Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 26 sierpnia 2016 r.

  Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie

0.0.1.Przewodniczący Sędzia SO Iwona Wańczura

0.0.2. Sędzia SO Barbara Przybyła

Sędzia SR (del.) Rafał Baranek (spr.)

Protokolant Grzegorz Kaczmarczyk

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2016r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa A. B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w S.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwaną

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 14 grudnia 2015r.

sygn. akt VII GC 2015/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok:

- w punkcie 1. w ten sposób, że zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.502 (trzy tysiące pięćset dwa) złote z ustawowymi odsetkami od dnia 5 lutego 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r., a od 1 stycznia 2016r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie do dnia zapłaty;

- w punkcie 3. w ten sposób, że zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.270,34 (jeden tysiąc dwieście siedemdziesiąt 34/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

2.  w pozostałej części apelację oddala;

3.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 56 (pięćdziesiąt sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów w postępowaniu odwoławczym.

SSO Barbara Przybyła SSO Iwona Wańczura SSR (del.) Rafał Baranek

Sygn. akt X Ga 130/16

UZASADNIENIE

A. B. wniósł o zasądzenie od (...) Spółka Akcyjna w S. kwoty 5.200,00 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazał, że dochodzona kwota stanowi różnicę pomiędzy należnym powodowi odszkodowaniem w związku z uszkodzeniem jego pojazdu a odszkodowaniem wypłaconym przez pozwaną. Wskazał, że pozwana wypłaciła mu odszkodowanie w kwocie 6.300,00 zł, podczas gdy koszty likwidacji szkody wynosiły 11.500,00 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwana wskazała, że wypłacone odszkodowanie odpowiadało zakresowi szkody.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Gliwicach zasądził na rzecz powoda od pozwanej kwotę 4.602,00 zł, oddalając powództwo w pozostałym zakresie i rozdzielając koszty postępowania na podstawie art. 100 k.p.c. przyjmując, że powód utrzymał się w 88,50% swojego żądania.

Sąd Rejonowy ustalił, że wartość samochodu ciężarowego marki I. nr rej. (...) przed wystąpieniem szkody tj. przed kolizją z 16 października 2013r. wynosiła 10.902,00 zł netto. Koszt naprawy pojazdu wynosił 28.880,48 zł netto.

Powyższy stan faktyczny zwłaszcza uzasadnione koszty naprawy pojazdu Sąd ustalił na podstawie opinii biegłego do spraw techniki motoryzacyjnej. Opinia pisemna była jasna i czytelna, a po jej uzupełnieniu - strony nie wniosły do niej zastrzeżeń.

Sąd Rejonowy zważył, że skoro koszt naprawy samochodu był wyższy od jego wartości przed uszkodzeniem, to uzasadnione było przyjęcie zasady szkody całkowitej. Wartość pojazdu sprzed szkody, wynosiła 10.902,00 zł, a powodowi przysługiwała pełna kwota.

Uznając powództwo w części za udowodnione Sąd Rejonowy oparł się na wyliczeniach dokonanych przez biegłego sądowego i zasądził różnicę pomiędzy wypłaconym przez pozwaną odszkodowaniem, a wysokością odszkodowania obliczoną przez biegłego (10.902,00 zł - 6.300,00 zł = 4.602,00 zł). Zasadne było zasądzenie również odsetek od dnia 5 lutego 2014r.

Od powyższego wyroku pozwana wniosła apelację i zaskarżyła go w części ponad kwotę 3500,00 zł. Pozwana zarzuciła wyrokowi:

1) mające istotne wpływ na treść zaskarżonego naruszenie przepisów prawa materialnego:

a)  normy art. 824 ¹ § k.c. poprzez przyznanie powodowi przez Sąd świadczenia w kwocie wyższej od poniesionej przez niego szkody;

b)  normy art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego poprzez nieuznanie, iż w przypadku gdy naprawa jest niemożliwa bądź nieopłacalna, poszkodowany może domagać się zapłaty odszkodowania odpowiadającego wartości samochodu przed szkodą, pomniejszonego o wartość jego pozostałości, która ma określona wartość i nadal pozostaje w majątku poszkodowanego i w konsekwencji przyznanie powodowi kwoty w wysokości 4.602,00 zł zamiast kwoty 3.500,00 zł;

2) sprzeczność ustaleń faktycznych ze zgromadzonym materiałem dowodowym polegające na błędnym założeniu, iż powodowi przysługuje odszkodowanie w wysokości 4.602,00 zł nie biorąc pod uwagę wartości pozostałości pojazdu, w sytuacji gdy powód winien był otrzymać odszkodowanie w wysokości 3.500,00 zł stanowiącej różnice pomiędzy wartością pozostałości pojazdu a wypłaconym przez pozwaną odszkodowaniem.

W związku z takim zarzutem, pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanej kwoty w wysokości 3.500,00 zł, a w pozostałym zakresie o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu. Na wypadek nieuwzględnienia powyższego wniosku – pozwana wniosła o uchylenie wskazanego wyroku i przekazanie sprawy do Sądu pierwszej instancji celem jej ponownego rozpoznania.

Powód podniósł, że wartość pozostałości pojazdu (1.100.00 zł) nie została przez powoda w toku postępowania zakwestionowana. Sąd w orzeczeniu nie wziął pod uwagę wartości pozostałości pojazdu i zasądził na rzecz powoda kwotę stanowiącą różnicę tylko pomiędzy wartością pojazdu i wypłaconym odszkodowaniem. Wobec powyższego zasadną jest zmiana orzeczenia i zasądzenie na rzecz powoda kwoty w wysokości 3.500,00 zł, a w pozostałym zakresie oddalenie powództwa.

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Podniósł, że pozwana po wydaniu wyroku Sądu I instancji w pełni uznała żądanie powoda i wpłaciła zasądzoną należność wraz z odsetkami, nie czyniąc jakichkolwiek uwag czy zastrzeżeń. Sąd I instancji przyjął prawidłową metodologię ustalenia wysokości szkody odejmując od obliczonej przez biegłego wartości pojazdu netto sprzed zdarzenia (10.902,00 zł), wartość wypłaconego odszkodowania w postępowaniu przedsądowym. Pozwana powołując się na kwestię wartości pozostałości wraku pojazdu pominęła, że przez całe postępowanie nie wykazała nabycia wraku od powoda, lub umożliwienia zbycia pozostałości pojazdu. Samo ustalenie hipotetycznej wartości wraku jest niewystarczające. W tym stanie rzeczy zarzuty pozwanej są chybione, a apelacja powinna zostać oddalona.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługiwała w zasadniczej części na uwzględnienie.

Wprawdzie ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy są prawidłowe i jako takie Sąd Okręgowy uznaje za własne, z tym że ustala dodatkowo, iż pozwany pozostaje właścicielem pozostałości pojazdu, a wartość wraku wynosi 1100 zł, co wynika z dokumentów postępowania likwidacyjnego. ( wycena, k. 62).

Słusznym jest zarzut pozwanego, że Sąd w orzeczeniu nie wziął pod uwagę wartości pozostałości pojazdu i zasądził na rzecz powoda kwotę stanowiącą różnicę tylko pomiędzy wartością pojazdu i wypłaconym odszkodowaniem.

Jak wynika z ugruntowanej dyferencyjnej metody obliczania szkody, jako uszczerbku w prawach majątkowych oraz np. orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 15 stycznia 2013 r. ( sygn. akt ACa 1112/12, LEX nr 1280451) - w przypadku uszkodzenia samochodu naprawienie szkody winno przybrać postać naprawy auta, bądź wypłaty odszkodowania odpowiadającego kosztom tej naprawy, albo też gdy naprawa jest niemożliwa bądź nieopłacalna, poszkodowany może domagać się zapłaty odszkodowania odpowiadającego wartości samochodu przed szkodą, pomniejszonego o wartość jego pozostałości, która ma określoną wartość i nadal pozostaje w majątku poszkodowanego.

Nie jest trafne stanowisko pełnomocnika powoda, wyrażone w odpowiedzi na apelację, jakoby samo ustalenie hipotetycznej wartości wraku miałoby być niewystarczające oraz że pozwana przez całe postępowanie nie wykazała nabycia wraku od powoda, lub umożliwienia zbycia pozostałości. Otóż po pierwsze nie jest to żadna hipotetyczna wartość, lecz wartość realna, a po drugie właśnie to, że nie nabyła wraku powoduje, że jego wartość należy odjąć od kwoty odszkodowania.

Uchylenie wyroku do ponownego rozpoznania, o co wnioskował skarżący nie było konieczne i w tym zakresie apelacja nie została uwzględniona.

Orzeczenie o kosztach postępowania odwoławczego oparto na przepisie art. 100 zd. 1 k.p.c. Strona powodowa wygrała proces w 67,35 %. Na koszty poniesione przez pozwaną w toku postępowania odwoławczego złożyło się wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 1217 zł., zaliczka na opinie 500 zł oraz opłata stosunkowa. Pozwana opłaciła natomiast z zaliczki koszty opinii do kwoty 187,36zł i na etapie postępowania przed I i II instancją nie miała profesjonalnego pełnomocnika. W postępowaniu apelacyjnym pozwana poniosła koszt 56 zł tytułem opłaty od apelacji.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy oraz zgromadzony materiał dowodowy na podstawie art. 386 par. 1 k.p.c. uwzględnił apelację strony pozwanej i zmienił wyrok I instancji.

SSO Barbara Przybyła SSO Iwona Wańczura SSR ( del.) Rafał Baranek ( spr.)