Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2016 r.

Sąd Rejonowy we Włocławku Wydział I Cywilny

Przewodniczący : SSR Monika Drzewiecka

Protokolant : st. sekr. sądowy Wioletta Rosołowska

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2016 r. na rozprawie

sprawy z powództwa : (...) Sp. z.o.o. Spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko : Z. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Z. K. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo - akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 2.395 zł (dwa tysiące trzysta dziewięćdziesiąt pięć złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 27 października 2015r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałej części;

3.  zasądza od pozwanego Z. K. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowo - akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 703 zł (siedemset trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  wyrokowi w pkt. 1 i 3 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2015 roku powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w W. wniósł pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym domagał się zasądzenia od pozwanego Z. K. kwoty 2.455 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że umowa została zawarta z pozwanym Z. K. w dniu 14 października 2014 roku. Pożyczkodawca w oparciu o przedmiotową umowę zobowiązał się udzielić pożyczki szczegółowo opisanej w umowie, na wniosek pozwanego złożony drogą elektroniczną. Utworzenie przez pozwanego profilu klienta na stronie pożyczkodawcy stanowiło zarejestrowanie się, zapoznanie się z warunkami umowy oraz akceptację, a także złożenie pierwszego wniosku o udzielenie pożyczki. Pozwany złożył wniosek o udzielenie pożyczki, a następnie uiścił kwotę 0,01 zł tytułem opłaty rejestracyjnej. Pożyczkodawca w dniu 14 października 2014 roku udzielił pozwanemu pożyczki w kwocie 2.000zł. Pozwany zobowiązał się zwrócić pożyczkodawcy kwotę pożyczki wraz z należnymi prowizjami za udzielenie pożyczki, opłatami oraz odsetkami w razie zaistnienia zwłoki w spłacie rat pożyczki, w terminie spłaty pożyczki, do dnia 13 listopada 2014 roku. Pomimo wezwania pozwany nie dokonał zwrotu świadczenia. W dniu 30 listopada 2013r. powód (działając pod firmą (...) sp. z o.o. sp. komandytowo-akcyjna) zawarł z pożyczkodawcą umowę ramową (...) stanowiącą podstawę do zawierania przez strony kolejnych transakcji instrumentów pochodnych (m.in. transakcji kredytowych instrumentów pochodnych – swapów ryzyka kredytowego).

W dniu 21 stycznia 2014r. nastąpiło przeniesienie ogółu praw i obowiązków ze spółki pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. W wyniku przeprowadzonej transakcji i zmiany komplementariusza zmieniła się dotychczasowa zmiana nazwy spółki z (...) sp. z o.o. SKA na (...) sp. z o.o. SKA. Jednocześnie w wyniku wyżej wskazanej transakcji wierzytelności wynikające z umów pożyczek gotówkowych nabytych uprzednio przez (...) sp. z o.o. zostały wniesione do Spółki (...) sp. z o.o. SKA zgodnie z uchwałą podjętą na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu spółki pod firmą (...) Sp. z o.o. SKA, które odbyło się w dniu 21.01.2014r.

W wyniku transakcji kredytowych instrumentów pochodnych – swapów ryzyka kredytowego (...) Sp. z o.o. płaci stałe wynagrodzenie (...) Sp. z o.o. SKA w zamian za zabezpieczenie związane z wystąpieniem ryzyka zdarzenia kredytowego (określonego jako brak zapłaty) odnoszącego się do wierzytelności wynikających z pożyczek gotówkowych, wśród których znajdowała się także wierzytelność pozwanego. W związku z wystąpieniem zdarzenia kredytowego w stosunku do zabezpieczonych wierzytelności oraz zaistniałym obowiązkiem rozliczenia transakcji przez strony, (...) Sp. z o.o. przeniosła dostarczone wierzytelności na (...) sp. z o.o. SKA i otrzymała od (...) Sp. z o.o. SKA wynagrodzenie.

Postanowieniem z dnia 25 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu we Włocławku.

W wyniku uzupełnienia braków pozwu przed sądem właściwości ogólnej powód podtrzymał w całości żądanie pozwu i jego uzasadnienie.

Pozwany Z. K. nie stawił się na rozprawę w dniu 29 września 2016 roku i nie usprawiedliwił swojej nieobecności, w związku z czym sąd, w oparciu o treść art. 339 § 1 i 2 k.p.c. wydał w sprawie wyrok zaoczny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany Z. K. dokonał rejestracji w systemie teleinformatycznym (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., jednocześnie akceptując warunki umowy pożyczki oraz regulamin świadczenia usług drogą elektroniczną w (...) spółka z o. o. Ponadto pozwany potwierdził warunki umowy, poprzez dokonanie przelewu jednego grosza ze swojego rachunku bankowego na rachunek (...) sp. z o. o., gdzie w tytule przelewu pozwany umieścił zdanie: „potwierdzam rejestrację i zgadzam się na umowę pożyczki V..pl”.

dowód: potwierdzenie przelewu kwoty 0,01 zł przez pozwanego – k. 18;

(...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. zawarła z pozwanym Z. K. umowę pożyczki nr (...), udzieloną w ramach ramowej umowy pożyczki. Umowa została zawarta za pomocą środków porozumiewania się na odległość. Pozwany, zgodnie z umową, otrzymał pożyczkę w łącznej wysokości 2.000 zł, którą miał spłacić do 13 listopada 2014r. W związku z zaakceptowaniem przez pozwanego warunków umowy pożyczki, (...) Spółka z o. o. z siedzibą w W. w dniu 14 października 2014r. przelała na rachunek pozwanego kwotę 1.500 zł, zaś w dniu 04 listopada 2014r. przelała na rachunek pozwanego kwotę 500 zł.

Zgodnie z § 10 Umowy Pożyczki Odnawialnej, w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki, pożyczkodawca zastrzegł sobie prawo do naliczania odsetek za zwłokę w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP oraz podjęcia działań mających na celu zwrot pożyczki. Pożyczkobiorca mógł być obciążony kosztami wezwań do zapłaty przesyłanych drogą pocztową, telefoniczną i mailową.

W dniu 29 listopada 2014r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wystosowała do pozwanego Z. K. wezwanie do zapłaty, wskazując, że pozwany przekroczył termin spłaty pożyczki i jego zobowiązanie z odsetkami i opłatą za wezwanie do zapłaty wynosi 2.278,20 zł. (...) Sp. z o.o. w dniu 14 grudnia 2014r. skierowała do pozwanego drugie wezwanie do zapłaty kwoty 2.306,10 zł, na którą składała się kwota pożyczki wraz z odsetkami i opłatami za wezwania do zapłaty. Pozwany został wezwany do natychmiastowej spłaty zadłużenia.

W dniu 13 stycznia 2015r. (...) Sp. z o.o. skierowała do pozwanego Z. K. ostateczne wezwanie do zapłaty kwoty 2.351,50 zł wraz z odsetkami, opłatami i prowizjami.

dowód: umowa pożyczki odnawialnej V..PL wraz z załącznikami – k. 23-25; regulamin świadczenia usług – k. 26-26v; Twoje warunki umowy pożyczki – k. 15, 21; wezwania do zapłaty – k. 16, 20, 22; potwierdzenie przelewu kwoty wynikającej z umowy pożyczki nr (...) na rzecz pozwanego – k. 17, 19

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna w W. zawarły w dniu 30 listopada 2013r. w języku angielskim umowę ramową 2002, zgodnie z którą strony uzgodniły, iż każdorazowo dokonają płatności lub przeprowadzą dostawę, o której mowa w potwierdzeniu, które zostanie przez nią sporządzone z zastrzeżeniem pozostałych postanowień umowy. W załączniku do umowy, jej strony oświadczyły, że (...) sp. z o. o. jest spółką prawa polskiego, której głównym zakresem działalności jest udzielanie krótkoterminowych pożyczek na rzecz osób fizycznych poza systemem bankowym, głównie za pośrednictwem Internetu. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna jest natomiast spółką prawa estońskiego, której głównym celem jest oferowanie za opłatą instrumentów finansowych stanowiących ochronę przed m. in. ryzkiem kredytowym. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna w W. miała przejąć na podstawie tej umowy od spółki (...) Sp. z o.o. funkcję zarządzania i obsługi ryzykiem kredytowym za co miała otrzymać od spółki (...) wynagrodzenie. Do umowy tej miały zastosowanie przepisy prawa angielskiego.

W dniu 21 stycznia 2014r. Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie spółki pod firmą (...) Sp. z o.o. SKA podjęło uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na przeniesienie ogółu praw i obowiązków dotychczasowego komplementariusza (...) Sp. z o.o. na spółkę pod firmą (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. W wyniku przeprowadzonej transakcji i zmiany komplementariusza zmieniła się dotychczasowa zmiana nazwy spółki z (...) sp. z o.o. SKA na (...) sp. z o.o. SKA. Jednocześnie w wyniku wyżej wskazanej transakcji wierzytelności wynikające z umów pożyczek gotówkowych nabytych uprzednio przez (...) sp. z o.o. zostały wniesione do Spółki (...) sp. z o.o. SKA zgodnie z uchwałą podjętą na Nadzwyczajnym Walnym Zgromadzeniu spółki pod firmą (...) Sp. z o.o. SKA, które odbyło się w dniu 21.01.2014r.

W dniu 21 stycznia 2014r. spółka (...) Sp. z o.o. zawarła ze spółką (...) Sp. z o.o. umowę zbycia praw i obowiązków komplementariusza spółki komandytowo-akcyjnej działającej pod firmą (...) Sp. z o.o. SKA.

W wyniku transakcji kredytowych instrumentów pochodnych – swapów ryzyka kredytowego (...) Sp. z o.o. płaci stałe wynagrodzenie (...) Sp. z o.o. SKA w zamian za zabezpieczenie związane z wystąpieniem ryzyka zdarzenia kredytowego (określonego jako brak zapłaty) odnoszącego się do wierzytelności wynikających z pożyczek gotówkowych, wśród których znajdowała się także wierzytelność pozwanego. W związku z wystąpieniem zdarzenia kredytowego w stosunku do zabezpieczonych wierzytelności oraz zaistniałym obowiązkiem rozliczenia transakcji przez strony, (...) Sp. z o.o. przeniosła dostarczone wierzytelności na (...) sp. z o.o. SKA i otrzymała od (...) Sp. z o.o. SKA wynagrodzenie.

W dniu 31 marca 2015r. (...) Sp. z o. o. sporządziła potwierdzenie transakcji kredytowego instrumentu pochodnego skierowane do (...) Sp. z o.o. SKA, w którym wskazano, że obie te spółki zawierają transakcję kredytowego instrumentu pochodnego – swapu ryzyka kredytowego. Jako dzień rozpoczęcia transakcji podano 30 listopada 2014r. Jako wierzytelności referencyjne podano pożyczki udzielone przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, osobom fizycznym wymienionym w załączniku A. Do zawiadomienia dołączono załącznik zawierający wykaz wierzytelności w tym wierzytelność z umowy nr (...) wobec Z. K..

dowód: akty notarialne – protokoły Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia - k. 27-31v; tłumaczenie umowy ramowej 2002 z 30 listopada 2013r. wraz z załącznikiem – k. 32-39v; umowa zbycia ogółu praw i obowiązków – k. 40-40v; tłumaczenie załącznika do umowy ramowej 2002 – k. 41-43; porozumienie z fizyczną dostawą z załącznikiem – k. 44-53

Ustalając stan faktyczny, Sąd oparł się na dowodach w postaci dokumentów zgromadzonych w trakcie prowadzonego postępowania dowodowego, przedłożonych przez stronę powodową, a także twierdzeniach stron, które nie spotkały się z zaprzeczeniem strony przeciwnej. Dowody z dokumentów Sąd uznał za wiarygodne z uwagi na okoliczność, iż stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone (art. 244 k.p.c.) oraz tego, że osoby, które je podpisały złożyły zawarte w nich oświadczenia (art. 245 k.p.c.). Korzystają one z domniemania autentyczności i prawdziwości – treść lub forma nie były kwestionowane przez strony, również Sąd po zapoznaniu się z nimi nie powziął co do nich wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 339 § 1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawę, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 kpc).

Niezależnie od wynikającego z art. 339 § 2 k.p.c. domniemania prawdziwości twierdzeń powoda z rzeczywistym stanem rzeczy, Sąd ma każdorazowo obowiązek krytycznego ustosunkowania się do jego twierdzeń z punktu widzenia ich ewentualnej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. W przypadku wątpliwości w tym przedmiocie Sąd nie może wydać wyroku zaocznego, opierając się tylko na twierdzeniach powoda o okolicznościach faktycznych. Należy wówczas przeprowadzić postępowanie dowodowe w celu wyjaśnienia powstałych wątpliwości (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1998r., sygn. akt I CKU 85/98; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1997r., sygn. akt I CKU 115/97).

Przytoczone w pozwie twierdzenia budziły poważne wątpliwości Sądu, wobec czego uznano za konieczne przeprowadzenie postępowania dowodowego, co ograniczyło się w zasadzie do dopuszczenia dowodu z dokumentów złożonych przez stronę powodową.

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym. Strona powodowa wywodziła swoje roszczenia z umowy pożyczki zawartej przez pozwanego Z. K. z firmą (...) Spółką z o. o. z siedzibą w W. w dniu 14 października 2014r. pod nr. (...). Zgodnie z przepisem art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Zgodnie natomiast z art. 509 § 1 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie zaś do treści art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż w toku niniejszego postępowania strona powodowa wykazała fakt, że pozwany zaciągnął pożyczkę krótkoterminową nr (...) w kwocie 2.000 zł w (...) Spółka z o. o. z siedzibą w W. z terminem spłaty do 13 listopada 2014r. oraz, że pożyczka ta nie została w terminie spłacona na rzecz tej spółki, a spółka ta wystosowała do pozwanego wezwania do zapłaty. Strona powodowa udowodniła także dowodami z dokumentów, że na podstawie umowy ramowej i wynikających z niej udokumentowanych dalszych czynności, wierzytelność ta została przeniesiona na rzecz (...) Sp. z o.o. SKA w W..

Przeniesienie wierzytelności na stronę powodową zostało udokumentowane dowodami z dokumentów tj. tłumaczeniem umowy ramowej 2002 z 30 listopada 2013r. wraz z załącznikiem, porozumieniem o rozliczeniu z fizyczną dostawą wraz z załącznikiem, potwierdzeniem transakcji kredytowego instrumentu pochodnego, protokołem Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia (...) Spółki z o. o. SKA w W.. W szczególności należy zaznaczyć, że w załączniku do porozumienia o rozliczeniu z fizyczną dostawą zindywidualizowano wierzytelność względem pozwanego.

Wobec powyższego, roszczenie uwzględniono w całości co do należności głównej, odsetek i prowizji. Zgodnie bowiem z § 10 umowy pożyczki odnawialnej V..pl w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki, pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczania odsetek za zwłokę w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Pozwany Z. K. potwierdził warunki umowy, poprzez dokonanie przelewu jednego grosza ze swojego rachunku bankowego na rachunek (...) sp. z o. o. oraz poprzez umieszczenie w tytule tego przelewu zdania: „Potwierdzam rejestrację i zgadzam się na umowę pożyczki V..pl”, gdyż przez te czynności zgodził się na warunki wynikające z zawartej umowy. Z uwagi na powyższe, za zasadne Sąd uznał zasądzenie odsetek w kwocie 146,50 zł oraz kwoty prowizji w wysokości 248,50 zł i kwoty należności głównej w wysokości 2.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 27 października 2015r. do dnia zapłaty.

W związku z powyższym, orzeczono jak w punkcie 1 wyroku. Roszczenie strony powodowej zostało oddalone w zakresie opłat windykacyjnych w kwocie 60 zł. Zdaniem Sądu opłaty te są nieadekwatne do czynności dokonywanych przez wierzyciela. Zastosowanie takich opłat stanowi próbę obejścia przepisów o odsetkach maksymalnych. Ponadto, strona powodowa nie przedłożyła żadnych dowodów na okoliczność rzeczywistych kosztów tych wezwań, zaś umowne postanowienia dotyczące opłat za czynności windykacyjne stanowią klauzulę abuzywną (co wskazano w wyroku Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w W. z dnia 27 kwietnia 2012 r. sygn. akt. XVII AmC 5533/11). Sam pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty podniósł, iż wierzyciel nie udowodnił, jakoby faktycznie poniósł koszty wskazane w pozwie, jako „opłaty manipulacyjne”. Wobec powyższego, zdaniem Sądu, zasądzenie kosztów wezwań w kwocie 80 zł, stanowiłoby obejście przepisów o odsetkach maksymalnych. Ponadto, w ocenie Sądu, żądanie przez stronę powodową zasądzenia tych kosztów jest sprzeczne z postanowieniami przepisów art. 385 ¹ k.c. Przepis § 1 wyżej wskazanego artykułu stanowi, że postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Norma prawna zawarta w przepisie kolejnego paragrafu stanowi, że jeżeli postanowienie umowy zgodnie z § 1 nie wiąże konsumenta, strony są związane umową w pozostałym zakresie. Z kolei przepis art. 385 ¹ § 3 k.c. stanowi, że nie uzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu. W szczególności odnosi się to do postanowień umowy przejętych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta. Natomiast przepis kolejnego paragrafu stanowi, że ciężar dowodu, że postanowienie zostało uzgodnione indywidualnie, spoczywa na tym, kto się na to powołuje. Zgodnie z przepisem art. 385 ² k.c. oceny zgodności postanowienia umowy z dobrymi obyczajami dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy, biorąc pod uwagę jej treść, okoliczności zawarcia oraz uwzględniając umowy pozostające w związku z umową obejmującą postanowienie będące przedmiotem oceny.

Podsumowując, w ocenie Sądu, zapis dotyczący kosztów wezwań i upomnień, zmierza do obejścia przepisów o odsetkach maksymalnych. Zgodnie z przepisem art. 359 § 2 ¹ k.c. (w brzmieniu do dnia 31.12.2015r.) maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP (odsetki maksymalne). Sąd nie stracił z pola widzenia faktu, iż strona powodowa naliczyła pozwanemu odsetki maksymalne, które Sąd zasądził. Tym samym przedmiotowa opłata w oderwaniu od kosztów samej usługi, stawałaby się ukrytą opłatą, bądź też ukrytymi, wyższymi niż maksymalne, odsetkami od sumy pożyczonego kapitału. Postanowienie takie, jako zmierzające do obejścia prawa byłoby nieważne na mocy przepisu art. 58 § 1 k.c.

W tym miejscu należy wskazać, iż strona powodowa reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie przedłożyła jakichkolwiek dowodów w jakiej wysokości poniosła koszty opłat za wezwania do zapłaty. Wobec powyższego, Sąd, w punkcie 2 wyroku oddalił powództwo w pozostałej części.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 100 kpc zasądzając od pozwanego na rzecz strony pozwanej kwotę 703 zł (98% x 717 zł), na którą składają się: kwota 100 zł, tytułem opłaty sądowej od pozwu, kwota 17zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 600 zł, tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika - zgodnie z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu – punkt 3 wyroku.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c. Zgodnie z przywołanym przepisem sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli wyrok uwzględniający powództwo jest zaoczny. Rygor ten nadano co do pkt. 1 i 3 wyroku, również w zakresie zasądzonych kosztów procesu (punkt 4 sentencji wyroku).