Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 87/16

POSTANOWIENIE

Dnia 27 października 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSA Urszula Iwanowska

Sędziowie:

SSA Barbara Białecka (spr.)

SSO del. Gabriela Horodnicka-Stelmaszczuk

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku R. S.

przeciwko Dyrektorowi Wojskowego Biura Emerytalnego w S.

o zmianę wysokości emerytury wojskowej i o odmowę doliczenia okresu służby wojskowej do wysługi emerytalnej

na skutek zażalenia ubezpieczonego R. S.

na postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 18 sierpnia 2016 r. sygn. akt VII U 13/09

p o s t a n a w i a :

oddalić zażalenie.

SSA Barbara Białecka SSA Urszula Iwanowska SSO del. Gabriela Horodnicka

-Stelmaszczuk

III AUz 87/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 sierpnia 2016r. Sąd Okręgowy w Szczecinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie R. S. przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w S. na posiedzeniu niejawnym odmówił sporządzenia uzasadnienia postanowienia z dnia 27 czerwca 2016 roku. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 27 czerwca 2016 roku na podstawie art. 53 1 k.p.c. odrzucił ponowny wniosek R. S. o wyłączenie sędziego Małgorzaty Czerwińskiej od prowadzenia sprawy VIIU 13/09. Orzeczenie to zostało wydane na posiedzeniu niejawnym. W dniu 22 lipca 2016 roku wpłynęło pismo R. S., w którym ubezpieczony wniósł o sporządzenie i doręczenie mu pisemnego uzasadnienia powyższego postanowienia. Zdaniem Sądu Okręgowego żądanie to nie mogło zostać uwzględnione. Zgodnie z treścią art. 357 §1 k.p.c. postanowienia ogłoszone na posiedzeniu jawnym sąd uzasadnia tylko wtedy, gdy podlegają one zaskarżeniu, i tylko na żądanie strony zgłoszone w terminie tygodniowym od dnia ogłoszenia postanowienia. Postanowienia te doręcza się tylko tej stronie, która zażądała sporządzenia uzasadnienia i doręczenia postanowienia z uzasadnieniem. Z kolei zgodnie z treścią § 2 przywołanego przepisu postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu obu stronom, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Gdy stronie przysługuje środek zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem. Jak wynika z powyższego, sąd uzasadnia wyłącznie te postanowienia, na które przysługuje środek zaskarżenia, przy czym dotyczy to zarówno postanowień wydanych na posiedzeniu jawnym, jak i niejawnym. W związku z tym, iż postanowienie z dnia 27 czerwca 2016 roku zapadło na posiedzeniu niejawnym, obowiązek sporządzenia jego uzasadnienia stałby się aktualny jedynie wówczas, gdyby podlegało ono zaskarżeniu. Postanowienie o odrzuceniu ponownego wniosku o wyłączenie sędziego nie jest zaskarżalne zażaleniem (art. 394 § 1 pkt 10 k.p.c. dotyczy tylko oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego).

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł ubezpieczony R. S., wnosząc o jego uchylenie i sporządzenie uzasadnienia. Wskazał, że przepis art. 53 1 k.p.c. nie ma zastosowania, ponieważ oba wnioski o wyłączenie sędziego nie są tożsame.

Organ rentowy nie wniósł odpowiedzi na zażalenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 394 §1 k.p.c., zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego, enumeratywnie wymienione w tym przepisie.

Postanowienie w przedmiocie odrzucenia ponownego wniosku o wyłączenie sędziego nie zostało wymienione pośród kategorii postanowień, na które na podstawie art. 394 §1 k.p.c. przysługuje zażalenie. Postanowienie to nie jest również kończącym postępowanie w sprawie, gdyż nie zamyka drogi do rozstrzygnięcia sprawy. Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 31 maja 2000r. III ZP 1/00 (OSNP 2000/24/887) wyraził pogląd dominujący w doktrynie, który Sąd Apelacyjny aprobuje, że postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie są te postanowienia, których uprawomocnienie się trwale zamyka drogę do rozstrzygnięcia sprawy co do istoty przez sąd danej instancji. Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Należy zatem uznać, że wyłączona jest możliwość zaskarżenia zażaleniem postanowienia sądu pierwszej instancji odrzucającego wniosek o wyłączenie sędziego, bowiem postanowienie to nie kończy postępowania w sprawie, jednocześnie nie mieści się w katalogu postanowień, których przedmiot szczegółowo wylicza art. 394 §1 k.p.c. (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia 2000r. II CKN 878/00). Wobec powyższego zasadnie Sąd pierwszej instancji odmówił ubezpieczonemu sporządzenia uzasadnienia postanowienia z 27 czerwca 2016r. albowiem nie było podstaw prawnych do sporządzenia uzasadnienia i jego doręczenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 357 § 2 k.p.c. postanowienia ogłoszone na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu obu stronom i uzasadnia wyłącznie te postanowienia, na które przysługuje środek zaskarżenia.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 §2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.