Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2016 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. I. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego K. S.

przeciwko W. I.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego W. I. na rzecz małoletniego syna J. I. urodzonego (...) w W. alimenty w kwocie 700 (siedemset) złotych miesięcznie płatne do rąk matki małoletniego – K. S. do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat począwszy od dnia 1 lipca 2016 roku;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego W. I. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych na rzecz Skarbu Państwa – kasy Sądu Rejonowego w Pruszkowie tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych;

IV.  znosi koszty procesu między stronami;

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego K. S. w dniu 28 kwietnia 2016 r. wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o zasądzenie alimentów od W. I. na rzecz małoletniego syna J. I. w kwocie 1000 zł miesięcznie od dnia złożenia pozwu, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności któregokolwiek ze świadczeń. W uzasadnieniu pozwu podała m.in., że małoletni J. I. pochodzi z nieformalnego związku K. S. i W. I.. Rodzice małoletniego pozostawali w konkubinacie do dnia (...) r. Po rozstaniu W. I. płacił na rzecz syna kwotę 1000 złotych miesięcznie. W maju 2014 r. zaprzestał jednak dobrowolnego wpłacania powyższych kwot, aż do grudnia 2014 r. i od tego czasu pozwany łoży na utrzymanie syna kwoty po 500 złotych miesięcznie. Ponadto podała, iż jest zatrudniona w firmie (...) na stanowisku (...)i z tego tytułu osiąga miesięczny dochód w wysokości 1.309,34 zł. Wedle jej wiedzy pozwany prowadzi własną działalność gospodarczą - (...)VART Studio. Podała, że w okresie trwania konkubinatu osiągał z tego tytułu dochód w wysokości około 5.500-6.000 zł netto miesięcznie. Wskazała także, że miesięczny koszt utrzymania małoletniego J. I. kształtuje się w granicach kwoty 2.925 zł, na co składają się: koszty utrzymania mieszkania na jedną osobę w rodzinie małoletniego, tj. 600 zł, wyżywienie 600 zł, odzież i obuwie 200 zł, wydatki związane ze szkołą 250 zł, lekarstwa 50 zł, środki czystości 50 zł, artykuły kosmetyczne i higieniczne 50 zł, opieka medyczna i stomatologiczna 130 zł, zajęcia dodatkowe 500 zł, rozrywka i rekreacja 150 zł, wakacje, ferie i wyjazdy weekendowe 300 zł oraz opłaty za komórkę i telefon stacjonarny 45 zł (k. 3-6).

W odpowiedzi na pozew wniesionej w dniu 20 czerwca 2016 r. W. I. uznał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu podał m.in., że w grudniu 2013 roku przelał na konto K. S. trzy razy po 1000 zł. W okresie od 30 października 2013 r. do 8 maja 2014 r. przekazał na konto powódki kwotę 10 020 zł, co jest równe dwudziestu miesiącom po 500 zł. Dodatkowo do kwietnia 2014 roku pozwany kilkukrotnie spłacał zaległości powódki za czynsz w łącznej kwocie 2 660 zł. Pozostawił powódce wyposażone mieszkanie, samochód o wartości rynkowej 22 000 zł. Sam zamieszkuje w mieszkaniu ciotki. Oprócz wpłacanych regularnie alimentów wydaje na syna dodatkową kwotę około 300-400 zł miesięcznie. Spędza z synem co drugi weekend. Zaprzeczył jakoby osiągał dochody podane przez K. S., wskazując, iż osiąga dochód w wysokości około 1000 zł miesięcznie. W utrzymaniu pomaga mu rodzina, a dodatkowo od kilku lat ma tzw. linię kredytową z kredytem odnawialnym. Z tego tytułu zadłużenie aktualnie wynosi 5 000 zł. Nie płacił składek do ZUS od 18 miesięcy i z tego tytułu ma zadłużenie około 19 000 zł. Podał, iż matka dziecka pozostaje w nowym związku, jej partner pracuje na budowie i osiąga spore dochody, kupili segment o pow. ok 100 m.kw. i planują się tam przeprowadzić (k. 59-63).

K. S. w toku całego procesu do chwili zamknięcia rozprawy popierała powództwo i wnosiła o zasądzenie alimentów na rzecz syna w kwocie 1000 zł miesięcznie od dnia wniesienia pozwu (k. 185, protokół - płyta CD k. 187, k. 217, protokół - płyta CD k. 219, k. 236v, protokół - płyta CD k. 237).

Pozwany W. I. do chwili zamknięcia rozprawy uznawał powództwo do kwoty 500 zł miesięcznie i wnosił o jego oddalenie w pozostałym zakresie (k. 185, protokół - płyta CD k. 187, k. 217, protokół - płyta CD k. 219, k. 236v, protokół - płyta CD k. 237).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. I. urodził się w dniu (...) Pochodzi z nieformalnego związku K. S. i W. I., w którym pozostawali do dnia (...) r. Jest ogólnie zdrowy. Miał robione ostatnio testy alergiczne. Na wiosnę uaktywniła mu się alergia na (...)i miał doraźnie kupowane leki. Korzysta z pakietu medycznego, za który koszty potrąca pracodawca K. S. w kwocie 130 zł miesięcznie. Uczęszcza do I klasy gimnazjum. W tym roku szkolnym nie musiał kupować książek. K. S. zakupiła w ramach wyprawki plecak, zeszyty i przybory. Ma dodatkowe zajęcia z języka angielskiego i języka niemieckiego, gdzie koszt jednych zajęć to 45 zł, co daje w skali miesiąca kwotę 450 zł. W zeszłym roku chodził na zajęcia komputerowe. Uczestniczył także w zajęciach z matematyki i języka angielskiego. W okresie, kiedy zamieszkiwał z obojgiem rodziców, chodził na karate i na tenis. Ojciec nie pokrywał kosztów tych zajęć, ale nigdy ich nie kwestionował. Dostaje od matki regularnie pieniądze, żeby mógł kupować sobie obiady w szkole lub jedzenie po szkole. W wakacje 2016 r. spędził z ojcem jeden weekend w czerwcu i jeden tydzień w sierpniu. Prócz tego był na obozie opłaconym w całości przez K. S., mimo wcześniejszych ustaleń płatności po połowie przez każdego z rodziców. Po ostatnich wakacjach ojciec odzywa się do niego co tydzień. Przyjeżdża po niego, nawet jeśli nie jest to dzień kontaktów.

Potrzeby małoletniego J. I. są standardowe, tak jak rówieśników. Koszty utrzymania małoletniego wynoszą około 1400-1450 zł miesięcznie, w tym wyżywienie ok. 450-500 zł, koszty mieszkania przypadające na małoletniego 280 zł, odzież i obuwie ok. 100-150 zł, zajęcia dodatkowe 400 zł, połowa opłaty za pakiet medyczny 65 zł, wydatki szkolne i inne ok. 100 zł.

W. I. ma 38 lat, po rozstaniu z K. S. od listopada 2013 roku do końca lipca 2016 roku mieszkał w P. u swojej ciotki. W jego mieszkaniu w (...), pozostała K. S. wraz z małoletnim J. I.. K. S. wyprowadziła się z tego mieszkania w P. w (...) r. do domu w K.. Od wakacji W. I. mieszka z powrotem w swoim mieszkaniu. Zadłużenie z tytułu nieuregulowanych opłat za mieszkanie za okres zamieszkiwania w nim K. S. wynosiło ponad 2000 zł. Zadłużenie to zostało pokryte przez W. I.. W. I. z zawodu jest(...), prowadzi działalność gospodarczą w (...). Uzyskuje nieregularny dochód w kwocie około 1000 zł miesięcznie. Ma zaległości w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek w kwocie około 20.000 zł. Zadłużenie powstało w okresie od 2013 roku - od czasu rozstania z K. S.. Wcześniej wykonywał zamówienia dla firmy, która w 2013 roku upadła. Z tego powodu jego dochody znacznie się obniżyły. W. I. ponosi koszty z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, w tym koszty stałe jak rachunki, opłatę leasingową oraz koszty nakładów w postaci materiałów koniecznych do wykonania zamówień reklamowych. Zgodnie z zeznaniem podatkowym W. I. osiągnął w 2016 r. przychód w kwocie 76 662,73 zł, poniósł koszt uzyskania przychodu w kwocie 64 613,64 zł, co dało dochód w kwocie 12 049,09 zł.

Po rozstaniu z K. S., w 2013 roku W. I. przekazywał na utrzymanie syna kwotę 1000 zł miesięcznie. W maju 2014 r. zaprzestał jednak dobrowolnego wpłacania powyższych kwot. Płacił 1000 zł, gdy matka dziecka nie pracowała, a po podjęciu przez nią pracy zaprzestał płacenia. Kolejna wpłata nastąpiła dopiero w grudniu 2014 r. Wtedy zaczął płacić 500 zł miesięcznie. Od tego czasu pozwany łożył na utrzymanie syna kwoty po 500 zł miesięcznie. Od czerwca do sierpnia 2016 roku nie przekazywał pieniędzy na utrzymanie syna. Po wrześniu wpłacił 500 zł, a po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu alimentów kwotę 600 zł. Wskazał, iż przekazuje synowi co miesiąc 50 zł kieszonkowego oraz dodatkowo wydaje na niego 300-400 zł miesięcznie np. na kolonie lub w trakcie pobytów syna u niego.

Pracuje nad nowym projektem, który jest związany z (...), co wiąże się obecnie z wyjazdami. Stara się promować projekt jeśli są imprezy (...)oraz na stronach internetowych. W najbliższym czasie będzie rozwijał ten projekt w W., ale możliwe, że będą wyjazdy krajowe i zagraniczne.

Używa kredytu odnawialnego, który ma przyznany od kilku lat, w wysokości około 25.000 zł albo pożycza pieniądze od rodziny i znajomych. Głównie pożyczał pieniądze od siostry swojej matki - D. N.. Nie posiada poza małoletnim powodem innych dzieci.

Podczas kontaktów chodzi z dzieckiem do kina, do (...), na lodowisko, na różne inne imprezy, itp. Nie kupuje mu ubrań, choć kupił ostatnio bieliznę, bo małoletni zapomniał wziąć jej z domu. Według niego koszty utrzymania dziecka to 1000 zł miesięcznie, bez kosztów mieszkaniowych.

W. I. miał zapłacić za wakacyjny wyjazd syna w 2016 roku połowę opłaty. Takie były ustalenia między rodzicami małoletniego. Jednak po powzięciu informacji przez W. I., że z uwagi na zadłużenie mieszkania mogą zostać przeprowadzone działania windykacyjne, wpłacił łącznie 3500 zł na poczet zaległości. Pieniądze na to musiał pożyczać. Z tego powodu nie miał środków na opłacenie połowy opłaty za wyjazd wakacyjny syna. Zadłużenie mieszkania wynosiło ponad 2000 zł za sam czynsz, przy czym kwota czynszu miesięcznie to około 900 zł. Zadłużenie za prąd wynosiło 200 zł, za Internet 200 zł i za gaz 100 zł. W lipcu wpłacił 500 zł na (...)na poczet czynszu, potem wpłacił dwa razy po 1750 zł. Brak wpłaty za kolonie wynikał z konieczności poniesienia zaległych opłat.

Wyprowadzając się zostawił K. S. samochód V. (...), Samochód ten został sprzedany przez K. S. w 2014 roku. Pożyczał pojazdy od rodziny, potem kupił samochód M. (...) z 1994 r., który został sprzedany za około 3000 zł. Obecnie posiada samochód H.w leasingu, za który rata leasingowa wynosi 860 zł i jest wliczana do kosztów działalności gospodarczej. Samochód jest mu niezbędny do pracy. Posiada także motocykl Y., który jest całkowicie uszkodzony i nie jest użytkowany. Stałe koszty działalności to telefon i Internet, rata leasingowa. Ma użyczony lokalu od rodziny, gdzie może prowadzić działalność.

Z dzieckiem ma kontakt telefoniczny dosyć częsty, co dwa tygodnie ma z nim osobiste kontakty. Obecnie mieszka sam, odwiedza go znajoma, ale nie prowadzi z nią jeszcze wspólnego gospodarstwa domowego.

K. S. ma 37 lat, zatrudniona jest od około 1,5 roku w firmie (...) na stanowisku (...). Osiąga z tego tytułu miesięczny dochód w wysokości 2458,04 zł brutto (ok.1779 zł netto), wynagrodzenie jest obciążone z tytułu należności komorniczych w kwocie 400 zł miesięcznie. W ten sposób uzyskuje wypłatę w wysokości ok. 1300 zł. Nie posiada innych dochodów ani majątku. Wcześniej prowadziła działalność gospodarczą, która jest obecnie zawieszona. Po rozstaniu z pozwanym zamieszkiwała nadal w P. w jego mieszkaniu wraz z małoletnim synem. Mieszkanie pozostawiła zadłużone. Od stycznia 2016 roku jest w związku z nowym partnerem T. Z., z którym od sierpnia 2016 roku zamieszkuje w nabytym przez partnera na kredyt mieszkaniu w K. wraz z małoletnim J. I.. Prowadzą wspólnego gospodarstwo domowe. Mieszkanie, w którym zamieszkują, przysługuje jej partnerowi, który opłaca tytułem kredytu mieszkaniowego ratę ok. 2000 zł miesięcznie. K. S. ponosi koszty utrzymania mieszkania - opłacała rachunki w wysokości ok. 700-800zł miesięcznie. Z uwagi na niedawne wprowadzenie się do nowego mieszkania K. S. nie była w stanie dokładnie wyliczyć kosztów opłat za media. Opłata za prąd w ostatnim okresie wyniosła 311 zł za 3 miesiące, miesięcznie jest to zaliczka w kwocie 97 zł plus wyrównanie. Mieszkanie jest ogrzewane gazem, opłaty za rachunki za gaz za 3 miesiące - 790 zł. Woda to koszt około 300 zł za 3 miesiące.

K. S. posiada zadłużenie w łącznej kwocie około 35.000 zł, które powstało jeszcze w trakcie trwania związku z W. I. i później już po rozstaniu z uwagi na udzieloną jej pożyczkę. Wraz z obecnym partnerem opłaciła synowi kolonie w 2016 roku, za które połowę opłaty zobowiązał się wcześniej uiścić W. I..

K. S. w trakcie trwania związku z W. I. otrzymała od rodziców darowiznę w wysokości 100.000 zł, za co kupiła między innymi meble. Pieniądze zostały rozdysponowane do 2013 roku. Wyprowadzając się z P. zabrała część umeblowania. Otrzymuje wsparcie finansowe od rodziców. Koszty swojego utrzymania K. S. oszacowała na kwotę 2745 zł miesięcznie, zaś małoletniego syna na kwotę 2925 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: odpis zupełny aktu urodzenia k. 8, zaświadczenie k. 9-10, faktura VAT k. 11-17, potwierdzenie wykonania przelewu k. 18-28, informacja o opłatach za lokal k. 29, potwierdzenie wpłat k. 30-33, bilet i rachunek k. 34, potwierdzenie rezerwacji k. 35-38, potwierdzenie wpłaty k. 39-40, zestawienie operacji bankowych k. 41-44, PIT -36 wraz z poświadczeniem odbioru k. 64-68, karta pokładowa k. 70-73, potwierdzenie wykonania operacji kartowej k. 74-126, bilety do kina k. 127-128, bilety k. 129-131, potwierdzenie wykonania przelewu k. 133-166, k. 233-234, wydruki wiadomości sms k. 171-181, karta konta lokalu k. 191, wezwanie do zapłaty k. 201, pismo ZUS o zadłużeniu k. 202, PIT k. 205-214, zaświadczenie Komornika o dokonanych wpłatach k. 215-216, zeznanie świadka T. Z. k. 217-217v, protokół płyta CD k. 219, zeznanie świadka D. N. k. 217v, protokół płyta CD k. 219, przesłuchanie K. S. k. 235-235v, protokół – płyta CD k. 237, k. 185-185v, protokół – płyta CD k. 187, przesłuchanie W. I. k. 185v, protokół – płyta CD – k. 187, k. 236-236v, protokół – płyta CD k. 237.

Ustalenia Sądu znajdują uzasadnienie w przeprowadzonych dowodach, które zostały powołane przy ustalaniu podstawy faktycznej w niniejszej sprawie. Należy także wskazać, iż niektóre z pism zostały złożone w kserokopiach, to jednak nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Podnieść też należy, że strony wiarygodności i mocy dowodowej tych dowodów nie kwestionowały.

Przesłuchania stron Sąd uznał za wiarygodne w częściach wzajemnie się pokrywających i korespondujących z innymi dowodami w sprawie.

Sąd nie oparł się na paragonach złożonych do sprawy, albowiem nie są one rachunkami imiennymi i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy lub usługi dla konkretnej osoby.

Zdaniem Sądu zeznania świadków były wiarygodne.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców.

W rozpoznawanej sprawie K. S. dochodziła od pozwanego W. I. na rzecz syna J. I. tytułem alimentów kwoty 1000 zł miesięcznie. Koszty utrzymania małoletniego powoda K. S. oszacowała na kwotę 2925 zł. Sąd sporządzone przez matkę małoletniego powoda zestawienie ocenił krytycznie. Biorąc pod uwagę wiek chłopca i status rodziców Sąd uznał, iż kwoty wskazane przez K. S. są przeszacowane.

W ocenie Sądu w koszty utrzymania małoletniego niezasadne jest wliczenie całej składki za pakiet medyczny, albowiem do korzystania z niego uprawniona jest także jego matka. Sąd uznał za zasadne ustalenie udziału małoletniego w kosztach mieszkaniowych na kwotę, która odpowiada 1/3 kosztów eksploatacyjnych, biorąc pod uwagę, iż zamieszkują w nim trzy osoby. Początkowo K. S. twierdziła, iż ponosi opłaty za mieszkanie w kwocie około 500 zł, a na kolejnym terminie rozprawy podała kwoty 700-800 zł. Wykazane przez K. S. dokładne wydatki związane z opłatami mieszkaniowymi musiały zostać również ocenione przez Sąd w oparciu o zasady doświadczenia życiowego. Opłaty dotychczas poniesione były jedynie częściowo miarodajne z uwagi na krótki okres zamieszkiwania i początkowe płatności prognoz bądź zaliczek na opłaty.

Do usprawiedliwionych potrzeb dziecka nie można wliczyć kwoty miesięcznej raty kredytu mieszkaniowego spłacanego przez T. Z. - partnera matki małoletniego. Są to koszty refinansowania nabycia majątku na rzecz osoby trzeciej. Nie ma podstaw by W. I. partycypował w kosztach nabycia nieruchomości przez osobę trzecią.

W ocenie Sądu nie można uznać za uprawdopodobnione wskazane przez K. S. koszty wydatków na wyżywienie małoletniego w kwocie 600 zł miesięcznie, gdyż nie wykazano, aby dziecko korzystało ze specjalnej diety, co wiązałoby się z koniecznością zakupu droższych produktów żywnościowych. Sąd przyjął niższą kwotę jako zasadną, oceniając to w ramach doświadczenia życiowego.

Również Sąd przyjmują, iż koszt wyprawki szkolnej powoda był mniejszy, niż deklarowana przez K. S. kwota. Dlatego też, biorąc pod uwagę uzyskanie w 2016 r. darmowych podręczników, uśredniony koszt przypadający na miesiąc jest znacznie niższy niż wskazywała to strona powodowa.

Sąd także przyjął, iż wydatki związane z wakacjami winny być ponoszone przez każdego z rodziców oddzielnie, dlatego też nie zostały one wliczone jako koszty utrzymania małoletniego do rozliczenia jego usprawiedliwionych potrzeb.

Zdaniem Sądu nieuprawnione jest wliczenie przez matkę powoda w koszty jego utrzymania kosztów większej liczy zajęć dodatkowych. Ilość i koszty zajęć dodatkowych musi być planowana w ramach możliwości finansowych rodziców. W ocenie Sądu korzystanie przez małoletniego J. I. z jednych zajęć dodatkowych jest uzasadnione, kolejne zaś zajęcia mogą być przyjęte za usprawiedliwione lecz w mniejszych kwotach, w mniejszym zakresie z uwagi na ograniczone możliwości finansowe rodziców małoletniego. Należy jedna zaznaczyć, iż pozwany nie kwestionował uprzednio zasadności uczęszczania przez syna na zajęcia dodatkowe. Deklaracja złożona przez pozwanego w trakcie postępowania pomocy synowi w języku angielskim nie może zastąpić regularnych lekcji, z których korzysta małoletni. Wydatek ten jest usprawiedliwiony.

Reasumując, ten wątek w ocenie Sądu Rejonowego koszty utrzymania małoletniego wynoszą około 1400 zł miesięcznie, w tym wyżywienie 450-500 zł, koszty mieszkania przypadające na małoletniego 280 zł, odzież i obuwie 100-150 zł, zajęcia dodatkowe 400 zł, połowę opłaty za pakiet medyczny 65 zł, pozostałe wydatki 100 zł. Te ustalenia w części uzasadniają uwzględnienie powództwa.

Wysokość obowiązku alimentacyjnego zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, ale także od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Decydująca zatem dla ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego W. I. w niniejszej sprawie stała się ocena jego możliwości zarobkowych i majątkowych, gdyż górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przy czym o wysokości alimentów nie decydują faktycznie osiągane, czy, jak bywa to najczęściej, tylko deklarowane, dochody, a możliwości zarobkowe oceniane w sposób hipotetyczny, a więc takie dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany z zawodu jest (...), prowadzi działalność gospodarczą w (...) i z tego tytułu uzyskuje dochód w kwocie ok. 1000 zł miesięcznie. Posiada zadłużenie w ZUS z tytułu nieopłaconych składek w kwocie ponad 20 000 zł, które powstało już w czasie, kiedy pozwany pozostawał w związku z K. S.. Poza powodem nie ma innych osób na utrzymaniu. Sąd nie kwestionuje tego, że pozwany osiąga dochód na poziomie przez siebie wskazanym, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu, jednakże w ocenie Sądu pozwany powinien wykorzystywać w pełni swoje możliwości zarobkowe tak, aby potrzeby dziecka były możliwe do pokrycia na właściwym poziomie. Pozwany posiada wieloletnie doświadczenie zawodowe, w latach wcześniejszych uzyskiwał wyższe przychody, ponosił mniejsze koszty działalności z uwagi na brak opłat leasingowych, nie ponosi opłat wynajmu lokalu, w którym prowadzi działalność z uwagi na użyczenie. To wszystko pozwala przyjąć, iż przy właściwym wykorzystaniu swoich możliwości pozwany winien uzyskiwać wyższe niż dotychczas dochody, a jeśli nie, to winien zaprzestać prowadzenia tej działalności i starać się znaleźć pracę etatową. Nie można poprzestać na tym, iż możliwości zarobkowe powoda są niższe niż najniższe wynagrodzenie krajowe.

Sąd ustalając na przyszłość obowiązek alimentacyjny pozwanego nie może również preferować pozwanego z tego względu, że posiada zadłużenie, które powstało jeszcze w trakcie trwania związku z K. S.. Oboje z rodziców małoletniego powoda posiadają zadłużenia powstałe w okresie ich wspólnego związku. Zadłużenie K. S. jest nawet wyższe. Zadłużenia te, zdaniem Sądu, wskazują na niewłaściwe gospodarowanie przez obojga z rodziców i niewłaściwe wykorzystywanie ich możliwości zarobkowych.

W ocenie Sądu możliwości zarobkowe pozwanego, przy założeniu zachowania przez niego należytej staranności, kształtują się na poziomie minimum kwoty 2000 zł miesięcznie.

Pozwany posiada takie możliwości i umiejętności, które pozwalają mu na łożenie na rzecz syna kwoty wyższej niż kwota przez niego uznana, ale nie takiej jaką żądała strona powodowa.

Na wysokość alimentów wpływ miała także okoliczność, iż pozwany utrzymuje regularne osobiste kontakty z synem, przy założeniu, iż ten kontakt będzie miał charakter trwały, mimo zmiany miejsca zamieszkania małoletniego. Sąd wziął pod uwagę, iż pozwany w trakcie kontaktów zapewniał synowi zwykłe utrzymanie oraz opłacał różnego rodzaju rozrywki. Również pozwany winien partycypować w połowie opłat za wyjazdy wakacyjne dziecka niezależnie od wysokości płaconych alimentów. Sąd przyjął, iż wytłumaczenie powoda braku uiszczenia przez niego wcześniej zadeklarowanej połowy opłaty za wyjazd wakacyjny syna było racjonalne. Pozwany tytułem zadłużenia przez K. S. mieszkania wpłacił znacznie większą kwotę, niż połowa opłaty za ten ostatni wyjazd dziecka. Jednak przy następnych płatnościach rodzice winni partycypować po połowie w kosztach wypoczynku wakacyjnego dziecka.

Należy też pamiętać i o tym, iż obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb małoletniego powoda spoczywa na obojgu rodzicach. W sprawie zostało ustalone, iż matka małoletniego także osiąga własne dochody, nieco wyższe od dochodów osiąganych przez pozwanego, jednakże po odjęciu kwoty potrącanej przez komornika oscyluje on w granicach minimalnego wynagrodzenia za pracę. Posiada zadłużenie w kwocie około 35 000 zł. Poza pozwanym nie ma innych osób na utrzymaniu. Należy też zauważyć, iż K. S. w części swój obowiązek alimentacyjny wobec J. I. spełnia poprzez osobiste starania o jego wychowanie i utrzymanie, co zobowiązuje ojca małoletniego do większego finansowego udziału w kosztach utrzymania małoletniego syna. Wniosek ten jest tym bardziej uzasadniony, iż jest on zwolniony z obowiązków codziennej pieczy nad synem i poza nim nie ma innych osób na utrzymaniu.

W związku z powyższym Sąd musiał miarkować potrzeby dziecka i biorąc pod uwagę wysokość zarobków rodziców małoletniego, nie znalazł podstaw do tego, aby potrzeby dziecka mogły być nadmiernie rozbudowane. Oczywistą jednak rzeczą jest, iż posiadając większą liczbę środków, usprawiedliwione potrzeby małoletniego mogłyby być zapewnienia na wyższym poziomie.

Kierując się wszystkimi wyżej wymienionymi względami Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż W. I. winien łożyć tytułem alimentów większą kwotę niż uznawana przez niego kwota 500 zł miesięcznie. Jako taką Sąd przyjął kwotę 700 zł miesięcznie. Kwota ta bowiem mieści się w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, pozwala też, uwzględniając dodatkowo obowiązek alimentacyjny K. S. na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego. Sąd przyjął, iż obowiązek alimentacyjny winien zostać uwzględniony od 1 lipca 2016 r., a nie jak o to wnosiła K. S. od dnia wniesienia pozwu tj. 28 kwietnia 2016 r.

Sąd uwzględnił okoliczność, iż w okresie wakacyjnym doszło do zmiany miejsca zamieszkania małoletniego oraz jego matki, mieszkanie zostało pozostawione w z zadłużeniem zbliżonym do trzech miesięcznych opłat, które finalnie zostały spłacone przez W. I.. Spłata kosztów mieszkaniowych w pełnej wysokości za nieopłacony okres stanowi de facto partycypację w kosztach utrzymania małoletniego powoda nawet w wyższej wysokości niż uwzględniona przez Sąd wysokość alimentów bieżących. We wcześniejszym okresie alimenty były płacone w wysokości 500 zł miesięcznie.

Zatem pozwany za okres sprzed 1 lipca 2016 r. pokrył swój obowiązek alimentacyjny. Dlatego też Sąd nie uwzględnił powództwa za wcześniejszy okres przed 1 lipca 2016 r.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów, na podstawie art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 kro, orzeczono jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi nadany na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Sąd na podstawie art. 98 § 1 kpc obciążył pozwanego kosztami sądowymi, na które składa się opłata od pozwu, obliczona od kwoty uwzględnionego powództwa, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona.

Sąd Rejonowy na podstawie art. 100 kpc zniósł wzajemnie koszty procesu pomiędzy stronami, ponieważ każda ze stron częściowo przegrała sprawę.