Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku T. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..

o prawo do emerytury

na skutek odwołania T. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..

z dnia 15 lipca 2015r. sygn. (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu T. P. prawo do emerytury od dnia (...) 2015 roku.

Sygn. akt VU 923/15

UZASADNIENIE

Zaskarżona decyzją z dnia 15 lipca 2015 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. odmówił wnioskodawcy T. P. prawa do emerytury.

W dniu 3 sierpnia 2015 roku wnioskodawca złożył odwołanie od powyższej decyzji dołączając nowe dowody w sprawie, dotyczące zatrudnienia w szczególnych warunkach w (...) w C. oraz pracy (...) w C..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu okres zatrudnienia w szczególnych warunkach w (...) w C., jednak wobec nie spełnienia warunku posiadania 25 lat stażu pracy wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

T. P., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 15 czerwca 2015 roku wniosek o przyznanie prawa do emerytury (dowód: wniosek o emeryturę k. 1-6 w aktach ZUS).

Na dzień 1 stycznia 1999 roku skarżący udowodnił staż pracy wynoszący 24 lata, 6 lat, 6 miesięcy i 6 dni. Niekwestionowany ostatecznie przez ZUS okres zatrudnienia wnioskodawcy w warunkach szczególnych wynosi łącznie 15 lat, 3 miesiące i 11 dni, albowiem wnioskodawca dołączył do odwołania świadectwo pracy w szczególnych warunkach potwierdzające fakt jego zatrudnienia w okresie od dnia 20.08.1979 roku do dnia 31.05.1980 roku w (...) w C. , gdzie wykonywał w pełnym wymiarze pracę kierowcy autobusu szkolnego o liczbie miejsc powyżej 15 miejsc (dowód: świadectwo pracy w szczególnych warunkach z dnia 23.07.2015 roku k-3).

Wnioskodawca nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

W okresie od 2 lutego 1983 roku do 7 stycznia 1984 roku T. P. był zatrudniony w (...) w C., gdzie wykonywał pracę kierowcy żuka, kombajnisty, traktorzysty (dowód: świadectwo pracy k-15, zeznania świadków: J. D. k-19v. 00:02:50 i dalej, Z. W. (1) k-19v. 00: 10:47 i dalej). Spółdzielnia zajmowała się produkcją rolną (uprawiała pola). Wnioskodawca nie był członkiem spółdzielni, nie brał udziału w podziale zysku, zatrudniony był na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, pracował minimalnie 8 godzin dziennie, w okresie wzmożonych prac polowych np. żniw, sianokosów, w wymiarze wyższym niż osiem godzin dziennie (dowód: zeznania świadków: J. D. k-19v. 00:05:34 i dalej, Z. W. (1) k-19v. 00: 10:47 i dalej). J. D. zatrudniony był (...) w C. od miesiąca lipca 1983 roku i pamięta moment odejścia wnioskodawcy ze Spółdzielni w 1984 roku (dowód: zeznania świadka: J. D. k-19v. 00:02:41, 00:06:04). Z. W. (1) zatrudniony był (...) w C. od dnia 1 lipca 1983 roku do dnia 21 listopada 1983 roku, jako stażysta i ponownie po odbyciu służby wojskowej od dnia 1 sierpnia 1985 roku (dowód: zeznania świadka Z. W. (1) k-19v. 00: 09:26, okazana na rozprawie legitymacja ubezpieczeniowa nr 0070189 protokół rozprawy k-19v.)

(...) w C. nie istnieje.

Sąd Okręgowy zważył i ocenił, co następuje:

odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 rokuo emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1 (tj. poniżej 65 lat dla mężczyzn). Ustęp 4 art. 32 stanowi zaś, że wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Stosownie do art. 184 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. w wymiarze 25 lat.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy – w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem (ust. 2).

Spór pomiędzy stronami, w związku z załączonym przez wnioskodawcę do odwołania świadectwa pracy w szczególnych warunkach, potwierdzające fakt jego zatrudnienia w okresie od dnia 20.08.1979 roku do dnia 31.05.1980 roku w (...) w C., gdzie wykonywał w pełnym wymiarze pracę kierowcy autobusu szkolnego o liczbie miejsc powyżej 15 miejsc, ograniczył się do faktu, czy posiada on wymagany 25-letni staż pracy. Spełnienie pozostałych przesłanek nie było przedmiotem sporu, a jednocześnie nie budzi żadnych wątpliwości – wnioskodawca ukończył 60 lat i nie przystąpił także do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z treści zeznań świadków: J. D., Z. W. (2), jak również samego wnioskodawcy, wnioskodawca nie był członkiem (...) i świadczył pracę na rzecz spółdzielni na podstawie umowy o pracę. W świetle przeprowadzonego przez Sąd Okręgowy postepowania dowodowego nie budzi wątpliwości fakt, iż wnioskodawca był pracownikiem Spółdzielni, albowiem możliwe było także zatrudnienie osób niebędących członkami spółdzielni. Wszak na mocy art. 157 ustawy z dnia 16 września 1982r. - Prawo spółdzielcze (tekst jednolity - Dz.U. z 2003r. Nr 188, poz. 1848 z zm.), obowiązującego od 1 stycznia 1983r., spółdzielnia poza członkami i domownikami może zatrudniać stosownie do swoich potrzeb również inne osoby na podstawie umowy o pracę lub na podstawie innego stosunku prawnego, którego przedmiotem jest świadczenie pracy. Ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu marki (...), traktorzysta, kombajnista, w pełnym wymiarze czasu pracy, minimalnie 8 godzin dziennie, w okresie wzmożonych prac polowych np. żniw, sianokosów w wymiarze wyższym niż osiem godzin dziennie. Powyższe okoliczności potwierdzili świadkowie: J. D. oraz Z. W. (1), którzy pracowali razem z wnioskodawcą w spornym okresie, w związku z czym posiadają dokładną wiedzę na temat specyfiki pracy ubezpieczonego. Dlatego też, Sąd uznał zeznania tychże świadków za w pełni wiarygodne, mogące stanowić podstawę do poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, tym bardziej, iż są one spójne z zeznaniami wnioskodawcy.

Mając powyższe rozważania na uwadze stwierdzić należy, iż okres zatrudnienia T. P. od 2 lutego 1983 roku do 7 stycznia 1984 roku w (...) w C., łącznie z uznanym przez organ rentowy okresem ubezpieczenia w wymiarze 24 lata, 6 lat, 6 miesięcy i 6 dni pozwala uznać, iż ubezpieczony spełnia warunki do uzyskania prawa do emerytury.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 47714 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji, przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia ukończenia 60 lat tj. od dnia (...) 2015 roku.