Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

Sędzia SO Marcin Rak

SR (del.) Maryla Majewska - Lewandowska

Protokolant Agnieszka Wołoch

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2016 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa W. C.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju

z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. akt I C 1343/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok:

1.  w punkcie 1 o tyle, że w miejsce kwoty 10786,62 zł zasądza kwotę 8330,14 zł (osiem tysięcy trzysta trzydzieści złotych i 14 groszy) i oddala powództwo w pozostałej części;

2.  w punkcie 2 o tyle, że w miejsce kwoty 3147,40 zł zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1867,58 zł (tysiąc osiemset sześćdziesiąt siedem złotych i pięćdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 723 zł (siedemset dwadzieścia trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSR (del). Maryla Majewska-Lewandowska SSO Magdalena Balion-Hajduk SSO Marcin Rak

Sygn. akt: III Ca 1032/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju

zasądził od pozwanego (...) w W. na rzecz powoda W. C. kwotę 10.786,62 zł z odsetkami ustawowymi od 12 grudnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. oraz kwotę 3.147,40 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 6 listopada 2013 r. w wyniku zdarzenia drogowego uszkodzony został pojazd marki V. (...) nr. rej. (...) stanowiący własność P. S.. Sprawca szkody kierował pojazdem ubezpieczonym w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia OC w Czechach. P. S. zgłosił szkodę pozwanemu, który uznał swoją odpowiedzialność co do zasady i wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 9861,63 zł. Powód wstąpił w prawa poszkodowanego na podstawie umowy cesji.

Zasada odpowiedzialności pozwanego i wysokość wypłaconego odszkodowania była bezsporna. Sporną okolicznością pozostawała jedynie wysokość szkody w pojeździe obejmującej niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy oraz możliwych do zastosowania przy naprawie rodzajów części zamiennych.

Sąd Rejonowy w oparciu o dowód z opinii biegłego sądowego ds. rekonstrukcji wypadków drogowych i kalkulacji kosztów naprawy pojazdów wyceny powypadkowych szkód mgr W. K. ustalił wysokość szkody równoznacznej z wartością naprawy jaka jest konieczna, aby przywrócić pojazd do technicznego oraz estetycznego stanu sprzed zdarzenia na kwotę 22375,88 zł brutto. Orzeczenie oparł na art. 363 k.c. w zw. z art. 123 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ( Dz.U. nr 124 poz. 152 z e zm.) i art. 481 k.c.

Pozwany zaskarżył wyrok w części co do kwoty 2456,48 zł wraz z odsetkami kosztami postępowania, zarzucając naruszenie art. 361 § 2 k.c. przez błędną wykładnię i przyjęcie, że dla poszkodowanego w niniejszej sprawie podatek VAT naliczony od kosztów naprawy pojazdu, jest elementem szkody i w konsekwencji zasądzenie odszkodowania w kwocie przewyższającej wysokość szkody, naruszenie art. 321 § 1 k.p.c. przez uwzględnienie w odszkodowaniu podatku VAT od kosztów naprawy, który nie był przedmiotem żądania i wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku z pkt 1 przez obniżenie zasądzonej na rzecz powoda kwoty do kwoty 8330,14 zł i rozstrzygnięcie o kosztach postępowania stosownie do wyniku sporu. W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż poza sporem było iż poszkodowany właściciel samochodu P. S. prowadził działalność gospodarczą i przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w kosztach naprawy pojazdu, co wynika m.in. z § 5 umowy cesji załączonej do pozwu. Z tych też względów powód jako nabywca wierzytelności dochodził zapłaty odszkodowania wg wartości netto, wyliczając swoje żądanie jako różnicę między kosztem naprawy netto wyliczonym w opinii prywatnej na kwotę 20 648,25 zł a kwotą 9861,63 zł kosztów naprawy netto ustaloną i wypłaconą w postępowaniu likwidacyjnym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, z wyjątkiem końcowej kwoty odszkodowania. Ustalenia te nie były, poza ostateczną kwotą odszkodowania przez strony kwestionowane. Sąd Rejonowy zastosował także prawidłową podstawę prawną rozstrzygnięcia, którą Sąd Okręgowy podziela. Biegły w swojej opinii, na której Sąd pierwszej instancji oparł się ustalając wysokość odszkodowania, wskazał koszty naprawy pojazdu zarówno w wartościach netto jak i brutto. Z opinii wynika, że koszt naprawy netto to koszt 18 191,77 zł, zaś koszt naprawy brutto to kwota 22 375,88 zł. Sąd Rejonowy, ustalając wysokość odszkodowania posłużył się kwotą brutto, odejmując od niej kwotę 9 861,63 zł, która została przez pozwanego wypłacona w postępowaniu przesądowym. Rację ma skarżący, że w pozwie powód domagał się odszkodowania wyliczonego na podstawie prywatnego kosztorysu, gdzie koszt naprawy netto wynosił 20 848,25 zł i po odjęciu kwoty wypłaconej powodowi przez pozwanego dochodził różnicy w wysokości 10 786,62 zł. Również z umowy cesji dołączonej do pozwu zawartej w dniu 12 lutego 2014 roku - z § 5 wynika, że cedent posiada prawną możliwość odliczenia podatku VAT od kosztów naprawy pojazdu. Sąd Rejonowy, ustalając wartość odszkodowania błędnie posłużył się kosztami naprawy uszkodzonego pojazdu powiększonymi o podatek VAT. W tym stanie rzeczy Sąd odwoławczy uznał zarzuty wniesione przez skarżącego za uzasadnione. Koszt naprawy pojazdu będący należnym powodowi odszkodowaniem wyniósł 18 191,77 zł i po odjęciu wypłaconej kwoty 9 861,63 zł daje sumę 8330,14 zł.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze na mocy art. 386 § 1 zmienił zaskarżony wyrok w pkt 1 zasądzając powyższą kwotę w miejsce kwoty 10 786,62 zł i oddalił powództwo w pozostałej części. Stosownie do wyników postępowania Sąd Okręgowy zmienił również rozstrzygnięcie o kosztach, stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów na mocy art. 100 k.p.c. albowiem powód wygrał proces w 77 %. Koszty postępowania przed Sądem pierwszej instancji wyniosły 5564,40 zł z czego 77 % to 4284,58 zł, które winien ponieść pozwany. Pozwany poniósł koszty wynagrodzenia swojego pełnomocnika wraz z opłatą od pełnomocnictwa w kwocie 2417zł, stąd winien zwrócić powodowi kwotę 1867,58zł.

O kosztach postępowania odwoławczego natomiast Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, a złożyły się na niej opłata od apelacji w wysokości 123 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 600 zł.

SSR (del). Maryla Majewska-Lewandowska SSO Magdalena Balion-Hajduk SSO Marcin Rak