Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII RC 243/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Piotr Szarek

Protokolant – stażysta Jolanta Zych

po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego K. S. reprezentowanego przez ojca M. S. (1)

przeciwko M. W. (1) (poprzednio S.)

o alimenty

I  zasądza od pozwanej M. W. (1) na rzecz małoletniego powoda K. S. alimenty w kwotach po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10. każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi w stosunku rocznym w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 listopada 2016 r.;

II  zasądza od pozwanej M. W. (1) na rzecz małoletniego K. S. łączną kwotę 1 352 zł (jednego tysiąca trzystu pięćdziesięciu dwóch złotych) tytułem alimentów za okres od dnia 6 maja 2016 r. do dnia 31 października 2016 r., z tym, że:

kwota 752 zł (siedmiuset pięćdziesięciu dwóch złotych) płatna do dnia 19 lipca 2016 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi w stosunku rocznym do dnia zapłaty;

kwota 200 zł (dwustu złotych) płatna do dnia 10 sierpnia 2016 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi w stosunku rocznym do dnia zapłaty;

kwota 200 zł (dwustu złotych) płatna do dnia 10 września 2016 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi w stosunku rocznym do dnia zapłaty;

kwota 200 zł (dwustu złotych) płatna do dnia 10 października 2016 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi w stosunku rocznym do dnia zapłaty;

I  oddala powództwo w pozostałej części;

II  zasądza od pozwanej M. W. (1) na rzecz małoletniego powoda K. S. – reprezentowanego przez ojca M. S. (1) – kwotę 1 188zł (jednego tysiąca stu osiemdziesięciu ośmiu złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

III  nakazuje pobrać od pozwanej M. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 300 zł (trzystu złotych) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

IV  wyrokowi w zakresie punktu I (pierwszego) i II (drugiego) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VIII RC 243/16

UZASADNIENIE

Małoletni powód K. S. – reprezentowany przez ojca M. S. (1) – wniósł pozew przeciwko M. W. (1) o zasądzenie alimentów w kwotach 1 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 6 maja 2016 r.

W uzasadnieniu pozwu m.in. wskazano, iż: do grudnia 2015 r. małoletni K. S. zamieszkiwał wraz matką M. W. (1) i wówczas M. S. (1) łożył na dziecko alimenty w kwotach po 750 zł miesięcznie; małoletni powód choruje na nerczycę i przyjmuje wiele leków; pozwana dobrowolnie łoży alimenty na syna w kwotach po 300 zł miesięcznie, a to jest niewystarczające przy uwzględnieniu potrzeb dziecka.

W odpowiedzi na pozew M. W. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości i m.in. wskazała, iż: uzyskuje wynagrodzenia za pracę w kwocie 2141,84 zł netto miesięcznie; poza małoletnim powodem ma na utrzymaniu jeszcze dwoje dzieci; przekuje dobrowolnie na rzecz małoletniego syna kwoty po 300 zł miesięcznie; nie jest w stanie łożyć alimentów w wyższych kwotach aniżeli 300 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Małoletni K. S., urodzony w dniu (...) w S., pochodzi ze związku małżeńskiego M. S. (1) i M. W. (1). Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2008 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt X RC 2675/07, Sąd Okręgowy w Szczecinie rozwiązał przez rozwód związek małżeński rodziców ww. małoletniego i ustalił miejsce pobytu dziecka przy matce. Od grudnia 2015 r. małoletni K. S. zamieszkuje na stałe w S. z ojcem. Postanowieniem z dnia 3 marca 2016 r., wydanym w sprawie o sygnaturze akt III RNsm 37/16, Sąd Rejonowy w Gryfinie m.in. ustalił miejsce pobytu ww. małoletniego u ojca M. S. (1).

Niesporne, a nadto:

odpis postanowienia Sądu Rejonowego w Gryfinie z dnia 3 marca 2016 r., k. 5.

Małoletni K. S. zamieszkuje w S. ze swoim ojcem M. S. (1), obecna żoną M. M. A.S. oraz synem M. S. (2)J. A., który ma 23 lata i studiuje na studiach dziennych na (...) w S..

Obecnie ww. zamieszkują w S. przy al. (...), w lokalu o powierzchni 40 m 2, składającego się z dwóch pokoi, w tym jednego przechodniego; z łazienki wyodrębnionej z kuchni. C. za mieszkanie opiewa na kwotę 331 zł. Opłata za energię elektryczną zimą 290 zł, płatna co dwa miesiące, a latem 200 zł, płatna co dwa miesiące. Mieszkanie jest ogrzewane paliwem gazowym. W sezonie grzewczym opłaty za gaz kształtują się na następującym poziomie: w listopadzie, grudniu po 200 zł miesięcznie; w styczniu 400 zł, w lutym 300 zł. Poza sezonem grzewczym opłata za gaz wynosi 100 zł miesięcznie. Opłata za Internet wynosi 100 zł miesięcznie.

Od 10 grudnia 2016 r. ww. będą zamieszkiwać w trzypokojowym mieszkaniu, które jest obecnie remontowane i również będzie wynajęte od Gminy M. S., a czynsz ma wynosić ok. 600 zł. Lokal był remontowany przez M. S. (1) i jego obecną żonę.

Małoletni K. S.: nie posiada majątku; od wielu lat choruje na zespół nerczycowy; przyjmuje na stałe leki: C. (lek na zespół nerczycowy), który jest zakupywany w Niemczech za kwotę 35 euro za opakowanie (100 tabletek), a częstotliwość jego przyjmowania jest uzależniona od stadium choroby – średnio dwa opakowania w miesiącu; I. (lek nad nadciśnienie) za ok. 60 zł za opakowanie – małoletni przyjmuje dwa opakowania w miesiącu; A. (lek na osteoporozę) za ok. 40 zł za opakowanie – małoletni przyjmuje półtora opakowania w miesiącu; C. (suplement przy profilaktyce osteoporozy) za 13 zł za opakowanie – małoletni przyjmuje jedno opakowanie w miesiącu; doraźnie przyjmuje lek na alergię za 30 zł za 30 tabletek. Na stałe przyjmuje magnez za kwotę 19 zł miesięcznie, a nadto przy okazji infekcji przyjmuje leki związane z ich leczeniem. Ponadto są ponoszone wydatki związane z zakupem pasków testowych kontroli zawartości białka – opakowanie kosztuje ok. 19 zł za 10 pasków i jak się pojawia białko w moczu, to są zużywane dwa opakowania w miesiącu.

Małoletni K. S.: ma orzeczoną niepełnosprawność i z tego tytułu korzysta z bezpłatnych przejazdów komunikacją miejską; będzie korzystał z soczewek kontaktowych, które kosztują ok. 400 zł, co trzy miesiące; uczęszcza do II klasy Gimnazjum; ma kontakt z matką przy okazji weekendów, (...), wakacji, ferii.

Koszty związane z utrzymaniem małoletniego kształtują się średniomiesięcznie następująco: 500 zł wyżywienie; 150 zł koszty zakupu odzieży, obuwia, bielizny; 100 zł artykuły higieniczne, chemia gospodarcza; kieszonkowe 100 zł; fryzjer 30 zł; składki szkolne 30 zł m.in. na komitet rodzicielski, wyjścia ze szkoły do kina, teatru, ubezpieczenie; wizyty u kosmetyczki 50 zł z uwagi na problemy skórne; zajęcia dodatkowe 50 zł – piłka nożna lub zajęcia wokalne.

M. S. (1) od marca 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są m.in. realizacje ocieplenia budynków i uzyskuje z tego tytułu średniomiesięczny dochód na poziomie ok. 4 000 – 4 500 zł netto.

M. S. (2) pracuje jako pielęgniarka i uzyskuje z tego tytułu wynagrodzenie za pracę w kwocie ok. 3 300 zł netto miesięcznie oraz wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia w kwocie 850 – 900 zł miesięcznie.

Dowód:

zeznania przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda M. S. (1), k. 155 – 156,

zeznania świadka M. S. (2), k. 122 – 124,

faktury VAT za leki, k. 14, 15, 16,

recepty, karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 17, 18,

umowa i aneks do umowy udostępnienia lokalu mieszkalnego w celach remontowych, k. 7 – 9 132,

zaświadczenie lekarskie, k. 137, 142,

faktura za soczewki, k. 138,

opinia wychowawcy klasy, k. 143,

M. W. (1) zamieszkuje w G. z mężem M. W. (2) oraz dwojgiem małoletnich dzieci, urodzonych w dniu (...) jako wcześniaki. Ww. zamieszkują w lokalu komunalnym, za który czynsz wynosi ok. 817 zł miesięcznie; opłata za energię elektryczną wynosi ok. 170 zł, co dwa miesiące, a w sezonie grzewczym ok. 200 zł, co dwa miesiące.

M. W. (1): spłaca pożyczkę zaciągniętą na zakup łóżeczek dla dzieci, z miesięczną ratą na poziomie 130 zł; korzysta wraz z mężem ze wsparcia finansowego rodziny; użytkuje wraz z mężem samochód F. (...) z 2001 r. i na paliwo przeznaczają kwoty ok. 200 zł miesięcznie. Ubezpieczenie samochodu kosztuje 540 zł rocznie.

Dzieci M. W. (1) i M. W. (2), urodzone w (...) r. są pod opieką lekarzy specjalistów dermatologa, alergologa i okulisty. Na stałe dzieci przyjmują lek w postaci maści D., która kosztuje ok. 50 zł i wystarcza na miesiąc. Na kosmetyki dla małoletnich jest wydatkowana kwota ok. 200 zł miesięcznie.

Na wyżywienie całej rodziny w gospodarstwie domowym M. W. (1) jest wydatkowana kwota ok. 1 500 zł miesięcznie; na chemię gospodarczą ok. 200 zł miesięcznie. Na odzież, obuwie, bieliznę dla ww. małoletnich wydatkują kwotę 500 – 700 zł kwartalnie, a na materiały edukacyjne dla dzieci ok. 50 zł miesięcznie.

M. W. (1) jest zatrudniona w Starostwie Powiatowym w G., gdzie uzyskuje wynagrodzenie za pracę na poziomie ok. 2 150 zł netto miesięcznie.

M. W. (2): legitymuje się wyższym wykształceniem ekonomicznym; nie jest osobą niepełnosprawną, ani niezdolną do pracy. Od stycznia 2016 r. jest osobą bezrobotną, a wcześniej przez kilkanaście dni pracował w dziale kontroli w spółce (...), gdzie miał uzyskiwać wynagrodzenie za pracę ok. 3 100 zł netto miesięcznie. Przed zatrudnieniem w spółce (...) pracował w Zespole Elektrowni (...), gdzie uzyskiwał wynagrodzenie za pracę na poziomie ok. 3 200 zł netto miesięcznie. W grudniu 2015 r. otrzymał od pracodawcy kwotę 50 000 zł w zamian za dobrowolne odejście z pracy. Obecnie pobiera zasiłek dla bezrobotnych w kwocie ok. 573 zł miesięcznie.

Dowód:

zeznania pozwanej M. W. (1), k. 156 – 158,

zeznania świadka M. W. (2), k. 152 – 155,

zaświadczenie o zarobkach i zatrudnieniu, k. 45,

odpisy skrócone aktów urodzenia, k. 46, 47,

karty informacyjne leczenia szpitalnego, k. 50,

zaświadczenie z UP, k. 120.

M. W. (1) wpłaciła dobrowolnie na rzecz małoletniego K. S. alimenty m.in.: w maju 2016 r. 200 zł; w lipcu 2016 r. łącznie 500 zł (200 zł + 300 zł); w okresie od sierpnia do października 2016 r. kwoty po 300 zł miesięcznie.

Dowód:

potwierdzenia przelewów, k. 38 – 44.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo małoletniego powoda K. S. o zasądzenie alimentów okazało się częściowo zasadne.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów. Pozostałe dokumenty zgromadzone w sprawie nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a tym samym nie stanowiły podstawy powyższych ustaleń faktycznych.

Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda M. S. (1), pozwanej M. W. (1) oraz świadków M. S. (2) i M. W. (2). Sąd wiarę zeznaniom ww. osób w zakresie powyżej poczynionych ustaleń faktycznych, albowiem w tym zakresie zeznania te korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w sprawie, które z wyżej podanych względów zostały uznane za przez Sąd za wiarygodne, a nadto korespondowały z zasadami doświadczenia życiowego i zawodowego, które obrazują wysokość kosztów związanych z zakupem poszczególnych dóbr i usług na lokalnym rynku.

Powództwo małoletniego K. S. zostało oparte o art. 133 § 1 k.r.o. Zgodnie
z powołanym unormowaniem, rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym wskazać, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że usprawiedliwione koszty związane z utrzymaniem powoda K. S. opiewają na kwotę ok. 1 200 miesięcznie (tj. udział w opłatach za mieszkanie i media – 200 zł; wyżywienie 500 zł; odzież, obuwie, bielizna – 150 zł; kosmetyczka 50 zł; fryzjer 30 zł; wydatki szkolne 30 zł, artykuły higieniczne – 100 zł, kieszonkowe 100 zł; zajęcia dodatkowe 50 zł) plus koszty zakupu lekarstw, które miesięcznie mogą dochodzić do ok. 700 zł.

W ocenie Sądu, wszystkie wydatki wyszczególnione w stanie faktycznym niniejszego uzasadnienia, jako koszty związane z utrzymaniem małoletniego powoda i we wskazanej tam wysokości, są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o., a więc wydatkami, które powinny być pokrywane w pierwszej kolejności przez rodziców dziecka. Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż przedmiotowe wydatki (oraz ich wysokość) – oceniana przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – są adekwatne do potrzeb małoletniego powoda przy uwzględnieniu jego wieku, stanu zdrowia, dotychczasowego poziomu życia, możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców dziecka, potrzeb rozwojowych, emocjonalnych, społecznych dziecka, potrzeby stymulowania jego rozwoju, a także przy uwzględnieniu cen dóbr i usług jakie wiążą się z zaspokajaniem poszczególnych potrzeb. W rezultacie, wysokość przedmiotowych wydatków nie może być poczytana za zbyt wygórowaną, ani za zbyt niską.

W odniesieniu do kwestii wydatków na zakup lekarstw, które były kwestionowane przez pozwaną, to należy wskazać, iż nie ma podstaw do uznania, że ojciec małoletniego powoda kupuje droższe leki tylko po to, aby wygenerować wyższe wydatki związane z utrzymaniem dziecka na potrzeby sprawy o alimenty. W ocenie Sądu, okoliczności naprowadzenie w niniejszym postępowaniu przez stronę powodową – tj. m.in., że C. jest lepiej tolerowany niż E. przez małoletniego powoda; że przyjmowane przez małoletniego droższe leki dają mniej efektów ubocznych – mają swoją uzasadnienie również w świetle zasad doświadczenia zawodowego i konsekwencji nie ma podstaw do uznania, że wydatki na lekarstwa na poziomie wskazanym przez stronę powodową są nieusprawiedliwione.

Konsekwencją powyższych ustaleń jest stwierdzenie, że inne wydatki oraz w innej wysokości nie są wydatkami usprawiedliwionymi, które muszą być pokrywane m.in. przez pozwaną M. W. (1).

Reasumując dotychczasowe rozważania należy powtórnie wskazać, iż postępowanie dowodowe wykazało, że usprawiedliwione wydatki związane z utrzymaniem małoletniego powoda K. S. wynoszą ok. 1 200 zł miesięcznie plus kwoty do 700 zł z tytułu zakupu lekarstw dla małoletniego i takie też kwoty stanowią punkt wyjścia do dalszych rozważań, w jakim zakresie rodzice winni pokryć przedmiotowe wydatki.

Przechodząc do dalszej części rozważań powtórnie wskazać, że pozwana uzyskuje zarobki na poziomie ok. 2 150 zł netto miesięcznie, a wydatki związane z utrzymaniem gospodarstwa jej domowego opiewają na kwotę ok. 3 400 – 3 500 zł miesięcznie, co wynika z zeznań męża pozwanej M. W. (2). Uwzględniając okoliczność, że oboje małżonkowie mają ponosić koszty związane z utrzymaniem ich gospodarstwa domowego i to adekwatnie do własnych możliwości zarobkowych i majątkowych oraz biorąc pod uwagę okoliczność okoliczność, że M. W. (2) uzyskiwał wynagrodzenie za pracę na poziomie ok. 3 200 – 3 300 zł netto miesięcznie, to M. W. (1) winna pokrywać wydatki związane z utrzymaniem swojego gospodarstwa domowego na poziomie najwyżej 40 % – 50 %, a pozostałe środki pieniężne przeznaczać na utrzymanie swojego syna K. S.. Zestawienie powyższych okoliczności wskazuje, że kwota 500 zł – jako udział pozwanej w kosztach utrzymania syna K. – nie przekracza jej możliwości zarobkowych i majątkowych. Konsekwentnie należy uznać, że kwota wyższa aniżeli 500 zł będzie przekraczała jej możliwości zarobkowe i majątkowe i nie pozwoli na zaspokajanie w pełnej wysokości potrzeb życiowych pozostałych dzieci pozwanej.

Podkreślenia wymaga również okoliczność, że matka małoletniego powoda – podczas kontaktów – zwalnia się częściowo z obowiązku alimentacyjnego w rozumieniu art. 135 § 2 k.r.o. poprzez osobistą pieczą nad małoletnim.

Mając na względzie całokształt okoliczności orzeczono, jak w punkcie I wyroku.

Strona powodowa domagała się alimentów od dnia wniesienia pozwu, tj. od dnia 6 maja 2016 r., a do dnia zamknięcia rozprawy, tj. do dnia 2 listopada 2016 r., pozwana wpłaciła dobrowolnie na rzecz małoletniego powoda kwoty – za maj i czerwiec 2016 r. po 200 zł, za miesiące od lipca do końca października 2016 r. po 300 zł, a winna była płacić po 500 zł miesięcznie.

Przy uwzględnieniu okoliczności, że maj ma 31 dni, a pozwana zapłaciła już 200 zł, to należało uznać, iż za okres od dnia 6 maja 2016 r. (tj. od dnia wniesienia pozwu) do dnia 31 maja 2016 r. musi proporcjonalnie uzupełnić alimenty do poziomu 500 zł, a więc 300 zł / 31 dni = 9,67 zł x 26 dni (od 6 do 31 maja 2016 r.) po zaokrągleniu do pełnych złotych 252 zł.

Konsekwentnie pozwana musiała uzupełnić alimenty: za czerwiec 300 zł, a za miesiące od lipca do końca października kwoty po 200 zł miesięcznie.

Łączna wysokość alimentów należnych małoletniemu powodowi za okres od dnia 6 maja 2016 r. do dnia 31 października 2016 r. opiewała zatem na kwotę 1 352 zł.

Sąd zasądził odsetki za opóźnienie od poszczególnych kwot przy uwzględnieniu: po pierwsze, że pozwana otrzymała odpis pozwu w dniu 19 lipca 2016 r. i z tą chwilą winna liczyć się z koniecznością uiszczania świadczeń alimentacyjnych, a zatem od następnego dnia pozostawała w opóźnieniu z zapłatą należnego świadczenia (za maj, czerwiec i lipiec 2016 r.); po drugie, odsetki za kolejne okresy są związane z żądaniem pozwu, tj. zasądzenie alimentów do dnia 10 każdego miesiąca wraz z odsetkami w razie opóźnienia (za sierpień, wrzesień, październik 2016 r.).

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie II wyroku.

W zakresie, w którym pozew o zasądzenie o alimentów ponad kwotę 500 zł miesięcznie powództwo podlegało oddaleniu, o czym orzeczono, jak w punkcie III wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu zostało oparto o art. 98 k.p.c., tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania. Z żądanej kwoty alimentów 1 500 zł Sąd zasądził kwotę 500 zł. Koszty zastępstwa procesowego powoda opiewały w niniejszej sprawie na kwotę 4 800 zł ( vide: § 2 w zw. z § 4 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie – Dz.U. z 2015 r., poz. 1800). W zakresie, w którym małoletni powód wygrał niniejszą sprawę mógł domagać się od pozwanej zwrotu kosztów procesu.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie III wyroku.

Kolejno należy wskazać, iż małoletni powód był z mocy ustawy zwolniony od kosztów sądowych, albowiem zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 2 u.k.s.c. nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych. Stosownie do treści art. 113 ust. 1 u.k.s.c., kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Z uwagi na to, iż zasądzono alimenty w kwotach po 500 zł miesięcznie, to należało uznać, że nieuiszczone koszty sądowe ( stricte opłata od pozwu) opiewają w niniejszej sprawie na kwotę 300 zł. Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 1 u.k.s.c., opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu (500 zł x 12 miesięcy x 5 %).

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie V wyroku.

Stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty – co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa, a co do rat płatnych przed wniesieniem powództwa za okres nie dłuższy niż za trzy miesiące.

Z tych też względów orzeczono, jak w punkcie VI wyroku.