Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Pz 95/13

POSTANOWIENIE

Dnia 25 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska (spr.)

Sędziowie: SO Magdalena Marczyńska

SO Mariola Mastalerz

Protokolant: asyst. sędz. Sławomir Fert

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2013 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa G. K.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb.

z dnia 30 lipca 2013r.

sygn. akt IV P 165/13

postanawia:

odrzucić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 lipca 2013 roku, wydanym w sprawie IV P 165/13, Sąd Rejonowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. stwierdził swą niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania i rozstrzygnięcia Sądowi Rejonowemu – Sądowi Pracy w Kielcach jako miejscowo i rzeczowo właściwemu.

Na powyższe postanowienie wniósł w dniu 5 sierpnia 2013 roku zażalenie powód wnosząc o jego zmianę i ustalenie, że właściwy do rozpoznania sprawy jest Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb., bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W trakcie rozpoznawania zażalenia pozwanego Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb. stwierdził, że sentencja zaskarżonego postanowienia nie została podpisana przez sędziego.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie podlega odrzuceniu, gdyż zaskarżone postanowienie zapadło z obrazą art. 324 § 3 w zw. z art. 361 k.p.c. oraz art. 358 k.p.c.

Pierwszy z powołanych przepisów stanowi, iż sentencję wyroku podpisuje cały skład sądu, natomiast art. 361 k.p.c. nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów o wyrokach do postanowień. Zgodnie zaś z art. 358 k.p.c. postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym wiąże sąd od chwili, w której zostało podpisane wraz z uzasadnieniem, jeżeli zaś sąd postanowienia nie uzasadnia, od chwili podpisania sentencji.

Użyte w art. 358 k.p.c. określenie „podpisane wraz z uzasadnieniem” nie może być rozumiane w taki sposób, że sentencja postanowienia i jego uzasadnienie stanowią jedną czynność procesową, objętą jednym dokumentem, podpisanym tylko pod uzasadnieniem. Sentencja każdego postanowienia, również postanowienia nie rozstrzygającego sprawy co do istoty, mającego charakter formalnoprawny, musi być podpisana przez sąd, który je wydał, niezależnie od tego, czy sporządzone zostało uzasadnienie takiego postanowienia. W wypadku sporządzenia uzasadnienia, również dokument je zawierający podlega podpisaniu. W braku zaś podpisania sentencji postanowienie takie w sensie prawnoprocesowym nie istnieje, niezależnie od tego, czy podpisane zostało uzasadnienie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2003 roku, III CZP 94/02, Prok. i Pr. – wkł. 2003/6/32)

W judykaturze i doktrynie utrwalony jest pogląd, że zaskarżone może być tylko orzeczenie istniejące. Nie można zatem wnieść środka odwoławczego od orzeczenia, które nie zostało – w rozumieniu przepisów prawa procesowego – wydane.

Postanowienie Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 30 lipca 2013 roku, którego sentencja nie została podpisana przez sędziego, musi być zatem uznane za nieistniejące. Skoro tak, to zażalenie na to postanowienie, jako pozbawione substratu, podlega odrzuceniu.