Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2016r.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wlkp. - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joachim Wieliczuk (del SO)

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Nowicka

po rozpoznaniu w dniach: 16.06.2016r, 07.07.2016r, 28.07.2016r, 16.09.2016r

sprawy:

SSR Joachim Wieliczuk ( del SO)

Sygn. akt II K 16/16

UZASADNIENIE

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. K. (1) był dzierżawcą gospodarstwa rolnego od Agencji Nieruchomości Rolnych o powierzchni około 370 ha i prowadził na terenie R. działalność rolniczą, prócz tego wraz z R. S. (1) prowadził firmę transportową. Oskarżony T. K. (1) był osobą mocno zadłużoną, nie był w stanie regulować swych długów. Był on realnie zagrożony utratą dzierżawionego gospodarstwa z uwagi na problemy z uiszczaniem czynszu na rzecz agencji , będącej właścicielem gruntu. Oskarżony nie miał środków na dalsze prowadzenie gospodarstwa ani na opłatę podatku na rzecz gminy R., na terenie której gospodarstwo to się znajdowało. Na terenie swego gospodarstwa dysponował on szeregiem maszyn rolniczych, w większości wyeksploatowanych, których wartość była niska. Tylko cześć jego maszyn była sprawna technicznie i zdatna do prac polowych. W tej sytuacji oskarżony podjął starania by uzyskać pomoc w prowadzeniu gospodarstwa od podmiotu zewnętrznego, który dysponowałby odpowiednimi funduszami na dokonywanie prac, dokonywanie zasiewów oraz odpowiednim sprzętem. Oskarżony w tym celu skontaktował się z obywatelami Danii T. J. i N. H.. Osoby te prowadziły działalność gospodarczą pod nazwą (...)Sp. z o.o. z siedzibą w O., woj. (...) , dzierżawili ziemię w D., na której prowadzili działalność rolniczą. T. J. (1) i N. H., oprócz dzierżawy ziemi w D. prowadzili także spółkę (...) z siedzibą w G., w Niemczech . Spółka ta , prowadząca działalność na terenie Niemiec zajmowała się hodowlą świń. T. J. i N. H. zainteresowani byli użytkowaniem ziemi dzierżawionej przez oskarżonego T. K. (1) w celu pozyskania zboża na paszę dla swej chlewni w Niemczech. T. J. i N. H. wyrażali wobec T. K. (1) zainteresowanie przejęciem w bliżej nieokreślonej przyszłości gruntów dzierżawionych przez oskarżonego. W dniu 15 czerwca 2009 r. w G., T. K. (1), działając jako Gospodarstwo Rolne (...) zawarł z firmą A. umowę o współpracy. Umowa została zawarta w kancelarii radcy prawnego M. D. w Z. .Reprezentantami firmy (...) byli jej właściciele T. J. i N. H., którzy na umowie podpisali się obok T. K. (1). Według zapisów tej umowy T. K. (1), jako dzierżawca gospodarstwa rolnego na terenie R., miał korzystać z fachowego doradztwa i pomocy spółki (...) w prowadzeniu gospodarstwa w G. w celu podniesienia jego rentowności, poprawy jakości upraw, zwiększania potencjału produkcyjnego, modernizacji budynków i budowli służących do prowadzenia działalności rolniczej w gospodarstwie. W treści umowy zawarto, że firma (...) dysponuje niezbędną wiedzą fachową i doświadczeniem (know-how) w zakresie produkcji rolnej oraz posiada odpowiednie środki finansowe i zaplecze organizacyjne umożliwiające realizację jej postanowień. T. K. (1) na mocy tej umowy zobowiązał się do zapewnienia pracownikom spółki swobodnego dostępu na teren gospodarstwa aby mogli zapoznać się ze stosowanymi technologiami, pobrać próbki, dokonać przeglądu budynków, budowli, urządzeń i pojazdów. Spółka oświadczyła, że wskaże propozycje działań niezbędnych dla realizacji celów umowy, które miały następnie zostać przedstawione w formie harmonogramu wraz z kosztorysem, w oparciu o które oskarżony miał zdecydować co do konkretnych działań i czynności, które należy podjąć na nieruchomości. T. K. (1) zobowiązał się, w ramach harmonogramu i kosztorysu związanego z działaniami koniecznymi do realizacji założeń, do zlecania prac spółce w ramach odrębnych umów. Ponadto z treści umowy o współpracę wynikało, że wszystkie zmiany do umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności. T. J.i N. H. przejęli za zgodą T. K. (1) plony zbóż zasiane uprzednio przez oskarżonego na dzierżawionych gruntach. Za plony te pokrzywdzeni zapłacili oskarżonemu kwotę 300.000,00 zł na podstawie ustnej umowy. Kwota ta obejmowała całość należności za zakupione plony.

Dowód:

- częściowo wyjaśnienia T. K. (1) – k. 257-261, 452-455

- zeznania T. J. – k. 331-332, 335-337, 441 akt IIK 16/16, 144-146, 509-510 akt 3Ds 162/13, 1087 ,

- zeznania N. H. – k. 441-447 akt IIK 16/16, k- 150-152-413 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania Z. B. (1) – k. 656-660 akt IIK 16/16, 3-5, 74-75 akt 3Ds 144/10, k- 139- 141 akt 3Ds 162/13, k- 102 akt IC 263/12, 1087

- zeznania R. S. (1) – k. 838-843akt IIK 16/16, 376-379 akt 3ds 162/13, 1087
- umowa o współpracy z dnia 15 czerwca 2009 r. – k. 473-475, k- 1086

Po podpisaniu umowy (...) , reprezentowana przez pokrzywdzonych nawiązała z T. K. (1) współpracę w znacznie szerszym charakterze niż wynikało to z umowy. Ustalenia te poczynione zostały ustnie. Po zawarciu umowy na teren dzierżawiony przez T. K. (1) od Agencji Nieruchomości Rolnych sprowadzono maszyny rolnicze. Były to maszyny należące do (...), należące do firmy pokrzywdzonych z terenu Niemiec z G., a także maszyny należące do N. H. . Po sprowadzeniu tych maszyn rozpoczęły się różnego rodzaju prace rolnicze wykonywane na zlecenie pokrzywdzonych przez miejscowych pracowników , zatrudnionych przez działającego z ramienia pokrzywdzonych zarządcę Z. B. (1), nadzorującego całość prac w gospodarstwie. Zatrudnił on do prac polowych na terenie gospodarstwa m.in. J. L., J. i T. K. (3), L. D., T. S. oraz E. M.. Poza zawartą umową (...) i T. K. (1) nie zawierali żadnych innych pisemnych umów dotyczących pracy gospodarstwa, nie było harmonogramu prac. Pracownicy (...) nadzorowani przez Z. B. (1) wykonywali wszelkie prace w gospodarstwie.N. H. i T. J. zlecający prace na ternie gospodarstwa w G. korzystali z dużej swobody w decydowaniu o kolejnych czynnościach, także co do tego co i gdzie należy wykonać. To (...) opłaciła ratę podatku w Urzędzie Gminy w R. z 2009 r w kwocie 22,454 zł plus ok. 700 zł z tytułu odsetek za zwłokę i kosztów przesłania upomnienia. To pokrzywdzeni opłacili czynsz za oskarżonego w Agencji Nieruchomości Rolnych w kwocie 17.433,75 zł ( druga rata za 2009r –za drugie półrocze) . Oskarżony nie był w stanie uiszczać należności dotyczących gospodarstwa. (...) opłacała pracowników fizycznych wykonujących prace w gospodarstwie. Oskarżony T. K. (1) nie mając pieniędzy na prowadzenie gospodarstwa i regulowanie swych długów zdecydował się na sprzedaż T. J. i N. H. reprezentującym spółkę (...)należących do niego urządzeń i maszyn rolniczych. Maszyny sprzedane zostały na mocy umowy z dnia 12 sierpnia 2009 r. Do zawarcia umowy doszło w G. w domu oskarżonego T. K. (1). Umowę o sprzedaży sprzętu podpisali N. H. i oskarżony T. K. (1). W wyniku tej umowy oskarżony T. K. (1) sprzedał spółce (...) takie maszyny i pojazdy jak: ciągnik rolniczy Z. (...), ciągnik U. (...), ciągnik U. (...), dwie przyczepy A. (...), dwie przyczepy (...) 10 ton, przyczepa I. 6 ton, dwie przyczepy A.6 ton, przyczepa A.4 tony, przyczepa A.3,5 ton, dwa kultywatory: czeski i Unia G., P. (do czyszczenia zboża), przenośnik ślimakowy, pług (...)6-skibowy, agregat F., pług atlas, dwa siewniki: K. i do nawozu jednotonowy, opryskiwacz P., warsztat. Wszystkie te maszyny i pojazdy sprzedane zostały przez oskarżonego za kwotę 20.000,00 euro. Zapłata za maszyny nastąpiła na terenie Danii. Kwota należności została przekazana przez N. H. R. S. (1) , wspólnikowi T. K. (1) , który wraz z nim prowadził firmę transportową. T. K. (1) wiedział, że R. S. (1) pojedzie po pieniądze za sprzedane maszyny, nie chciał z nim jechać po odbiór pieniędzy. R. S. po odbiorze pieniędzy w gotowce, po powrocie do kraju przekazał je zgodnie z umową T. K. (1). Po zapłaceniu pieniędzy za zakup zboża oraz maszyn pokrzywdzeni nie posiadali żadnych zobowiązań wobec oskarżonego .

Dowód:

- częściowo wyjaśnienia T. K. (1) – k. 257-261,1086,
- zeznania T. J. – k. 331-332, 335-337, 441 akt IIK 16/16, 144-146, 509-510 akt 3Ds 162/13, 1087 ,

- zeznania N. H. – k. 441-447 akt IIK 16/16, k- 150-152-413 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania Z. B. (1) – k. 656-660 akt IIK 16/16, 3-5, 74-75 akt 3Ds 144/10, k- 139- 141 akt 3Ds 162/13, k- 102 akt IC 263/12, 1087

- zeznania R. S. (1) – k. 838-843akt IIK 16/16, 376-379 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania J. L. – k. 368-371 akt IIK 16/16, 66-67 akt IC 263/12, k- 349-350 akt 3Ds 162/13, 1087

- zeznania J. K. – k. 262 akt IIK 16/16, k- 327-328 akt 3Ds 162/13, 1087
- zeznania T. K. (3) – k. 262 akt IIK 16/16, k- 329 akt 3Ds 162/13, 1087
- zeznania L. D. – k. 263-264 akt IIK 16/16, k- 133-134 akt 3 Ds. 162/13, 1087
- zeznania E. M. – k. 262-263 akt IIK 16/16, 325-326 akt 3Ds 162/13, 1087
- zeznania T. S. – k. 331 , 1087 akt IIK 16/16

- umowa „kupna – sprzedaży” z dnia 12 sierpnia 2009 r. – k. 36-37 ze sprawy o sygn. akt 2 Ds. 1606/10, 1119

- umowa o współpracy z dnia 15 czerwca 2009 r. – k. 473-475, 1119

- umowa „kupna – sprzedaży” z dnia 12 sierpnia 2009 r. – k. 36-37 ze sprawy o sygn. akt 2 Ds. 1606/10, 1119

- umowa „kupna – sprzedaży” z dnia 12 sierpnia 2009 r. – k. 23 ze sprawy o sygn. akt 2 Ds. 162/13. K- 1086

- pismo z Agencji Nieruchomości Rolnych OT w G. k- 1107, 1119

- pismo z Urzędu Gminy w R. k- 1112, 1119

- protokół wizji lokalnej k-452-455, 1119

Oskarżony wiedział, że pokrzywdzeni sprowadzili na teren gospodarstwa wiele swoich nowoczesnych maszyn , o dużej wartości materialnej, maszyn pozwalających na efektywne gospodarowanie na dzierżawionych terenach. Wiedział także, że po sprzedaży swoich maszyn pokrzywdzonym , nie będzie już w stanie samodzielnie prowadzić gospodarstwa. Postanowił więc poczekać , aż pokrzywdzeni zbiorą plony, poczynią znaczne nakłady na uprawę ziem należących do gospodarstwa, by w dogodnym dla siebie momencie zabronić im wstępu do gospodarstwa. Widział, że gospodarstwo jest dobrze zarządzane, a pokrzywdzeni coraz bardziej zadomawiają się na jego terenie, licząc na przejęcie gospodarstwa w bliżej nieokreślonej przyszłości . T. K. (1) po żniwach 2009r poszukiwał pretekstu do pozbycia się pokrzywdzonych z terenu dzierżawionego przez niego gospodarstwa , licząc na to że zabraniając im wejścia na teren gospodarstwa przywłaszczy sobie ich mienie w postaci maszyn i urządzeń do uprawy roli. Aby zachować pozory legalności swego działania twierdził, że nie jest zadowolony z prac wykonywanych na zlecenie pokrzywdzonych. Wielokrotnie zwracał uwagę na rzekomą kiepską jakość prac i zarządzania przez nich gospodarstwem. W dniu 15 września 2009 r., oskarżony zabronił pracownikom spółki (...) wstępu na teren swojej posesji i prowadzenia dalszych prac. Oskarżony T. K. (1) uniemożliwił pokrzywdzonym odebranie i maszyn i urządzeń rolniczych, stanowiących ich własności. Były to maszyny należące do (...) , spółki prowadzonej przez obu pokrzywdzonych na terenie Polski, maszyny należące do spółki (...)- spółki prowadzonej przez obu pokrzywdzonych na terenie Niemiec oraz kilka maszyn należących bezpośrednio do pokrzywdzonego H.. Duża cześć maszyn należących do spółki pokrzywdzonych (...) stanowiła wcześniej własność oskarżonego i została przez nich zakupiona w sierpniu 2009 r. za kwotę 20.000 euro, którą to kwotę oskarżony T. K. (1) otrzymał, za pośrednictwem R. S. (1). W okresie pomiędzy 15 września 2009r. a 30 grudnia 2013r. oskarżony T. K. (1) w G. przywłaszczył sobie powierzone mu maszyny i urządzenia rolnicze o łącznej wartości nie mniejszej niż 662.031,05 zł w tym:

a) należące do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą wO.spółka pokrzywdzonych H. i J. na terenie Polski )

- ciągnik rolniczy Z. (...) wartości 41.666, 00 zł

- ciągnik rolniczy marki N. (...) wartości 41.640 zł

- ciągnik rolniczy marki D. (...) wartości 49.968 zł

- ciągnik rolniczy U. (...)wartości 13.888, 00 zł

- przyczepę marki A. (...) o nr rej. (...) wartości 111,00 zł

- przyczepę marki A. (...) o nr rej. (...) wartości 111,00 zł

- przyczepy markiI. typu wywrotka 10 tonowe – 2 sztuki wartości 1.111,00 zł

- przyczepę markiI. typu wywrotka 6 tonową wartości 556 ,00 zł

- przyczepę marki A. typu wywrotka 6 tonowa – 2 sztuki wartości 1.111,00 zł

- przyczepę maki A. 4 tonową wartości 111,00 zł

- przyczepę A. sztywną 3,5 tonową wartości 111,00 zł

- kultywator 9 metrowy produkcji czeskiej wartości 556,00 zł

- kultywator (...) produkcji U. wartości 556,00 zł

- P. (do czyszczenia zboża) wartości 111,00 zł

- przenośnik ślimakowy wartości 111,00 zł

- pług (...) 6 skibowy wartości 1.111,00 zł

- agregat uprawno-siewny marki F. (...) metry szerokości wartości 5.560,00 zł

- pług marki A. (...) skibowy zawieszany wartości 111,00 zł

- siewnik do kukurydzy marki K. (...) rzędowy wartości 11.110,00 zł

- siewnik do nawozu zawieszany 1 tonowy wartości 56,00 zł

- opryskiwacz marki P. (...) metrowy – 2000 litrów wartości 5.560,00 zł

- warsztat narzędziowy wraz z 2 szlifierkami (dużą i małą), 2 spawarkami, wiertarką stojakową, tokarnią, kompletem kluczy rożnego zastosowania, częściami zamiennymi wartości 3.056,00 zł

- kombajn F. typ (...) wartości 207.505,00 zł

- kombajn M. F. wartości 83.002,00 zł

- opryskiwacz 5 tys. Litrowy wartości 20.750,05 zł

b) należące do spółki (...) z siedzibą w G.( spółka pokrzywdzonych H. i J. na terenie Niemiec)

- agregat uprawno siewny marki K. wartości 46.481,12 zł

- rozsiewacz nawozu marki B. (...) tonowy wartości 11.152,00 zł

- pług 5 skibowy obracany marki N. wartości 12.492 zł

- przyczepy wywrotki 15 tonowe – 2 sztuki wartości 10.000 zł

- przyczepę wywrotkę 8 tonową nieustalonej bliżej wartości

-zbiornik na paliwo 2.500 litrów wartości 7. 354,39 zł

- myjkę ciśnieniową MarkiK. nieustalonej bliżej wartości

łącznej wartości nie mniejszej niż 87.479,51 zł

c) należące do N. P. H.

- agregat uprawny marki G. (...) metrowy L.

- ładowarkę teleskopową marki S.

- przyczepę campingową wartości 2.082 zł

Rzeczy należące do N. P. H. były łącznej wartości 80.000 zł.

Przywłaszczonych rzeczy oskarżony nie chciał zwrócić pokrzywdzonym mimo wielokrotnych wezwań do wydania sprzętu, twierdząc że wyda je dopiero po zapłaceniu na jego rzecz przysługującej mu należności, która w rzeczywistości nie istniała.

Dowód;

- częściowo wyjaśnienia T. K. (1) – k. 257-261, 1086

- zeznania T. J.– k. 331-332, 335-337, 441 akt IIK 16/16, 144-146, 509-510 akt 3Ds 162/13, 1087 ,

- zeznania N. H.– k. 441-447 akt IIK 16/16, k- 150-152-413 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania Z. B. (1) – k. 656-660 akt IIK 16/16, 3-5, 74-75 akt 3Ds 144/10, k- 139- 141 akt 3Ds 162/13, k- 102 akt IC 263/12, 1087

- zeznania R. S. (1) – k. 838-843akt IIK 16/16, 376-379 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania M. P. – k. 334-337, k- 362 akt 3ds 162/13, 1087

- protokół wizji lokalnej k-452-455, 1087

- pismo pokrzywdzonych dotyczące wartości przywłaszczonych przedmiotów k-419, 863-865, 1114

- pismo dotyczące wartości przywłaszczonych przez oskarżonego maszyn wraz z kopiami faktur k- 419-438

- pismo dotyczące zaewidencjonowania w dokumentacji środków trwałych k- 461

- pismo dot wartości przywłaszczonych maszyn k- 863-865

- pismo pełnomocnika pokrzywdzonych k- 465

- kserokopie dokumentów z akt IC42/11 k- 467-647

- pismo obrońcy oskarżonego k- 684-685

- kserokopie dokumentów z akt KM 2316/13 k- 686-706

T. K. (1) bojąc się, że pokrzywdzeni mogliby odebrać swe maszyny powiadamiając o ich zatrzymaniu organy wymiaru sprawiedliwości, wymyślił wersję że pokrzywdzeni mają wobec niego zobowiązania w kwocie 1.000.000 zł i zatrzymanie ich maszyn usprawiedliwiał rzekomym zabezpieczeniem swych praw do należności, jaka w rzeczywistości nigdy mu nie przysługiwała. Pokrzywdzeni H. i J. podejmowali działania zmierzające do odzyskania swoich maszyn, które za zgodą i wiedzą oskarżonego postawili na terenie dzierżawionego przez niego gospodarstwa i których nie wydał im po uniemożliwieniu wstępu na posesję. Pokrzywdzeni kilkakrotnie bezskutecznie usiłowali dostać się na teren posesji T. K. (1) by odzyskać swe maszyny . W dniu 26 lutego 2010 r. spółka (...) wystawiła oskarżonemuK.fakturę za uprawę ziemi na terenie gospodarstwa w G., materiał siewny, wapno i środki ochrony roślin na kwotę 428.330,31 zł, którą dostarczono oskarżonemu. Oskarżony T. K. (1) po tym jak wykorzystał pokrzywdzonych do uprawy dzierżawionych przez siebie gruntów na ich koszt i przywłaszczył powierzone mu maszyny należące do pokrzywdzonych odmówił zapłaty powyższej faktury i ją zwrócił . Pokrzywdzeni w imieniu swych spółek (...), G. i pokrzywdzony H. w imieniu własnym wystosowali szereg wezwań do wydania maszyn i urządzeń . Oskarżony wiedząc, ze nie ma żadnych podstaw do zatrzymywania tych maszyn postanowił ich nie wydawać i wykorzystać je w pracy swego gospodarstwa tak jakby był ich prawnym właścicielem. T. K. (1) konsekwentnie twierdził, ze pokrzywdzeni mają wobec niego zobowiązania, które w rzeczywistości nie istniały, po to by stworzyć pozory legalności swego działania. Oskarżony zabraniał pokrzywdzonym wstępu na teren posesji, oświadczył, że sprzęt odda w momencie kiedy pokrzywdzeni uiszczą kwotę 1.000.000 zł jaka rzekomo przysługiwała mu na mocy ustnych ustaleń z czerwca 2009r , w sytuacji gdy zapłata za plony jakie pokrzywdzeni mieli zebrać wynosiła 300.000 zł i została w całości uiszczona.

Dowód;

- częściowo wyjaśnienia T. K. (1) – k. 257-261, 1086
- zeznaniaT. J. – k. 331-332, 335-337, 441 akt IIK 16/16, 144-146, 509-510 akt 3Ds 162/13, 1087 ,

- zeznania N. H. – k. 441-447 akt IIK 16/16, k- 150-152-413 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania Z. B. (1) – k. 656-660 akt IIK 16/16, 3-5, 74-75 akt 3Ds 144/10, k- 139- 141 akt 3Ds 162/13, k- 102 akt IC 263/12, 1087

- zeznania R. S. (1) – k. 838-843akt IIK 16/16, 376-379 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania M. P. – k. 334-337, k- 362 akt 3ds 162/13, 1087

- faktura VAT nr (...) z dnia 26 lutego 2010 r. – k. 476, 1119

Pokrzywdzeni dochodzili swych praw na drodze postepowania cywilnego, chcąc odzyskać mienie w postaci maszyn i urządzeń stanowiących własność prowadzonych przez nich firm (...), G. i własność N. H.. Przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wlkp Wydział I Cywilny toczyło się postępowanie o sygn. akt I C 417/11 z powództwa N. H. przeciwko T. K. (1) o wydanie ruchomości pozostawionych na posesji oskarżonego, wyrokiem zaocznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 1 lutego 2012 r. nakazano oskarżonemu wydanie agregatu G., ładowarki teleskopowej S. i przyczepy kempingowej. Wyrok jest prawomocny od dnia 22.02.2012r.Wyrokowi temu nadano klauzulę wykonalności w dniu 10.04.2012r.

Dowód;

- akta IC 417/11 SOG. k- 1086

Ponadto, przed tym samym sądem toczyło się również postepowanie o sygn. akt I C 211/11 z powództwa (...) przeciwko T. K. (1). Pozew ten dotyczył wydania ruchomości pozostawionych na posesji oskarżonego, a stanowiących mienie firmy (...) prowadzonej przez pokrzywdzonych. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 września 2011 r. ciągnika (...), ciągnikaU. (...), dwóch przyczep A., dwóch przyczep typu I. 10 - tonowych, przyczepy typu I. 6 - tonowej, przyczepy A. 3,5 – tonowej, kultywatora czeskiego, kultywatora U., pługu (...) 6 – skibowego, agregatu F., pługu A., siewnika K., siewnika do nawozu, opryskiwacza P., warsztatu wraz z zapleczem, kombajnu F., kombajnu F., opryskiwacza 5000 – litrowego, kuchenki gazowej i lodówko-zamrażarki, w pozostałym zakresie powództwo oddalono. Wyrok ten jest prawomocny od dnia 14.03.2012r , nadano mu klauzulę wykonalności w dniu 26.06.2012r.

Dowód;

- akta IC 211/11 SOG.k-1086

Przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wlkp toczyło się także postepowanie o sygn. akt I C 263/12 z powództwa G. , prowadzonej przez N. H. i T. J. przeciwko pozwanemu T. K. (1) o wydanie ruchomości, stanowiących jej własność pozostawionych na posesji oskarżonego, prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 4 grudnia 2013 r. umorzono postępowanie w części dotyczącej pługu 5-skibowego N. i myjki ciśnieniowej K. wobec cofnięcia pozwu w tym zakresie , w pozostałym zakresie powództwo oddalono, wobec niewykazania przez powoda, że przedmioty te nadal znajdują się we władaniu T. K. (1).

Dowód;

- akta IC 263/12 SO Gorzów Wlkp k- 1086

Ponadto w sprawie o sygn. akt I C 42/11 w sprawie z powództwa (...) przeciwko pozwanemu T. K. (1) o zapłatę kwoty 428.330,31 zł wynikającej z faktury (...), powództwo zostało oddalone. Wyrok Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. zapadł dnia 6 listopada 2012 r., uprawomocnił się on w dniu 9 maja 2013 r. , po rozpoznaniu sprawy przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie.

Dowód;

- akta IC 42/11 SO w G. k- 1086

Po zerwaniu umowy z pokrzywdzonymi i przywłaszczeniu należących do nich rzeczy , T. K. (1) znajdując się w trudnej sytuacji finansowej i obawiając się, ze dzierżawione mu grunty zostaną odebrane skontaktował się z kolejnymi osobami, którym obiecywał że przekaże dzierżawione od Agencji Nieruchomości Rolnych grunty. Zastosował tu taki sam mechanizm, jak w przypadku pokrzywdzonych T. J. i N. H., by wykorzystać potencjał innych osób, doprowadzić do uprawy pól na ich koszt a potem po zebraniu plonów zerwać współpracę, sprzedając większość tego co zebrano bez rozliczenia się z podmiotem wykonującym prace. T. K. (1) doprowadził do tego, że uprawą dzierżawionych przez niego gruntów zainteresował się T. Z. (1), który udzielił T. K. (1) pożyczki na opłacenie zaległości w kwocie 100.000 zł a także dokonywał na dzierżawionych przez T. K. (1) gruntach prac polowych, ponosząc znaczne nakłady na te prace oraz dokonując zasiew części gruntów na swój koszt. Po żniwach T. K. (1) sprzedał pszenicę i proso , nie rozliczając się z T. Z.. Unikał kontaktu z T. Z., chował się w pomieszczeniach gospodarczych na jego widok, kwoty pożyczki nie zwrócił , nie rozliczył się z dokonanych nakładów. T. Z. po uzyskaniu tytułów wykonawczych w stosunku do T. K. (1) wniósł o wszczęcie postepowania egzekucyjnego . Postepowanie takie toczyło się pod sygn. Km 2316/13 z wniosku T. Z. przeciwko T. K. (1). Prowadził je Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4). W trakcie tego postepowania zajęto u T. K. (1) w dniu 06.11.2013r rozrzutnik B., agregat G., siewnik, wózek S., opryskiwacz A.- P., przyczepę wywrotkę rolniczą 2 osiową, przyczepę rolniczą trzyosiową. W toku egzekucji T. K. (1) informował komornika, że rzeczy te stanowią własność G. i (...). Większość zajętych rzeczy została sprzedana. T. K. (1) po oddaleniu powództwa I C 42/11 (w sprawie z powództwa (...) przeciwko pozwanemu T. K. (1) ) wiedząc o zajęciu rzeczy należących do pokrzywdzonych T. J. i N. H. , wykorzystał to do dochodzenia od pokrzywdzonych należności jakie uzyskał w wyniku postępowań cywilnych jakie przeciwko niemu się toczyły. Były to należności jakie musiała mu zapłacić (...) . Należności te wynikały z kwot zasadzonych przez SO w Gorzowie Wlkp i przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie.

Należności te były w wysokości 9.217 zł i 5.400 zł . W postępowaniach Km 2558/14 i Km 2559/14 komornik zajął rozrzutnik nawozu B., przyczepę rolniczą trzyosiową i siewnik pneumatyczny. Rzeczy te , z wyjątkiem rozrzutnika B. sprzedano w drodze egzekucji.

Pokrzywdzeni wystąpili na drogę postępowania egzekucyjnego skierowanego przeciwko oskarżonemu, ale mieli trudności z odzyskaniem części swych rzeczy z uwagi na wątpliwości komornika co do tego czy dane sprzęty na pewno są tymi , które egzekwują.

Dowód;

- akta Km 2316/13 Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4) k-1086

- akta KM 2559/14 i Km 2558/14 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4) k- 1086

- akta KM 2558/14 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4) k- 1086

Przed Sądem Rejonowym w Słubicach toczyło się postepowanie IC 75/14 z powództwa N. H. przeciwko T. K. (1) o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji. Sprawa ta została wpisana do repertorium C w dniu 25.02.2014r, z uwagi na nieuiszczenie opłaty w kwocie 2496 zł, przez stronę reprezentowaną przez profesjonalnego prawnika zarządzono zwrot pozwu. Ponadto przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wlkp toczyło się postępowanie z powództwa (...) przeciwko T. K. (1) o zwolnienie rzeczy spod egzekucji. W dniu 27.02.2014r wezwano powoda do uzupełnienia braków w postaci uiszczenia opłaty w kwocie 3952 zł oraz nadesłania prawidłowego umocowania poprzez nadesłanie odpisu z HR przetłumaczonego na język polski. Wobec nieuzupełnienia braków w dniu 04.04.2014r zarządzono zwrot pozwu.

Dowód;

- akta IC 75/14 SR Słubice k- 1086

- akta I C 332/14 SO Gorzów Wlkp k- 1086

W dniu 05 listopada 2010r Z. B. (1) i inne osoby odebrały od pracownika T. J. (1) W. traktor marki F. (...), należący do pokrzywdzonych. T. K. (1) złożył wtedy zawiadomienie do policji, twierdząc że ma prawo zastawu na tej maszynie i innych jakie przechowuje w swym gospodarstwo do czasu aż N. H. i T. J. rozliczą się z nim z należności jaką rzekomo mieli w kwocie 1.300.000 zł. T. K. (1) przyznał w tej sprawie, że jest w posiadaniu szeregu maszyn należących do N. H. i T. J.. Postepowanie 2Ds 1585/10 PR w S.zakończyło się postanowieniem o umorzeniu postepowania wobec braku dostatecznych danych uzasadniających popełnienie przestępstwa.

Dowód:

- akta 2Ds 1585/10 PR w S. k- 1086

W Prokuraturze Rejonowej w S. toczyło się postępowanie w 3 Ds 144/10 w sprawie przywłaszczenia przez T. K. (1) sprzętu rolniczego należącego do (...), które zakończyło się w dniu 09.09.2010r postanowieniem o odmowie wszczęcia śledztwa wobec braku dostatecznych dowodów popełnienia czynu zabronionego. Ponadto toczyło się również, w tej samej prokuraturze postepowanie o sygn. 3ds 162/13 w sprawie przywłaszczenia w okresie od 15.09.2013r do 03.06.2013r w miejscowości G. przez T. K. (1) mienia o znacznej wartości tj maszyn i urządzeń służących do prac agrotechnicznych na szkodę (...) sp zoo, (...)oraz N. H.. Postepowanie to zostało w dniu 03.06.2013r umorzone wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa. Na postanowienie to zażalenie złożył pełnomocnik pokrzywdzonych i postanowienie to uchylone zostało postanowieniem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. W dniu 30 grudnia 2013r ponownie wydano w tej sprawie postanowienie o umorzeniu postępowania na podstawie art. 17 par 1 pkt 2 kpk, wobec braku znamion czynu zabronionego. Umorzenie to dało podstawę do wniesienia subsydiarnego aktu oskarżenia, co nastąpiło dnia 3 lutego 2014 r. Pierwotnie , w subsydiarnym akcie oskarżenia oskarżono T. K. (1) o przywłaszczenie maszyn i urządzeń o wartości 624.000,00 zł. W trakcie postępowania sądowego, w piśmie z dnia 21 lipca 2015 r., oskarżyciele zweryfikowali przedstawioną listę maszyn, wskazując ich wartość na 578.217,17 zł., odliczając wartość rzeczy odzyskanych. Na posesji oskarżonego w G. przeprowadzano wizję lokalną , w trakcie której ujawniono cześć sprzętu należącego do pokrzywdzonych. Z opinii biegłego rzeczoznawcy wynika iż wartość sprzętu jaki ujawniono na posesji wycenił on na dzień 15 czerwca 2015 r. na kwotę 64.750,00 zł i na wrzesień 2009 r. na kwotę 98.500,00 zł.

Dowód:
- częściowo wyjaśnienia T. K. (1) – k. 257-261, 452-455,
- pismo z dnia 21 lipca 2015 r. – k. 863-865, 1086
- uzupełniająca biegłego R. O. – k. 892-905,1086, 1143
- ustna pisemna opinia biegłego R. O. – k. 736-775,1086, 1143
- pisemna opinia biegłego R. O. – k. 867, 908,1087
- pismo oskarżycieli subsydiarnych ze wskazaniem cen poszczególnych maszyn i urządzeń – k. 419-420,1086, 1143
- akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 417/11, 1086, 1143
- akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 211/11, 1086, 1143
- akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 263/12, 1086, 1143
- akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 42/11 , 1086, 1143

- protokół wizji lokalnej k-452-455,1086, 1143

W wyniku różnych podjętych działań pokrzywdzenia odzyskali ciągnik rolniczy marki N. (...), ciągnik rolniczy marki D. (...), przyczepę marki A. (...) o nr rej (...) i przyczepę marki A. (...) o nr rej (...), pług obracany marki N. oraz przyczepę campingową. Ciągnik rolniczy marki U. (...) został przez nich błędnie ujęty w spisie rzeczy przywłaszczonych przez oskarżonego, albowiem po zakupie tego ciągnik od T. K. (1) został on sprzedany przez N. H. . Podobnie błędnie pokrzywdzenia umieścili w wykazie przywłaszczonych rzeczy kuchenkę gazową i lodówko- zamrażarkę, które nie stanowiły ich własności. Warsztat narzędziowy wskazali za to dwukrotnie, raz podając że chodzi im o warsztat narzędziowy a raz jako zaplecze warsztatowe.

Dowód;

- zeznania T. J. – k. 331-332, 335-337, 441 akt IIK 16/16, 144-146, 509-510 akt 3Ds 162/13, 1087 ,

- zeznania N. H. – k. 441-447 akt IIK 16/16, k- 150-152-413 akt 3ds 162/13, 1087
- zeznania Z. B. (1) – k. 656-660 akt IIK 16/16, 3-5, 74-75 akt 3Ds 144/10, k- 139- 141 akt 3Ds 162/13, k- 102 akt IC 263/12, 1087

- zeznania świadka S. Z. k- 264 akt IIK 16/16, 332 akt 3Ds 162/13, 1087

- zeznania świadka Ł. W. k- 264 akt IIK 16/16,

- pismo pokrzywdzonych k- 863-865, 1143

Oskarżony T. K. (1) w toku postępowania sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, że (...) , reprezentowana przez pokrzywdzonych zakupiła od niego plony z obszaru 370 ha, za które według niego nie zapłaciła . Podał, że pokrzywdzeni mieli według niego zapłacić mu za zebrane przez nich plony kwotę 1.300.000 zł , a przekazali mu jedynie 210.000 zł. Podał, iż pozostałej kwoty nie chcieli mu dać, więc zabrał sprzęt jaki znajdował się na posesji, zabronił pokrzywdzonym wstępu na teren posesji. Wyjaśnił, że sprzęt ten miał oddać pokrzywdzonym dopiero po zapłaceniu całości należności jaką wobec niego rzekomo mieli. Oskarżony T. K. (1) podał, że tylko cześć maszyn jakie zatrzymał według niego należała do pokrzywdzonych . Podał, że miał z pokrzywdzonymi zawartą umowę na kompleksową uprawę dzierżawionego przez siebie terenu, i że chcieli od niego kupić 10 tysięcy ton zboża na potrzeby tuczarni na ternie Niemiec jaką prowadzili. Podał, iż postanowił sprzedać pokrzywdzonym sprzęt rolniczy jaki posiadał. Według oskarżonego zawarta została „umowa przedwstępna”. Wyjaśnił, że jego wspólnik R. S. (1) odebrał należność za te maszyny, ale mu nie przekazał. Oskarżony w swych wyjaśnieniach podał, że już podczas podpisywania umowy o współpracy w kancelarii w Z. była mowa, że on otrzyma 1.300.000 zł , mimo że nie było o tym wzmianki w samej umowie. Według oskarżonego pokrzywdzeni mieli mu zapłacić kwotę 1.300.000 zł w sierpniu 2009r. Wobec tego, że zwlekali z zapłatą oskarżony przyznał, że zatrzymał ich sprzęt do czasu zapłaty całości kwoty. Wyjaśnił, że nie wydał pokrzywdzonym maszyn i urządzeń , nawet wtedy gdy zapadł wyrok nakazujący mu wydanie części tych rzeczy. Oskarżony K. podał także, że cały czas na dzierżawionym przez niego terenie dochodziło do zdarzeń z udziałem policji i komorników. Podał, że nadal domaga się pieniędzy jakie rzekomo mu się należą od pokrzywdzonych. T. K. (1) podał, iż niedawno dowiedział się, ze to R. S. (1) był w Danii po pieniądze za sprzedaż maszyn. Oskarżony wyjaśnił, iż umowę sprzedaży zawartą ze spółką (...) uważał za umowę przedwstępną , gdyż rzekomo nie otrzymał zapłaty kwot 20.000 euro za te maszyny. W swych wyjaśnieniach wskazał, że poza umową , którą określił jako przedwstępna zawarta miała być jeszcze właściwa umowa. Wyjaśnił, że to on czuje się oszukany przez pokrzywdzonych. Oskarżony nie był uprzednio karany sądownie. T. K. (1) mieszka w R., ma wykształcenie podstawowe, jest rolnikiem, dzierżawi gospodarstwo rolne. Oskarżony jest kawalerem. Miesięczny dochód oskarżonego wynosi 500 zł. Oskarżony nie posiada majątku o znacznej wartości, jest zadłużony.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1)– k. 257-261, 1086

- dane osobowe T. K. (1) – k. 152 , 1086

- karta karna k- 993, 1088, 1143

Sąd zważył co następuje

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił częściowo w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1)– k. 257-261, 1086.

Najważniejszym dowodem w sprawie okazały się jednak zeznania pokrzywdzonych N. H.i T. J.. Zeznania te mają podstawowe znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego, albowiem sąd uznał je w całości za wiarygodne . Są one podstawą do weryfikacji wyjaśnień oskarżonego i innych dowodów.

Ponadto sąd wykorzystał w sprawie przy ustalaniu stanu faktycznego zeznania pozostałych przesłuchanych świadków - zeznania świadka Z. B. (1), R. S. (1), J. K., T. K. (3), E. M., L. D., T. S. , J. L. oraz M. P.. Pomocniczo do ustalenia stanu faktycznego sąd wykorzystał także zeznania funkcjonariuszy policji, którzy asystowali komornikowi działającemu na rzecz pokrzywdzonych w trakcie wykonywania czynności na posesji oskarżonego.

Ważnymi dowodami pozwalającymi na ustalenie stanu faktycznego okazały się dowody z dokumentów takie jak: dane osobowe T. K. (1) – k. 152 , 1086, karta karna k- 993, 1088, 1143, pismo pokrzywdzonych k- 863-865, 1143
pismo z dnia 21 lipca 2015 r. – k. 863-865, 1086, uzupełniająca biegłego R. O. k. 892-905,1086, 1143, ustna pisemna opinia biegłego R. O. – k. 736-775,1086, 1143, pisemna opinia biegłego R. O. – k. 867, 908,1087, pismo oskarżycieli subsydiarnych ze wskazaniem cen poszczególnych maszyn i urządzeń – k. 419-420,1086, 1143, - faktura VAT nr (...) z dnia 26 lutego 2010 r. – k. 476, 1119, protokół wizji lokalnej, pismo pokrzywdzonych dotyczące wartości przywłaszczonych przedmiotów k-419, 863-865, 1114 , pismo dotyczące wartości przywłaszczonych przez oskarżonego maszyn wraz z kopiami faktur k- 419-438 , pismo dotyczące zaewidencjonowania w dokumentacji środków trwałych k- 461 , pismo dot wartości przywłaszczonych maszyn k- 863-865 , pismo pełnomocnika pokrzywdzonych k- 465 , kserokopie dokumentów z akt IC42/11 k- 467-647, - pismo obrońcy oskarżonego k- 684-685, kserokopie dokumentów z akt KM 2316/13 k- 686-706, umowa o współpracy z dnia 15 czerwca 2009 r. – k. 473-475, umowa „kupna – sprzedaży” z dnia 12 sierpnia 2009 r. – k. 36-37 ze sprawy o sygn. akt 2 Ds. 1606/10, (...), umowa o współpracy z dnia 15 czerwca 2009 r. – k. 473-475, 1119 , umowa „kupna – sprzedaży” z dnia 12 sierpnia 2009 r. – k. 36-37 ze sprawy o sygn. akt 2 Ds. 1606/10, (...), umowa „kupna – sprzedaży” z dnia 12 sierpnia 2009 r. – k. 23 ze sprawy o sygn. akt 2 Ds. 162/13. K- 1086 , pismo z Agencji Nieruchomości Rolnych OT w G. k- 1107, 1119 , pismo z Urzędu Gminy w R. k- 1112, 1119.

Sąd dał wiarę tym dokumentom, korespondują one z innymi wiarygodnymi dowodami. Dowody te pozwalają na weryfikację osobowych źródeł dowodowych. Ważnymi dowodami okazały się pisma pokrzywdzonych dotyczące wyceny rzeczy jakie przywłaszczył sobie oskarżony, kopie faktur zakupu maszyn, kopie umowy o współpracy i umowy kupna – sprzedaży sprzętu należącego pierwotnie do T. K. (1). Oprócz tego niezwykle ważnymi dowodami okazały się akta postępowań cywilnych , karnych i egzekucyjnych jakie toczyły się w związku z czynem jakiego dopuścił się oskarżony. Pozwoliły one zgromadzić obszerną dokumentację dotyczącą umowy jaką łączyła pokrzywdzonych z oskarżonym, dokumentację związaną z dowodami zakupu przez pokrzywdzonych maszyn jakie zostały przez oskarżonego przywłaszczone. Są to takie akta jak: akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 417/11, akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 211/11, akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 263/12, akta postępowania Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. w sprawie I C 42/11 , akta 2Ds 1585/10 PR w S. , akta IC 75/14 SR S.k- 1086, akta I C 332/14 SO Gorzów Wlkp. Sąd wykorzystał także akta komornicze- akta Km 2316/13 Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4), akta KM 2559/14 i Km 2558/14 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4) oraz akta KM 2558/14 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zielonej Górze T. K. (4) . Akta te wskazują na to jak pokrzywdzeni dochodzili swych praw na drodze prawa cywilnego, jak uzyskali tytuły wykonawcze na większość sprzętu jaki oskarżony sobie przywłaszczył. Wyroki te wskazują na przysługujące pokrzywdzonym prawo własności do przedmiotów w nich opisanych. Akta te zawierają szereg dokumentów niezwykle ważnych dla toczącego się postępowania karnego, część z tych dokumentów znalazła się w kserokopiach , ale nie wszystkie. Konieczne było więc ujawnienie tych akt w toku postępowania. Ważnymi okazały się także akta postępowań komorniczych, z których można ustalić jakie maszyny pokrzywdzonych zostały sprzedane przez komorników czy też ustalić, ze oskarżony w toku postępowań komorniczych przyznawał, ze cześć maszyn zajmowanych przez komorników stanowi własność pokrzywdzonych.

Sąd wziął pod uwagę wnioski wynikające z opinii biegłego rzeczoznawcy: R. O. i wyniki przeprowadzonej wizji lokalnej. Ustalają one jednak jakie maszyny znajdują się na posesji dzierżawionej przez oskarżonego wiele lat po tym jak dokonał on przywłaszczenia. Dla oceny czynu oskarżonego okoliczności te mają znaczenie jedynie poboczne, z uwagi na fakt że jedynie niewielka cześć przywłaszczonych przez oskarżonego maszyn była na terenie gospodarstwa oskarżonego w chwili dokonywania wizji lokalnej. Przy ustalaniu wartości maszyn i urządzeń jakie oskarżony przywłaszczył , sąd wykorzystał oświadczenia pokrzywdzonych co do wartości przywłaszczonych rzeczy, wartości jakie były podawane w postępowaniach cywilnych oraz wartości wynikające z faktur ich zakupu. To jakie maszyny znajdowały się w dniu dokonywania wizji lokalnej na posesji dzierżawionej przez oskarżonego ma znaczenie dla pokrzywdzonych, do których maszyny te należą , utwierdzają ich bowiem w przekonaniu że część maszyn nadal jest we władaniu oskarżonego, muszą je tylko odzyskać w oparciu o posiadane tytuły wykonawcze. Opinia ta dla potrzeb ustalenia przywłaszczenia dokonanego przez oskarżonego w dniu 15.09.2009r ma znaczenie niewielkie. Pokrzywdzeni na większość tych maszyn i urządzeń posiadają tytuł wykonawczy, więc wyklucza to potrzebę orzekania w tym zakresie o obowiązku naprawienia szkody.

Jeżeli chodzi o wyjaśnienia oskarżonego T. K. (1) , to w toku postępowania sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, że (...) , reprezentowana przez pokrzywdzonych zakupiła od niego plony z obszaru 370 ha, za które według niego nie zapłaciła . Podał, że pokrzywdzeni mieli według niego zapłacić mu za plony kwotę 1.300.000 zł , a przekazali mu jedynie 210.000 zł. Podał, iż pozostałej kwoty nie chcieli mu dać, więc zabrał sprzęt jaki znajdował się na posesji, zabronił pokrzywdzonym wstępu na teren posesji. Wyjaśnił, że sprzęt ten miał oddać pokrzywdzonym dopiero po zapłaceniu całości należności jaką wobec niego rzekomo mieli. Oskarżony T. K. (1) podał, że tylko cześć maszyn jakie zatrzymał według niego należała do pokrzywdzonych . Podał, że miał z pokrzywdzonymi zawartą umowę na kompleksową uprawę dzierżawionego przez siebie terenu, i że chcieli od niego kupić 10 tysięcy ton zboża na potrzeby tuczarni na ternie Niemiec jaką prowadzili. Podał, iż postanowił sprzedać pokrzywdzonym sprzęt rolniczy jaki posiadał. Według oskarżonego zawarta została „umowa przedwstępna”. Wyjaśnił, że jego wspólnik R. S. (1) odebrał należność za te maszyny, ale mu nie przekazał. Oskarżony w swych wyjaśnieniach podał, że już podczas podpisywania umowy o współpracy w kancelarii w Z. była mowa, że on otrzyma 1.300.000 zł , mimo że nie było o tym wzmianki w samej umowie. Według oskarżonego pokrzywdzeni mieli mu zapłacić kwotę 1.300.000 zł w sierpniu 2009r. Wobec tego, że zwlekali z zapłatą oskarżony przyznał, że zatrzymał ich sprzęt do czasu zapłaty całości kwoty. Wyjaśnił, że nie wydał pokrzywdzonym maszyn i urządzeń , nawet wtedy gdy zapadł wyrok nakazujący mu wydanie części tych rzeczy. Oskarżony K. podał także, że cały czas na dzierżawionym przez niego terenie dochodziło do zdarzeń z udziałem policji i komorników. Podał, że nadal domaga się pieniędzy jakie rzekomo mu się należą od pokrzywdzonych. T. K. (1) podał, iż niedawno dowiedział się, ze to R. S. (1) był w Danii po pieniądze za sprzedaż maszyn. Oskarżony wyjaśnił, iż umowę sprzedaży zawartą ze spółką (...) uważał za umowę przedwstępną , gdyż rzekomo nie otrzymał zapłaty kwot 20.000 euro za te maszyny. W swych wyjaśnieniach wskazał, że poza umową , którą określił jako przedwstępna zawarta miała być jeszcze właściwa umowa. Wyjaśnił, że to on czuje się oszukany przez pokrzywdzonych. Oskarżony na pytania sądu odniósł się do wszystkich maszyn jakie umieszczono w jego zarzutach, podając że cześć z nich stanowiła rzekomo jego własność, a co do części nie powinien mieć zarzutu z uwagi na to, że pokrzywdzeni odzyskali te maszyny. Wyjaśnienia te są w wielu punktach niewiarygodne, sprzeczne z dowodami którym sąd dał wiarę. Oskarżony ewidentnie stara się umniejszyć swą winę, cały czas trzymające się wymyślonej przez siebie wersji o rzekomych zobowiązaniach jakie mieli wobec niego pokrzywdzeni i że zabezpieczył swe roszczenia zatrzymując ich maszyny. Wobec oczywistej sprzeczności tych wyjaśnień z wiarygodnymi dowodami, zarówno osobowymi jak i z dokumentów Sąd dał mu wiarę jedynie w części, w tych fragmentach w jakich jego wyjaśnienia nie są sprzeczne z innymi dowodami . Za wiarygodne sąd uznał to, że oskarżony jest dzierżawcą gruntu o powierzchni ok 370 hektarów , w miejscowości G., który dzierżawi od Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział w G.Wiarygodne są także twierdzenia co do tego, że oskarżony podjął współpracę z firmą (...), reprezentowana przez jej dwóch wspólników- pokrzywdzonych H. i J. Wiarygodne jest to, że współpraca ta została nawiązana po sporządzeniu umowy w kancelarii prawnej w Z., że pokrzywdzeni gospodarowali na gruntach dzierżawionych przez oskarżonego od Agencji, że opłacali swoich pracowników, że przywieźli swoje maszyny. Dalej wiarygodne są twierdzenia, ze w pewnym momencie oskarżony zabronił pokrzywdzonym wstępu na swój teren, że zatrzymał należące do pokrzywdzonych maszyny, żądając zapłaty należności w kwocie 1.000.000 zł , że pokrzywdzeni w wyniku różnych działań odebrali część należących do nich sprzętów. Wiarygodne są także twierdzenia, że pokrzywdzeni wielokrotnie podejmowali próby odzyskania maszyn, że na posesji oskarżonego pojawiali się policjanci i komornicy, a także że toczyło się kilka różnych postępowań. Tylko w tym zakresie jego wyjaśnienia zasługują na to by dać im wiarę. We wskazanym wyżej zakresie wyjaśnienia te korespondują z innymi zebranymi w sprawie dowodami. Cała reszta wyjaśnień oskarżonego jest przyjętą przez niego linią obrony, której w żaden sposób nie można dać wiary. Oskarżony wbrew swym twierdzeniom od początku zdaniem sądu zamierzał przywłaszczyć sobie maszyny należące do pokrzywdzonych. Doskonale zdawał sobie sprawę, że sprzedał pokrzywdzonym swoje maszyny, odebrał należność za te maszyny na pośrednictwem świadka S., wiedział także że na posesji znajdowały się maszyny przywiezione przez pokrzywdzonych w celu wykonywania zabiegów w ramach uprawy roli dzierżawionej przez oskarżonego. Od samego początku , gdy oskarżony zabronił pokrzywdzonym wstępu na dzierżawiony przez siebie teren zamierzał przywłaszczyć sobie sprzęt należący do pokrzywdzonych i wykorzystywać go jak właściciel. Innego sprzętu oskarżony w dyspozycji praktycznie nie miał, co przyznawał nawet zorientowany w jego sprawach R. S. (1). Nowego czy też używanego sprzętu oskarżony nie mógł nabyć, bo był bankrutem, zadłużonym u wielu osób, nikt by mu takiego sprzętu nie sprzedał bez zapłaty ani nie uzyskałby kredytu na taki zakup. Potrzebował więc sprzętu pokrzywdzonych by dalej funkcjonować jako rolnik na dzierżawionych gruntach. Wymyślając wersję o rzekomym zadłużeniu pokrzywdzonych wobec niego i „zajęciu” maszyn na poczet tych zobowiązań oskarżony skutecznie wprowadzał w błąd organy ścigania, czego dowodem jest to, że został skazany za czyn jakiego się dopuścił dopiero po kilku latach od popełnienia przestępstwa. Przywłaszczone maszyny oskarżony wykorzystywał w pracy gospodarstwa, używając ich jak właściciel. Reasumując, stwierdzić należy, iż wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne jedynie w niewielkiej, wskazanej wyżej części, cała zaś reszta tych wyjaśnień jest jedynie jego nieudolną linia obrony, sprzeczna z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami pokrzywdzonych, które sąd uznał za wiarygodne.

Ważnym dowodem w sprawie są zeznania pokrzywdzonych. Jeżeli chodzi o zeznania pokrzywdzonego H., to są one obok zeznań drugiego z pokrzywdzonych podstawowym dowodem w sprawie. Zeznania te wskazują na powody z jakich maszyny stanowiące własność pokrzywdzonych( poprzez ich spółki (...)) oraz mienie osobiste N., H. znalazły się na posesji oskarżonego. Z jego relacji wynika, iż (...), reprezentowana przez niego i T. J. zawarły z oskarżonym umowę dotyczącą uprawy pól w jego gospodarstwie i doradztwie rolniczym. Pokrzywdzony H. w swych zeznaniach podał, iż on i J. nie są nic winni K. za plony. Z jego zeznań wynika, iż faktycznie kupili u oskarżonego plony w roku 2009 za 300.000,00 zł, ale nic na tym nie zarobili z uwagi na to, ze zbiory te były złe. Wskazał, że nie tylko nie są nic winni oskarżonemu, ale wręcz przeciwnie, to oni poczynili na gruntach oskarżonego różnego rodzaju dracena własny koszt, za co nie dostali zapłaty. N. H. zeznał, że „nie może sobie przypomnieć” czy K. żądał od A. miliona złotych i przyznaje, że z K. zawarte były dwie umowy, potwierdził też , że „w czerwcu kupowali od oskarżonego plony”. Świadek podał jakie maszyny stanowiące własność spółek (...), G. K. i jego prywatną własność zostały przywłaszczone przez oskarżonego. Zeznał on, iż odzyskali wraz z T. J. niewiele maszyn jakie zostały przywłaszczone przez oskarżonego. Okazał także i dołączył do akt szereg rachunków dotyczących zakupu maszyn jakie zostały przywłaszczone. Sąd dał w pełni wiarę tym zeznaniom. N. H. wraz z z T. J. padli ofiarą oskarżonego, który przywłaszczył należące do nich maszyny rolnicze. Brak podstaw do zakwestionowania wiarygodności zeznań pokrzywdzonego. Wiarygodne jest to, że oskarżony przywłaszczył sobie maszyny stanowiące własność jego i jego wspólnika a także to, że nie mieli oni żadnych zobowiązań wobec oskarżonego.

Jeżeli chodzi o zeznania pokrzywdzonegoT. J., to w swych zeznaniach wskazał on, iż oskarżony T. K. (1) przywłaszczył sobie mienie należące do niego i do N. H. w postaci różnego rodzaju maszyn, które szczegółowo wskazał, a które potem wymieniono w subsydiarnym akcie oskarżenia. Podał on, iż maszyny stanowiące własność (...) i G., należących do nich spółek oraz maszyny stanowiące własność N. H. znalazły się na posesji oskarżonego w związku z podpisaniem pomiędzy oskarżonym a (...) umowy o współpracy w prowadzeniu gospodarstwa. Podał on, iż oskarżony w pewnym momencie zerwał współpracę, zabronił im wstępu na teren gospodarstwa w G. i nie chciał oddać maszyn stanowiących ich własność. T. J. zeznał, że wraz z N. H. nie posiadają żadnych zaległości w zapłacie należności wobec oskarżonego, cała należność za zboże jakie zebrali z jego pół została jego zdaniem uiszczona. Wskazał, że zboże zebrane w gospodarstwie (...). K. było złej jakości. Z zeznań tych wynika także, że wraz z N. H. ponieśli nakłady na przygotowanie ziemi do nowego sezonu. Z zeznań pokrzywdzonego wynika, iż odzyskali oni wraz z N. H. dwa ciągniki , pług pięcioskibowy marki N. , przyczepę campingową, dwie przyczepy A. . Pokrzywdzony obszernie opisał zabiegi jakie poczynili na drodze prawa cywilnego do odzyskania swej własności, w tym na drodze egzekucji komorniczej. Na rozprawie pokrzywdzony odnosił się do poszczególnych maszyn wymienionych w zarzucie, wskazując że nabywali je wspólnie, bądź też tylko pokrzywdzony H., przy czym maszyny te częściowo stanowiły własność (...), G. K. i własność osobistą N. H.. Pokrzywdzony J. przyznał, iż część maszyn stanowiących własność spółki (...) kupił N. H.. Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego J. .Pokrzywdzony wskazał, że ustalając wartość poszczególnych maszyn czasami kierowali się ceną złomu- w przypadku części maszyn nabytych od oskarżonego w czasie gdy jeszcze razem współpracowali. Są to zeznania szczere, to że świadek nie znał wartości części przedmiotów i wskazywał że drugi z pokrzywdzonych będzie bardziej zorientowany nie przekreśla ich wiarygodności. Zdaniem sądu świadek wskazał wszystko co mu było wiadomo na temat przywłaszczenia maszyn przez oskarżonego. Brak podstaw do zakwestionowania wiarygodności tych zeznań.

Jeżeli chodzi o zeznania świadka Z. B. (1), to potwierdził on, iż wykonywał on na zlecenie pokrzywdzonych obowiązki zarządcy na gospodarstwie w G., na ziemi dzierżawionej przez T. K. (1). Podał, iż gospodarowanie to było na podstawie umowy pomiędzy pokrzywdzonymi a oskarżonym. Podał on, iż pokrzywdzeni po zawarciu umowy przywieźli na teren gospodarstwa szereg maszyn u urządzeń rolniczych do wykonywania prac polowych, które to maszyny zostały przez oskarżonego przywłaszczone po zerwaniu przez niego umowy i uniemożliwieniu pokrzywdzonym i pracującym pod nadzorem Z. B. (1) pracownikom wstępu na teren gospodarstwa. Świadek odnośnie zawartej umowy stwierdził, że gospodarstwo K. było w opłakanym stanie, a ziemia była „jako tako zasiana”, więc oskarżony zaproponował by pokrzywdzeni skosili te plony. Podał, iż pokrzywdzeni przystali na to za kwotę 300.000,00 zł, którą zapłacili. Świadek B. opisał szczegóły dotyczące stanu gospodarstwa i stosowanych technologii. Z. B. podał, że był świadkiem sytuacji, kiedy K. powiedział Duńczykom, że ich współpraca się zakończyła i nie mają już wstępu na jego ziemię, a ci wtedy zażądali wydania sprzętu, który K. wcześniej sprzedał (...). Świadek zeznał także, że T. K. (1) nie zgodził się twierdząc, że (...)„jest mu winna jakieś pieniądze”. Z zeznań tych jasno wynika, że oskarżony przywłaszczył sobie maszyny stanowiące własność pokrzywdzonych. Sąd w pełni dał wiarę tym zeznaniom, choć tylko w części dotyczącej maszyn należących do pokrzywdzonych można je było wykorzystać do ustaleń stanu faktycznego w szerszym zakresie. Wiele innych okoliczności jakie świadek podawał dotyczyło bowiem jego relacji z oskarżonym , relacji z pokrzywdzonymi czy też pracownikami, co miało w sprawie niewielkie znaczenie.

Jeżeli chodzi o zeznania świadka R. S. (1), to wynika z nich, że przez wiele lat był on wspólnikiem T. K. (1) w zakresie prowadzenia firmy transportowej. Z jego zeznań wynika, że gospodarstwo rolne prowadził T. K. (1). Z relacji świadka wynika, iż gospodarstwo to było bardzo mocno zadłużone. Podał, iż uczestniczył w części rozmów oskarżonego z pokrzywdzonymi, gdyż T. K. (1) nie ufał przedstawicielowi pokrzywdzonych Z. B. (1). Z zeznań tych wynika, że gospodarstwo prowadzone przez t. K. nie miało nowoczesnego sprzętu do uprawy roli. Podał on, iż pokrzywdzonym zależało na przejęciu całego gospodarstwa, ale nie było to możliwe z formalnego punktu widzenia. Potwierdził, iż jeździł do Danii po pieniądze dla oskarżonego z tytułu sprzedaży sprzętu rolniczego. Podał, iż sprzęt sprzedawany był umieszczony na liście, nie potrafił podać jaką kwotę wtedy odebrał, ale w całości przekazał tą kwotę oskarżonemu. Potwierdził autentyczność swego podpisu na kopii umowy z k-17-18 akt 3 Ds 144/10, potwierdził też przekazanie kwoty jaka widniała na umowie tj 20.000 euro. Podał, iż oskarżony faktycznie zatrzymał na terenie gospodarstwa sprzęt należący do pokrzywdzonych, a ci wielokrotnie próbowali odzyskać swą własność. Podał on, iż jego zdaniem zakup sprzętu należącego do T. K. (1) przez „ Duńczyków” miał na celu ubezwłasnowolnienie K., żeby nie mógł nic sam robić na gospodarstwie. Podał, iż maszyny przywiezione na teren gospodarstwa przez pokrzywdzonych były znacznie nowsze niż maszyny T. K. (1). Podał, iż oskarżony nabierał także inne firmy, nie tylko pokrzywdzonych. Zeznał, iż oskarżony mamił pokrzywdzonych wizją sprzedaży im terenu gospodarstwa, które przecież do niego nie należało. Sąd w pełni dał mu wiarę, zeznania te pokrywają się z innymi wiarygodnymi dowodami. Wskazują one jednoznacznie, że oskarżony otrzymał pieniądze za sprzedane maszyny i wiedział, że są one w tej sytuacji własnością pokrzywdzonych. Podawał także dużo informacji dotyczących wzajemnych relacji oskarżonego i pokrzywdzonych oraz maszyn jakie sprowadzili oni na tern gospodarstwa oskarżonego. Mimo, że świadek ten podał, iż kontakty z oskarżonym zerwał wiele lat wcześniej z uwagi na konflikt z oskarżonym, sąd po przeanalizowaniu jego zeznań uznał, że są one w pełni wiarygodne, a oskarżony który próbuje podważyć wiarygodność tych zeznań celowo mija się prawdą by się bronić w niniejszym postępowaniu .

Jeżeli chodzi o zeznania świadków J. K. i T. K. (3), pracownicy fizyczni zatrudnieni przy żniwach, nie posiadali bliższych informacji na temat umowy łączącej pokrzywdzonych z oskarżonym, na temat ich wzajemnych rozliczeń a także tego do kogo należał sprzęt w gospodarstwie. W postępowaniu przygotowawczym prowadzonym w sprawie 3 Ds. 162/13 obaj świadkowie podawali, że pracą w gospodarstwie zarządzał Z. B. (1), któremu podlegali , a także że na gospodarstwie było wiele maszyn, ale nie potrafili wskazać do kogo należały. Sąd w pełni dał wiarę tym zeznaniom, potwierdzają oni fakt współpracy oskarżonego z pokrzywdzonymi i zarządzanie gospodarstwem w imieniu pokrzywdzonych przez Z. B..

Jeżeli chodzi o zeznania E. M., kolejnego pracownika pracującego na gruntach dzierżawionych przez oskarżonego , to podał on iż początków o zatrudniony był u oskarżonego K., a następnie w trakcie żniw w jednym roku pracował „dla Duńczyków”. E. M. w trakcie przesłuchania w sprawie 3 Ds. 162/13, podał iż nie orientował się w tym jaka umowa łączyła oskarżonego z pokrzywdzonymi. Zeznał, że w trakcie pracy „ dla Duńczyków” podlegał Z. B. (1), który zarządzał gospodarstwem. E. M. podał sprzęt znajdujący się na posesji oskarżonego , który należał do niego w okresie wcześniejszym jak i ten który pojawił się w gospodarstwie . Wskazał też maszyny które wedle jego stanu wiedzy przywiezione zostały przez pokrzywdzonych, które w znacznej części pokrywają się z zeznaniami pokrzywdzonych i innymi wiarygodnymi dowodami. Świadek nie potrafił wskazał sposobu dokonywania wzajemnych rozliczeń pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonymi, ani powodów zerwania współpracy. W trakcie rozprawy świadek ten podał, że pokrzywdzeni „z pewnością nie zapłacili za zboże K., bo gdyby tak było to nie byłoby postępowania sądowego”. Sąd dał mu w zasadzie wiarę co do tych okoliczności jakie wskazywał na podstawie tego co sam zaobserwował na ternie gospodarstwa dzierżawionego przez oskarżonego. Pogląd świadka co do tego jak wyglądały rozliczenia pomiędzy pokrzywdzonymi a oskarżonym sąd uznał wyłącznie z osobisty pogląd świadka , nie mający wpływu na ustalenie stanu faktycznego.

Jeżeli chodzi o zeznania świadka L. D., pracującego jako traktorzysta, to przyznał on, że podczas prac wykonywanych w gospodarstwie dzierżawionym przez oskarżonego K. jego kierownikiem był Z. B. (1). Świadek ten tak jak inni przesłuchani w sprawie świadkowie, nie posiadał bliższych informacji na temat warunków umowy łączącej pokrzywdzonych H. i J. z oskarżonym T. K. (1), ani też na temat powodu zakończenia współpracy, przed Sądem twierdził, że nie wiedział także o ewentualnym konflikcie między stronami, mimo że w sprawie 3 Ds. 162/13 podawał iż Z. B. (1) informował go, że oskarżony K. wygania pokrzywdzonych z terenu gospodarstwa . Sąd dał mu wiarę, to że po dłuższym czasie nie pamięta on dokładnie wszelkich okoliczności sprawy nie daje podstaw do tego by zeznania te zakwestionować. Zeznania te mają dla sprawy znaczenie jedynie pomocnicze. Potwierdzają fakt współpracy pokrzywdzonych z oskarżonym, co jest istotne dal oceny zeznań pokrzywdzonych o przywłaszczeniu przez oskarżonego maszyn pozostających na terenie dzierżawionego przez niego gospodarstwa. Zeznania te potwierdzają, że pokrzywdzeni działali za wiedzą i zgoda oskarżonego i że do prac używali także swego sprzętu i że w pewnym momencie doszło do konfliktu i zaprzestania współpracy.

Jeżeli chodzi o zeznania świadków S. Z. i Ł. W. , funkcjonariuszy policji, którzy asystowali komornikowi sądowemu w trakcie wykonywania przez niego czynności egzekucyjnych na posesji oskarżonego, to są to zeznania wiarygodne. Świadkowie ci potrafili podać, że tego dnia z posesji oskarżonego wyprowadzono dwie przyczepy rolnicze, które odzyskali pokrzywdzeni. Poza tymi okolicznościami świadkowie ci opisali jedynie przebieg czynności w jakich uczestniczyli. Sąd dał im wiarę i wykorzystał ich zeznania do ustalenia stanu faktycznego.

Jeżeli chodzi o zeznania świadka T. S., pracownika T. K. (1), to opierają się one jedynie na ustnym przekazie jaki świadek ten usłyszał w trakcie prywatnych rozmów przy piwie od J. L.. Świadek S. podał, iż słyszał, że Duńczycy „wykończą finansowo K.”, ale żadnych konkretów nie potrafił podać. Twierdzeń tych nie potwierdził jednak J. L.. Twierdził, że od L. wie, iż był on przy jakiejś sytuacji, gdzie odebrano ciągnik, ale nawet w tym przypadku nie wiedział ani czają własnością był ten ciągnik ani też kto miał go zabrać. Sąd dał wiarę tym zeznaniom, choć w niewielkim stopniu są one przydatne dla ustalenia stanu faktycznego. Potwierdza on jedynie, że oskarżonego i pokrzywdzonych łączyła kiedyś jakaś umowa dotycząca uprawy gruntów, że były pomiędzy nimi nieporozumienia i umowa została zerwana. Zeznania te potwierdzają także pośrednio fakt odzyskania przez pokrzywdzonych traktora stanowiącego ich własność.

Kolejnymi zeznaniami , które wymagają omówienia są zeznania świadka J. L.. Podał on iż przyjechał do Duńczyków z ofertą na ziemię”, co potwierdzałoby że to oskarżony nalegał na zawarcie współpracy z pokrzywdzonymi. Świadek potwierdził, że był pracownikiem pokrzywdzonych , nawet po tym jak uniemożliwiono im wstęp na teren dzierżawiony przez oskarżonego. Stwierdził, że działanie oskarżonego spowodowało, że nie mógł pracować , bo uniemożliwiono wstęp na posesję. Podał, iż pokrzywdzeni stracili przez oskarżonego dużo pieniędzy. Z zeznań świadka L. wynika, iż pokrzywdzeni na terenie gospodarstwa byli reprezentowani przez Z. B. (1). To z nim rozmowy prowadzili zarówno pokrzywdzeni jak i oskarżony, to jemu podlegali pracownicy. Z zeznań świadka wynika, że oskarżony z uwagi na swe długi zdecydował się sprzedać pokrzywdzonym swoje maszyny. J. L. wskazał, że pokrzywdzeni odzyskali znikomą cześć swych maszyn, które przywłaszczył oskarżony. Potwierdził, że był przy tym jak odzyskano jeden z ciągników od osoby o nazwisku W.. J. L. stwierdził, że Duńczycy to nie pierwsi ludzie „przekręceni” przez oskarżonego. Potwierdził, że pijał z S. piwo po pracy i rozmawiali na jej temat, ale zaprzeczył jakoby mówił, że Duńczycy chcą wyrządzić oskarżonemu krzywdę. J. L. stwierdził, że wcześniej „być może zeznawał o nierozliczonych zbiorach”, ale ze względu na upływ czasu nie pamięta tego zdarzenia. Sąd dał mu wiarę. Zeznania te wskazują na to, że oskarżony dokonał zarzucanego mu czynu, świadek ten potwierdził że oskarżony przywłaszczył sobie sprzęt stanowiący własność pokrzywdzonych i że pokrzywdzeni odzyskali część swego sprzętu. Brak zdaniem sądu podstaw do zakwestionowania wiarygodności jego zeznań. Mimo, że świadek ten nie ukrywa swej niechęci do oskarżonego i tego, że w stosunku do pokrzywdzonych deklaruje sympatię i wdzięczność za to, że go zatrudnili, brak podstaw do przyjęcia aby zeznania tego świadka były stronnicze. Świadek nie kojarzy by w prywatnych rozmowach ze świadkiem S., stwierdził że „ Duńczycy wykończą finansowo K.”, ale okoliczność ta nie ma większego znaczenia w przypadku zarzutu stawianego oskarżonemu. Nawet jeśli takie zdanie padło, było to jedynie prywatne stanowisko świadka, który nie znał całości relacji pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonymi.

Jeżeli chodzi o zeznania świadka M. P., to zeznania te jedynie pomocniczo sąd wykorzystał do ustalenia stanu faktycznego. Świadek na prywatne zlecenie oskarżonego wydawał opinię co do stanu pól oskarżonego. Wskazał on, że tylko część pól była obsiana, przy czym żadne pola nie były obsiane wiosną 2010r, co świadczy o tym że oskarżony był wtedy w ciężkiej sytuacji finansowej oraz o tym, że pokrzywdzeni nie mogli już wtedy wykonywać swych prac bo oskarżony nie wpuszczał ich na teren gospodarstwa. Z zeznań świadka wynika, że uprawy nie były prowadzone prawidłowo. Ma to tylko takie znaczenia dla niniejszego postępowania, ze potwierdza iż pokrzywdzeni nie byli w stanie w ciągu kilku miesięcy naprawić fatalnego stanu gospodarstwa prowadzonego przez oskarżonego, gdyż po kilku miesiącach uniemożliwił on pokrzywdzonym wstęp na jego teren.

Zeznania świadka S. P. okazały się zbędne dla potrzeb prowadzonego postępowania.

Dokonując oceny stanu faktycznego oraz kwalifikacji prawnej czynu zarzucanego T. K. (1) sąd miał na uwadze wskazania Sądu Apelacyjnego w Szczecinie , zawarte w uzasadnieniu wyroku uchylającego postepowanie do ponownego rozpoznania, które były dla Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp wiążące. \

Po przeprowadzeniu postępowania sądowego, sąd uznał iż wina oskarżonego i przyjęta wobec niego kwalifikacja prawna czynu nie budzą wątpliwości. Konieczne była jedynie niewielka modyfikacja zarzutu stawianego oskarżonemu. Wina ta została wykazana zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami pokrzywdzonych, zeznaniami pozostałych świadków , częściowo wyjaśnieniami samego oskarżonego oraz zebranymi dokumentami w niniejszym postepowaniu oraz dokumentami zawartymi w postepowaniach cywilnych, karnych i egzekucyjnych jakie toczyły się w związku z przywłaszczeniem maszyn przez oskarżonego. Sąd w pełni dał tu wiarę pokrzywdzonym, oskarżonemu dając wiarę jedynie w niewielkich fragmentach jego wyjaśnień, które nie były sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym.

Powyższe ustalenia stanu faktycznego wskazują jednoznacznie, że oskarżony T. K. (1) działaniem swoim wyczerpał znamiona czynu z art. 284 §2 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k. Przywłaszczył on sobie sprzęt rolniczy, który stanowił własność pokrzywdzonych, sprzęt o dużej wartości. Sprzęt ten na terenie gospodarstwa należącego do T. K. (1) znalazł się w wyniku realizacji przez pokrzywdzonych zawartej z nim umowy o prowadzenie gospodarstwa . Oskarżony był wtedy w skrajnie trudnej sytuacji materialnej, nie posiadał własnego sprzętu do uprawy dzierżawionych od Agencji Nieruchomości Rolnych Gruntów ( znaczną część posiadanego sprzętu sprzedał wcześniej pokrzywdzonym) , nie posiadał pieniędzy na opłacenie podatku na rzecz gminy R. oraz na opłacenie rat czynszu na rzecz Agencji. Opłaty te za niego opłacili pokrzywdzeni. Oskarżony wykorzystał pokrzywdzonych do podtrzymania działalności gospodarstwa, odczekał aż zakończą się żniwa i wykonane zostaną prace polowe na gruntach dzierżawionych od Agencji , a potem jesienią nakazał pokrzywdzonym opuszczenie jego gospodarstwa a następnie przywłaszczył sobie powierzone mu urządzenia służące do uprawy roli i do działania gospodarstwa, mimo że nie miał do tego żadnego tytułu prawnego. Oskarżony nie miał względem pokrzywdzonych żadnej wymagalnej wierzytelności, a mimo to przywłaszczył sobie ich sprzęt do produkcji rolnej, używał go, korzystał z niego jak właściciel, a nawet został on częściowo zajęty i zbyty przez komornika na poczet jego zadłużenia względem innych podmiotów po kilku latach od przywłaszczenia sprzętu. Pokrzywdzeni w niewielkim stopniu odzyskali swe mienie, mimo że na większość przywłaszczonych przez oskarżonego maszyn posiadają tytuły wykonawcze ( tytuły egzekucyjne wynikające z wyroków oraz nadane na te wyroki klauzule wykonalności). Przywłaszczenie z art. 284 par 1 kk zachodzi wtedy gdy sprawca w sposób zewnętrznie postrzegalny podejmie wobec rzeczy dyspozycję typową dla właściciela, co może polegać np. na rozporządzeniu ( rzeczą), zamieszczeniu własnych oznaczeń, definitywnej odmowie jej zwrotu, połączeniu z własną rzeczą, zużyciu, przetworzeniu etc. (patrz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2005 r., w sprawie o sygn. akt V KK 15/05) . Natomiast zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 20002 r. w sprawie o sygn. akt IV KKN 380/99, „skutek w postaci utraty przez właściciela rzeczy powstaje z chwilą rozporządzenia rzeczą przez sprawcę z wyłączeniem osoby upoważnionej, a więc gdy wola rozporządzenia rzeczą zostaje uzewnętrzniona poprzez zachowanie sprawcy”. Jest to przestępstwo umyślne, kierunkowe, którego celem jest włączenie rzeczy lub prawa do swojego majątku, albo, jak w orzecznictwie: animus rem sibi habendi – wola zachowania rzeczy dla siebie. Zamiar przywłaszczenia musi być przy tym powiązany ze świadomością sprawcy o braku tytułu prawnego ku temu, cel sprowadza się więc do nieodwracalnego, bezprawnego pozbawienia właściciela określonego składnika jego mienia i uczynienie z niego swojej własności. Tak jest w niniejszej sprawie- T. K. (1) doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że maszyny jakie zatrzymał na swej posesji nie są jego, bo cześć z nich sprzedał pokrzywdzonym więc przeniósł ich własność na nabywców a część tych maszyn nigdy nie stanowiła jego własności. W przypadku T. K. (1) mamy do czynienia z typem kwalifikowanym przestępstwa przywłaszczenia z art. 284 § 2 kodeksu karnego, czyli przywłaszczeniem rzeczy powierzonych. W przypadku czynu z art. 284 § 2 kodeksu karnego , dobrem chronionym są prawa majątkowe związane z rzeczą ruchomą, oraz w tym konkretnym przypadku także stosunek zaufania pomiędzy pokrzywdzonymi którzy zaufali T. K. (1) a oskarżonym. Przestępstwo to jest możliwe do popełnienia tylko przez osobę, której wcześniej uprawniony powierzył władztwo nad rzeczą, więc zaliczane jest do kategorii przestępstw indywidualnych. Przedmiotem wykonawczym jest cudza rzecz ruchoma, w tym przypadku maszyny rolnicze stanowiące mienie pokrzywdzonych. Czynnością sprawczą jest tu „przywłaszczenie sobie” –czyli takie zachowanie, które wyłącza władztwo pokrzywdzonych nad ich rzeczami. Maszyny te pokrzywdzeni sami powierzyli oskarżonemu poprzez to, że w ramach umowy uprawy roli używali je do prac polowych i pozostawiali na posesji oskarżonego. Przestępstwo z art. 284 § 2 kodeksu karnego polega na przywłaszczeniu rzeczy ruchomej, która została wcześniej sprawcy powierzona przez uprawnionego. Istotne jest to, że sprawca wykracza poza zakres praw, na których wykonywanie zgodził się uprawniony do rzeczy. Jest to związane z nadużyciem zaufania pokrzywdzonych, którzy powierzyli mu swe mienie. W tym przypadku z nadużyciem zaufania pokrzywdzonych J. i H. przez oskarżonego. Sięgając do orzecznictwa stwierdzić należy, że w wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 20 maja 2014 r., w sprawie o sygn. akt II AKa 90/14, przypisanie przestępstwa z art. 284 § 2 uzależnione zostało pod względem przedmiotowym do ustalenia zaistnienia skutku w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) rzeczy ruchomej powierzonej sprawcy, a pod względem podmiotowym - od ustalenia, że zachowanie sprawcy było ukierunkowane na włączenie powierzonej mu rzeczy do jego majątku, lub postąpienie z nią jak z własną w inny sposób. O zamiarze w przypadku tego typu przestępstw nie przesądza sam fakt nieuprawnionego postępowania z rzeczą, a więc wykorzystywanie jej lub postępowanie z nią w sposób inny niż uzgodniony z właścicielem, ale niezbędne jest wykazanie, że sprawca postępując z rzeczą jak własną (animus rem sibi habendi), działał w celu włączenia rzeczy lub pochodzącej z jej sprzedaży środków do swojego majątku i definitywnego pozbawienia osoby uprawnionej jej własności.

Mając to na uwadze, stwierdzić należy, że oskarżony T. K. (1) miał zamiar zachowania przywłaszczonych rzeczy dla siebie. Doskonale zdawał sobie sprawę, że pokrzywdzeni nie są mu winni żadnych pieniędzy, nie mają wobec niego żadnych zobowiązań . Jak wynika z akt sprawy pokrzywdzeni nie mieli wobec oskarżonego żadnych zobowiązań, co skutkuje przyjęciem , że oskarżony nie zamierzał w rzeczywistości wydawać im należących do nich maszyn. Jego twierdzenia o rzekomych zobowiązaniach pokrzywdzonych , którzy się z nim nie rozliczyli to jedynie przyjęta przez niego linia obrony. Zdaniem Sądu oskarżony wykorzystał łatwowierność pokrzywdzonych, nieznajomość języka i polskich realiów by przywłaszczyć sobie ich maszyny. Zważyć należy, że maszyny i urządzenia stanowiące własność pokrzywdzonych na mocy zawartej umowy sprzedaży oraz te przywiezione przez pokrzywdzonych na teren gospodarstwa T. K. (1) , były w posiadaniu oskarżonego- znajdowały się na terenie jego gospodarstwa. Zdaniem Sądu mamy tu do czynienia z klasycznym mieniem powierzonym. Sprzęt rolniczy pozostawał na terenie jego gospodarstwa albowiem potrzebny był do realizacji zawartych przez strony ustaleń umownych dotyczących uprawy ziemi dzierżawionej przez T. K. (1). Od początku jasne było, że maszyny jakie pokrzywdzeni składują na posesji T. K. (1) stanowią ich własność i po ewentualnym zakończeniu umowy o prowadzenie upraw na terenie gospodarstwa zabiorą oni te maszyny z posesji oskarżonego jako swą własność. Oskarżony twierdzi, że nie zamierzał tych rzeczy zatrzymać na własność, że zatrzymał je do czasu rozliczenia się pokrzywdzonych z nim z pieniędzy jakie rzekomo byli mu winni. Analiza zebranego materiału prowadzi jednak do wniosku przeciwnego. Oskarżony nie miał żadnych podstaw do zatrzymywania tych rzeczy, pokrzywdzeni nie mieli wobec niego żadnych zobowiązań, więc zatrzymanie maszyn rolniczych stanowiących mienie pokrzywdzonych J. i H. było niczym innym jak przywłaszczeniem powierzonego mienia. Skoro pokrzywdzeni nie mieli wobec oskarżonego żadnych zobowiązań , co jednoznacznie wykazało niniejsze postępowanie, a o czym oskarżony od początku tj od momentu przywłaszczenia maszyn doskonale wiedział, to nigdy nie doszłoby do wydania tych maszyn. Oskarżony jedynie deklarował , że wyda maszyny, ale naprawdę od początku zamierzał postępować z nimi jak właściciel, były mu niezbędne do dalszego prowadzenia dzierżawionego gospodarstwa. Po przywłaszczeniu maszyn wykorzystywał je do prac w gospodarstwie. W tej sytuacji zdaniem Sądu oskarżony T. K. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu. Z uwagi na wartość mienia jakie oskarżony przywłaszczył zasadna jest też kwalifikacja z art. 294 §1 k.k. Wartość przywłaszczonego mienia przewyższała bowiem kodeksową wartość przewidzianą dla mienia znacznej wartości. Już sama wartość przywłaszczonego przez oskarżonego kombajnu F. typ (...) (wartości 207.505,00 zł) wystarczyłaby do przyjęcia tej kwalifikacji, nie mówiąc o wartości pozostalych przywłaszczonych maszyn.

Sąd uznał, że konieczna jest modyfikacja zapisów czynu jaki przypisano oskarżonemu T. K. (1). Po dokonaniu tej modyfikacji uwzględniającej przedmioty, które znalazły się w opisie czynu przez pomyłkę oskarżyciela i które należało wyeliminować , Sąd uznał oskarżonego T. K. (1) za winnego tego, że : w okresie pomiędzy 15 września 2009r. a 30 grudnia 2013r. na terenie miejscowości G. przywłaszczył sobie powierzone mu maszyny i urządzenia służące do prac agrotechnicznych o łącznej wartości nie mniejszej niż 662.031,05 zł w tym: należące do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w O.

- ciągnik rolniczy Z. (...) wartości 41.666, 00 zł

- ciągnik rolniczy marki N. (...) wartości 41.640 zł

- ciągnik rolniczy marki D. (...) wartości 49.968 zł

- ciągnik rolniczy U. (...)wartości 13.888, 00 zł

- przyczepę marki A. (...) o nr rej. (...) wartości 111,00 zł

- przyczepę marki A. (...) o nr rej. (...) wartości 111,00 zł

- przyczepy marki I. typu wywrotka 10 tonowe – 2 sztuki wartości 1.111,00 zł

- przyczepę markiI. typu wywrotka 6 tonową wartości 556 ,00 zł

- przyczepę marki A. typu wywrotka 6 tonowa – 2 sztuki wartości 1.111,00 zł

- przyczepę maki A. 4 tonową wartości 111,00 zł

- przyczepę A.sztywną 3,5 tonową wartości 111,00 zł

- kultywator 9 metrowy produkcji czeskiej wartości 556,00 zł

- kultywator (...) produkcji U. wartości 556,00 zł

- P. (do czyszczenia zboża) wartości 111,00 zł

- przenośnik ślimakowy wartości 111,00 zł

- pług(...)6 skibowy wartości 1.111,00 zł

- agregat uprawno-siewny marki F. (...) metry szerokości wartości 5.560,00 zł

- pług marki A. (...) skibowy zawieszany wartości 111,00 zł

- siewnik do kukurydzy marki K. (...) rzędowy wartości 11.110,00 zł

- siewnik do nawozu zawieszany 1 tonowy wartości 56,00 zł

- opryskiwacz marki P. (...) metrowy – 2000 litrów wartości 5.560,00 zł

- warsztat narzędziowy wraz z 2 szlifierkami (dużą i małą), 2 spawarkami, wiertarką stojakową, tokarnią, kompletem kluczy rożnego zastosowania, częściami zamiennymi

wartości 3.056,00 zł

kombajn F. typ (...)wartości 207.505,00 zł

- kombajn M. F. wartości 83.002,00 zł

- opryskiwacz 5 tys. Litrowy wartości 20.750,05 zł

należące do spółki (...) z siedzibą w G. K.

- agregat uprawno siewny marki K. wartości 46.481,12 zł

- rozsiewacz nawozu marki B. (...) tonowy wartości 11.152,00 zł

- pług 5 skibowy obracany marki N. wartości 12.492 zł

- przyczepy wywrotki 15 tonowe – 2 sztuki wartości 10.000 zł

- przyczepę wywrotkę 8 tonową nieustalonej bliżej wartości

-zbiornik na paliwo 2.500 litrów wartości 7. 354,39 zł

- myjkę ciśnieniową Marki K. nieustalonej bliżej wartości

łącznej wartości nie mniejszej niż 87.479,51 zł

oraz należące do N. P. H.

- agregat uprawny marki G. (...) metrowy L.

- ładowarkę teleskopową marki S.

- przyczepę campingową wartości 2.082 zł

łącznej wartości 80.000 zł,

a które to rzeczy stanowiły mienie znacznej wartości tj. czynu z art. 284 §2 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k.

Przy ustalaniu wartości przedmiotów jakie zostały przywłaszczone przez oskarżonego sąd miał na uwadze ich wartość podaną przez pokrzywdzonych. Tam gdzie wartość ta nie została jednoznacznie podana w niniejszym postepowaniu sąd miał na uwadze tą wartość jaką podali oni w toku toczących się postepowań cywilnych, dotyczących wydania tych rzeczy przez T. K. (1).

Odnosząc się do poszczególnych przedmiotów i ich wartości stwierdzić należy, że

należące do spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w O.

- ciągnik rolniczy Z. (...) wartości 41.666, 00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- ciągnik rolniczy marki N. (...) wartości 41.640 zł , wartość wskazana w piśmie na k- 1114akt ( po przeliczeniu na złotówki po kursie średnim NBP na dzień 15.09.2009r czyli przyjmując wartość 1 euro na kwotę 4,1640 zł)

- ciągnik rolniczy marki D. (...) wartości 49.968 zł- wartość wskazana w piśmie na k -1114 akt( po przeliczeniu na złotówki po kursie średnim NBP na dzień 15.09.2009r czyli przyjmując wartość 1 euro na kwotę 4,1640 zł)

- ciągnik rolniczy U. (...)wartości 13.888, 00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepę marki A. (...) o nr rej. (...) wartości 111,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepę marki A. (...) o nr rej. (...) wartości 111,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepy marki I. typu wywrotka 10 tonowe – 2 sztuki wartości 1.111,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepę marki I. typu wywrotka 6 tonową wartości 556 ,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepę marki A. typu wywrotka 6 tonowa – 2 sztuki wartości 1.111,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepę maki A. 4 tonową wartości 111,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przyczepę A. sztywną 3,5 tonową wartości 111,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- kultywator 9 metrowy produkcji czeskiej wartości 556,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- kultywator (...) produkcji U. wartości 556,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- P. (do czyszczenia zboża) wartości 111,00 zł- wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- przenośnik ślimakowy wartości 111,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- pług (...) 6 skibowy wartości 1.111,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- agregat uprawno-siewny marki F. (...) metry szerokości wartości 5.560,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- pług marki A. (...) skibowy zawieszany wartości 111,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- siewnik do kukurydzy marki K. (...) rzędowy wartości 11.110,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- siewnik do nawozu zawieszany 1 tonowy wartości 56,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- opryskiwacz marki P. (...) metrowy – 2000 litrów wartości 5.560,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

- warsztat narzędziowy wraz z 2 szlifierkami (dużą i małą), 2 spawarkami, wiertarką stojakową, tokarnią, kompletem kluczy rożnego zastosowania, częściami zamiennymi wartości 3.056,00 zł - wartość ustalona w oparciu o oświadczenie pokrzywdzonych z k- 419

kombajn F. typ (...)wartości 207.505,00 zł- wartość z oświadczenia k-864

- kombajn M. F. wartości 83.002,00 zł –wartość z oświadczenia k-864

- opryskiwacz 5 tys. Litrowy wartości 20.750,05 zł- wartość z oświadczenia k- 864

należące do spółki (...) z siedzibą w G.

- agregat uprawno siewny marki K. wartości 46.481,12 zł- wartość z oświadczenia k-864

- rozsiewacz nawozu marki B. (...) tonowy wartości 11.152,00 zł – wartość z oświadczenia 864

- pług 5 skibowy obracany marki N. wartości 12.492 zł- wartość wskazana w piśmie na k- 1114 akt( po przeliczeniu na złotówki po kursie średnim NBP na dzień 15.09.2009r czyli przyjmując wartość 1 euro na kwotę 4,1640 zł)

- przyczepy wywrotki 15 tonowe – 2 sztuki wartości 10.000 zł

- przyczepę wywrotkę 8 tonową nieustalonej bliżej wartości

-zbiornik na paliwo 2.500 litrów wartości 7. 354,39 zł ( zbiornik zakupiony w dniu 06.10.08r za kwotę 15.960 koron duńskich, kurs korony duńskiej wg kursu NBP wynosił wtedy 0,4608 zł, co po przeliczeniu daje 7354,39 zł)

- myjkę ciśnieniową M. K. nieustalonej bliżej wartości

łącznej wartości nie mniejszej niż 87.479,51 zł

należące do N. H.

- agregat uprawny marki G. (...) metrowy L.

- ładowarkę teleskopową marki S.

- przyczepę campingową wartości 2.082 zł

W tym przypadku ustalając wartość w/w przedmiotów sąd oparł się na wartości jaką pokrzywdzony N. H. podał w sprawie IC 417/11 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp, czyli kwocie 80.000 zł. Wartość przyczepy campingowej, która to wartość wchodzi w skład wskazanej wyżej kwoty 80.000 zł ustalona została w oparciu o wartość wskazaną w oświadczeniu pełnomocnika oskarżycieli na k- 1114( po przeliczeniu na złotówki po kursie średnim NBP na dzień 15.09.2009r czyli przyjmując wartość 1 euro na kwotę 4,1640 zł).

Sąd wyłączył z opisu czynu przywłaszczenie lodówki i kuchenki gazowej, co do których ustalono, że nie stanowią one mienia pokrzywdzonych . Sąd wyłączył z opisu czynu także ciągnik U. (...), który po jego zakupie od oskarżonego został sprzedany przez pokrzywdzonego H. osobie trzeciej, a który omyłkowo oskarżyciele zawarli w opisie czynu w akcie oskarżenia.

Mając powyższe na uwadze sąd uznał, że oskarżony w pełni zrealizował znamiona ustawowe zarzucanego mu czynu.

Odnośnie kary Sąd zważył co następuje

Na podstawie art. 53kk, a w szczególności mając na uwadze stopień społecznej szkodliwości zarzucanego czynu oraz stopień winy oskarżonego , uwzględniając ponadto wymogi prewencji indywidualnej i generalnej a także warunki i właściwości osobiste sprawcy Sąd wymierzył mu karę. Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego jako okoliczność dla niego łagodzącą. Za okoliczność łagodzącą sąd przyjął również ustabilizowany tryb życia oskarżonego. Za okoliczność obciążającą sąd uznał wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu, wysoką wartość szkody.

Mając powyższe na uwadze Sąd , po uznaniu winy oskarżonego i zmianie opisu czynu, którą przedstawiono powyżej, na podstawie art. 284 §2 k.k. w zw. z art. 294 §1 k.k .wymierzył mu karę 1( jednego) roku pozbawienia wolności. Nadto, na zasadzie art. 69§1 i 2 kk, 70§1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego T. K. (1) kary pozbawienia wolności Sąd warunkowo zawiesił tytułem próby na okres lat 3(trzech), zobowiązując go w okresie próby do informowania sądu o przebiegu okresu próby. W związku z wnioskiem pełnomocnika pokrzywdzonych o naprawienie szkody, Sąd na podstawie art. 46§1kk orzekł wobec oskarżonego T. K. (1) obowiązek naprawienia szkody w części poprzez zapłatę pokrzywdzonym N. P. H. i T. J. kwoty 74.987,51 zł. Jest to kwota co do której pokrzywdzeni nie mieli wcześniej wydanego tytułu egzekucyjnego. Dotyczy ona częściowej wartości przedmiotów jakie zostały przez oskarżonego T. K. (1) przywłaszczone, a które stanowiły mienie pokrzywdzonych N. H. i T. J. , a konkretnie należącej do nich spółki (...) z siedzibą w G. . Chodzi tu o ustaloną w toku postepowania wartość takich maszyn jak: agregat uprawno siewny marki K., rozsiewacz nawozu marki B. (...) tonowy, przyczepy wywrotki 15 tonowe – 2 sztuki, przyczepę wywrotkę 8 tonową oraz zbiornik na paliwo 2.500 litrów. Po zsumowaniu wartości tych przedmiotów ustalonej w toku postepowania oraz stwierdzeniu, że na te maszyny pokrzywdzeni nie posiadają tytułu egzekucyjnego, sąd zasądził tą kwotę jako częściowe naprawienie szkody jaką doznali pokrzywdzeni. Jeżeli chodzi o myjkę ciśnieniową marki K. oraz pługu 5 skibowego obracanego marki N., to Sąd miał na uwadze toczące się postępowanie cywilne o sygn. IC 263/12 Sadu Okręgowego w Gorzowie Wlkp , w który pokrzywdzeni cofnęli pozew w tym zakresie, więc zasądzania na ich rzecz obowiązku naprawienia szkody nie byłoby zasadne, tym bardziej że sąd i tak zobowiązał oskarżonego jedynie do częściowego naprawienia szkody. Jeżeli chodzi o pozostałe przedmioty, które niewątpliwie zostały przywłaszczone przez oskarżonego a które stanowiły własność pokrzywdzonych jako rzeczy należące do prowadzonej przez nich spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. , to co do tych rzeczy pokrzywdzeni posiadają tytuł wykonawczy z klauzulą wykonalności w sprawie . Odnośnie przedmiotów stanowiących własność (...), sąd wziął pod uwagę, że toczyło się do tych rzeczy postępowanie przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wlkp o sygn. akt I C 211/11 z powództwa (...) przeciwko T. K. (1). Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 września 2011 r. nakazano T. K. (1) wydanie ciągnika Z. (...), ciągnikaU. (...), dwóch przyczep A., dwóch przyczep typu I. 10 - tonowych, przyczepy typu I. 6 - tonowej, przyczepy A. 3,5 – tonowej, kultywatora czeskiego, kultywatora U., pługu (...) 6 – skibowego, agregatu F., pługu A., siewnika K., siewnika do nawozu, opryskiwacza P., warsztatu wraz z zapleczem, kombajnu F., kombajnu F., opryskiwacza 5000 – litrowego. Wyrok ten jest prawomocny od dnia 14.03.2012r , nadano mu klauzulę wykonalności w dniu 26.06.2012r. Jeżeli chodzi o rzeczy stanowiące własność N. H. , to przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wlkp Wydział I Cywilny toczyło się postępowanie o sygn. akt I C 417/11 z powództwa N. H. przeciwko T. K. (1) o wydanie ruchomości pozostawionych na posesji oskarżonego, wyrokiem zaocznym Sądu Okręgowego w Gorzowie Wlkp. z dnia 1 lutego 2012 r. nakazano oskarżonemu wydanie agregatu G., ładowarki teleskopowej S. i przyczepy kempingowej. Wyrok jest prawomocny od dnia 22.02.2012r.Wyrokowi temu nadano klauzulę wykonalności w dniu 10.04.2012r. W przypadku rzeczy należących do (...), stanowiącej własność pokrzywdzonych oraz rzeczy stanowiących własność N. H., sąd nie widział konieczności zasądzania obowiązku naprawienia szkody, pokrzywdzeni winni realizować w tym zakresie swe prawa na drodze prawa cywilnego. To w ich interesie jest by właściwie wskazywali komornikowi w trakcie egzekucji przedmioty do nich należące. Sąd karny nie może tu zastępować innych organów w egzekwowaniu rzeczy należących do pokrzywdzonych, w sytuacji gdy posiadają oni już tytuły wykonawcze na większość swych rzeczy przywłaszczonych przez oskarżonego.