Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy P. w W. I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Julita Wyrębiak - Romero

Protokolant: Justyna Widalska

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) SA z siedzibą w W.

przeciwko T. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej T. K. na rzecz powoda Banku (...) Spółka Akcyjna z siedziba w W. kwotę 29.915,14 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy dziewięćset piętnaście złotych czternaście groszy) wraz z odsetkami umownymi w wysokości 10%, z tym zastrzeżeniem, że od dnia 01 stycznia 2016 roku odsetki te nie mogą przekroczyć wysokości odsetek maksymalnych, liczonymi od kwoty 29.599,31 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych trzydzieści jeden groszy) od dnia 08 maja 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej T. K. na rzecz powoda Banku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 2.791 zł (dwa tysiące siedemset dziewięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

III.  nakazuje pobrać od pozwanej T. K. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy P. w W. kwotę 1.122 zł (jeden tysiąc sto dwadzieścia dwa złote) tytułem części nieuiszczonej opłaty od pozwu.

Sygn. akt I C 2810/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 08 lipca 2015 roku powód Bank (...) S. A. w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika będącego adwokatem, wniósł przed Sądem Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie o zasądzenie od pozwanej T. K. kwoty 29.915,14 złotych wraz z odsetkami umowny 10% od kwoty 29.599,31 zł od dnia 08 maja 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego (pozew, k. 1).

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 31 sierpnia 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie zasądził od pozwanej na rzecz powoda, zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty, k. 6).

W dniu 25 września 2015 roku, w przepisanym terminie, pozwana wniosła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa (sprzeciw, k. 9).

Stanowiska stron nie zmieniły się do zakończenia rozprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwaną T. G. łączyła z powodem Bankiem (...) S. A. w W. umowa o kartę kredytową (umowa, k. 19).

W trakcie użytkowanie przez T. G. karty kredytowej, powstało po jej stronie zadłużenie w wysokości 29.599,31 złotych. Odsetki umowne wynosiły 10% (bezsporne).

Do chwili obecnej zadłużenie nie zostało spłacone.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty z pożyczki udzielonej pozwanej w formie kredytu na karcie kredytowej. Zarówno istnienie wierzytelności jak i jej wysokość, nie były kwestionowane przez pozwaną. Konsekwentnie wnosiła ona jednak o oddalenie powództwa, tłumacząc się chwilową niemożliwością spłaty zadłużenia.

Zgodnie z art. 720 § 1 kc, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W niniejszej sprawie okoliczność, iż pozwana jest winna powodowi określoną w pozwie kwotę, był między stronami bezsporna. Zatem pozwana jest zobowiązana do zwrotu pieniędzy z tytułu udzielonej pożyczki. Wskazać należy, że pozwana na żadnym etapie procesu nie kwestionowała swojej odpowiedzialności ani nawet wysokości istniejącego zobowiązania. Na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 roku przyznała istnienie zobowiązania w wysokości wskazanej przez stronę powodową. Dodatkowo wskazać należy, że Sąd dał wiarę dokumentom przedstawionym przez stronę powodową, które w ocenie Sądu należycie wykazały nie tylko istnienie zobowiązania ale również jego wysokość. Dodać należy, że sama pozwana nie kwestionowała ich autentyczności, a co więcej przesłuchana w charakterze strony potwierdziła okoliczności z nich wynikające. Zarówno w sprzeciwie jak i na terminie rozprawy pozwana wskazywała jedynie na to, że w chwili obecnej nie dysponuje środkami niezbędnymi do uregulowania istniejącego zobowiązania. W ocenie Sądu dla zasadności powództwa bez znaczenia pozostaje sytuacja majątkowa czy osobista pozwanej, w szczególności zaś nie mogła ona doprowadzić do oddalenia powództwa. Pozwana jest osoba dorosła i powinna zdawać sobie konsekwencje z podejmowanych przez nią działań. Nie sposób również wskazać, że osoba prowadząca działalność gospodarczą jest osobą nieporadną, która została przez bank wprowadzona w błąd, czy też nie miała świadomości podejmowanych przez siebie czynności. W ocenie Sądu żadna z okoliczności przywołanych przez pozwaną nie mogła doprowadzić do wydania odmiennego, niż te które zapadło, rozstrzygnięcia.

W myśl art. 359 § 1 kc, odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. W łączącej strony umowie ustanowiono odsetki umowne w wysokości 10%, czego pozwana nie kwestionowała. Zasądzenia odsetek zażądał w pozwie powód i żądanie to okazało się uzasadnione.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § l i 3 kpc. Powód wygrał proces w całości, stąd pozwana winna ponieść jego koszty. Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: część opłaty od pozwu poniesiona przez powoda w wysokości 374 zł, koszty zastępstwa procesowego w wysokości 2.400 złotych (na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej z urzędu – Dz. U. z 2013 r., poz. 461 j.t.) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Ponadto pozwana winna uzupełnić nieopłaconą przez powoda pozostałą część opłaty od pozwu w wysokości 1.122 zł.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie przywołanych wyżej przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.