Pełny tekst orzeczenia

  Sygnatura akt IIK 805/11

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Rembiasz

Protokolant: Małgorzata Posłuszna

przy udziale Prokuratora Joanny Pery - Lechocińskiej

po rozpoznaniu dnia 31 maja 2016 roku, 13 września 2016 roku , 27 października 2016 roku sprawy karnej

P. S. (1)

urodzonego (...) w K.

syna S. i J. z domu M.

oskarżonego o to, że:

działając czynem ciągłym, realizując z góry powzięty zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej w dniach 04 oraz 05 lutego 2010 r. w N., wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą wprowadził (...) S.A. w błąd co do osoby faktycznie zawierającej umowy o kredyt na zakup telewizora (...) i notebooka o łącznej wartości 5.275,44 zł w ten sposób, że podał dane osobowe M. K. (1) jako kredytobiorcy oaz fałszywe dane o jego zatrudnieniu i osiąganych dochodach i na tej podstawie zawarte zostały umowy o kredyt nr (...) i (...) przy czym miał świadomość, że kredyty te nie będą spłacane czym działała na szkodę E. i M. K.,-

to jest o czyn z art. 286§1kk w zw. z art. 12kk

  I. oskarżonego P. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 286§1kk w zw. z art. 12kk i za to na podstawie art. 286§1kk wymierza mu karę 8 ( ośmiu ) miesięcy pozbawienia wolności,-

  II. na podstawie art. 44§1kk orzeka przepadek i zarządza pozostawienie w aktach sprawy dowodów rzeczowych opisanych na karcie 150 akt sprawy, pod pozycja 1 i 2 ,-

  III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat J. D. kwotę 1.654,32 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. S. (1) z urzędu,-

  IV. na podstawie art. 46§1kk zobowiązuje oskarżonego P. S. (1) do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A. s/z we W. kwoty 2.637,72 ( dwa tysiące sześćset trzydzieści siedem 72/100 ) złotych,-

  V. zwalnia oskarżonego w całości od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek tegoż Skarbu Państwa.

  Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. C. od lipca 2008 roku był kierownikiem sklepu (...) w N., oferującego sprzedaż artykułów RTV i AGD. Pracownicy sklepu posiadali uprawnienia do udzielania kredytów, na zakup artykułów oferowanych przez sklep, w imieniu banków (...), Euro Bank oraz (...) Bank. Sprzedawcy w tymże sklepie, otrzymywali wynagrodzenie uzależnione od wyników sprzedaży narzuconych przez sieć sklepów, przy czym do wyników zaliczane były sprzedaże w systemie ratalnym. W 2010 roku do sklepu (...) przyszedł oskarżony P. S. (1) i zadeklarował zakup towarów na raty, jednak po wpisaniu jego danych do systemu weryfikacyjnego banków, jego wniosek o udzielenie kredytu został odrzucony.

Dowód: częściowo zeznania świadka

B. C., k.33-34,84-85, 105-107,392-393

protokół okazania wizerunku, k.98

W 2010 roku M. K. (1), będąc pod wpływem alkoholu spotkał oskarżonego P. S. (1), który zaproponował mu, aby zakupił laptopa w systemie ratalnym i odsprzedał mu za kwotę 300zł. M. K. (1) wyraził na powyższe zgodę i obaj udali się do sklepu (...) w K.. M. K. (1) poprosił sprzedawcę R. D. o możliwość zawarcia umowy kredytowej i podał swoje dane, oświadczając niezgodnie z prawdą, iż jest zatrudniony i posiada stałe dochody. R. D. widząc, iż potencjalny nabywca jest w stanie nietrzeźwym, a do tego przyszedł w towarzystwie oskarżonego P. S. (1), który wielokrotnie zgłaszał się do sklepu z innymi osobami, próbując dokonać zakupu towarów na kredyt, dokonał w systemie bankowym adnotacji, że klient „jest podejrzany” i M. K. (1) nie uzyskał zgody na zakup laptopa.

Dowód; zeznania świadków

R. D., k.56-58,403

M. K. (1), k.3,72

protokół okazania wizerunku, k.96,115

W dniu 4 lutego 2010 roku oskarżony P. S. (1) skontaktował się telefonicznie z B. C., podał dane osobowe M. K. (1) oraz jego numer pesel i wskazując, że jest to osoba z jego rodziny poprosił o sprawdzenie, czy może dokonać zakupu na raty telewizora (...) o wartości 2.123 zł. Oskarżony wpisał uzyskane dane do systemu i uzyskał zgodę Euro Banku na zawarcie umowy kredytowej. B. C. telefonicznie skontaktował się z oskarżonym i poinformował, iż zawarcie umowy kredytowej będzie możliwe. Oskarżony poprosił o przygotowanie umowy i oświadczył, że następnego dnia zgłosi się po odbiór telewizora oraz podpisze umowę. B. C. wydrukował przygotowaną przez siebie umowę.

Następnego dnia oskarżony ponownie zatelefonował do B. C. i poprosił o sprawdzenie, czy M. K. (1) będzie mógł uzyskać jeszcze jedną umowę kredytową na zakup notebooka A. o wartości 2129 zł wraz z gwarancją. B. C. ponownie wpisał posiadane przez siebie dane M. K. (1) i uzyskał zgodę na zawarcie umowy kredytowej o czym ponownie telefonicznie poinformował oskarżonego. W dniu 5 lutego 2010 roku do sklepu (...) w N. zgłosił się oskarżony wraz z dwoma nieustalonymi mężczyznami i jeden z tych mężczyzn podpisał obie przygotowane wcześniej umowy nr (...) na nazwisko M. K. (1). B. C. przy podpisywaniu umów nie zweryfikował w żaden sposób danych kredytobiorcy, nie żądał okazania dowodu tożsamości, nie sprawdził również jak zostały podpisane obie umowy. Po odebraniu przez mężczyzn zakupionych towarów, B. C. sprawdził obie umowy kredytowe i zauważył, że podpisane są innymi imionami, niż wskazane w umowie, w związku z czym kilkakrotnie telefonował do oskarżonego, aby zgłosił się do sklepu z M. K. (1) celem prawidłowego podpisania umowy. Po kilku dniach, kiedy oskarżony - mimo zapewnień - nie pojawił się w sklepie, B. C. ponownie wydrukował umowy sporządzone na nazwisko M. K. (1) i podpisał się pod tymi umowami imieniem i nazwiskiem M. K. (1).

Dowód: zeznania świadków

B. C., k.33-34,84-85 ,105-107

J. K., k.41

umowa kredytowa nr (...), k.6-7,18-20

umowa kredytowa nr (...), k.9-10,21-23

ekspertyza pismoznawcza, k.62-71

W dniu 16 i 17 lutego 2010 roku M. K. (1) otrzymał pocztą dokumenty dotyczące spłaty umów kredytowych zawartych na jego nazwisko w E.. M. K. (1), który nie zawierał tychże umów, skontaktował sie z E. celem wyjaśnienia przedmiotowej sprawy, uzyskując informację od pracownicy Banku, że umowy kredytowe dotyczą zakupu telewizora oraz notebooka w sklepie (...) w N.. M. K. (1) poinformował, że nie zawierał takich umów po czym w dniu 19 lutego 2010 roku złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa polegającego na posłużeniu się jego danymi przy zawarciu umów kredytowych.

Dowód: zeznania świadków

M. K. (1), k.3,72

Z tytułu umów kredytowych zawartych na nazwisko M. K. (1) nie wpłynęła żadna wpłata.

Dowód: zeznania świadków

J. K., k.41

Po przeprowadzeniu badania stanu psychicznego P. S. (1) biegli psychiatrzy stwierdzili, iż oskarżony nie cierpi na chorobę psychiczną w sensie psychozy, lecz jego rozwój umysłowy plasuje się na poziomie upośledzenia umysłowego stopnia lekkiego w górnej granicy. Stwierdzili nadto u oskarżonego cechy osobowości nieprawidłowej oraz skłonności do nadużywania alkoholu. Biegli uznali również, iż w krytycznym czasie w odniesieniu do zarzucanych mu czynów oskarżony nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej, ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozumienia znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód: opinia sądowo-psychiatryczna, k.135-137

Oskarżony P. S. (1) w latach 2006 -2010 był wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu, za przestępstwo z ustawy o rybactwie śródlądowym oraz za czyn z art. 200§1 kk w 2014 roku wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku sygn. VIK97/14 został skazany za kradzież na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Dowód: karta karna k.402

Oskarżony P. S. (1) w postępowaniu przygotowawczym nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nigdy nie był w sklepie (...) w K. oraz zaprzeczył, aby brał udział w zawieraniu umów kredytowych na rzecz M. K. (1) w sklepie (...) w N..

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że wina oskarżonego, jak i okoliczności popełnienia zarzucanych mu czynów nie budzą wątpliwości. Ustalając stan faktyczny sprawy, Sąd oparł się przede wszystkim na dokumentach zebranych w sprawie, a zatem umowach kredytowych zawartych na rzecz M. K. (1), z których wprost wynika kiedy zostały zawarte, kto był stroną umów, jakie towary zostały zakupione w systemie ratalnym, a także na jakie kwoty udzielono kredytu. Podpis złożony na tych dokumentach, poddany analizie biegłego z zakresu pisma, dodatkowo utwierdził Sąd w przekonaniu, iż B. C. brał udział w procederze uzyskania kredytu na zakup towarów przez osobę, która nie była stroną umowy wskazaną w jej treści. Nie budząca wątpliwości co do swej wiarygodności oraz rzetelności opinia biegłego, zawiera kategoryczne wnioski, iż obie umowy w imieniu M. K. (1) podpisał B. C., który w swych wyjaśnieniach takim ustaleniom nie zaprzeczył, wyjaśniając w jakich okolicznościach dokonał podpisu na tychże dokumentach.

Ustalając stan faktyczny sprawy, Sąd oparł się również, na zeznaniach świadków B. C., R. D., M. K. (1) oraz J. K.. Z zeznań pokrzywdzonego M. K. (1) wynika, że to nie on zawarł umowy kredytowe, ale co dla Sądu istotniejsze, wskazał, że wcześniej miał kontakt z oskarżonym P. S. (1) i będąc pod wpływem alkoholu zgodził się na zakup w systemie ratalnym laptopa, który miał następnie odsprzedać oskarżonemu. Będąc w sklepie komputerowym gdzie miał być dokonany zakup, M. K. (1) był w towarzystwie oskarżonego, podawał dane osobowe celem sprawdzenia zdolności kredytowej i najprawdopodobniej wtedy oskarżony wszedł w posiadanie danych, które następnie podał w sklepie (...) w N..

Zeznania M. K. (1) są o tyle wiarygodne, iż znajdują potwierdzenie w zeznaniach R. D., sprzedawcy w sklepie (...) w K., w którym M. K. (1) w towarzystwie (...) starali się o zakup laptopa. Ten zupełnie bezstronny świadek, opisał wizytę oskarżonego w towarzystwie (...), podczas okazania wizerunku bez najmniejszych wątpliwości rozpoznał wizerunek oskarżonego i wskazał go jako tego, który był w sklepie w towarzystwie pokrzywdzonego. Chociaż zdarzenie to nie jest objęte zarzutem stawianym oskarżonemu, jak również nie dotyczy bezpośrednio przedmiotowej sprawy, przekonuje Sąd, iż oskarżony zajmował się procederem zakupywania towarów w systemie sprzedaży ratalnej i znany był sprzedawcom, jako osoba, która towarzyszy kredytobiorcom przy zakupie sprzętu RTV AGD – często w takich przypadkach, w których raty nie były następnie spłacane.

Najistotniejsze w przedmiotowej sprawie są jednak w ocenie Sądu zeznania świadka B. C.. Świadek ten, który również stanął pod zarzutem popełnienia oszustwa związanego z zawarciem umów kredytowych w przedmiotowej sprawie, składał w postępowaniu przygotowawczym wyjaśnienia, w których początkowo nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, jednak w ostatecznie przyznał, ze podpisał umowy kredytowe imieniem i nazwiskiem M. K. (1), zrobił to jednak dlatego, że osoba, która podawała się za M. K. (1) błędnie podpisała umowy, a P. S. (1) nie wywiązał się z obietnicy ponownego podpisania umowy przez tą osobę. Świadek ten będąc już skazanym za zarzucany mu czyn, popełniony wspólnie i w porozumieniu z P. S. (1), złożył zeznania, w których potwierdził treść swych wyjaśnień, ale również konsekwentnie utrzymywał, że osobą, która doprowadziła do zawarcia takich umów był właśnie oskarżony P. S. (2).

Jak wynika z zeznań B. C., nie miał on żadnych wątpliwości co do tożsamości oskarżonego. Świadek pamiętał, iż P. S. (1) osobiście starał się o udzielenie mu kredytu, a kiedy nie przeszedł weryfikacji systemu bankowego, telefonicznie skontaktował się z nim celem sprawdzenia możliwości kredytowych M. K. (1). Oskarżony kontaktował się ze świadkiem telefonicznie, ale i świadek dysponował kontaktem do P. S. (1), udzielał mu przez telefon informacji, a także po wadliwym podpisaniu umowy dzwonił do oskarżonego, aby wymóc na nim ponowne stawiennictwo w sklepie, celem prawidłowego podpisania umowy. Ta wielości kontaktów, a także kategoryczne wskazanie oskarżonego na tablicy poglądowej zawierającej wizerunek oskarżonego, przekonuje, iż bez wątpienia B. C. opisywał zachowanie oskarżonego P. S. (1) i jego udział w procederze zawarcia umowy kredytowej, w której brak było osoby odpowiedzialnej za spłatę kredytu. Co oczywiste nie miał zamiaru spłacać jej wskazany w umowie kredytobiorca – M. K. (1), który o zawarciu tejże umowy dowiedział się z otrzymanego harmonogramu spłaty rat.

Oceniając zachowanie oskarżonego, który w sposób oczywisty zmierzał do zawarcia umów kredytowych na nazwisko przypadkowej osoby, której danymi osobowymi dysponował, jasnym jest dla Sądu, iż oskarżony nie miał zamiaru spłacać zaciągniętego kredytu, a jedynym jego celem było uzyskania korzyści majątkowej w postaci zakupionych towarów o znacznej wartości, celem ich odsprzedaży i zyskania w ten sposób pieniędzy. O tym, ze to właśnie oskarżony zyskał korzyść majątkową z przestępczego procederu, przekonują zeznania B. C., który potwierdził, iż zakupiony towar został wydany właśnie oskarżonemu i towarzyszącym mu mężczyznom.

Mając zatem na względzie powyższe, Sąd uznał P. S. (1) winnym popełnienia zarzucanego mu czynu polegającego na tym, że działając czynem ciągłym, realizując z góry powzięty zamiar osiągnięcia korzyści majątkowej w dniach 04 oraz 05 lutego 2010 r. w N., wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą wprowadził (...) S.A. w błąd co do osoby faktycznie zawierającej umowy o kredyt na zakup telewizora (...) i notebooka o łącznej wartości 5.275,44 zł w ten sposób, że podał dane osobowe M. K. (1) jako kredytobiorcy oaz fałszywe dane o jego zatrudnieniu i osiąganych dochodach i na tej podstawie zawarte zostały umowy o kredyt nr (...) i (...) przy czym miał świadomość, że kredyty te nie będą spłacane czym działała na szkodę E. i M. K. (1) to jest czynu wyczerpującego znamiona art. 286§1kk w zw. z art. 12kk

Uznając oskarżonego winnym Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonemu karę we wskazanym wyżej wymiarze, Sąd miał na względzie wszelkie okoliczności mające znaczenie dla sądowego wymiaru kary, w szczególności właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, dotychczasową wielokrotną karalność, a przede wszystkim zasady indywidualizacji kary. Sąd rozważał przede wszystkim wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu wyrażający się powszechnością tego typu przestępstw i trudnością w ich zwalczaniu, jak również działanie oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz utrudnianie przez oskarżonego przeprowadzenie postępowania, jego ukrywanie się przed wymiarem sprawiedliwości i konieczności poszukiwania Europejskim Nakazem Aresztowania.

W ocenie Sądu w stosunku do P. S. (1) wykluczone jest skorzystanie z możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary. Przede wszystkim oskarżony nie poczuwa się do winy i nie podjął jakichkolwiek starań o naprawienie wyrządzonej przestępstwem szkody, nadto był wielokrotnie karalny, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu i nie sposób przyjąć wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Oskarżony mając pełną świadomość konsekwencji swoich zachowań, zdecydował się na powtórzenie swego przestępczego procederu, kierując się niskimi pobudkami, jakimi jest uzyskanie korzyści majątkowej, dla zaspokojenia swoich przyjemności.

Stosownie do treści art.46§1kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz E. z/s we W. kwoty równej połowie wyrządzonej szkody, ponieważ druga część tego obowiązku została zasądzona od skazanego B. C..

Mając na względzie, orzeczenie wobec oskarżonego bezwzględnej kary pobawienia wolności, Sąd stosownie do treści art. 624§1 kpk w zw. z art. 17pkt 1 i 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. – o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. 1983.Nr 49 poz.233 z późn.zm) zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych oraz od obowiązku uiszczenia opłaty