Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 707/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Barbara Kużdrzał-Kiermaszek

Protokolant:

Gabriela Jokiel

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania R. D. ( R. D. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o ponowne ustalenie wysokości emerytury

na skutek odwołania R. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 09 lutego 2016 r. Znak (...)

oddala odwołanie.

Sędzia

Sygn. akt IX U 707/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 09.02.2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu R. D. (D.) przeliczenia podstawy wymiaru emerytury na podstawie art.110a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z uwagi na fakt, iż nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest niższy niż 250%.

Ubezpieczony odwołał się od decyzji, wskazując że jest ona dla niego niekorzystna i niezgodna z przepisami.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak

w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Od dnia 01.06.1998r. jest uprawniony do emerytury górniczej.

Podstawa wymiaru emerytury została ustalona z ośmiu lat kalendarzowych od 01 stycznia 1980r. do 31 grudnia 1988r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 263,41% i został ograniczony do 250%.

Po nabyciu uprawnień emerytalnych ubezpieczony kontynuował zatrudnienie.

W dniu 28.11.2015r. wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie wysokości świadczenia poprzez przeliczenie podstawy wymiaru z uwzględnieniem wynagrodzeń uzyskanych w całości lub w części po przyznaniu świadczenia.

Rozpoznając wniosek ubezpieczonego organ rentowy dokonał symulacji obliczeń wskaźnika wysokości podstawy wymiaru z okresu 10 kolejnych lat kalendarzowych przypadających w dwudziestoleciu poprzedzającym złożenie wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury (1995-2014). W tym okresie ubezpieczony udokumentował zarobki za lata 1995-2004. Obliczony z tego okresu wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 83,35%. Organ rentowy dokonał również obliczenia podstawy wymiaru z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu uwzględniając wynagrodzenia osiągnięte po przyznaniu prawa do emerytury tj. z lat 1979-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 249,54%.

Z uwagi na fakt, że wskaźniki te okazały się być niższe od 250%, organ rentowy zaskarżoną decyzją odmówił przeliczenia emerytury w oparciu o art.110a powołanej powyżej ustawy.

Ubezpieczony nie zgodził się z decyzją, złożył odwołanie domagając się przeliczenia świadczenia.

Powyższe Sąd ustalił w oparciu o dokumentację akt emerytalnych ubezpieczonego.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje :

W ocenie Sądu odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. 2013r., poz. 1440 ze zm.) wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego (ust.1).

2. Warunek posiadania wyższego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru nie jest wymagany od emeryta lub rencisty, który od dnia ustalenia prawa do świadczenia do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie świadczenia, w myśl ust. 1, nie pobrał świadczenia wskutek zawieszenia prawa do emerytury lub renty lub okres wymagany do ustalenia podstawy przypada w całości po przyznaniu prawa do świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wynosi co najmniej 130%.

3. Okres ostatnich 20 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje okres przypadający bezpośrednio przed rokiem, w którym zgłoszono wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 110a ust.1 ustawy emerytalnej wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

2. Ustalenie wysokości emerytury zgodnie z ust. 1 może nastąpić tylko raz.

Przepis art. 110a ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych daje możliwość jednorazowego przeliczenia wysokości emerytury bez względu na to czy emerytura była zawieszona czy nie, jeśli wskaźnik przekracza 250%,
a wskazano podstawę wymiaru składek przypadających po przyznaniu prawa do emerytury.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy ustawy emerytalnej, dotyczące przeliczania podstawy wymiaru emerytur, nie ulega wątpliwości, iż brak jest możliwości korzystniejszego ustalenia podstawy wymiaru emerytury dla ubezpieczonego.

Nie można bowiem dokonać takiego przeliczenia na podstawie art.110a powołanej ustawy, gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z uwzględnieniem podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, przypadającej w części po przyznaniu świadczenia, jest niższy niż 250%.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż decyzja organu rentowego, odmawiająca przeliczenia świadczenia jest prawidłowa. Ubezpieczony nie wskazał w odwołaniu żadnych konkretnych zarzutów wobec tej decyzji.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd kierując się powołanymi przepisami, z mocy art.477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie ubezpieczonego nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia.

Sędzia