Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, 19 września 2016 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IX Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący - SSO Katarzyna Krzymkowska

Protokolant – sekr. sąd. Ewelina Kołodziejczak-Marczak

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2016 r. w Poznaniu na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) Spółdzielni (...) w K.

przeciwko : (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

z udziałem po stronie pozwanej interwenienta ubocznego: (...) w H.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego: (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. na rzecz powódki: (...) Spółdzielni (...) w K. kwotę: 119.805,42 zł ( sto dziewiętnaście tysięcy osiemset pięć złotych 42/100) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29.04.2015 roku do dnia 31.12.2015 roku i z dalszymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1.01.2016 roku do dnia zapłaty ;

II.  kosztami postępowania obciąża pozwanego i z tego tytułu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę: 9608,00 zł;

SSO Katarzyna Krzymkowska

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółdzielnia (...) w K. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) sp. z o.o. w K. ( obecnie z siedzibą w G.) na swoją rzecz kwoty: 119.805,42 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29.04.2015 roku do dnia zapłaty i kosztami postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Powódka wskazała, że dochodzi należności jako naprawienia szkody z tytułu spowodowania uszkodzenia mleka w proszku, które na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy z dnia 9.09.2014 roku „ na przewóz, składowanie oraz dystrybucję towarów” przedłużonej aneksem z dnia 30.12.2014 roku pozwany przechowywał w swoich magazynach. Do uszkodzenia mleka w proszku doszło w styczniu 2015 roku, a pozwany po skończonej inwentaryzacji w dniu 13.04.2015 roku wystąpił do powódki z informacją, że w toku przechowywania uległo uszkodzeniu 31875 kg mleka w proszku prosząc o wystawienie noty obciążeniowej oraz skompensowanie należności za operacje magazynowe z wartością szkody. Powódka wystawiła dwie noty obciążeniowe, które częściowo zostały skompensowane z należnościami strony pozwanej, a następnie strona pozwana uiściła kwotę 50.000 zł oraz 44.474,31 zł. Pozwany nie uiścił pozostałej części należności, tj. w wysokości dochodzonej pozwem.

W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym pozwany zaskarżył nakaz w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania. Pozwany wniósł również o zawiadomienie o toczącym się postępowaniu (...) w H., tj. zakładu ubezpieczeń, w którym pozwany był ubezpieczony.

Pozwany przyznał, że łączyła go z powodem umowa z dna 9.09.2014 roku oraz, że w czasie magazynowania u pozwanego towaru stanowiącego własność powódki doszło do uszkodzenia jego części. Pozwany przyznał, że część uszkodzeń powstała na skutek działania jego pracownika, jednakże twierdził, że część towaru w ilości 12.434,40 kg o wartości 77.138,33 zł uległa uszkodzeniu z uwagi na błędne opakowanie towaru. W tym zakresie pozwany powołał się na protokół szkody sporządzony przez ubezpieczyciela.

Pismem z dnia 6 maja 2016 roku (...) H. przystąpił do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego po stronie pozwanego domagając się oddalenia powództwa oraz zasądzenia od powoda na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Sąd ustalił co następuje:

Powódka oraz pozwany są przedsiębiorcami wpisanymi di Krajowego Rejestru Sądowego. Powódka w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się między innymi przetwórstwem mleka, sprzedażą hurtową mleka i wyrobów mleczarskich. Pozwany w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się między innymi transportem drogowym, przeładunkiem towarów , magazynowaniem i przechowywaniem towarów. Interwenient uboczny jest zakładem ubezpieczeń, w którym pozwany był ubezpieczony, m.in. od zdarzeń , których dotyczy żądanie pozwu.

Okoliczności bezsporne, treść odpisów KRS k. 24-31 oraz 33- 38, potwierdzenie ubezpieczenia (k. 65-71)

W dniu 9.09.2014 roku strony zawarły między sobą umowę ramową na przewóz, składowanie oraz dystrybucję towarów. Celem tego porozumienia było świadczenie przez pozwanego na rzecz powódki usług w postaci obsługi magazynowej oraz składowania powierzonego przez powódkę pozwanemu towaru. Miejscem świadczenia usług był magazyn (...): (...). Logistyczna 22, Hala nr 4, (...)-(...) P.. Towarem magazynowanym miało być wyprodukowane odtłuszczone mleko w proszku stanowiące własność powódki. Pozwany zobowiązał się do przyjęcia towaru na magazyn zgodnie z harmonogramem dostaw . Zobowiązał się również do wszelkich czynności magazynowych, a w szczególności: rozładunku, składowania, załadunku oraz innych koniecznych dla prawidłowego funkcjonowania łańcucha dostaw, po uzgodnieniu z powódką. Usługi te miały być wykonywane odpłatnie. Wszystkie szkody wykryte podczas dostawy, składowania , dystrybucji pozwany powinien niezwłocznie zgłosić powódce. Pozwany przyjął na siebie odpowiedzialność za powierzony towar w momencie dostawy ( pisemne potwierdzenie przyjęcia na magazyn). Jako wartość produkcji miał być przyjmowany koszt ich produkcji wraz z materiałem, udokumentowany zgodnie z kalkulacjami powódki. Pozwany nie odpowiada za cechy związane z wadliwością towaru powstałą wskutek procesu produkcyjnego lub tez utraty przez towar cech jakościowych, jak również za szkody powstałe wskutek nieodpowiedniego zapakowania towaru lub nieodpowiedniego umieszczenia na samochodzie dostawy. Odpowiedzialność pozwanego kończyła się wraz z opuszczeniem magazynu przez towar. Umowa została pierwotnie zawarta na czas do 31.12.2014 roku, jednakże aneksem z dnia 30.12.2015 roku została zawarta na czas nieokreślony.

Okoliczności bezsporne, treść umowy i aneksu k. 6-14

Zgodnie z zawartą umową pozwany przyjął do magazynu w P. towar powoda w postaci mleka odtłuszczonego w proszku zapakowanego i umieszczonego na paletach. Łącznie w okresie współpracy pozwany przyjął 1517000 kg towaru. Na przełomie 2014/ 2015 roku w magazynie pozwanego doszło do przemieszczania składowanych towarów, tj. palet z opakowaniami mleka w proszku należących do powoda. Była to decyzja pozwanego. Do wykonywania tych czynności pozwany skierował swojego pracownika. Podczas przemieszczania towarów w magazynie, za pomocą wózka widłowego , pracownik pozwanego spowodował mechaniczne uszkodzenia opakowań zawierających mleko w proszku. Przede wszystkim doszło do ich przedziurawienia widłami wózka widłowego przez wszystkie warstwy opakowań oraz do mechanicznego pourywania np. narożników palet i rozerwania opakowań. Wszystkie uszkodzenia powstały mechanicznie, na skutek działania siły z zewnątrz. Nie były to uszkodzenia samoczynne. Mleko w proszku z uszkodzonych worków rozsypało się w magazynie. Tak uszkodzony towar nie nadawał się już do użytku. Oględzin dokonał między innymi przedstawiciel zakładu ubezpieczeń w dniu 22.01.2015 roku. Według osoby dokonującej oględzin z ramienia zakładu ubezpieczeń koszty produkcji w kwocie 8,62 zł za kilogram są usprawiedliwione podobnie jak żądanie dotyczące uszkodzonych palet. Koszt produkcji jednego kilograma mleka w proszku wynosił: 8,62 zł. Opakowania mleka w proszku zastosowane przez powoda były prawidłowe, dostosowane do rodzaju opakowanego towru i nieuszkodzone przy przyjęciu do magazynu pozwanego.

Okoliczności częściowo niesporne, dowód: zeznania świadków: R. A. ( protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 13.06.2016 roku), F. H. ( protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 5.09.2016 roku ) , B. B. (protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 5.09.2016 roku), zeznania powoda (protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 13.06.2016 roku), sprawozdanie z oględzin sporządzone przez F. H. z ramienia ubezpieczyciela pozwanego w języku niemieckim wraz z tłumaczeniem na język polski (k. 72-102), kalkulacja kosztów produkcji (k. 163-164), deklaracje zgodności opakowań (k. 142-152).

Pozwany zawiadomił powoda o zaistniałej sytuacji i 15.01.2015 roku powód zwrócił się o zezwolenie na udział jego pracowników w rozwiązywaniu problemów, na co pozwany wyraził zgodę. Po zakończeniu inwentaryzacji stwierdzono, że uszkodzeniu uległo 31875 kg mleka w proszku. Pozwany przyjął do magazynu 1517000 kg towaru, a wydał powodowi 1485125kg. (...) na ten temat udzielił dyrektor pozwanego B. B. ( obecnie prokurent pozwanego, a w czasie składania pisemnego oświadczenia dyrektor z takimi uprawnieniami jak obecnie, ale na podstawie pełnomocnictwa od zarządu), który jednocześnie w piśmie z dnia 13.04.2015 roku przyznał, że 31875 kg mleka w proszku uległo uszkodzeniu podczas procesu przechowywania i pozwany prosi o wystawienie noty obciążeniowej oraz wyraża zgodę na skompensowanie swoich należności za magazynowanie z wartością szkody. Pozwany przyznał, że dokonał przedmiotowego uszkodzenia. Do momentu pojawienia się przedstawiciela zakładu ubezpieczeń pozwany był przekonany, że wszystkich uszkodzeń dokonał jego pracownik. Taką okoliczność pozwany przyznał również na rozprawie w dniu 5.09.2016 roku, po przesłuchaniu świadka F. H., a które to zeznania wyjaśniły pewne sformułowania użyte w pisemnym sprawozdaniu z oględzin. Podczas rozładunku towaru przywiezionego od powoda do magazynu pozwanego pozwany nie zgłosił żadnych uszkodzeń, nie znalazł żadnych uszkodzeń. Pozwany nie miał żadnych uwag do sposobu zapakowania towaru w chwili jego przyjęcia. Pozwany nie odwołał pisemnego oświadczenia o uznaniu szkody z pisma z dnia 13.04.2015 roku.

Okoliczności częściowo niesporne, dowód: pismo pozwanego z dnia 13.04.2015 roku (k. 16), zeznania świadka: R. A. ( protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 13.06.2016 roku), B. B. (protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 5.09.2016 roku), zeznania powoda (protokół elektroniczny z rozprawy z dnia 13.06.2016 roku)

W konsekwencji powód wystawił w dniu 13.04.2015 roku dwie noty obciążeniowe: nr 00001/04/2015 na kwotę: 274.762,50 zł z tytułu stwierdzonej różnicy pomiędzy ilością mleka w proszku dostarczoną do magazynu pozwanego a ilością odebraną, co stanowiło przeliczenie 31875 kg x całkowity koszt wytworzenia 8,62 zł. Jako termin płatności określono 27.04.2015 roku. Jednocześnie poinformowano, że część kwoty zostanie skompensowana z płatnościami za usługę przechowania oraz nr 00002/04/2015 na kwotę: 1762,00 zł z tytułu różnicy stwierdzonej pomiędzy ilością palet EURO oraz palet zwykłych dostarczona do magazynu pozwanego a odebrana ilością palet drewnianych, wg kartoteki magazynowej ( 24 szt. palet EUR x 25,00 zł, 83 szt. palet zwykłych x 14 zł). Jako termin płatności wskazano 27.04.2015 roku. Noty te odebrał i podpisał dyrektor pozwanego B. B..

Pismem z dnia 13.05.2015 roku powód skompensował wzajemne należności w kwocie: 62.244,77 zł. W dniu 28.05.2015 roku na poczet zapłaty należności wynikających z not obciążeniowych ( również 00002/04.2015) pozwany zapłacił powodowi kwotę: 50.000,00 zł, jako częściowe spełnienie świadczenia. W dniu 3.09.2015 roku powód otrzymał na poczet odszkodowania kwotę: 44.474,31 zł od ubezpieczyciela pozwanego. Cała należność z tytułu palet objęta notą nr 00002/04/2015 została zapłacona. Do zapłaty pozostała więc należność w kwocie 119.805,42 zł dochodzonej pozwem, a objęta notą obciążeniową nr 00002/04/2015. Należności tej nie chciał uiścić zakład ubezpieczeń pozwanego bazując na sprawozdaniu swojego przedstawiciela, w którym stwierdzono dwa powody wystąpienia szkody, przy czym swoją odpowiedzialność uznano jedynie w zakresie pierwszego powodu, tj. przedziurawienia widłami wózka widłowego.

Okoliczności niesporne, treść not obciążeniowych (k. 17, 18), treść dokumentu kompensaty (k. 19), wyciąg bankowy (k. 20-21),

Ostatecznie pismem z dnia 17.09.2015 roku, doręczonym pozwanemu dnia 24.09.2015 roku, powód wezwał pozwanego do zapłaty dochodzonej kwoty 119.805,42 zł w terminie 7 dni.

Bezsporne, treść wezwania wraz z dowodami doręczenia k. 22

Powyższy stan faktyczny w znacznej części nie był sporny pomiędzy stronami. Strona pozwana nie kwestionowała faktu uszkodzenia towaru, który przechowywała. Przyznała również wysokość kosztów produkcji towaru. Swoją odpowiedzialność co do zasady przyznał również interwenient uboczny jako zakład ubezpieczeń. Sporna pozostawała jedynie kwestia odpowiedzialności pozwanego za zaistniałe uszkodzenia opakowań towaru, które nie powstały w wyniku przedziurawienia widłami wózka widłowego.

Dokumenty przedstawione w sprawie sąd uznał w znacznej części za wiarygodne. W większości nie były kwestionowane przez strony. Jedynie wątpliwości budziło sprawozdanie z oględzin sporządzone przez przedstawiciela interwenienta ubocznego F. H., a w zasadzie – biorąc pod uwagę przesłuchanie tej osoby jako świadka – tłumaczenie tego dokumentu z języka niemieckiego na język polski. W zakresie zaobserwowanych przyczyn uszkodzeń sąd oparł się bardziej na wiarygodnych zeznaniach świadka F. H. złożonych na rozprawie i jego odniesieniu do dokumentu z oględzin. Świadek doprecyzował pojęcia, które zostały użyte w tłumaczeniu tego dokumentu stwierdzając, że wszystkie uszkodzenia powstały z przyczyn mechanicznych, tj. na skutek siły działającej z zewnątrz, a nie samoczynnie. W tym zakresie, co do przyczyn oraz okoliczności powstania uszkodzeń za wiarygodne sąd uznał zeznania świadków: R. A., B. B. oraz strony powodowej. Fakt prawidłowego zapakowania towaru oraz braku uszkodzeń przy jego przyjęciu do magazynu wynika również z dokumentów w postaci deklaracji zgodności opakowań. Powyższy spójny i logiczny materiał dowodowy pozwalał na przyjęcia ustalenia, że do wszystkich spornych uszkodzeń opakowań mleka w proszku doszło na skutek oddziaływania mechanicznego z zewnątrz na te opakowania w magazynie pozwanego. Taką okoliczność przyznał pozwany w nieodwołanym piśmie z dnia 13.04.2015 roku skierowanym do powoda, jak również w znacznej mierze na ostatniej rozprawie.

Sąd uznał, że zeznania świadka B. B. w zakresie okoliczności złożenia pisemnego oświadczenia z dnia 13.04.2015 roku oraz powzięcia wiedzy na temat przyczyn uszkodzeń dopiero ze sprawozdania pisemnego z dokonanych oględzin , są nielogiczne, a w konsekwencji w tym zakresie nie zasługują na wiarę. W ocenie sądu świadek ten, z uwagi na osobisty udział w wykonywaniu umowy oraz w ustaleniach dotyczących zakresu i przyczyn uszkodzeń, miał wystarczającą własną wiedzę na ten temat – co zresztą potwierdza w swoich zeznaniach. W ocenie sądu treść sprawozdania z oględzin sporządzonego przez F. H. nie mogła wnieść tutaj żadnych istotnych zmian, gdyż osoba ta dokonała oględzin w taki sam sposób jak czynili to przedstawiciele powoda i pozwanego. W ocenie sądu wiedza i doświadczenie B. B. na dzień złożenia oświadczenia wobec powoda była pełna i wystarczająca dla prawidłowej oceny w zakresie zakresu wyrządzonych powodowi szkód.

Wobec powyższego twierdzenia pozwanego oraz interwenienta ubocznego o tym, że uszkodzenia miałyby powstać w innych okolicznościach, a w szczególności na skutek nieprawidłowego zapakowania towaru, sąd uznał za gołosłowne i nie poparte żadnymi wiarygodnymi dowodami, tj. w żaden sposób nawet nie uprawdopodobnione. W takich okolicznościach przeprowadzanie dowodu z opinii biegłego byłoby w ocenie sądu zbędne i zmierzało jedynie do przedłużenia postępowania. W szczególności pozwany oraz interwenient nie opisali na czym miałoby polegać nieprawidłowe opakowanie towaru. Biegły, dla stwierdzenia przedmiotowych okoliczności musiałby dysponować co najmniej częścią opakowań uszkodzonych. Taki materiał nie został jednak zaoferowany przez żadną ze stron.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w całości.

Strony związane były umową ramową na przewóz, składowanie oraz dystrybucję towarów z dnia 9.09.2014 roku. Umowa ta w zakresie składowania towarów powoda w magazynach pozwanego odpowiadała swoją treścią umowie przechowania w rozumieniu art. 835 i nast. kc. Tak zresztą strony rozumiały użycie w umowie pojęcia „składowanie”, tj. jako przechowywanie towaru OSM K. w Magazynie. Jako magazyn strony rozumiały: magazyn (...) w (...) w P., a jako towar – wyrób gotowy – mleko odtłuszczone w proszku. Własność OSM K.. Umowa była wzajemna. Pozwany świadczył swoje usługi za umówionym wynagrodzeniem. Zgodnie z art.835 kc przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. W tym wypadku chodziło o mleko odtłuszczone w proszku oddane pozwanemu przez powoda na przechowanie – zapakowane w określony sposób. Strony umówiły się w jakich warunkach pozwany ma obowiązek przechowywać rzeczy powoda. Zgodnie z punktem 6 umowy pozwany przejął na siebie odpowiedzialność za powierzony towar od momentu dostawy ( pisemne potwierdzenie przyjęcia na magazyn przez pracownika M.). Jako wartość produkcji strony przyjęły koszt produkcji wraz z materiałem, udokumentowany zgodnie z kalkulacjami OSM K.. Odpowiedzialność pozwanego została wyłączona jedynie w wypadku wadliwości towaru powstałej wskutek procesu produkcyjnego, utraty przez towar cech jakościowych, szkody powstałe wskutek nieodpowiedniego zapakowania towaru lub nieodpowiedniego umieszczenia go na samochodzie dostawy. Odpowiedzialność pozwanego kończyła się wraz z opuszczeniem magazynu przez towar.

Podstawowym obowiązkiem pozwanego, a wynikającym z zawartej umowy jak również z art. 835 kc było zachowanie w stanie niepogorszonym rzeczy ruchomych oddanych mu na przechowanie. Niedopełnienie tego zobowiązania skutkuje więc odpowiedzialnością odszkodowawczą wynikającą z art. 471 kc, od której to odpowiedzialności pozwany może uwolnić się jedynie wykazując, że nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. W ocenie sądu pozwany nie wykazał w niniejszej sprawie żadnych okoliczności uwalniających go od odpowiedzialności odszkodowawczej wobec powoda.

Niesporne jest w niniejszej sprawie, że pozwany przyjął na swój magazyn sporny towar na przechowanie od powoda nie zgłaszając żadnych zastrzeżeń co do sposobu jego zapakowania, nie stwierdzając żadnych uszkodzeń mechanicznych na przyjmowanych paletach z opakowanym towarem. Nie przeprowadził żadnych badań – chociażby mechanicznych – na wytrzymałość opakowań. Nie stwierdzono również żadnych uszkodzeń w opakowaniach do momentu, gdy pozwany, na podstawie samodzielnej decyzji, rozpoczął przemieszczanie składowanego towaru w swoim magazynie na przełomie grudnia 2014 i stycznia 2015 roku. Czynności te powierzył swojemu pracownikowi, za którego działania, zgodnie z art. 474 kc odpowiada jak za własne. Również bezsporne jest, że część uszkodzeń towaru powstała na skutek przedziurawienia opakowań widłami wózka widłowego. Z okoliczności sprawy wynika ponadto, że pozostałe uszkodzenia powstały w tym samym czasie i w podobnych okolicznościach, tj. podczas przemieszczania towaru – na skutek mechanicznego uszkodzenia palet, a w konsekwencji również rozerwania opakowań. Wskazanie w sprawozdaniu z oględzin, sporządzonym przez przedstawiciela zakładu ubezpieczeń, drugiej przyczyny jako: „z powodu wadliwego opakowania w formie nadwyżek towaru ponad paletami doszło do potrącenia i otwarcia towaru” nie zostało potwierdzone przez świadka, który sporządzał to sprawozdanie. Chodzi prawdopodobnie o nieprecyzyjne tłumaczenie dokumentu z języka niemieckiego. Świadek wskazał wprawdzie, że w jego ocenie na niektórych paletach była zbyt duża ilość towaru, jednak nie to było przyczyną uszkodzeń, ale działanie mechaniczne siły zewnętrznej. Pomijając te kwestie, to ewentualne zapakowanie zbyt dużej ilości towaru na palecie było widoczne przy przyjmowaniu towaru do magazynu, pozwany jest profesjonalnym przechowawcą, a jednak nie wskazał, że towar jest niewłaściwie ułożony na paletach, tylko bez zastrzeżeń przyjął go do magazynu. Powód wykazał natomiast, że opakowania, w których znajdowało się mleko w proszku były prawidłowe, zgodne z posiadanymi przez powoda certyfikatami.

Towar jaki jest odtłuszczone mleko w proszku musi być szczelnie zapakowany, aby nadawał się do dalszego obrotu i następnie wykorzystania do celów spożywczych. Zawartość więc każdego z uszkodzonych opakowań nie nadawała się do dalszej dystrybucji. Powód więc poniósł rzeczywistą szkodę majątkową w postaci utraty 31875 kg towaru i domagał się naprawienia tej szkody, zgodnie z umową, w wysokości rzeczywistych kosztów wyprodukowania tego towaru, które wyniosły 8,62 zł za kilogram. Powód przedstawił również kalkulację kosztów produkcji i tych wartości pozwany ostatecznie nie kwestionował.

W ocenie sądu pozwany, poprzez uprawnionego pełnomocnika w osobie dyrektora B. B. , złożył wobec powoda oświadczenie z dnia 13.04.2015 roku, w którym uznał swoją odpowiedzialność co do zasady w zakresie ilości całego uszkodzonego towaru, tj. 31875 kg. Tego oświadczenia pozwany nie odwołał. Pozwany w niniejszym procesie powinien więc udowodnić, że pomimo tego oświadczenia nie ponosi odpowiedzialności wobec powoda, czemu nie sprostał. Tłumaczenia świadka B. B., że przyczyną tego oświadczenia był brak wiedzy, na czas składania oświadczenia, o treści sprawozdania z oględzin przedstawiciela zakładu ubezpieczeń i że dopiero to sprawozdanie wprowadziło wątpliwości co do przyczyn uszkodzeń jest nieprzekonywujące i nielogiczne. Należy zaznaczyć, że wszystkie osoby uczestniczące w oględzinach ( a w tym przedstawiciele stron i przedstawiciel zakładu ubezpieczeń) wykorzystywały do tego jedynie własny wzrok i doświadczenie. Do oględzin nie użyto żadnych urządzeń chociażby do sprawdzenia wytrzymałości opakowań, ich grubości lub innych cech. Nie pobrano materiału i nie przeprowadzono żadnych badań specjalistycznych materiału w postaci uszkodzonych opakowań, co wręcz uniemożliwia dokonanie ustaleń w tym zakresie ( również, jak wcześniej wspomniano w materiale dowodowym nie przedstawiono tego rodzaju dowodów rzeczowych). W związku z tym wnioski co do przyczyny uszkodzeń nie mogły stanowić zaskoczenia dla dyrektora pozwanego B. B..

Biorąc powyższe pod uwagę sąd uznał, że pozwany nienależycie wykonał umowę w zakresie zobowiązania do przechowania towarów powierzonych mu przez powoda, gdyż podczas tego przechowywania doszło do otwarcia opakowań z mlekiem w proszku, przez co towar ten stracił swoją wartość i przydatność do dalszej dystrybucji. W konsekwencji pozwany zobowiązany jest do naprawienia wyrządzonej szkody – zgodnie z art. 471 kc. Podstawy do wyliczenia wysokości tej szkody, tj. wartości kosztów produkcji uszkodzonego towaru zgodnie z kalkulacjami powoda, na poziomie 8,62 zł za kilogram, nie były ostatecznie pomiędzy stronami sporne. Wartość więc odszkodowania wyniosła 274.762,50 zł. Na szkodę składała się także bezsporna wartość uszkodzonych palet w kwocie 1762,00 zł. Szkoda została naprawiona przed wytoczeniem powództwa do kwoty: 156.719,08 zł. Do zapłaty pozostaje więc dochodzona niniejszym pozwem kwota: 119.805,42 zł.

Od tej kwoty należą się powodowi odsetki ustawowe zgodnie z art. 481§ 1 i 2 kc od chwili, kiedy pozwany znalazł się w opóźnieniu. Zgodnie bowiem z art. 455 kc świadczenie powinno zostać spełnione w terminie wyznaczonym lub niezwłocznie po wezwaniu. Powód wezwał pozwanego do zapłaty w notach obciążeniowych z dnia 13.04.2015 roku, gdzie wyznaczył termin do spełnienia świadczenia na 27.04.2015 roku. Pisma te zostały odebrane osobiście przez dyrektora pozwanego B. B.. Z upływem więc dnia 27.04.2015 roku pozwany znalazł się w opóźnieniu i zobowiązany jest do zapłaty odsetek ustawowych zgodnie z żądaniem pozwu.

Sąd uwzględnił więc w całości roszczenie dochodzone pozwem w niniejszej sprawie.

O kosztach sąd orzekł zgodnie z art. 98 § 1- 4 kpc i § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2002, Nr 163 poz. 1348). Na koszty procesu składają się: uiszczona opłata od pozwu ( 5991 zł), wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 3600 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa (17 zł). Pełnomocnik powoda nie udokumentował poniesienia wydatków na dojazdy, a w szczególności brak jest informacji na temat środka transportu. Ponadto charakter sprawy i stopień skomplikowania jest typowy i nie wymagał zwiększonego nakładu pracy pełnomocnika, wobec czego sąd nie uznał za uzasadnione domaganie się kosztów zastępstwa procesowego według wyższych stawek niż minimalne obowiązujące w czasie, kiedy sprawa została wniesiona do sądu.

SSO Katarzyna Krzymkowska