Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący SSR Maria Żuchowska

Protokolant stażysta Karolina Kotowska

Po rozpoznaniu w dniu 5 października 2016 r. w Toruniu.

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T.

przeciwko G. B. (1) i A. B.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanej G. B. (1) i A. B. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. kwotę 1938,79 zł (tysiąc dziewięćset trzydzieści osiem złotych siedemdziesiąt dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwot i dat:

- 46,41 zł od dnia 16.10.2015r.

- 681,82 zł od dnia 16.11.2015r.

- 1210,56 zł od dnia 16.12.2015r.

z uwzględnieniem zmian procentowych odsetek ustawowych, do dnia zapłaty

oraz kwotę 147,33 zł bez odsetek;

II.  umarza powództwo w pozostałej części;

III.  zasadza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kwotę 1317 zł (tysiąc trzysta siedemnaście złotych) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód - Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w T. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych G. B. (1) i A. B. na swoją rzecz kwoty 3938,79 zł wraz z ustawowymi odsetkami od określonych kwot i dat, do dnia zapłaty z uwzględnieniem zmiennej stopy oprocentowania. Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanych na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pozwane użytkują lokal mieszkalny należący do zasobów spółdzielni przy ul. (...) i z tego względu zobowiązane są do wnoszenia comiesięcznych opłat. Pozwane zalegają z płatnościami za okres od 01.08.2015r. do 31.12.2015r.

W dniu 07.03.2016 r. Referendarz sądowy w tutejszym Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem zgłoszonym w pozwie.

Wskazany nakaz zapłaty został zaskarżony przez obie pozwane w całości sprzeciwami wniesionymi w dniu 30.03.2016r. Pozwane podniosły, że świadczenie z tytułu zadłużenia zostało spłacone.

W odpowiedzi na sprzeciw, strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu, wskazując, że należność dochodzona pozwem nie została spłacona nawet w części. Dodano, że kwota zaległości na rzecz spółdzielni zwiększa się, co zostanie objęte następnym pozwem.

Pismem z dnia 04.10.2016r. powódka cofnęła pozew w części, tj. co do kwoty 2000 zł, w związku z wpłatą dokonaną przez pozwane w dniu 21.09.2016r. W pozostałym zakresie podtrzymano żądanie pozwu łącznie z żądaniem kosztów procesu.

Na rozprawie w dniu 05.10.2016r. stawiła się pozwana G. B. (1), która uznała powództwo w pozostałej do zapłaty części, jednak wniosła o nieobciążanie jej kosztami procesu ze względu na sytuację zdrowotną i materialną. Druga pozwana nie stawiła się na rozprawę, zawiadomiona prawidłowo, przy czym według oświadczenia G. B. (1), była w tym czasie w pracy.

Sąd ustalił, co następuje:

G. B. (1) i A. B. użytkują mieszkanie numer (...) przy ul. (...) w T., znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T.. Z tego tytułu zobowiązane są do wnoszenia opłat do 15-go każdego miesiąca.

Bezsporne

Od początku 2015r. pozwane zalegały z płatnościami. Pozwane nie uiściły należnych opłat za okres od 01.08.2015r. do 31.12.2015r. na łączną kwotę 3938,79 zł.

Bezsporne oraz dowód:

Kartoteka finansowa – k. 6,

Wobec powstania zaległości czynszowych, powodowa Spółdzielnia skierowała do pozwanych w dniu 31.12.2015. wezwanie do zapłaty. Pozwane nie uiściły należności.

Bezsporne oraz dowód:

wezwanie do zapłaty – k. 4

G. B. (2) znajduje się w trudnej sytuacji materialnej i zdrowotnej, utrzymuje się z niewielkiej emerytury. Pozwana A. B. pracuje.

Okoliczność niezaprzeczona

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów prywatnych przedstawionych przez strony, które uznał za wiarygodne, albowiem ich prawdziwość i rzetelność nie była kwestionowana, a Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia.

Spór w przedmiotowej sprawie dotyczył zasadności dochodzonego roszczenia wobec trudnej sytuacji materialnej pozwanej G. B. (1) oraz wobec podniesienia w sprzeciwach zarzutu przez obie pozwane, że należność objęta pozwem została spłacona.

Zgodnie z zasadą ciężaru dowodu wyrażoną w art. 6 kc, strona powodowa winna przedłożyć dowody na poparcie twierdzeń pozwu, a pozwane które twierdziły, że należność została spłacona, winny tę okoliczność udowodnić. W ocenie Sądu, powodowa Spółdzielnia, przedkładając dokumenty w postaci kartoteki finansowej, udowodniła fakt zaległości, tym bardziej, że obecna na rozprawie pozwana G. B. (1) przyznała, że pozostała, po wrześniowej wpłacie, do zapłaty należność to 1938,79 zł. Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził, że pozwane spłaciły część należności dochodzonej pozwem, ale nie w dacie sprzeciwów (marzec 2016r.) tylko kilka miesięcy później, bo 21.09.2016r. A zatem zarzuty podniesione w sprzeciwie okazały się nieprawdziwe. Jeżeli natomiast chodzi o sytuację materialną i zdrowotną pozwanej G. B. (1) to, w ocenie Sądu, pozwana składając oświadczenie na rozprawie, że otrzymuje niską emeryturę, a z uwagi na zły stan zdrowia miała operację i przebywała w szpitalu, wykazała te okoliczności. Pełnomocnik strony powodowej obecny na rozprawie nie kwestionował w żaden sposób sytuacji pozwanej, wskazywał jednak, że zaległość wobec spółdzielni wynosi kilka tysięcy złotych, a pozwane nie płacą za czynsz od dłuższego czasu. Dodatkowo pełnomocnik zwrócił uwagę na fakt, iż do zapłaty czynszu obowiązana jest również druga pozwana, która pracuje.

Podstawą dochodzonego roszczenia stanowił art. 4 ust.1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst. jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). W ocenie Sądu, pozwane, jako użytkownicy lokalu będącego w zasobach Spółdzielni, zobowiązane są do ponoszenia opłat. Sąd uznał, iż nie zachodzą w przedmiotowej sprawie podstawy do uznania, że dochodzone pozwem roszczenie jest sprzeczne z prawem czy zasadami współżycia społecznego.

Z podanych względów, na podstawie art.4ust.1 cytowanej ustawy orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku. Należność zasądzono solidarnie od obu pozwanych, co oznacza, należność może zostać spłacona zarówno przez obie pozwane w częściach, ale też przez jedną z nich w całości (art. 366§1kc). O odsetkach za opóźnienie orzeczono po myśli art. 481kc.

Z uwagi na cofnięcie powództwa do wysokości dokonanej wpłaty w dniu 21.09.2016r., postępowanie w tym zakresie zostało umorzone, o czym orzeczono w punkcie III wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu oparto na art. 98 k.p.c.
i zamieszczono w punkcie III sentencji. Strona powodowa wygrała proces w całości, ponosząc koszty procesu w wysokości 1317 zł, na które składały się:, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1200 zł, opłata skarbowa w kwocie 17 zł, opłata sądowa od pozwu w kwocie 100 zł. Pozwane, jako przegrywające proces, powinny zwrócić wymienione koszty stronie przeciwnej. Jednocześnie Sąd uznał, iż z uwagi na fakt, iż pozwana G. B. (1) osiąga dochód w postaci emerytury, pozwana A. B. pracuje, a zatem również osiąga stałe dochody, nie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek, aby nie obciążać pozwanej G. B. (1) kosztami procesu poniesionymi w sprawie przez stronę wygrywającą proces.