Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Nadia Kołacińska-Sumińska

Protokolant sekr. sąd. Marta Owczarek

w obecności Prokuratora -------------------------

po rozpoznaniu dnia 8 sierpnia i 20 września 2016 roku

na rozprawie sprawy

P. F.

urodz. (...)

w P. (...)

syna K. i H. zd. G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 30 stycznia 2016r. ok godz. 20.15 w P. (...)dokonał umyślnego uszkodzenia mienia poprzez porysowanie powłoki lakierniczej na karoseriach kilku pojazdów zaparkowanych na parkingu osiedlowym niestrzeżonym przy ul. (...) powodując łączne straty w wysokości 8576,18 w tym;

- pojazdu m-ki O. (...) o nr rej. (...) na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez T. W., który wartość wycenił na kwotę 1576,18;

- pojazdu O. (...) o nr rej (...) na szkodę A. Z., który wartość strat wycenił na kwotę 2000 zł;

- pojazdu m-ki V. (...) o nr rej (...) na szkodę K. O., który wartość strat wycenił na kwotę 3000 zł;

- pojazdu m-ki H. (...) o nr rej (...)YV na szkodę W. K., który wartość strat wycenił na kwotę 2000 zł;

tj. o czyn z art. 288 § 1 kk

orzeka

1.  oskarżonego P. F. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, z tym że przyjmuje, że stanowi on czyn ciągły z art. 12 kk, że oskarżony popełnił go w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, łączna szkoda wyrządzona przestępstwem wyniosła 5.523,82 złote, w tym:

- T. W. poniósł szkodę w wysokości 1576,18 złotych,

- A. Z. poniósł szkodę w wysokości 1047,64 złote,

- K. O. poniósł szkodę w wysokości 900 złotych,

- W. K. poniósł szkodę w wysokości 2.000 złotych,

a swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 288 § 1 kk wymierza mu karę 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; ;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby 1 (jednego) roku;

3.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżonego do przeproszenia pokrzywdzonych;

4.  na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w liczbie 30 (trzydziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

5.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet grzywny zalicza oskarżonemu zatrzymanie w sprawie w dniu 30.01.2016r. uznając, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy dwóm dziennym stawkom grzywny;

6.  zwalnia oskarżonego od kosztów procesu, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

(na podstawie art. 423 § 1a k.p.k. ograniczono do części wyroku dotyczącej kary)

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 k.k.

Na korzyść oskarżonego Sąd przyjął uprzednią niekaralność, przyznanie się do winy.

Na niekorzyść Sąd przyjął natomiast działanie w miejscu publicznym, działanie w stanie nietrzeźwości, wyrządzenie znacznej szkody w mieniu, działanie na szkodę kilku pokrzywdzonych.

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności, Sąd wymierzył oskarżonemu karę pozbawienia wolności w rozmiarze 6 miesięcy, uznając, iż uwzględnia ona stopień społecznej szkodliwości czynu oraz spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W ocenie Sądu nie ma podstaw do izolacyjnego oddziaływania na postawę oskarżonego P. F. – oskarżony wyraził skruchę, opisał okoliczności, w jakich doszło do popełnienia czynu. Sąd wymierzył oskarżonemu, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k., karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 1 roku. Okres ten pozwoli na weryfikację pozytywnej prognozy kryminologicznej postawionej wobec tego oskarżonego. Dodatkowo oskarżony został zobowiązany do przeproszenia pokrzywdzonych.

Obok kary pozbawienia wolności, na podstawie art. 71 § 1 k.k., orzeczono karę grzywny w liczbie 30 stawek dziennych, biorąc pod uwagę wyżej wymienione okoliczności przedmiotowo – podmiotowe oraz stopień społecznej szkodliwości czynu. Należy zaznaczyć, że wśród zastosowanych wobec oskarżonego sankcji, tylko kara grzywny podlega efektywnemu wykonaniu, stanowi zatem realną dolegliwość, jaka dotknie sprawcę pozostawiając go w przekonaniu negatywnej oceny czynu, którego się dopuściła. Przy kształtowaniu wysokości grzywny (jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł) Sąd miał na uwadze treść art. 33 § 3 k.k., a w szczególności to, że oskarżony ma niewielkie dochody (utrzymuje się z renty).

Sąd nie orzekał o obowiązku naprawienia szkody. Jak się okazało na etapie postępowania sądowego, szkoda wyrządzona K. O. (k. 117), W. K. (k. 117v) oraz A. Z. (k. 125) została naprawiona (a więc przestała istnieć) przez ubezpieczyciela (w ramach ubezpieczenia AC). Szkoda, która nadal istnieje, to kwota, o którą ewentualnie zwiększyła się składka AC pokrzywdzonych, w związku z naprawieniem szkody powstałej w dniu 30 stycznia 2016r. Niewiadomo też, czy w 2016r. była to jedyna szkoda likwidowana w samochodach z AC pokrzywdzonych (a więc, czy składka nie wzrosła także w związku z innymi uszkodzeniami). W ocenie Sądu, ustalanie tych okoliczności, spowodowałoby znaczną przewlekłość postępowania karnego, a pokrzywdzeni mogą je wykazywać na drodze postępowania cywilnego, temu przeznaczonemu. Jeśli chodzi o T. W., to ten pokrzywdzony nie chciał, by oskarżony naprawiał wyrządzoną szkodę (k. 117, 117v), pokrzywdzony zgłosił ją bowiem do ubezpieczyciela i będzie ona naprawiona w ramach posiadanego ubezpieczenia.

Z tych względów Sąd nie orzekał o obowiązku naprawienia szkody.