Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII RC 51/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 9 września 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Pękała

Protokolant: sekretarz sądowy Ewelina Preś

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie sprawy

z powództwa D. G. (1)

przeciwko K. G.

o obniżenie alimentów

I.  obniża rentę alimentacyjną od powoda D. G. (1), na rzecz pozwanej K. G., zasądzoną wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie, z dnia 13 stycznia 2010 roku, wydanym w sprawie VIII RC 1101/09, z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 400 zł (czterysta) złotych miesięcznie, płatnej z góry do dnia 15 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 10 września 2016 roku;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

(...) 51/16

UZASADNIENIE

Powód D. G. (1) wniósł o obniżenie renty alimentacyjnej zasądzonej od niego na rzecz pozwanej K. G. z kwoty po 500 zł miesięcznie do kwoty po 50 zł miesięcznie, poczynając od października 2014 r. W uzasadnieniu powództwa wskazał, iż od 2011 roku pozostaje bez pracy, co miesiąc zapożycza się i płaci na córkę, K. G. po 300 zł miesięcznie, ma trudną sytuację życiową i nie posiada niczego oprócz rzeczy osobistych.

Pozwana uznała żądanie w zakresie obniżenia alimentów jedynie do kwoty po 400 zł miesięcznie, wskazując, iż powód od lat nie płaci na nią renty alimentacyjnej
w zasądzonej wysokości, a ona we wszystkich dokumentach musi wykazywać, że alimenty ma zasądzone w kwocie po 500 zł w skali miesiąca.. Nie wyraziła również zgody na obniżenie alimentów z data wsteczną.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem wydanym w dniu 13 stycznia 2010 r. w sprawie VIII RC 1101/09 Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie podwyższył rentę alimentacyjną od D. G. (1) na rzecz małoletniej wówczas K. G. z kwoty po 300 zł miesięcznie zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia
23 sierpnia 2007 r., wydanym w sprawie XRC 3029/06, do kwoty po 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 27 sierpnia 2009 r. Tymże wyrokiem Sąd podwyższył alimenty od powoda na rzecz M. G. z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie.

Podczas orzekania w powyższej sprawie K. G. mieszkała
z matką i pełnoletnim bratem oraz z teściową matki. Uczyła się w szkole dwujęzycznej z drugim językiem włoskim. Była uczennicą drugiej klasy gimnazjum. Osiągała bardzo dobre wyniki w nauce. Dodatkowo uczyła się języka angielskiego, co wiązało się z wydatkiem po 70 zł miesięcznie. Leczyła się ortodontycznie i wymagała noszenia stosownego aparatu. Leczyła się stomatologicznie. Nosiła okulary z uwagi na zaawansowaną wadę wzroku. Brat pozwanej był wówczas studentem I roku na Akademii (...). Matka pozwanej, D. G. (2), otrzymywała od byłego męża, D. G. (1), alimenty w kwocie po 300 zł
w skali miesiąca. Wraz z dziećmi i teściową mieszkała w trzypokojowym mieszkaniu o powierzchni 115 metrów kwadratowych. pracowała jako administrator nieruchomości za wynagrodzeniem około 1600 zł miesięcznie netto. Teściowa D. G. (2) dokładała się ze swej renty kwotą po 200 zł miesięcznie tytułem opłat eksploatacyjnych. Czasami kupowała także produkty żywnościowe dla całej rodziny. D. G. (2) po rozwodzie zaciągnęła kredyt w wysokości 120 000 zł, z czego 90 000 zł przekazała D. G. (1). Kredyt został zaciągnięty na 31 lat, a jego miesięczna rata wynosiła 800-900 zł.

Powód z dziećmi się na ogół nie kontaktował i nie robił im prezentów; jedynie za dobre świadectwo kupił córce laptopa. Podczas orzekania w poprzedniej sprawie D. G. (1) liczył 48 lat. Powód mieszkał w P. w wynajętej kawalerce. Za wynajem płacił po 600 zł miesięcznie; dodatkowo pokrywał koszty eksploatacyjne po 500 zł w skali miesiąca. Pracował ‘na czarno” uzyskując dochód około 2500 zł miesięcznie. Nie był zarejestrowany jako bezrobotny. W przypadku problemów zdrowotnych korzystał z prywatnych porad lekarskich. Oprócz dochodów z pracy utrzymywał się z pieniędzy, które pozostały mu ze środków otrzymanych od byłej zony. z zawodu był technikiem elektromechanikiem. Ukończył również kurs obsługi agregatu prądotwórczego.

Dowód: dokumenty zgromadzone w aktach sprawy VIII RC 1101/09

Obecnie powód ma 54 lata. Nie posiada już obowiązku alimentacyjnego wobec syna M. i byłej żony. Nadal mieszka w P. i jak deklaruje – nie posiada stałego zamieszkania pomieszkuje u znajomych i nadziakach. W dalszym ciągu nie ma stałej pracy. Nie jest zarejestrowany jako bezrobotny. Był zarejestrowany jako bezrobotny do lipca 2011 r. do 12 marca 2012 r. Utracił status bezrobotnego, bowiem nie stawił się w PUP na wyznaczony termin. Podejmuje prace dorywcze. Majątku nie posiada. Jest zadłużony u znajomych na nieustaloną kwotę.

Dowód: przesłuchanie powoda k. 113

informacja k. 141

Pozwana ma 21 lat. Jest studentką trzeciego roku studiów stacjonarnych pierwszego stopnia na Akademii (...) w S.. Od kwietnia 2016 r. zamieszkuje w domu studenckim wraz ze współlokatorką. Wcześniej mieszkała z matką, ale z uwagi na konflikty z nią, wyprowadziła się. Pozwana od matki otrzymuje 300 zł miesięcznie i taka samą kwotę od ojca. Zdarzają się miesiące, ze alimentów od powoda pozwana nie otrzymuje w ogóle. Opłata za akademik wynosi 366 zł. Czasami pozwanej pomaga finansowo jej chłopak, który pracuje w Szwecji. Pozwana ma dwóch pełnoletnich braci, którzy także są dziećmi powoda. Obaj są już na własnym utrzymaniu. Matka pozwanej sprzedała dom, w którym uprzednio mieszkała i aktualnie mieszka sama w lokalu o powierzchni 65 metrów kwadratowych. Ponadto posiada kawalerkę w budynku usytuowanym przy ul. (...) w S., która okresowo jest wynajmowana. W dalszym ciągu pracuje jako administrator nieruchomości i zarabia około 1800 zł miesięcznie. Pozwana w okresie wakacji podejmuje prace dorywcze. Uczy się dobrze, zdając regularnie egzaminy, bez poprawek i jakichkolwiek przerw w nauce. Z matką nie ma dobrych relacji, a z ojcem od dawna nie utrzymuje kontaktów.

Dowód: przesłuchanie K. G. k. 147-1148;

zaświadczenie o kontynuowaniu nauki k. 146

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zostało oparte o art. 138 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 788 ze zm. – cyt. dalej jako k.r.o.). Zgodnie z powołanym unormowaniem, w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. prof. dr hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego, 2. wydanie, Wydawnictwo C.H. Beck, s. 1123).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że co do zasady od czasu ustalenia alimentów od powoda na rzecz pozwanej w poprzedniej wysokości nie wystąpiły okoliczności, o jakich mowa wyżej. Pozwana nadal z powodzeniem kontynuuje naukę; aktualnie na stacjonarnych studiach wyższych, a powód nie wykazał ażeby wielkość jej usprawiedliwionych potrzeb zmniejszyła się w odniesieniu do poprzedniego okresu. K. G. w dalszym ciągu nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się i to obowiązkiem jej rodziców jest zapewnienie jej stosownych środków na utrzymanie.

Jeżeli zaś chodzi o powoda, to w dalszym ciągu jest on w wieku aktywności zawodowej. Nie posiada już obowiązku alimentacyjnego wobec byłej żony i syna M., a zatem do jego dyspozycji pozostaje dodatkowa kwota 300 zł miesięcznie, którą winien był poprzednio łożyć na rzecz D. G. (2) oraz 500 zł, którą winien był łożyć na rzecz M. G.; łącznie jest to zatem 800 zł w skali miesiąca. Powód nie podejmuje od lat stałego zatrudnienia. Podczas orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej deklarował, że z prac dorywczych osiąga dochód na poziomie około 2500 zł miesięcznie; obecnie deklaruje maksymalny dochód miesięczny w wysokości 500 zł. Sąd nie dał mu wiary w tym zakresie, bowiem D. G. (1) zeznał, iż płaci na córkę po 300 zł miesięcznie, co potwierdziła pozwana, a zatem przy uwzględnieniu wysokości cen chociażby tylko podstawowych produktów spożywczych, nie jest możliwe, ażeby powód mógł utrzymać się za 200 zł miesięcznie. Wprawdzie powód zeznał, że zapożycza się u znajomych, jednak i w tej części jego zeznań Sąd nie dał mu wiary, albowiem powód nie potwierdził swoich zeznań przedstawiając np. umowy pożyczki. Nie podał w jakiej wysokości jest zadłużony i na jakich warunkach udzielono mu pożyczek. Wobec powyższego, zdaniem Sądu, D. G. (1) osiąga dochody wyższe od deklarowanych, których to dochodów nie zechciał ujawnić.

Niezależnie od powyższego nawet gdyby powód istotnie zarabiał maksymalnie 500 zł w skali miesiąca, to należałoby stwierdzić, iż nie wykorzystuje on w pełni swoich możliwości zarobkowych, do czego jest zobowiązany w sytuacji posiadania dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. D. G. (1) nie udowodnił, ażeby był niezdolny do wykonywania pracy w pełnym wymiarze. Powód posiada atrakcyjny zawód, a pozwana jest aktualnie jedyną osobą, wobec której posiada on obowiązek alimentacyjny. Powód od marca 2012 roku nie jest zarejestrowany jako poszukujący pracy i nie wykazał, że poszukuje zatrudnienia.

Mając na uwadze treść wskazanego przepisu i podane okoliczności, Sąd uznał, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. Z uwagi na stanowisko pozwanej, która wyraziła zgodę na obniżenie bieżących alimentów do kwoty po 400 zł miesięcznie, Sąd orzekł jak w pkt. 1 wyroku.

Na podstawie art. 102 k.p.c. Sąd odstąpił od obciążania powoda kosztami postępowania, uznając za priorytet konieczność uregulowania przez powoda jego zobowiązań alimentacyjnych wobec uprawnionej do świadczenia córki.