Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Danuta Hryniewicz (spr.)

Sędziowie SO Małgorzata Tomkiewicz

SO Zbigniew Paturalski

Protokolant st. sekr. sądowy Jolanta Jankowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Marii Kuleszy-Chaleckiej

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013r.

sprawy E. D.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a§4 kk, art. 244 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydziału Karnego

z dnia 11 lipca 2013r. sygn. akt II K 223/13

I. zaskarżony wyrok zmienia w ten tylko sposób, że uzupełnia podstawę prawną warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności nadto o przepis art. 69§4 kk; w pozostałej części tenże wyrok utrzymuje w mocy,

II. zwalnia oskarżonego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt VII Ka 847/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 11 lipca 2013r., sygn. akt II K 223/13, w sprawie E. D. oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 6 kwietnia 2013 r. około godz. 16.00 pomiędzy miejscowościami D.-D., gm. G., znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,54 mg/l; 0,60 mg/l i 0,65 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym po drodze publicznej nr (...) ciągnik rolniczy marki U. (...) i jednocześnie nie stosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem, sygn. akt II K 197/06 zakazu kierowania pojazdami mechanicznymi, będąc wcześniej prawomocnie skazany m za kierowaniem pojazdem, za który został orzeczony zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi, tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.;

II.  w dniu 26 kwietnia 2013 r. około godz. 14.45 na trasie pomiędzy miejscowościami D.-D., gm. G., nie stosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Giżycku wyrokiem, sygn. akt II K 167/06 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym w ten sposób, że prowadził po drodze publicznej nr (...) ciągnik rolniczy marki U. (...), tj. o czyn z art. 244 k.k.

orzekł:

I.  oskarżonego E. D. uznał za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia i za to:

a/ za czyn zarzucany w pkt I na podstawie art. 178a § 4 k.k. skazał go na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat;

b/ za czyn zarzucany w pkt II na podstawie art. 244 k.k. skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. połączył kary orzeczone w pkt 1 powyższego wyroku i wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 1 k.k. i art. 73 § 1 k.k. i art. 72 § 1 pkt 5 k.k. wykonanie orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu tytułem próby na okres 3 lat oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz zobowiązując do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;

IV.  na podstawie art. 49 § 2 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 150 zł;

V.  zwolnił oskarżonego od uiszczenia opłaty i ponoszenia kosztów sądowych w pozostałym zakresie.

Apelację od powyższego wyroku złożył prokurator zaskarżając orzeczenie w części dotyczącej podstawy prawnej, w oparciu o którą warunkowo zawieszono wymierzoną karę - na niekorzyść oskarżonego. Wymieniony zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego - art. 69 § 4 k.k. - polegającą na wymierzeniu oskarżonemu E. D. kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3, z pominięciem wskazania w podstawie prawnej - pkt 3 sentencji wyżej wskazanego orzeczenia - art. 69 § 4 k.k.

W oparciu o powyższe apelujący wniósł o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu E. D. kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 3 w oparciu o art. 69 § 1,2 i 4 k.k.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy po dokonaniu prawidłowej, zgodnej z treścią art. 7 k.p.k., oceny dowodów właściwie ustalił stan faktyczny, z którego wynika, iż E. D. dopuścił się popełnienia przypisanych mu występków z art. z art. 178a § 4 kk. oraz z art. 244 k.k. Na tle niekwestionowanych - również przez skarżącego - ustaleń odnośnie sprawstwa oskarżonego, całkowicie prawidłową jawi się także argumentacja Sądu meriti co do orzeczenia wobec wymienionego kar jednostkowych w wymiarze odpowiednio 10 i 6 miesięcy pozbawienia wolności i następnie kary łącznej roku pozbawienia wolności przy jednoczesnym zastosowaniu instytucji warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres próby 3 lat. Podzielić należy bowiem pogląd Sądu Rejonowego, iż w przedmiotowej sprawie wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek z art. 69 § 4 k.k. warunkujący zawieszenie kary. Za powyższym przemawia zarówno znaczny przedział czasowy od uprzedniego skazania E. D. za przestępstwa tożsame rodzajowo, tj. ponad sześć lat, w trakcie których wymieniony nie wchodził w konflikt z prawem, jak też jego sytuacja osobista – ojca dwójki małoletnich dzieci, którym zapewnia środki do życia z racji stałego zatrudnienia.

Reasumując, rozstrzygnięcie Sądu meriti odnośnie sprawstwa E. D. w zakresie przypisanych mu czynów, jak też wymierzonych względem niego kar jednostkowych i łącznej pozbawienia wolności są ze wszech miar prawidłowe i nie budzą wątpliwości. Brak jest nadto podstaw do kwestionowania rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w zakresie orzeczonego wobec oskarżonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat oraz zasądzenia środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego w wysokości 150 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Niezależnie od powyższego, jak w pełni zasadnie wskazał skarżący, zauważyć należy, że Sąd I instancji warunkowo zawieszając wykonanie wobec E. D. kary łącznej roku pozbawienia wolności odstąpił od wskazania w podstawie prawnej tego rozstrzygnięcia obok powołanych art. 69 § 1 i 2 k.k. - również art. 69 § 4 k.k. Sąd II instancji dokonał więc zmiany w omawianym zakresie, w pozostałej części utrzymując wyrok jako prawidłowy w mocy (art. 437 § 1 i 2 k.p.k.)

O kosztach procesu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., gdyż za zwolnieniem oskarżonego od uiszczenia kosztów przemawiają zasady słuszności. Postępowanie odwoławcze i korekta wyroku Sądu I instancji były konsekwencją omyłki popełnionej przez ten Sąd.