Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku, IV Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Szczutowska

Protokolant: Kamil Walendziak

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2016r. w Gdańsku

sprawy z powództwa M. Ł.

przeciwko K. Ł. (1) oraz K. Ł. (2)

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego,

I uchyla z dniem 13 sierpnia 2015r. obowiązek alimentacyjny powoda M. Ł. w stosunku do pozwanego K. Ł. (1), ur. (...) w S. w kwocie po 600 zł miesięcznie oraz w stosunku do pozwanego K. Ł. (2), ur. (...) w S. w kwocie po 700 zł miesięcznie, ustalony wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 19 lipca 2011r. w sprawie IIC 2695/09 w punkcie II a;

II obciąża powoda opłata od pozwu w kwocie 780 zł, uznając ją za uiszczoną w całości, w pozostałym zakresie odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania w sprawie, znosząc wzajemnie koszty zastępstwa procesowego stron.

Sygn. akt IV RC 654/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 sierpnia 2015 roku powód M. Ł. wystąpił o uchylenie obowiązku alimentacyjnego poczynając od dnia wniesienia pozwu wobec syna K. Ł. (1) w kwocie po 600 zł miesięcznie orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 19 lipca 2011 roku w sprawie o sygnaturze II C 2695/09 oraz o uchylenie obowiązku alimentacyjnego poczynając od dnia wniesienia pozwu wobec syna K. Ł. (2) w kwocie po 700 zł miesięcznie orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 19 lipca 2011 roku w sprawie o sygnaturze II C 2695/09.

W uzasadnieniu wskazano, że pozwani są synami powoda. K. Ł. (1) ma 18 lat, a K. Ł. (2) ma 20 lat. Pozwany K. Ł. (2) jest zawodowym piłkarzem. Grał on w takich klubach sportowych jak (...) i (...). Obecnie gra w klubie (...). Mieszka w C., gdzie siedzibę ma jego klub piłkarski. Uzyskuje z tego tytułu znaczny dochód, który pozwala mu na samodzielne utrzymanie. Pozwany K. Ł. (1) ukończył Gimnazjum nr 28 w G.. Po zakończeniu gimnazjum nie kontynuował nauki. Pozwany nie wykazał inicjatywy w pozyskaniu wyższego wykształcenia i znalezienia dobrze płatnej pracy. Obecnie pracuje jako ochroniarz w firmie (...) sp. z o.o. S.K.A. Uzyskiwane z tego tytułu środki są wystarczające na pokrycie kosztów jego utrzymania. Pozwany mieszka obecnie z matką w mieszkaniu należącym do powoda. Nie pokrzywa z tego tytułu żadnych kosztów eksploatacyjnych. Dodatkowo w stosunku do pozwanego prowadzone były liczne postępowania o czyny karalne jakich dopuścił się pozwany jako nieletni, m.in. o pobicia, kradzież, posiadanie środków odurzających. Alimenty na rzecz pozwanych pobiera ich matka A. Ł.. Z informacji uzyskanych przez powoda od syna K. wynika, że nie otrzymuje on od matki żadnych środków finansowych, matka nie ponosi także żadnych koszów związanych z jego utrzymaniem. Odnośnie utrzymania drugiego syna K. to nie ponosi on kosztów mieszkaniowych, nie kontynuuje nauki, a uzyskiwane środki przeznacza w głównej mierze na zakup alkoholu i środków odurzających. Powód wskazał, że znajduje się w trudnej sytuacji finansowej i nie jest w stanie płacić orzeczonych alimentów. W wyniku podziału majątku z matką pozwanych powód uzyskał lokal mieszkalny z obowiązkiem spłaty byłej małżonki w kwocie 62.321,99 zł. Powód zaciągnął w celu spłaty pożyczki, a następnie wpłacił kwotę w dniu 29 października 2014 roku do depozytu sądowego. Była żona nie opuściła jednak nieruchomości, gdzie zamieszkuje nie posiadając tytułu prawnego, a nadto nie uiszcza żadnych opłat, którymi obciążony jest powód. Powód M. Ł. uzyskuje miesięcznie emeryturę 3.414,21 zł. Obecnie od miesiąca marca 2015 roku wypłacana jest mu kwota 2.808,33 zł, gdyż pozostała kwota została zajęta przez komornika sądowego na skutek wniosku A. Ł. o egzekucję kwoty 62.321,99 zł. Powód pracuje dodatkowo na umowę zlecenie w (...) sp. z o.o. uzyskując z tego tytułu dochód w zależności od przepracowanych godzin. Uzyskane środki powód w pierwszej kolejności przeznacza na własne utrzymanie, utrzymanie mieszkania oraz spłatę zobowiązań kredytowych.

( pozew : k. 2-8)

W odpowiedzi na pozew z dnia 12 maja 2016 roku pozwani wnieśli o oddalenie powództwa.

(odpowiedź na pozew: k. 84-87)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany K. Ł. (1) urodzony (...) i pozwany K. Ł. (2) urodzony (...) pochodzą ze związku małżeńskiego powoda M. Ł. i A. Ł..

Wyrokiem z dnia 19 lipca 2011 roku w sprawie o sygn. akt II C 2695/09 Sąd Okręgowy w Gdańsku rozwiązał związek małżeński powoda M. Ł. i A. Ł.. Kosztami utrzymania i wychowania małoletnich wówczas pozwanych Sąd obciążył oboje rodziców, ustalając udział w tych kosztach ojca M. Ł. na kwotę 600 zł miesięcznie na rzecz małoletniego wówczas K. Ł. (1) oraz 700 zł miesięcznie na rzecz małoletniego wówczas K. Ł. (2), tj. łącznie w kwocie po 1.300 zł miesięcznie.

Na czas wydania orzeczenia pozwany K. Ł. (2) miał 16 lat. Był uczniem I klasy technikum hotelarskiego. Pozwany K. Ł. (1) miał 14 lat. Uczęszczał do II klasy gimnazjum. Sprawiał problemy wychowawcze. Średni koszt utrzymania małoletnich wówczas pozwanych wynosił około 3.000 zł miesięcznie. Na tę kwotę składały się – udział pozwanych w kosztach eksploatacji mieszkania w kwocie ok. 518 zł, koszty ogrzewania 108 zł, opłaty za Internet i TV 81 zł, dojazdy 168 zł, telefony 100 zł, fryzjer 40 zł, odzież i obuwie 360 zł, wydatki szkolne 108 zł, wyjazdy sportowe i wycieczki szkolne 240 zł, środki czystości i higieny osobistej 80 zł, wyżywienie 1.200 zł, leki i leczenie 60 zł. Pozwani zamieszkiwali wówczas z matką, powód wyprowadził się do mieszkania służbowego. Matka pozwanych zatrudniona była jako kucharz w szkole i zarabiała 1.400 zł netto miesięcznie. Powód, M. Ł. zatrudniony był w Komendzie Wojewódzkiej Policji w G. jako funkcjonariusz operacyjny. Jego średni miesięczny dochód za rok 2010 roku wyniósł 4.168,15 zł. Ponosił koszty wynajmu pokoju za kwotę 400-500 zł miesięcznie. Spłacał raty kredytu hipotecznego w wysokości 1300-1400 zł miesięcznie.

( dowód : odpis skrócony aktu urodzenia – k. 12, 13; akta sprawy II C 2695/09 – wyrok k. 217, uzasadnienie k. 220-230)

Obecnie, powód M. Ł. ma 48 lat. Od września 2013 roku otrzymuje świadczenie emerytalne w miesięcznej kwocie 3.414,21 zł netto, z którego potrącana jest kwota 1.042,64 zł w związku z prowadzoną egzekucją komorniczą. Do wypłaty pozostaje kwota 2.371,57 zł. Egzekucja prowadzona jest z tytułu spłaty udziału byłej żony po podziale majątku wspólnego. Dodatkowo, od kwietnia 2014 roku, powód pracuje w ochronie w jednostce wojskowej w P., jako dowódca ochrony. Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 12,50 zł brutto za godzinę i zarobek jest uzależniony od liczy godzin przepracowanych w miesiącu. Największy dochód miesięczny jaki powód osiągnął z tego tytułu to około 2.500 zł – 2.600 zł netto. Powoda obciążają dwa kredyty, których miesięczne raty wynoszą 479,76 zł (zgodnie z harmonogramem spłat – ostatnia rata w styczniu 2018 roku), 989,65 zł (zgodnie z harmonogramem spłat – ostatnia rata w październiku 2020 roku) oraz pożyczka z miesięczną ratą 330 zł zaciągnięta w październiku 2014 roku. Powodowi, w wyniku podziału majątku z A. Ł., przypadło mieszkanie z obowiązkiem spłaty byłej żony w kwocie ok. 62.000 zł. W maju 2016 roku powód sprzedał mieszkanie za kwotę 297.000 zł. Po spłacie kredytu hipotecznego i oddaniu długu za wyremontowanie mieszkania pozostało mu ok. 110.000 zł.

Zgodnie z zeznaniem podatkowym PIT-37 w roku 2015 powód osiągnął dochód w kwocie 72.411,52 zł.

Powód w zasadzie nie utrzymuje kontaktu z synami. Ma zaległości w płatności alimentów za kilka miesięcy.

Powód ma problemy ze zdrowiem – od 10 lat leczy się psychiatrycznie. Ma także problemy z kręgosłupem. Orzeczeniem nr (...) z dnia (...)roku został uznany za całkowicie niezdolnego do służby w Policji.

( dowód : zeznania powoda M. Ł. – k. 74v, 151-152; decyzja – k. 26-29; potwierdzenie – k. 30, 31, 32; harmonogram spłat – k. 39-42, 46-47; PIT-37 – k. 120-123; PIT-11 – k. 124; PIT-40A – k. 124-126; umowa zlecenie – k. 127; rachunek – k. 128; dokumentacja medyczna – k. 129-134, 138; orzeczenie – k. 135-136; umowa najmu – k. 139)

Pozwany K. Ł. (1) ma 19 lat. Od 1 października 2016 roku mieszka wraz z kolegą od którego wynajmuje pokój za kwotę 600 zł miesięcznie. Wcześniej zamieszkiwał wraz z innym kolegą, a jeszcze wcześniej z matką. Jest zatrudniony od początku października 2016 roku na podstawie umowy o pracę na okres 1 roku jako pracownik magazynowy w Niemczech w magazynie (...), (...) Agencja Pracy z siedzibą w B.. Aktualnie pozostaje na okresie próbnym. Wynagrodzenie wynosi 8,60 euro za godzinę. Tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 20-25 godzin. Koszty zakwaterowania i dojazdów do pracy są potrącane z wynagrodzenia. Matka pozwanego pożyczyła mu 1.000 zł na wyjazd do Niemiec. Po zakończeniu okresu próbnego i utrzymaniu pracy pozwany planuje rozwiązać umowę najmu mieszkania w Polsce.

Wcześniej, pozwany pracował dorywczo, jako pracownik ochrony lub pomoc kuchenna. Od 1 stycznia 2016 roku pracował na podstawie umowy o pracy w barze. Wcześniej pracował tam przez okres około roku, na podstawie umowy zlecenie. Uzyskiwał w tego tytułu dochód w kwocie około 1.700 zł miesięcznie.

Pozwany leczy się psychiatrycznie. Na stałe przyjmuje lek (...). Ostatni raz był na kontroli był około sierpnia 2016 roku.

Pozwany nie ukończył szkoły średniej. Ma wykształcenie gimnazjalne. Zaczął naukę w liceum dla dorosłych, ale ją przerwał.

Dochody uzyskiwane przez pozwanego starczają mu na pokrycie miesięcznych kosztów utrzymania. Pozwany ma liczne długi z tytułu niezapłaconych mandatów w (...) miejskiej (...).

W stosunku do K. Ł. (1) postanowieniem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 18 września 2013 roku w sprawie o sygn. akt IV R Now 231/12 za liczne czyny karalne zastosowano środek wychowawczy w postaci nadzoru osoby godnej zaufania w osobie radcy prawnego A. K. oraz zobowiązania do napisania referatu. Postanowieniem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 22 grudnia 2014 roku w sprawie o sygn. akt IV RNkd 340/14 zastosowano środek wychowawczy w postaci nadzoru kuratora sądowego, zobowiązano nieletniego K. Ł. (1) do wykonania 20 godzin prostych prac społecznych na rzecz szkoły oraz zobowiązano do napisania referatu.

(dowód: zeznania pozwanego K. Ł. (1) – k. 74v-75, 152-153; akta sprawy IV Nw 14/14 – odpis postanowienia k. 2-3, 35; rachunek – k. 88-90; zaświadczenie – k. 98, 99)

Pozwany K. Ł. (2) ma obecnie 21 lat. Jest piłkarzem. Aktualnie, od około pół roku, zamieszkuje wraz z partnerką w mieszkaniu należącym do matki partnerki w G.. Dokłada się do utrzymania mieszkania w kwocie 300-400 zł. Aktualnie pracuje w jako piłkarz amator w klubie sportowym (...). Jest zatrudniony, ale nie otrzymuje stałego wynagrodzenia. Wynagradzany jest na zasadzie premii za wygrany mecz, w którym uczestniczył w kwocie 300 zł. Wcześniej, do 30 lipca 2016 roku był, na zasadzie wypożyczenia w (...), zawodnikiem R. C., gdzie otrzymywał miesięcznie wynagrodzenie w kwocie 4.500 zł miesięcznie. Umowa została rozwiązana za porozumieniem stron. Po rozwiązaniu umowy w C. wrócił do (...), gdzie otrzymywał miesięczne wynagrodzenie w kwocie 4.200 zł netto miesięcznie, a kontakt był zawarty do 2018 roku. Ten kontrakt został rozwiązany za porozumieniem stron z dniem 30 sierpnia 2016 roku, z prawem do trzymiesięcznej odprawy.

W styczniu 2015 roku pozwany K. Ł. (2) doznał kondycji mięśnia dwugłowego uda. Przeszedł zabieg operacyjny i rehabilitację.

Pozwany w zgodnie z informacją o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) osiągnął w 2015 roku dochód w kwocie 21.406,40 zł.

Pozwany ukończył zespół szkół gastronomiczno-hotelarskich w 2016 roku i w maju 2016 roku zdał maturę. Po szkole nie uzyskał zawodu, gdyż nie przystąpił do egzaminu zawodowego. W październiku 2016 roku pozwany podjął studia zaoczne na Uniwersytecie G. na kierunku administracja. Miesięczne czesne wynosi 370 zł.

Pozwany K. Ł. w 2013 roku zaciągnął kredyt na kwotę 15.000 zł – miesięczna rata wynosi 500 zł. W listopadzie 2016 roku kredyt miał zostać spłacony. Drugi kredyt pozwany zaciągnął 24 lipca 2014 roku w Banku (...) na kwotę 23.000 zł – rata wynosi 500 zł miesięcznie. Trzeci kredyt pozwany zaciągnął w (...) Banku na kwotę 20.000 zł – rata wynosi 550 zł miesięczne. Dwa ostatnie kredyty pozwany zaciągnął, by wspomóc matkę.

Pozwany nie korzysta z pomocy finansowej matki. Utrzymuje się z otrzymywanych odpraw z (...).

( dowód : zeznania pozwanego K. Ł. (2) – k. 75, 153-154; PIT-11 – k. 91-94; dokumentacja medyczna – k. 100-101, 110-114; kontrakt – k. 102-106, 107-109;)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na postawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego. Sąd oparł się na treści dokumentów urzędowych załączonych do akt sprawy oraz przedstawionych dokumentach prywatnych. Dowodom w postaci dokumentów urzędowych Sąd dał wiarę, co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), zaś dokumentom prywatnym wyłącznie co do tego, że osoba podpisana na dokumencie złożyła oświadczenie zawarte w jego treści (art. 245 k.p.c.). Materiał dowodowy obejmujący złożone do akt dokumenty, jak również dokumenty zgromadzone w sprawie prowadzonej pod sygnaturą II C 2695/09 Sądu Okręgowego w Gdańsku, jak również IV Nw 14/14 tu. Sądu, należało uznać za w pełni wiarygodny i dający pełną możliwość czynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych. Prawdziwość dokumentów, z których przeprowadzono dowód nie nasuwała zastrzeżeń i nie była kwestionowana przez strony. W ocenie Sądu stanowiły one wiarygodne źródło zawartych w nich informacji.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się także na przesłuchaniu stron, którym Sąd dał wiarę w całości. Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należy bowiem stwierdzić, iż stan faktyczny sprawy jest w zasadzie bezsporny, strony zaś różniły się w jego ocenie w świetle utrzymywania obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanych.

Na mocy art. 217 § 3 k.p.c. oddalono wnioski dowodowe zawarte w pkt. 5, 6 i 7 pozwu (k. 3) oraz pominięto wnioski dowodowe zawarte w piśmie pełnomocnika powoda z dnia 11 maja 2016 roku (k. 79-83) uznając, że okoliczności, dla których miały zostać przeprowadzone dowody zostały wykazane.

Oceniając zgromadzony w toku postępowania materiał dowody Sąd uznał, iż istnieje podstawa do uchylenia obowiązku alimentacyjnego powoda M. Ł. wobec pozwanych K. Ł. (2) i K. Ł. (1) od dnia 13 sierpnia 2015 roku.

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka statuuje art. 133 § 1 k.r.o.. Zgodnie z treścią tego artykułu rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

O uchyleniu obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka decyduje kryterium osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymywania się. Obowiązek ten nie jest zatem ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletniości. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie.

W niniejszej sprawie, pozwany K. Ł. (1) ma 19 lat, a pozwany K. Ł. (2) ma 21 lat. Pozwani prowadzą samodzielne gospodarstwa domowe. Pozwany K. Ł. (1) wynajmuje pokój od kolegi oraz zajmuje mieszkanie pracownicze w Niemczech. Natomiast pozwany K. Ł. (2) aktualnie mieszka wraz z partnerką w G., wcześniej wynajmował mieszkanie w C..

Pozwany K. Ł. (1), co najmniej od połowy 2015 roku był zatrudniony w barze w G. i osiągał dochód w kwocie ok. 1.700 zł netto miesięcznie. Starał się nie korzystać ze wsparcia finansowego matki, w razie potrzeby pożyczał od niej pieniądze, które następstwie starał się zwracać. Pozwany ma wykształcenie gimnazjalne. Starał się kontynuować naukę w liceum dla dorosłych, ale bez pozytywnych rezultatów. Od 1 października 2016 roku jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres roku jako magazynier w Niemczech. Jego dochód za godzinę pracy wynosi 8,60 euro. Tygodniowy wymiar pracy wynosi około 20-25 godzin. Pozwany pozostaje na okresie próbnym. W przypadku utrzymania pracy, pracuje zrezygnować z pokoju w G. i na stałe przenieść się do Niemiec.

Pozwany K. Ł. (2) jest piłkarzem. Od dnia 25 lipca 2013 roku do końca sezonu 2017/2018 roku pozwany miał zawarty kontrakt z klubem piłkarskim (...), z rocznym wynagrodzeniem w kwocie 60.000 zł. Od 1 lipca 2015 roku zawarł kontrakt z klubem sportowym RKS (...) z miesięcznym wynagrodzeniem netto w kwocie 4.500 zł, które miało w kolejnych sezonach wzrosnąć.

Z dniem 30 lipca 2016 roku za porozumieniem stron rozwiązano kontakt z klubem RKS (...), a z dniem 30 sierpnia 2016 roku z klubem (...). Pozwany otrzymuje trzymiesięczną odprawę.

Obecnie pozwany zatrudniony jest jako piłkarz amator w klubie w C., gdzie nie otrzymuje stałego wynagrodzenia, a jedynie premię od wygranych meczów w kwocie 300 zł.

Pozwany K. Ł. w 2013 roku zaciągnął kredyt na kwotę 15.000 zł – miesięczna rata wynosi 500 zł. W listopadzie 2016 roku kredyt miał zostać spłacony. Drugi kredyt pozwany zaciągnął 24 lipca 2014 roku w Banku (...) na kwotę 23.000 zł – rata wynosi 500 zł miesięcznie. Trzeci kredyt pozwany zaciągnął w (...) Banku na kwotę 20.000 zł – rata wynosi 550 zł miesięczne. Dwa ostatnie kredyty pozwany zaciągnął, by wspomóc matkę.

W 2016 roku pozwany ukończył szkołę średnią i zdał maturę, w październiku 2016 roku rozpoczął studia zaoczne na Uniwersytecie G. na kierunku administracja.

Podsumowując powyższe Sąd uznał, że oboje pozwani, od co najmniej sierpnia 2015 roku, uzyskują dochody, które pozwalają im na samodzielne utrzymywanie się. Nie ulega wątpliwości, że pozwany K. Ł. (1), do października 2016 roku otrzymywał wynagrodzenie znacznie niższe niż jego brat K. Ł. (2), niemniej wskazywał, że są to kwoty, które pozwalały mu na samodzielnie zaspokojenie swoich potrzeb. Pozwany K. Ł. (1) ma wykształcenie gimnazjalne, nie kontynuuje nauki.

Odnośnie pozwanego K. Ł. wskazać trzeba, że w roku 2013 oraz w roku 2014 zaciągał kredyty na znaczne kwoty (15.000 zł, 20.000 zł, 23.000 zł). Ta okoliczność pozwala twierdzić, że w tym okresie miał zdolność kredytową na wskazane kwoty, a więc już wtedy jego dochody pozwalały mu na samodzielne utrzymanie. Pozwany, od 2013 roku nieprzerwanie (co prawda w różnych klubach sportowych) uzyskiwał miesięczne wynagrodzenie netto w kwocie ok. 4.500 zł. W ocenie Sądu, bez znaczenia dla niniejszej sprawy, jest okoliczność, że pozwany z dniem 1 września 2016 roku rozwiązał wszystkie kontakty i aktualne zatrudniony jest jako piłkarz amator bez stałego wynagrodzenia. Sąd doszedł do przekonania, że pozwany – rozwiązując za porozumieniem stron dwa kontakty – miał świadomość, że wiąże się to z utratą stałego źródła dochodu i jako dorosła, odpowiedzialna osoba zabezpieczył się na tę okoliczność. Nie sposób bowiem dojść do przekonania, że w związku z rozwiązaniem kontaktu, pozwany powinien w dalszym ciągu pozostawać na utrzymaniu rodziców. Z akt sprawy, bezspornie wynika, że pozwany ma bardzo wysokie możliwości majątkowe i zarobkowe i nie sposób za racjonalne i logiczne uznać rezygnacji z dobrze płatnego kontaktu (który obowiązywać powinien do 2018 roku) na rzecz gry w amatorskim klubie. Pozwany, co prawda, w październiku 2016 roku rozpoczął studia. Jednakże, w ocenie Sądu i tak okoliczność pozostaje bez znaczenia, dla ustalenia istnienia obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanego. Pozwany podjął bowiem studia zaoczne, płatne, pomimo, iż ma możliwości fizyczne, by kontynuować zawodowe uprawiania sportu, które umożliwia mu samodzielne utrzymanie się.

Analizując stan faktyczny sprawy Sąd uznał, że powództwo podlega uwzględnieniu w całości. Oboje pozwani, od co najmniej połowy 2015 roku, utrzymują się samodzielnie, zamieszkują oddzielnie od rodziców i nie korzystają z pomocy finansowej matki. Nadto, pozwany K. Ł., od 2013 roku uzyskiwał wysokie wynagrodzenie umożliwiające mu zaciągnięcie kilku kredytów – także celem wsparcia matki. W ocenie Sądu bez znaczenia pozostają próby kontynuowania nauki przez pozwanych, bowiem pozwani – nawet bez ukończenia – w przypadku pozwanego K. Ł. (1) – szkoły średniej, a w przypadku pozwanego K. Ł. (2) – studiów, mają możliwości majątkowe i zarobkowe, by samodzielnie się utrzymać i pokryć samodzielnie usprawiedliwione koszty swojego utrzymania. Sąd uznał, że uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanych powinno nastąpić zgodnie z żądaniem tj. 13 sierpnia 2015 roku

Reasumując Sąd – z uwagi na zgromadzony w sprawie materiał dowodowy przyjął, że zarówno pozwany K. Ł. (1) jak i pozwany K. Ł. (2) mają możliwość samodzielnego utrzymania się.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 133 § 1 i § 3 k.r.o. orzekł jak w pkt. 1 wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu art. 102 k.p.c.