Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 21 września 2016 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. D.

przeciwko A. G.

o zapłatę 1897,84 zł.

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 18 maja 2016r.,sygn. akt I C 454/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt I i III w ten sposób, że powództwo oddala,

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej 30 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

II Ca 791/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 maja 2016r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanej A. G. na rzecz powoda M. D. kwotę 1728 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 1598 zł oraz zastrzeżeniem, że odpowiedzialność pozwanej jest solidarna z A. M., wobec do której Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z 2 kwietnia 2012r., sygn. akt VI Nc – e 305265/12, oddalił dalej idące powództwo i orzekł o kosztach procesu.

W apelacji od powyższego wyroku pozwana zarzuciła: - naruszenie prawa materialnego, tj. art. 353 ¹kc.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że umowa zawarta między stronami jest umową o kumulatywne przystąpienie do długu, podczas gdy wolą pozwanej było przejęcie długu, a skoro powód na zawarcie takiej umowy nie wyraził zgody, to uniemożliwiało to przyjęcie, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy, - naruszenie prawa procesowego, tj. art. 328 k.p.c., poprzez zaniechanie wyjaśnienia przez Sąd powodów orzeczenia o odsetkach, które to naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy. Wskazując na powyższe zarzuty pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie co do istoty sprawy ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył co następuje. Apelacja była uzasadniona, jednak z innych przyczyn aniżeli w niej wskazane. W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, a co ustalił Sąd Rejonowy, że dochodzona przez powoda od pozwanej należność została zasądzona na jego rzecz od A. M. (córki pozwanej) prawomocnym nakazem zapłaty z dnia 2 kwietnia 2012r., sygn. akt VI Nc – e 305265/12, wydanym przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie. Okolicznością bezsporną był również fakt, że pomiędzy powodem a A. G., po uprawomocnieniu się powyższego nakazu zapłaty, została zawarta umowa z dnia 20 czerwca 2012r., nazwaną ugodą, na podstawie którego pozwana zobowiązała się m. in. do zapłaty na rzecz M. D. zobowiązania córki, objętego powyższym nakazem zapłaty i co również wynikało z ustaleń uzasadnienia zaskarżonego wyroku. Sporny natomiast był między stronami rodzaj zawartej między nimi umowy, tj. czy stanowiła ona umowę o przejęcie długu (art. 519 i n. k.c.), czy też przystąpienie pozwanej do długu osoby trzeciej. Kwestia powyższa, w okolicznościach niniejszej sprawy, zważywszy na rodzaj zgłoszonego przez powoda żądania (zapłaty), była jednak bez znaczenia. Najistotniejszym bowiem w tychże okolicznościach sprawy jest to, iż po wydaniu prawomocnego orzeczenia sądowego, obejmującego dochodzony przez powoda również w niniejszej sprawie obowiązek zapłaty na jego rzecz, nastąpiła modyfikacja podmiotowa po stronie dłużnika, a tak w przypadku przystąpienia do długu , czy też jego przejęcia przez osobę trzecią (podobnie zresztą jak w przypadku zmiany wierzyciela), drogą właściwą jest uzyskanie klauzuli wykonalności w trybie art. 788 § 1 k.p.c. przeciwko czy to przejemcy długu, czy przeciwko podmiotowi przystępującemu do długu osoby trzeciej (czy na rzecz następcy wierzyciela, w przypadku cesji wierzytelności). Warunkiem nadania klauzuli wykonalności w trybie powołanego art. 788 § 1 k.p.c., jest jednak przedstawienie dokumentu, o którym mowa w tymże przepisie. Jeżeli natomiast wierzyciel nie złoży takiego dokumentu i nie może go też w żaden sposób uzyskać (co wydaje się mieć miejsce w rozpoznawanej sprawie, zważywszy na treść i formę dokumentu, tj. umowy z dnia 20 czerwca 2012r. – k. 28), ma możliwość wytoczenia powództwa o ustalenie przejścia uprawnienia lub obowiązku (art. 189 k.p.c.), nie zaś występowania, co wadliwie uczynił powód w sprawie niniejszej, z roszczeniem o zapłatę. Z powyższych zatem przyczyn i w takim stanie sprawy, zbędne było ustosunkowywanie się do zarzutów apelacji pozwanej. Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., zmienił zaskarżony wyrok (pkt I), a o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt II) orzekł w myśl art. 98 § 1 i 2 k.p.c., zasądzając na rzecz pozwanej koszt poniesionej opłaty od apelacji.