Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Targu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2016 r. w Nowym Targu

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. w W.

przeciwko K. G.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego K. G. PESEL: (...) na rzecz strony powodowej Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 9.666,13 zł (dziewięć tysięcy sześćset sześćdziesiąt sześć złotych 13/100) z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 10.02.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanego K. G. na rzecz strony powodowej Towarzystwa (...) S.A. w W. kwotę 2.901,00 zł (dwa tysiące dziewięćset jeden złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 2.417,00 zł (dwa tysiące czterysta siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Janina Furczoń

Sygn. akt I C 153/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Targu

wyroku z dnia 18 sierpnia 2016r.

Strona powodowa Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. G. na swoją rzecz kwoty 9.666,13 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 10 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, a także zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że pozwany w dniu 08 października (...). w J., kierując w stanie nietrzeźwym pojazdem marki O. o nr rej. (...) 6TE3, na skutek jazdy po niewłaściwej stronie drogi, doprowadził do zderzenia z pojazdem marki V. o nr rej. (...). W wyniku zdarzenia uszkodzony został samochód marki V. stanowiący własność (...) Sp. z o.o. Pozwany K. G. posiadał polisę
u strony powodowej jako ubezpieczyciela.

W uzasadnieniu wskazano też, że w ramach likwidacji przedmiotowej szkody strona powodowa jako ubezpieczyciel pozwanego sprawcy wypłacił poszkodowanej kwotę 9.666,13 zł tytułem odszkodowania za uszkodzony pojazd. Pismem z dnia 29 stycznia 2016 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 9.666,13 zł tytułem zwrotu wypłaconego odszkodowania. Pozwany do chwili obecnej uchyla się od zapłaty w/w kwoty.

Pozwany K. G. nie brał czynnego udziału w niniejszym postępowaniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 08 października 2015 r. pozwany K. G. w J. na ul. (...), kierując samochodem marki O. o numerze rejestracyjnym (...) 6TE3 zjechał na przeciwległy pas jezdni doprowadzając do zderzenia
z prawidłowo jadącym ciągnikiem siodłowym marki V. o numerze rejestracyjnym (...) wraz z naczepą o numerze rejestracyjnym (...), prowadzonym przez C. B.. Sprawca kolizji - pozwany K. G. znajdował się w stanie nietrzeźwości tj. 1,24 mg/l i 1,37 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu.

Przeciwko pozwanemu toczyło się postępowanie o wykroczenie z art. 86 § 2 kw. Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Nowym Targu II Wydział Karny z dnia 09 grudnia 2015 r., sygn. akt II W 1396/15 K. G. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i wymierzono mu karę grzywny w kwocie 2.000 zł, nadto orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku.

/dowód: notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym k.17, akta sprawy tut. Sądu o sygn. akt II W 1396/15/

W wyniku zdarzenia uszkodzony został samochód marki V., stanowiący własność (...) Sp. z o.o.

Pojazd kierowany przez sprawcę zdarzenia - K. G.
w chwili zdarzenia był objęty ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów (tzw. OC komunikacyjnym) – polisa nr (...) u strony powodowej jako ubezpieczyciela.

W toku postępowania likwidacyjnego prowadzonego przez Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W., ubezpieczyciel przyznał i wypłacił poszkodowanemu (...) Sp. z o. o świadczenie w kwocie 9.666,13 zł. za uszkodzony pojazd.

/ dowód: formularz dot. potwierdzenia okoliczności zdarzenia k.18, zgłoszenie szkody – wydruk k.19-20, pismo dot. identyfikacji polisy k.21, informacja o wysokości szkody w pojeździe k.22, kalkulacja naprawy k.23-39, pismo z dnia 04.11.2015 r. dot. przyznania odszkodowania k.40, potwierdzenie transakcji zapłaty odszkodowania k.41/

Strona powodowa pismem z dnia 28 stycznia 2016 r., doręczonym pozwanemu w dniu 03 lutego 2016 r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty przysługującej jej z tytułu regresu tj. 9.666,13 zł. Pozwany nie uiścił żądanej kwoty.

/dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 28.01.2016 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 42 i 43/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zebrane w sprawie dowody z dokumentów wymienionych powyżej oraz akta tut. Sądu o sygn. II W 1396/15. Dokumenty, na których Sąd oparł swoje ustalenia nie budziły wątpliwości co do ich wiarogodności, gdyż sporządzone zostały przez uprawnione do tego organy i w zakresie ich działania. Nadto żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości.

Stan faktyczny co do samego zaistnienia zdarzenia, wysokości szkody,
a także winy pozwanego i zasadności roszczenia regresowego strony powodowej z uwagi na kierowanie przez pozwanego w stanie nietrzeźwości pozostawał bezsporny. Powyższe ustalenia wynikały też jednoznacznie z wyroku nakazowego - skazującego i wiązały w tym zakresie Sąd rozstrzygający w postępowaniu cywilnym zgodnie z art. 11 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może przy tym dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela (§ 4). Jednocześnie odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu zawartej przez posiadacza pojazdu mechanicznego umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej (OC) została sprecyzowana ustawą z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 392 – tekst jedn.). Z treści art. 35 powyższej ustawy wynika, że ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu.

W świetle przytoczonych okoliczności odpowiedzialność Ubezpieczyciela za negatywne skutki zdarzenia drogowego z dnia 08 października 2015 r. nie budziła żadnych wątpliwości. Ubezpieczyciel nie kwestionował zasad tej odpowiedzialności, dobrowolnie wypłacił na rzecz poszkodowanego odszkodowanie w kwocie 9.666,13 zł za uszkodzony pojazd.

W związku z tym też zdarzeniem powód – Ubezpieczyciel dochodził
w niniejszej sprawie (na zasadzie regresu) od sprawcy wypadku równowartości świadczenia wypłaconego na rzecz poszkodowanego. Powyższe roszczenie strony powodowej należało rozpatrywać w kontekście art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 392 – tekst jedn.), zgodnie z treścią którego zakładowi ubezpieczeń oraz Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu,
w przypadkach określonych w art. 98 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego
z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w
stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów
o przeciwdziałaniu narkomanii. Przysługujące zakładowi ubezpieczeń roszczenie zwrotne nazywane jest w doktrynie tzw. „regresem nietypowym”, który należy wyraźnie odróżnić od regresu ubezpieczeniowego przewidzianego w art. 828 k.c., gdyż uprawnienie regresowe wynikające z tego przepisu może być kierowane jedynie do osób trzecich, które odpowiadają za szkodę, natomiast roszczenie zwrotne zastrzeżone w obowiązkowym ubezpieczeniu OC przysługuje przeciwko ubezpieczonemu – kierującemu pojazdem. W takiej sytuacji nie dochodzi zatem do przejścia roszczeń ubezpieczającego (ubezpieczonego) na zakład ubezpieczeń, a ewentualnie do przejścia roszczeń samego poszkodowanego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 11 października 2012 r., sygn. akt I ACa 240/12 – LEX nr 1254472). Przesłanką konieczną do powstania prawa regresu w stosunku do kierującego jest wypłacenie przez zakład ubezpieczeń świadczeń na rzecz poszkodowanego i właśnie z tym momentem – z mocy samego prawa – powstaje prawo zwrotnego dochodzenia roszczenia, które z tą samą chwilą staje się wymagalne. Powstaje zasadniczo nowa wierzytelność, choć pod wieloma względami jest ona jednak uzależniona od istnienia wierzytelności pierwotnej (podstawowej), jaka została zaspokojona przez zapłatę świadczenia ubezpieczeniowego. Wierzytelność pierwotna, która przysługiwała poszkodowanemu, została zaspokojona i dzięki temu powstało roszczenie zwrotne zakładu ubezpieczeń.

W świetle powyższych rozważań, treść przepisu art. 43 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych nie pozostawiała wątpliwości, że Ubezpieczycielowi, który w ramach umowy ubezpieczenia OC dokonuje wypłaty świadczenia na rzecz poszkodowanego, przysługuje roszczenie zwrotne wobec sprawcy szkody w przypadku spełnienia choć jednej z przesłanek wskazanych w tym przepisie. Jednocześnie nie budzi wątpliwości, że Ubezpieczyciel musi udowodnić, że istniały podstawy prawne do wypłaty takiego świadczenia na rzecz osoby poszkodowanej, zaś jego wysokość była adekwatna do rozmiaru powstałej szkody.

W odniesieniu do niniejszej sprawy bezspornym było, że sprawca zdarzenia – pozwany K. G. w chwili tego zdarzenia był w stanie nietrzeźwości (1,24 mg/l i 1,37 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu), a zatem spełnione zostały przesłanki formalne do żądania przez Ubezpieczyciela zwrotu równowartości świadczenia wypłaconego poszkodowanemu (z art. 43 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych). Jednocześnie w toku postępowania likwidacyjnego strona powodowa przyznała i wypłacił poszkodowanemu (...) Sp. z o. o świadczenie w kwocie 9.666,13 zł.

Mając powyższe na uwadze zasądzono od pozwanego K. G. na rzecz strony powodowej kwotę 9.666,13 zł z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 10 lutego 2016 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono po myśli art. 481 § 1 kc.

O kosztach orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, tj. po myśli art. 98 KPC i zasądzono od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 2.901 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 2.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, zgodnie z § 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804).

SS Janina Furczoń