Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 832/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z o.o. w G.

przeciwko R. M.

o zapłatę 995,70 zł

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. akt I C 673/16

oddala apelację.

II Ca 832/16

(...)

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację strony powodowej od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 14 lipca 2016r. zważył co następuje. Apelacja jest bezzasadna.

Sąd Okręgowy podziela niekwestionowane przez skarżącą w apelacji ustalenia faktyczne uzasadnienia zaskarżonego wyroku poczynione na podstawie złożonych dokumentów, jak również w całości akceptuje rozważania prawne Sądu pierwszej instancji i wywiedzione z nich wnioski, nie dostrzegając potrzeby ich powtarzania.

Nie ma zatem żadnych podstaw do uznania w jakimkolwiek zakresie za uzasadnione podniesionych przez skarżącą zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 58 w zw. z art. 358 1 k.c., jak i art. 58 § 2 w zw. z art. 353 1 i art. 5 k.c. oraz art. 359 w zw. z art. 58 k.c.

Trudno przede wszystkim jest zgodzić się ze skarżącą, że postanowienia zawartej przez strony w dniu 4 sierpnia 2014r. umowy pożyczki zostały sformułowane w sposób jasny, zrozumiały i nie budzący wątpliwości, w szczególności, że umowa została zawarta w obrocie konsumenckim, nie zaś gospodarczym, pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalności gospodarcze. Wątpliwości konsumenta co do jasności i spójności powyższych sformułowań kontraktu, mogły bowiem już budzić postanowienia powyższej umowy, z których z jednej strony wynikało, że całkowitą kwotę pożyczki wraz z prowizją i przy zerowym jej oprocentowaniu, stanowiła kwota 2148 zł, z czego całkowity koszt pożyczki wynosił 1148 zł, a całkowita kwota pożyczki, pomniejszona o prowizję - 1000 zł. (§ 2 umowy). Z drugiej natomiast strony w § 3 ust. 3 umowy zwarto postanowienie z którego wynikało, że „Całkowita kwota do zapłaty przez Pożyczkobiorcę stanowi sumę Całkowitego kosztu pożyczki oraz Całkowitej kwoty pożyczki i wynosi 3296 zł”. Nie zmienia przy tym faktu sprzeczności i niejasności wskazanych postanowień umowy, dochodzenie przez stronę powodową w niniejszej sprawie należności obliczanej od niższej z wymienionych kwot, tj. od sumy 2148 zł.

Z przyczyn natomiast podanych przez Sąd Rejonowy, których powtarzanie, jak już wskazano, jest zbędne, za nieważne, na podstawie przepisu art. 58 § 1 k.c., uznać należało postanowienia umowy dotyczące wysokości prowizji należnej pożyczkodawcy, a zarzuty apelacji trafnego w tym przedmiocie stanowiska Sądu Rejonowego i jego argumentacji, w żaden skuteczny sposób nie podważają, a na tle powyższych rozważań uzasadnienia zaskarżonego wyroku, w szczególności zupełnie nie przekonują wywody apelacji co do możliwości dowolnej regulacji w umowie wysokości prowizji pożyczkodawcy.

Z tych też zatem przyczyn, gdy pozwany uzyskując na podstawie umowy z 4 sierpnia 2014r. pożyczkę w kwocie 1000 zł., z obowiązkiem jej zwrotu w 12 miesięcznych ratach, dokonał zapłaty łącznej kwoty 1499 zł. (z czego zapłata sumy 1249 zł. miała miejsce przed wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie, a kwoty 250 zł., w okresie od 21 października 2015r. do 17 marca 2016r., już po wytoczeniu powództwa – k. 34), to trafnie żądnie strony powodowej podlegało oddaleniu.

Z powyższych względów, gdy zatem zarzuty apelacji w żaden sposób nie podważyły prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego, apelacja ta, jako pozbawiona uzasadnionych podstaw, nie mogła podlegać uwzględnieniu.

Ze wskazanych zatem przyczyn Sąd Okręgowy, na postawie art. 385 k.p.c., oddalił apelację.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13