniżeli mu przysługującej (co jest prawnie dopuszczalne), to konsekwencje takiego stanu rzeczy obciążają wyłącznie powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 193 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 176 zł oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji