Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 937/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Danuta Lesiewska

Sędziowie SO Piotr Kupcewicz - sprawozdawca

SR del. do SO Karol Przybysz

Protokolant Agnieszka Sawicka

przy udziale Jarosława Bittnera - prokuratora Prokuratury Okręgowej
w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2013 roku

sprawy A. P.

oskarżonej z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

z dnia 17 maja 2013 roku - sygn. akt VI K 676/12

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że z podstawy prawnej orzeczonej kary łącznej grzywny (pkt 4) tj. powołanego przepisu art. 86 kk eliminuje § 2 tego przepisu; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

IV Ka 937/13

UZASADNIENIE

Przedmiotem rozpoznania Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie była apelacja prokuratora, który zarzucił Sądowi Rejonowemu w Inowrocławiu naruszenie prawa materialnego w postaci art. 86 § 2 k.k. poprzez orzeczenie kary łącznej grzywny w wyroku z dnia 17 maja 2013 roku, sygn. akt VI K 676/12 również na podstawie tego przepisu, podczas gdy karę łączną grzywny należało orzec tylko na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., zaś przepis art. 86 § 2 k.k. ma zastosowanie tylko w przypadku orzekania takiej kary w wyroku łącznym.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i implikowała konieczność wydania orzeczenia o charakterze reformatoryjnym, w zakresie określonym w części dyspozytywnej wyroku. W pełni zgodzić się należało ze skarżącym, że przy orzekaniu kary łącznej grzywny błędnie powołano przepis art. 86 § 2 k.k., który tylko wtedy znajduje zastosowanie, kiedy kara łączna grzywny zostaje orzeczona w wyroku łącznym (por. wyrok SN z dnia 3 lutego 2006 r. II KK 346/05, OSNKW 2006, z. 3, poz. 30, wyrok SN z dnia 23 września 2008 r. WA 36/08 Lex nr 622194, wyrok SN z dnia 9 października 2012 r. WA 22/12). W razie orzeczenia kary łącznej w tym samym wyroku, obejmującej grzywny wymierzone za poszczególne przestępstwa, stawka dzienna kary łącznej grzywny nie powinna być inna niż wysokość stawki ustalonej za poszczególne przestępstwa, skoro okoliczności mające wpływ na wysokość stawki dziennej grzywny, o których mowa w art. 33 § 3 k.k., w obu przypadkach są takie same. Jeśli natomiast wysokość stawek w wyrokach podlegających łączeniu była ustalona w różnym czasie i zachodzi potrzeba określenia na nowo wysokości stawki dziennej, mają wtedy zastosowanie przepisy art. 86 § 2 k.k.

W związku z tym w uwzględnieniu apelacji prokuratora należało zaskarżony wyrok zmienić przez wyeliminowanie z podstawy wymiaru kary łącznej grzywny art. 86 § 2 k.k.

Rozstrzygnięcie odnośnie kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uzasadnione jest treścią przepisów art. 634 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k., związane z aktualną sytuacją życiową i materialną oskarżonej.