Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2016 r. w S. sprawy

z powództwa Miasta S.

przeciwko B. K. (1), R. K., I. C. (poprzednio B. – K.) i P. B.

o eksmisję z lokalu mieszkalnego

I.  nakazuje pozwanym B. K. (1) i R. K. , aby opróżnili, opuścili i wydali powodowi Miastu S. lokal mieszkalny nr (...) położony w budynku nr (...) przy ul. (...) w S.;

II.  orzeka, iż pozwanym B. K. (1) i R. K. nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego od Miasta S.;

III.  oddala powództwo co do pozwanych I. C. i P. B.;

IV.  przyznaje ustanowionemu w sprawie kuratorowi do doręczeń dla pozwanych B. K. (1) i R. K. – r. pr. Ł. R. –wynagrodzenie w wysokości 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i 60/100) – w tym VAT;

V.  zasądza od pozwanych B. K. (1) i R. K. solidarnie na rzecz powoda Miasta S. kwotę 467,60 zł (czterysta sześćdziesiąt siedem złotych i 60/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 1199/14

UZASADNIENIE

Powód Miasto S. w dniu 10.06.2014r. wniósł przeciwko B. K. (1), R. K., I. K. i P. B. pozew o eksmisję z lokalu mieszkalnego położonego przy ulicy (...) w S.. Powód podniósł, iż wypowiedział pozwanej B. K. (1) umowę najmu lokalu mieszkalnego w dniu 12.07.2012 r., a zatem pozwani zajmują lokal bez tytułu prawnego.

Na rozprawie w dniu 26.02.2015 r. stawiła się pozwana I. K. w tym jako przedstawiciel ustawowy małoletniego P. B. i oświadczyła, iż nie zgadza się z pozwem, ponieważ nigdy nie była pod adresem ul. (...) w S. zameldowana i wyprowadziła się spod tego adresu 10.11.2013 r. wraz z synem i tam nie mieszka. Wskazała również, iż pozwani R. K. i B. K. (1) przebywają za granicą.

Postanowieniem z dnia 6.05.2015 r. postępowanie w sprawie zostało zawieszone z uwagi na brak aktualnego adresu zamieszkania pozwanych R. K. i B. K. (1) (k. 87).

Powód wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania i ustanowienie dla nieznanych z miejsca pobytu pozwanych kuratora dla doręczeń.

Postanowieniem z dnia 12.10.2016 r. Sąd podjął zawieszone postępowanie, a zarządzeniem z dnia 12.10.2016 r. został ustanowiony dla pozwanych B. K. (1) i R. K. kurator procesowy w osobie radcy prawnego Ł. R..

Pozwana I. K. uzyskała rozwód z R. K. i ponownie wyszła za mąż zmieniając nazwisko na C..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21.05.2008 r. Gmina Miejska S. zawarła umowę najmu lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...) z B. K. (1) - na czas nieoznaczony.

dowód: umowa najmu w aktach lokalowych

W okresie najmu powstały zaległości z tytułu opłat za ten lokal mieszkalny. Pozwana B. K. (1) była wzywana do zapłaty.

dowód: wezwanie do zapłaty aktach lokalowych, decyzja o rozłożeniu na raty

Pismem z dnia 12.07.2012 r. powód wypowiedział pozwanej B. K. (1) umowę najmu przedmiotowego lokalu mieszkalnego, powołując się na przepis art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów. W piśmie tym bieg wypowiedzenia został określony od dnia 1.08.2012 r. do 31.08.2006 r. Jako przyczyna wypowiedzenia została wskazana zwłoka z zapłatą czynszu za trzy pełne okresy płatności i zaległość z tytułu opłat w wysokości 4.337,27 zł. wypowiedzenie stało się skuteczne dopiero z datą upływu 1 miesiąca czasu od doręczenia pozwu kuratorowi pozwanych (tj. z dniem 19.11.2016 r.).

dowód: wypowiedzenie k. 3 oraz dokumenty w aktach lokalowych

W lokalu tym zameldowana była B. K. (1) R. K.. W 2013 r. w lokalu tym zamieszkiwały te osoby oraz P. B. i I. K. (którzy mieli inny adres zameldowania). B. K. (1) przebywała okresowo w Anglii.

dowód: k. 4, k. 30 - inf. z UM, k. 4v. - notatka służbowa

Pozwani obecnie nie posiadają orzeczenia o niepełnosprawności.

dowód: k. 41 - zaświadczenie z (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności.

Pozwani nie są zarejestrowani jako osoby bezrobotne.

dowód: k. 42 – zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy

Pozwani obecnie nie korzystają z pomocy socjalnej, natomiast pozwana I. K. pobiera 300 zł. z funduszu alimentacyjnego.

dowód: k. 43 -45 - zaświadczenie z Miejskiego Ośrodka Pomocy rodzinie w S.

Pozwani wykazywali w Urzędzie Skarbowym w S. dochód za: 2011 (B. K. (1)), za 2012 r. (R. K.) i za 2013 (I. K.).

dowód: k. 63 – pismo z Urzędu Skarbowego w S.

W 2014 r. zadłużenie pozwanych z tytułu opłat za przedmiotowy lokal przekroczyło 23.000 zł.

dowód: k. 74 - informacja powoda

I. K. w 2016 r. uzyskała rozwód z R. K. i w tym samym roku ponownie wyszła za maż, zmieniając nazwisko na C.. Razem z mężem i synem - pozwanym P. B. I. C. zamieszkuje na ul. (...). Na ul. (...) - w przedmiotowym lokalu zamieszkiwała ostatecznie do 2014 r. Wyprowadzka jej i jej syna z tego lokalu ma charakter stały i związana jest z założeniem nowej rodziny.

R. K. i B. K. (1) od kilku lat nie mieszkają pod przedmiotowym adresem (R. K. od 2014 r., a B. K. od 2006 r.), z uwagi na wyjazd do Anglii. W przedmiotowym lokalu pozostały rzeczy należące jedynie do B. K. (1) i jej syna - R. K., w tym meble. R. K. w Anglii założył nową rodzinę.

dowód: k. 150-151 (00:10:46-00:21:19)– zeznania pozwanego R. L.

Zasady przydzielania lokali komunalnych i socjalnych reguluje prawo miejscowe w postaci uchwał Rady Miejskiej W S..

dowód: k. 32-40 – uchwała z 28.03.2012 r.

Sąd zważył:

Definicja umowy najmu została zawarta w kodeksie cywilnym w art. 659 kc. i polega ona na tym, że wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz (tu: lokal) do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić umówiony czynsz. Przepisy dotyczące umowy najmu znajdują się również w ustawie z dnia 21.06.2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (tj. z 2005 r. Dz. U. Nr 31, poz. 266 z póź. zm.), która obowiązuje w dacie wypowiedzenia umowy najmu oraz w dacie orzekania.

Należy zauważyć, iż między powodem a pozwaną B. K. (1) doszło do zawarcia umowy najmu.

Pozostali mieszkańcy (R. K. - syn B. K. (1) oraz jego rodzina - I. K., jego żona i jej dziecko - P. B.) korzystali z przedmiotowego najmu na zasadzie użyczenia - wywodząc swoje prawo z prawa najmu B. K. (1).

Pozwana B. K. (1) i jej domownicy dopuścili do powstania zaległości z tytułu czynszu.

Niewątpliwym jest (co wynika z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach lokalowych), iż na dzień dokonania wypowiedzenia umowy najmu, - po stronie pozwanych istniało znaczne zadłużenie z tytułu opłat za ten lokal, przewyższające należność za trzy pełne okresy płatności, nadto należność ta znacznie wzrosła w kolejnych latach.

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, iż pozwani utracili tytuł prawny do zajmowanego przez siebie lokalu mieszkalnego na skutek wypowiedzenia dokonanego przez powoda. Sąd ocenił to wypowiedzenie przez pryzmat art. 11 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego (obowiązującej w dniu jego dokonania) i uznał je za odpowiadające przepisom tej ustawy, jednakże skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 19.10.2016 r. , a termin wypowiedzenia upłynął z dniem 19.11.2016 r. - z uwagi na nieprawidłowe doręczenie pozwanej B. K. w 2012 r. Sąd uznał, iż doręczenie pozwu o eksmisję zastępuje to wypowiedzenie i okres jednego miesiąca należało liczyć od dnia wywieszenia (tj. 19.10.2016 r.) zarządzenia o ustanowieniu kuratora dla pozwanych R. K. i B. K. (1) oraz od dnia doręczenia pozwu kuratorowi tych pozwanych (również 19.10.2016 r.).

Zatem powód w toku niniejszego postępowania, jako właściciel przedmiotowego lokalu miał prawo do domagania się w oparciu o art. 222 § 2 kc. wydania jego własności, na skutek ustania umowy najmu. Zatem należało orzec eksmisję pozwanych B. K. (1) i R. K. z zajmowanego lokalu. Co prawda obecnie pozwani ci nie przebywają w tym lokalu, jednakże pozostawili w nim swoje rzeczy, a lokal ten winni opróżnić, opuścić i wydać powodowi.

Co do pozwanej I. C. (poprzednio B. - K.) oraz P. B. - to powództwo co do nich podlegało oddaleniu. Mianowicie pozwani ci od 2014 r. na stałe nie zamieszkują w przedmiotowym lokalu (co wynika z zeznań pozwanej), tym bardziej, iż pozwana I. C. obecnie założyła nową rodzinę i zamieszkuje w lokalu na ul. (...) w S., nie zamierzając powrócić do lokalu kiedyś zajmowanego z poprzednim mężem.

Sąd ocenił zeznania pozwanej I. C. jako wiarygodne, szczere i konsekwentne i w całości dał im wiarę.

Sąd oparł się na wszystkich dokumentach zgromadzonych sprawie, uznając, iż brak podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości.

Sąd miał obowiązek rozważyć z urzędu (art. 14 ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów), czy pozwanym przysługuje prawo do otrzymania od Miasta S. lokalu socjalnego.

I tak, w oparciu o przepis art. 14 ust. 4 Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec: kobiety w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osoby posiadającej status bezrobotnego, osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały - chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany.

W ocenie sądu pozwani B. K. (1) i R. K. nie spełniają wymogów do otrzymania lokalu socjalnego, z uwagi na to, że obecnie zamieszkują gdzie indziej (w Anglii).

Zatem, orzekając eksmisję, Sąd orzekł, iż pozwanym tym nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc., zasądzając je od pozwanych B. K. (1) i R. K. jako strony przegrywającej postępowanie w sprawie. Na koszty te złożyły się: opłata od pozwu (200 zł.), wynagrodzenie radcy prawnego (120 zł.), oraz zaliczka na poczet kuratora (147,60 zł.) - łącznie 467,60 zł.

Sąd przyznał wynagrodzenie kuratorowi w oparciu o treść § 1 ust. 1 i 3 rozp. MS z 13.11.2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w wyroku.

Dn. 9.12.2016 r.