Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący: SSR Magdalena Piątkowska

Protokolant : Katarzyna Zych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2016 roku w Ś.

sprawy z odwołania L. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W.

z dnia 2 listopada 2015r. znak: (...)

o zasiłek chorobowy

I oddala odwołanie;

II zasądza od L. J. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód L. J. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 2 listopada 2015 roku odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 22 października do 26 października 2015 roku. W uzasadnieniu podniósł, że decyzja pozwanego nie jest zgodna ze stanem faktycznym jego zdrowia , który z każdym rokiem ulega pogorszeniu.

Pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na jego rzez kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł. W uzasadnieniu podniósł, że lekarz orzecznik ZUS po analizie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania powoda orzekł, że niezdolność do pracy ustała z dniem 21 października 2015 roku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zaświadczeniem lekarskim serii (...) wystawionym w dniu
29 września 2015 roku lekarz leczący powoda – neurolog i anestezjolog E. S. orzekł, że jest on niezdolny do pracy w okresie od 27 września do 26 października 2015 roku.

W dniu 21 października 2015 roku lekarz orzecznik ZUS dokonujący kontroli prawidłowości wystawionego przez lekarza (...) zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy powoda orzekł, że niezdolność do pracy L. J. ustała z dniem 21 października 2015 roku.

Decyzją z dnia 2 listopada 2015 roku znak Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. odmówił powodowi prawa do zasiłku chorobowego za okres od 22 października do 26 października 2015 roku.

Dowód:

- akta ZUS – w załączeniu

U powoda rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego z dyskopatią (...), zespół bólowy kręgosłupa szyjnego, dolegliwości bólowe grzbietu, neurograficzny zespól cieśni nadgarstka obustronnie, otyłość.

Po dniu 21 października 2015 roku powód był zdolny do pracy. Opis badania przedmiotowego powoda przeprowadzonego przez lekarza orzecznika ZUS w dniu 21 października 2015 roku potwierdza dobrą sprawność ruchową kręgosłupa i czterokończynową. Brak też klinicznych cech zespołu cieśni nadgarstka obustronnie. Nie stwierdzono zmian w zakresie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, nie wskazano przeciwskazań neurologicznych do pracy.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej z dnia 29.01.2016 r .i opinia uzupełniająca z dnia 20.05.2016 r . – k. 13,40;

- opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii z dnia 21.07. 2016 r . i opinia uzupełniająca z dnia 14.10.2016 r . k. 53,75.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
(tekst jednolity – Dz. U. z 2014 roku, poz. 159) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Zgodnie z przepisem art. 59 ust. 1, 2 i 3 pkt 1 powyżej cytowanej ustawy prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich podlega kontroli, którą wykonują lekarze orzecznicy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych między innymi poprzez przeprowadzenie badania lekarskiego ubezpieczonego. W razie uniemożliwienia badania zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po tym terminie (przepis art. 59 ust. 6). Jeżeli po analizie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania ubezpieczonego lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określi wcześniejszą datę ustania niezdolności do pracy niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, za okres od tej daty zaświadczenie lekarskie traci ważność (przepis art. 59 ust. 7).

Jak wynika z akt niniejszej sprawy, kontrola prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności powoda do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich przeprowadzona została w dniu 21 października 2015 roku i lekarz orzecznik ZUS orzekł, iż jest on zdolny do pracy, a tym samym określił wcześniejszą datę ustania niezdolności do pracy niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim.

Zadaniem Sądu rozstrzygającego niniejszą sprawę było ustalenie stanu zdrowia powoda tj. czy po dniu 21 października 2015 roku był on zdolny do pracy. W tym celu, biorąc pod uwagę rodzaj schorzeń występujących u powoda, przeprowadzono w toku postępowania dowód opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej i neurologii, albowiem ustalenie tej kwestii wymagało wiadomości specjalnych.

Zarówno biegły z zakresu chirurgii ogólnej jak i neurologii w wydanych opiniach jednoznacznie stwierdzili, że powód dniu 21 października 2015 roku powód był zdolny do pracy.

Całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego przemawia za uznaniem opinii jako rzeczowych, spójnych i wyprowadzających logiczne wnioski końcowe i Sąd nie dopatrzył się jakichkolwiek przyczyn dla których opinie te miałyby utracić walor wiarygodnego dowodu w sprawie. Ponadto opinia biegłego zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, ma na celu ułatwienie sądowi należytej oceny zebranego materiału wtedy, gdy potrzebne są wiadomości specjalne. Podlega jak inne dowody ocenie według art. 233§ 1 kpc, lecz odróżniają ją szczególne kryteria oceny, które stanowią zgodność z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziom wiedzy biegłego, podstawy teoretyczne opinii, sposób motywowania oraz stopień stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych.

Warto również przytoczyć pogląd Sądu Najwyższego, który pomimo upływu czasu nie stracił na swojej aktualności. Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 19 grudnia 1990 r. (I PR 148/90, OSP 1991/11/300) stwierdził, iż „Sąd może oceniać opinię biegłego pod względem fachowości, rzetelności czy logiczności. Może pomijać oczywiste pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń”. Wprawdzie powód złożył zastrzeżenia do opinii biegłego z zakresu neurologii z dnia 14 października 2016 roku, ale zdaniem Sądu była to niemerytoryczna i niczym nie poparta polemika laika z wysoko wykwalifikowanym specjalistą, zmierzająca wyłącznie do zanegowania wniosków niekorzystnych dla powoda.

Na marginesie należy zauważyć, iż Sąd w niniejszym postępowaniu nie jest uprawniony do badania prawidłowości wydanego orzeczenia lekarskiego z dnia 25 października 2015 roku, będącego podstawą wypowiedzenia powodowi umowy o pracę w dniu 30 listopada 2015 roku.

Wobec braku podstaw do zmiany orzeczenia Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc odwołanie oddalił.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w związku z § 11 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 października 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.